Met enige schroom vanochtend richting het lammeren hok. Zou ie het overleefd hebben? En ja hoor, ik stapte op de plank over de mestsleuf heen, en dan hoort ie het alleen nog maar, en meteen gemekker in het hok. Zucht, snel de melk geven. Kwam ie aangestormd vanuit het holletje dat ik van stro en hooi voor 'm gemaakt had, herkenning? Of rook ie de melk? Zal wel een reflex zijn.
Zat ik met een knie omhoog en de fles tussen mijn benen begon ie toch in de knieholte naar de speen te zoeken. Leek ook wel een beetje op de plek van de speen van moeders natuurlijk zo. De speen in zijn bek geduwd en er werd vacuum getrokken. Geen probleem had ie met 100ml. Dat ging gisteren in etappes. Volgens het schema moeten ze 500ml per dag hebben in de eerste twee weken,
Volgens de info van het net gaat het beest zich onherroepeijk aan je hechten en wordt 100% mak. Lijkt me grappig om het te trainen de groep aan te voeren bij het verweiden in de zomer. Ook kunnen we dat goed gebruiken met dat ene schichtige schaap in de wei. Want het is wel degene die de troep bij het verweiden iedere keer in verwarring brengt. Die gaat wel de verkoop in als het zo blijft. Maar direct contact doet alles met beesten en in de winter is madam een stuk minder schichtig geworden. Met opzet ben ik deze winter de brokkies met de hand aan haar aan het voeren gegaan. Maar eens kijken als de stal dichtgaat voor de zomer hoe het zich dan gedraagt,
Goed het lam zuipt als een tempelier zijn portie, het heeft weer energie en voelt warm aan. Goede tekeken. Je blijft natuurlijk wel amateur stadsboer denk ik dan, het kan nog altijd fout gaan.
Houding gevonden! Ga op mijn knie zitten, dan komt het schaap van achteren en dan druk ik hem zo de speen in zijn hongerige snoet. Grappig als een soort immitatie van een schaap, maar dan anders. Als het zo beter werkt waarom dan ook niet. Wel een vreemd gevoel zo'n klein ding tegen je knie aan te voelen drukken en dat kopje dat onder je knieholte vandaan komt zoekend naar die speen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten