La Bouffe 3

Het gaat prima met La Bouffe. Groeien als kool doet ie niet, maar dat schijnt vrij normaal te zijn als flessenjong. Pap-Lam heet dat volgens Wim.

 Voorzichtig zie je LB de wei ingaan om kennis te maken met zijn nichtjes. Natuurlijk wordt ie door de verschillende moeders met de nodige kopstoten van hun uiers weggehouden en ook de andere lammeren doen daarbij een duit in het zakje. Maar heel langzaam zet het contact met de kudde in.
Vanochtend vroeg eerst eens het ergste geval van te lange nagels behandeld: DRAM. Erg enthousiast kwam ie ook niet op de brokkies af, een slecht teken. Er heen gelopen, de brokkies bijna in zijn bek geduwd en hoppa, meneer werd wakker. Daarna ging het lokken va nde kudde de stal in als vanouds. DRAM moest wel met behoorlijke aandrang bewogen worden de nagels te laten knippen, en na een gevecht van wie is de sterkste liet ie uiteindelijk de manicure toe. Zij het onder protest. Toch nog sterk zo'n beest, best wel. Afijn zelf heb ik ook wat in de mouwen dus het pleit was snel beslist. BP's bewering dat het hoevenrot  of rotkreupel was, daar bleek niets van waar. Zelf met het flink schoonpoetsen van de hoefjes met chloorwater en nauwkeurige bestudering van het deel tussen de hoefjes gaf ook geen wormen of ontsteking te zien. Als het zo zou zijn dan zou dat ook nog behoorlijk stinken. Dat deed het niet, Toch even met de bombe blauw ruimhartig ontsmet.

DRAM liep vanavond in ieder geval weer een stuk minder mank, moet nog even wennen aan de vers gemanicuurde nagels, zal morgen wel weer helemaal OK zijn. Morgen nog weer een geval behandelen en dan loopt de groep er weer prima bij.

Het enig overgebleven drachtige schaap maakt nog geen aanstalten om te gaan werpen en de verdenking wordt bij mij steeds groter dat het ook niet gaat gebeuren ook. Gewoon geduld hebben.

BP

BP's huis staat te koop. Dat wordt door zijn familie gehuurd. Zou het zomaar kunnen dat ie zijn huis uit moet. Waar moeten ze dan heen? En waarom wordt een huis met huurders er nog in zomaar verkocht. Dat levert volgens mij dikke problemen op voor de koper

Ik lach me kapot!
En nog zit die gosert niet in de bak waar hij al een paar weken geleden voor uitgenodigd was. Hoe flikt die gast dat. Opvallend is dat je hem ook bijna niet buiten ziet. De communicatie gaat tegenwoordig via email tussen ons.

Hij moet ook de huur nog betalen van het stukje schuur. En maar mekkeren dat het geld ieder moment kan komen. Tsja eeuwig wachten ga ik ook niet dus dreigde ik zijn spullen maar te gaan verkopen en de rommel naar de dechetterie te brengen dan waren we er klaar mee. Komt ie terug met een smoes over vertrouwen, ja je lacht je dood, en dat ie beloofd had het geld echt wel op te gaan hoesten. Opnieuw: wanneer?

Die man maakt gewoon een puinhoop van zijn leven. Ook dit wordt weer vervolgd.

KRACHTSTROOM 4
Morgen komt de vonkentrekker de handel voor elkaar maken en de fasen scheiden, met wat andere klusjes komt het dan allemaal prima voor elkaar. Eerst maar eens afwachten, want de offerte deed behoorlijk vaag over de materialen. Dat zeggende zij ie dat dat op basis van nacalculatie zou komen. Offertes moesten toch tot op de letter uitgespeld worden in LDF? Of ben ik gek? Nou ja maar behoorlijk goed afspreken morgen wat wel en niet te doen.

En zo kabbelt het leven voort. Om de twee uur La Bouffe voederen, regelmatig hout op het vuur mikken, mail kijken voor reserveringen.

En natuurlijk tussen de klusjes door boekjes lezen. De laatste van de voorraad: Houellebecq, "la possibilité d'un île". Een wel zeer merkwaardig begin, en een beetje houtje touwtje verhaal in de aanloop. Het schijnt verfilmd te zijn en een of andere prijs gekregen te hebben. Veel onbekende woorden, perfect voor het uitbreiden van mijn idioom, ook wel weer.


 

Volgende week maar eens op het internet speuren naar nieuwe titels. Misschien het tweede deel van Werber's trilogie over het mierenrijk. Het eerste deel eindigde nogal abrubt, alsof de limiet van het aantal leesbare bladzijden overschreden was. Kaboem, einde. Wel lezenswaardig, overigens. Aan te bevelen? Mmm, je moet er van houden in een verhaal terecht te komen waarin twee aparte werelden: die van de mens en van de mier, als twee strikt gescheiden verhaal lijnen worden gebracht. En dan blijkt uiteindelijk alles met elkaar te maken te hebben. Logisch wel, anders zouden die verhaallijnen niet zo geschreven zijn, maar je had wel meer intersecties tussen die twee hebben willen lezen. Nu was het tot vrijwel op het laatst onbekend wat die twee verhalen nu met elkaar te maken hadden. Spannende ontknoping kun je dan zeggen, maar een beetje afgeraffelt was het wel, eigenlijk..