La Bouffe 1

Het lam schijnt het te gaan redden, drinkt zijn melk zonder mankeren en is levendig. We geven het een naam: La Bouffe. Vond ik nogal een leuke toespeling op de gulzigheid waarmee het de melk naar binnen zuigt.
Project: La Bouffe's leven vast te leggen op film en foto. Meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt en Ruud vanochtend gevraagd om een fotootje te maken van het voederen met de zuigfles. Pappa Cornelis zegt Fannie. Wanneer gaat een lam dingen scherp zien, vraag je je af, want het is nu al duwend met het koppie tegen mijn benen aan, een hand wordt ook op gezogen, alles wat maar enigszins op een plekkie lijkt waar een speen kan zitten. Die speen moet je er nog steeds goed voorhouden en dan gaat het induwen gemakkelijk. Die speen zal ik ook wel op reserve moeten nemen want er wordt behoorlijk op geknauwd.

La Bouffe

Ben'r ook aan het trainen om de speen in de buurt van mijn knieholte te zoeken als een soort immitatie van de plek waar de uier zit. Dat maakt 't volgens mij ook makkelijker als ze over een week de wei in gaat. Even nog imprinten dat die fles de melk bevat en aan mij laten wennen. Dan kan ie weer los en zijn maatjes opzoeken.

Zo nog een videootje er tegen aan, zie je meteen waarom ie La Bouffe is gaan heten.

Buiten schijnt de zon, het is strak blauw, nog wel fris maar de lente komt er echt aan!