Zenuwen

update 20110302:

Vandaag was het een dag van 100% zenuwen. Madammeke had gisteren al wat bloed verloren en vanochtend vroeg bij inspectie was het dan zover, maar het ging niet echt. Om niet te zeggen helemaal niet. Af en toe stuiptrekken en daar bleef het bij. Een paar keer met de latex handschoenen net achter de ring gevoeld of er iets achter de vulva stak maar het zat te diep weg. En zonder arm lengte beschermende handschoenen en zo ga ik niet in de baarmoeder wroeten, een infectie is zomaar gebeurd. Na de middagpause suggereerde Fannie de veearts maar te roepen. Ik wachtte nog ff, maar na een laatste inspectie de veearts toch maar gebeld. Ik kon het niet langer aanzien, het arme beest kreeg het niet voor elkaar. Zoiets zou toch in een paar uur gepiept moeten zijn. Afijn de engels sprekende veearts kwam een half uur later aangereden en binnen 20 minuten was het arme beest uit zijn lijden verlost. Bleek het een stuitligging te zijn. Na een beetje woelen in de baarmoeder van het beest kreeg ie de pootjes te pakken en na een beetje wurmen keilde het beestje eruit. Even leek het erop dat het dood was. De veearts slingerde het lam een paar keer ferm door de lucht om het slijm en vocht uit de longen en neus te krijgen. Dat ging niet te zacht overigens. En jahoor! Een teken van leven. Nog even een dip in het koude water om ze te laten schrikken en hop. Een zacht gemekker liet zich horen, het leefde nog! Over een jumpstart gesproken. Weer wat geleerd. De schade bleef beperkt tot 30 euries.

5 minuten oud

Juichstemming dus. De kans dat de andere ook nog leefde was daarmee ineens veel groter. Gelukkig ging alles goed, het doet toch altijd pijn als een leven verloren gaat. Ah, een ram en een ooi dit keer. Puik, dan heeft BP ook zijn zin en kan ie in drie maanden zijn rammetje kopen.


Het rammetje was de stuitliggert, en is natuurlijk door het persen volledig in de verdrukking geweest.  Is er ook het meest slecht aan toe en ligt enorm te rillen. Volgens de veearts had ik hem er net op tijd bijgehaald. Dat had niet nog een paar uur moeten duren want dan was u ze kwijt geweest, klonk het.
Het andere lam loopt al weer, na nog geen 2 uurtjes! Ok, te wankelen dan, daar maak ik me geen zorgen meer om. Maar het rammetje rilt en rilt. Ik op zoek naar een IR (verwarmings) lamp en een stukkie draad om de handel er aan op te hangen. Zo gezegd zo gepiept en het lam er onder gelegd. Langzaam gaat het beter.

Melk! Vorig jaar moest ik ook een lam een soort kickstart geven, dus nu ook maar. Op zoek naar de spullen van vorig jaar, eerst maar eens goed ontsmetten en ff wat melk aftappen. Nou dat ging niet zo makkelijk, moeders zelf bleef uiteindelijk gewoon staan met dat gefriemel aan d'r uiers. Slechts een paar cc kwam eruit. Mega dik dat spul. Puur vet volgens mij. Afijn een paar cc in een spuitje en in de bek van het lam geprutst.

Ah, slik reflex, dat gaat goedkom'n. Een halfuurtje later herhaling van de oefening, nu een klein beetje water erbij om het wat makkelijker te maken.

En moeders blijft maar likken aan die beessies. Af en toe een heel voorzichtige por met de poot om het lam te dwingen op te staan. Maar het probleem kind wordt al snel in de steek gelaten. Ze heeft het blijkbaar opgegeven. Nou ik dus niet, desnoods breng ik het met de fles groot, wat krijgen we nu!  Zoveel moeite en dan geeft madam het op, nou dus eg nie hè! Dat wordt dan maar nachtwerk. De Infra rode lamp helpt een beetje het beestje op temperatuur te houden, en het rillen wordt heel langzaam minder. Het andere lam vind al bijna de mem. De eerste voorzichtige strek pogingen zijn al gemaakt. Afijn, ik vind het fantstisch dat de twee het overleefd hebben. Nu het rammetje nog de nacht doorslepen en het is weer helemaal goed.

Wat een leven. Je hoeft je alleen maar druk te maken om een lam dat een beetje gammel is ;=))

update 20110302:

Vannacht om 12 uur lukte het niet meer. Het lam wilde de melk niet eens meer slikken. Al eerder hadden we besloten om als het zover zou zijn, dat het dan maar beter was het lam te laten gaan. Vanochtend een gaatje gegraven. Het in een stuitligging er uitgeperst worden is dus fataal. Moeders had toch gelijk door het lam links te laten liggen. Die intuitie van die beesten werkt perfect dus. Weer wat geleerd, niet meer doen dus dat zeulen met een lam. Hierdoor leer je wel weer de natuur te respecteren, ook al is het een levend wezen waar je mee te maken hebt. Gewoon niet doen. Voel me kloote.