Voortgang

Kamer

De kamer voor Fannie is mooi op weg. Vandaag is de isolatie voor het dak aangebracht. Een K waarde van 5.4 heeft dat spul. Dat is best wel hoog. Een nieuwe versie van wat we aan het dak van onze studio hebben geniet met ook een nieuwe naam: Triso-Super 12 van de fabrikant Actis een franse toko. Dus het kán wél. De vorige versie van dit spul heeft zich in mijn ogen dik bewezen.Gister stonden we in de kamer het lattenwerk voor te bereiden. Na 14:00 staat de zon op dat dak. Het werd smoorheet. Nu zit het zaakje dicht en het bleef aangenaam koel. Dat geeft dus hoop.
Als je de prijs van zo'n rol ziet ga je toch even snel rekenen en vergelijken. Een rol van 10 meter kost adviesprijs bijna 290 euries, zeg maar 30E de vierkante meter. Vergelijk dat eens met andere materialen. Bijvoorbeeld plakken van laine de bois . Wil je dezelfde energiewaarde halen ben je bijna hetzelfde bedrag kwijt. Je hebt dan plakken van 240 mm laine de bois nodig. Verder veel gedoe met frames maken om de pakketten te houden etc etc. Deze folie is een stuk sneller en schoner te verwerken. Dat maakt de keuze wel erg makkelijk.

bron: Actis Triso super 12

Aan te bevelen dus. Je hebt ook nog super 9, naja. Ja, je kunt vrijwel zeker goeiekoperder spul vinden, maar: change pas un cheval gagnant! 

Weerstation

barometer 15 x 15 mm

De erste stap op weg naar een volwassen weerstation is gezet. Gisteren een miniscuul dingetje aan wat draadjes zitten solderen. Een combinatie van barometer en thermometer. Voor een paar euries bestel je dit in .cn, het duurt wél ff voordat je de spullen in huis hebt maar dan begint de pret. Aanvankelijk had ik de zaak op een experimenteer bordje geprikt, wat draadjes volgens aanwijzingen van Adafruit erin gestoken en de benodigde spullen op de Raspi geïnstalleerd. Helaas poging een strandde in niks, geen teken van leven. Risico van het vak als je iets via .cn besteld dacht ik eerst. Dan maar rechtstreeks aan de raspi bakken. En verrek een teken van leven van de barometer! Bagger die breadboardjes dus. Via github de zaak opnieuw op een verse Raspi geladen en het meegeleverde voorbeeld programmaatje verbouwd om geschikt te maken voor het dashboard. Na een uurtje fröbelen kreeg ik keurig de zaak op de webpagina te zien. Cool! Zo gaat het tegenwoordig met electronica. Je volgt wat instructies, paar draadjes, soldeerboutje en voilá. Geen rocket science en je hoeft echt geen graad in electronica te hebben om dit soort dingen in elkaar te hobbiën. Zoals met alle creatieve dingen is alleen je fantasie de limiet waar je je voor gesteld zal zien staan.

barometer aan Raspi gekoppelt

De uitdaging is wel om de spullen voor een hebbelijke prijs te scoren. De zijde route naar .cn was dan ook snel gevonden. En nee, niet alles werkt in een keer, of helemaal niet en soms zit je echt te tobben.

dasboard solarfarm

De NOP items zijn nog niet operationeel, evenals de RV% en Luminositeit. Voor die laatsten zoek ik nog naar leuk speulgoed. Waarmee het behoorlijk de richting van een soort weerstationnetje gaat. Altijd al mijn interesse gehad. Dan nog een cameraatje erbij voor de bewolking, een windmetertje, regenmeter, UV, IR, zou ook nog wel lollig zijn. En smog, fijnstof, en en... De komende jaren zal er wel een heel arsenaal aan metertjes en zo bijkomen. Kunnen de gasten mooi het weer checken en volgen voordat ze naar Le Mouton Qui Rit afreizen. Ook mooi zo zijn om die zelfde camera te kunnen gebruiken om de schapies en lammetjes te kunnen volgen. Weer nieuw spul om te installeren. Wat dit alles voor zin heeft, vraagt iemand. Geen enkele, of het zou moeten zijn dat dit mijn idee van een "man-cave" is. Wie had dat gedacht dat deze jongen weer aan het programmeren zou slaan. Het wordt je anders wel makkelijk gemaakt, in die zin dat eigenlijk alle problemen wel eens besproken zijn op het interwebz. Beetje tikken, klikken en je hoeft verder niets anders te doen dan lezen, kopiëren, peuteren aan de code en uit proberen. Beng! Heb je weer een grapje als een barometer on-line staan!

Zomer

De volgende uitdaging is de SolarFarm weer naar de zomer situatie om te bouwen en die situatie te updaten met de nieuw opgedane kennis en ervaring op gebied van zonnekracht, de programmeer taal Python en de nieuwe spullen of zo.
De nieuwe pomp op 3 fasen is overigens afgelopen week door de Badmuts geplaatst. Grappig is ook dat deze pomp minder energie verbruikt dan de vorige. Ontbreekt er alleen nog een leiding voor de krachtstroom. Nu pas zit ik me te bedenken dat dit helemaal niet hoeft omdat er nog een onbenutte bekabeling ligt die tussen het pomphuisje en het tuinhok al is ingegraven. Als je de huidige nu eens combineerd met de ongebruikte heb je ook 5 aders toch? Nou eens informeren bij de Badmuts wat ie daar van vindt. Het blijft namelijk akelig stil aan die kant. ... Wat is nieuw.

3 fasen pomp

Vorig seizoen had Wim een apparaatje geinstalleerd waarmee het toerental van de pomp geregeld kon worden. Die motor bleek daar echter niet geschikt voor te zijn om die truuk te doen. De nieuwe motor is daar wel voor geschikt. Uiteraard is dat een Raspi project om de pomp van een afstand te kunnen aansturen. Gaat dat goed dan zal het zwemwater via de warmtewisselaar optimaal de warmte kunnen opnemen. Heeft iets te maken met hoe lang het water in de warmtewisselaar verblijft. Ook dat zal weer langdurig experimenteren vereisen. Heerlijk dat gefröbel. Het mooie is wel dat je op die manier het zwemseizoen weer wat meer op kan rekken. Al was het vorig jaar eind september toch net even iets te koud om in je blote bast buiten rond te darren om daar nog lol aan te hebben. Al dat geknutsel heeft als je het zo bekijkt wel degelijk een praktisch nut. Ach, en: the boys and their toys, ook wel een beetje.

Lentekriebels 2

Binnen een week is de natuur hier geëxplodeerd. De bomen van de zachtere houtsoorten (essen, berken, els) hebben al bladeren die half zijn volgroeid. De eiken hinkelen nog wat achter aan en bepaalde bomen laten nog even op zich wachten. Net alsof ze het niet vertrouwen. De noorder winden zijn toch nog tamelijk koud wat de heersende winden zijn voor deze tijd van het jaar. Een paar dagen is het triest weer geweest en heeft het af en toe stevig geplensd. Dan wordt het ineens weer behoorlijk fris in huis en moet je bijstoken. De regen heeft het land goed gedaan. Ook al is de kou nog niet helemaal van het land af. In ieder geval vriest het niet meer 's nachts.
Is de zon er en alle rolluiken zijn omhoog gedaan dan wordt het behoorlijk behaaglijk in de kamer. Vooral in de avond als de zon recht je appartement in schijnt. Als het inde avond afkoelt, dat doet het redelijk snel als de zon weg is, dan is een duik in de jacuzzi niet onplezierig. Al met al staan de tekenen goed voor een pracht van een zomer. De natuur begint weer prachtig groen te worden, het zomergebeeste begint weer in de struiken te rotzooien en Qubit komt meer dan aan diens trekken bij de jacht.

Praal en pracht

Rijdt je in de omgeving over de heuvels heen dan ontvouwt zich voor je ogen een prachtig tapijt van alle tinten groen en nog wat bruinigs erin. Zover als je kunt kijken. Dat is hier nog. Kilometers heuvels en dalen zonder een dorp te zien. De herfst is en blijft mijn lievelingsseizoen, de lente komt beslist op de tweede plaats. Ook al is die pracht nogal kort. Zodra al de bomen in hun jasje zitten, de brem is uitgebloeid, de kattenstaarten op de grond liggen. Dan is de lente wel weer voorbij. De brem is opvallend de grote afwezige, ze laten het dit jaar een beetje afweten. Vorig jaar bloeiden ze ook al absurd laat. Hier en daar een bremmetje. De sering en ribussen die gaan geweldig dit jaar. Gek, elk jaar is het nét een beetje anders. Gister, terug rijdende van Metz van de meubelgigant (nieuwe garderobe kasten) had ik ff genoeg van het knarren en stopte in het bos van Fontenoy. Alsof je een busje Airwick Bosspray in één keer opentrok. Als een verslaafde sta je daar je longen vol te hijgen. Lichtelijk duizelig propte ik me weer achter het stuur om de laatste 20 km naar huis te doen. Wat een kijk genot om alles zo in bloei te zien. Ook onze boomgaard laat zich weer van diens beste kant zien. Goed voor de bijen en schapies ook. In mijn verbeelding staan de schapies al vol verwachting naar boven te staren naar al die bloesem pracht. Dat wordt mjammie hoor je ze bijna denken. Nu is het meeste fruit voor ons niet echt te pruimen van wat daar groeit dus ze doen maar. Een dronken schaap is ook nog erg koddig om te zien als ie recht vooruit over zijn eigen schuduw struikelt. Weer op krabbelt en boem, de eerste de beste grasspriet lijkt ineens een onoverkomelijke hindernis. Altijd lollig om te zien die dronken beesten. Dat ze de volgende dagen daarna dat kunstje weer herhalen schijn niet geweldig voor hun gezondheid te zijn maar ja, je kunt moeilijk alles op slot houden. Afijn, de natuur laat zich weer in alle pracht en praal zien die het in huis heeft.

Qubit

Nu we het toch over beesten hebben. Een deel van je ochtend ritueel is ook de wc te vullen met wat je in de nacht hebt liggen ophouden. Komt er tussen je benen plotseling een zwarte veeg vandaan! Alsof poes beest er op heeft zitten wachten. Waarna het beest op zijn kop in de WC gaat hangen, slok, slobber klonk het. Asjemenou! Madam heeft dorst dacht ik nog. Maar er kwam geen einde aan en ik moest nodig! Trek ik poes aan zijn staart eruit, wat gaan we nou krijgen, eerst ik. De slinger die ik 'm gaf was blijkbaar onvoldoende om de wedstrijd te winnen. En hop, slobber slobber klonk het weer. De aandrang werd groter. Dan maar eens ongeduldig op de spoelknop drukken. Voorspelbaar vinden katten water niet echt aantrekkelijk maar deze lijkt niet echt in zijn lichaam te wonen. Veel te traag trok ie zich terug. Als een natte dweil schichtte poes de studio in, een sleepspoor van water achterlatend. Wat een beest. Dit is geen normale poes meer. Afijn, zuchtend kon ik mijn ritueel afmaken en aan het volgende onderdeel beginnen. Beneden de beesten voederen, koffie zetten en een kom muesli voor de baas. Zometeen de schapen nog en dan kan ik het er van nemen op deze zondagmorgen.

Fête d'étang

Voor vandaag staan er een paar dingen op het program. De leukste is wel even mijn neus te laten zien bij het étang waar feestcommisssie #3 vanmiddag een BBQ opgezet heeft voor het pêche des truits. Een soort van opening van het visseizoen. Je kunt dan een hengel in het water gooien om te zien of ze al bijten die vissies. Veel belangstelling voor dat hengelen is er nooit. Vorig jaar zag ik geloof ik zegge en schrijven 2 hengelaars. Waarmee die vijver dan ook wel leeggevist is, daar niet van. Voor een vis feest is het niet veel soeps. De BBQ stelt des te meer voor. Eervorig jaar hadden ze hammen in de grond gaar gestookt. Zoiets lekkers proef je volgens mij maar een keer in je leven. Vorig jaar waren het schoenzolen. Dit jaar, maar dat merk ik dan zometeen, is het even afwachten. Het schijnt economisch iets beter te gaan met de mensen in het dorp, wellicht dat zich dat weerspiegelt in de kwaliteit van het gebodene. Als er maar geen rare hoempapa muziek bij komt, verschrikellijk om bij het eten te hebben. Hopelijk kan dat opnieuw net niet uit. Of hebben ze vorig jaar plotseling ontdekt dat de winst hoger is als ze die vent met zijn 80-er jaren installatie en muziek opnieuw niet inhuren. Zonder dat is het net zo gezellig. Alleen krijg je dan weer hommeles omdat meneer niet is uitgenodigd. Waar een miniscuul dorp groot in kan zijn. Dat is ook wel de charme van een dorpje als dit. De emoties lopen weliswaar diep ondergronds, heeft men verschillende clans die eigenlijk niets met elkaar te maken willen hebben en lijken het Don Camillo achtige taferelen soms. Toch heeft het diens charme zo. Modern zijn ze ook. Er is een deeltijd priester die hier een keer in de 6 weken komt prediken. Dat was 20 jaar geleden ondenkbaar: een deeltijd priester. Een maal per 6 weken een dienst. Bij herdenkingen sproedelt de man zijn wei water over wat zerken en machines en executeert meer van dat soort publieke activiteiten. Geweldig om te zien zoiets. Echt uit de eervorige eeuw.
Hoewel niet iedereen dat charmant vindt vrees ik. Zolang de mensen zich daar senang bij voelen is het ok, toch?

Lentekriebels

Na een eerste aarzelende aanloop een maand geleden komt dan nu eindelijk moedertje lente op bezoek. Zodra de wind van noord naar het zuiden draaide meten we hier temperaturen van dik 20. Met al die zon loopt de SolarFarm ook als een tierelier en warmt het huis overdag aangenaam op. Alleen in de avond moet ik af en toe bijstoken. En dan komt meteen het nadeel van op houtgestookte kachels om de hoek kijken. Die gaan uit, en dan is het bij het opstaan weer fris in huis. Nog even en het aanzetten van de oliegevulde elektrische kacheltjes in de kamers als bijverwarming kan ook weer achterwege blijven.
Als nu ook nog de vonkentrekker komt om de stroom op orde te maken dan knallen de stoppen er ook niet meer uit als iedereen zijn kacheltje aan zet. Homologeren van de electriciteit noemt hij dat. Zou ie twee jaar geleden al doen maarja, op het platteland gaat alles gewoon een paar tandjes langzamer.

Kamer

Zo, het gaat lekker. Voordat Paul met de vloer begon in de nieuwe ruimte nog ff wat leidingen erin zitten fietsen. Waterleiding verlengen, stroomkabels voor onder de vloer en uiteraard een UTP kabel voor weet-ik-veel-je-kunt-maar-nooit-weten. Paul heeft inmiddels de vloer er in gelegd van Fins grenen, denk ik. En als Fannie met de bus 'echte' lak aankomt kan de vloer in de lak gezet worden. Dan kan, na een paar dagen uitharden, de eerste aanzet voor het aftimmeren van het dak gemaakt worden. Er zijn van de (tijdelijke vloer isolatie) vier rollen dikke isolatiedekens overgebleven. Dat gaat nu tegen het dak aan.
Dan volgen de muren. Daarvoor worden weer die laine de bois plakken gebruikt. Die zijn stevig, zakken niet zomaar uit, maar zijn nogal stoffig als je er in moet gaan snijden. Voor en achter een folie, net als in de keuken. Uiteraard een en ander met tig bussen PUR schuim afdichten en om het allemaal op zijn plaats te houden. Heftig met duct-tape om het een en ander te fatsoeneren. Waarna geheid nóg meer van de veel gebruikte hecht en vulmiddelen waar we hier het halve huis van in elkaar gefietst hebben toegepast gaan worden. Kortom het lijkt erop dat de zaak in de hand is.

Fannie mag ook gaan bepalen hoe de indeling van de kamer wordt. Da's handig om te weten want dan kun je de stopcontacten enzo optimaal plaatsen. Verlichting tja, ook niet onbelangrijk. De discussie loopt nog over een dakkapel, een dakraam, een light-tube of een zijraam. Want zonder daglicht is het natuurlijk geen kamer. Een dakkapel is het makkelijks, gat in het dak en ding erop. Alleen het dak loopt niet zo stijl af. Op die manier zou je bijna het halve dak moeten slopen om een fatsoenlijk raam oppervlakte te krijgen. Zelf dacht ik aan een zijraam, prima te doen. Voor 500E heb je een driehoekig raam met drievoudig glas. Zal niet al te groot worden maar hé daglicht is daglicht. Kunnen we door het zijraam ook nog het ruimte puin zien vallen dat ieder jaar in augustus in de baan van de aarde komt. Je zou toch denken dat dat een keer op is naar al die eeuwen pats boom tegen de aarde gekletterd te zijn. Het universum blijft fascinerend.

Dashboard

De afgelopen weken ben ik bezig geweest wat meer gegevens zichtbaar te maken om te zien wat en hoe de SolarFarm nu eigenlijk oplevert. Er werden al wel plaatjes getoond maar welke sensor nu precies hoeveel aangaf en welke pompen of kleppen nu aan of uit stonden kon ik alleen met een omweggetje bekijken. Wat ook lastig was, is dat als je ff van huis was je niet kon zien hoe de zaak er bijstond en of er problemen waren. Na enig experimenteren is daar een oplossing voor gevonden. De eerste stap was door een zogenaamde "out of office" aan te zetten waardoor alle grafieken en data nu via de mail mijn kant op komen. Elk mailtje schijnt 60 gram steenkool te kosten ;=).  OOO kan ook op afstand aangezet worden. Handig voor als je in alle haast je huis uitstormt. Staat out of office uit, dus ben je thuis, dan nóg krijg ik een soort dagelijks rapportje met statistiekjes over de mail: gemiddelde, max en min temperaturen. In de nabije toekomst zal mijn aanwezigheid in huis gedetecteerd worden en de OOO zal dan automatisch uitgezet worden. Over domotica gesproken.
Oké dat was al een hele verbetering, toch was dat altijd achteraf. Dat moest beter kunnen. Mooier zou zijn als je de SolarFarm life zou kunnen bekijken. En, tátáááh een soort van "SolarFarm dashboard" is in elkaar gefabriekt.

LMQR dashboard

Nu kun je life en overal de toestand van de LMQR wereld bekijken via het dashboard. Een klein addertje zit hier wel onder het gras. Eens in de dertig dagen moet je het abonnement van de - gratis - doorverwijzing (z.g. dns forwarding) vernieuwen. Dat zit namelijk zo. Onze provider geeft geen vast internet adres af, dat schijnt een paar dubbeltjes te besparen. Het internet adres wisselt om de zoveel dagen of zelfs soms per uur. Wil je dan het dashboard oproepen, moet je eerst uitvlooien welk internet adres je router nu weer gekregen heeft. Overal is een oplossing voor en op suggestie van Paul een abo genomen op een dienst die dat probleempje voor je oplost.
Uiteraard kun je de real time temperaturen zien. Ook is het lollig zijn om een weerstationnetje te hebben, vind ik dan weer. Altijd iets met dat weer gehad. Daarom: druk, vochtigheid, luminositeit en zon op/onder zijn in het dashboard opgenomen. Niet alle elementen zijn al life, daar wordt nog aan geknutselt. Tenslotte kun je de grafiek van gisteren zien, welke pompen aan of uit staan en welke kleppen op het regelpaneel open of dicht zijn, in welke stand de dreiwegklep staat (A of B). Allemaal in een enkel overzicht in plaats van via het openen van allerlei bestandjes of database. Leuk speulgoed heur!


   

Nieuwe kansen

updated: 20150406

We gaan met Le Mouton ons zevende seizoen in en de boekingen komen weer binnen als van voor de crisis. Voor de B&B was het jaar 2013 een rampjaar, de crisis sloeg toen voelbaar toe. Wel kregen we in dat jaar opvallend meer fietsende gasten. De fietsroute Eindhoven – Santiago de Compostella uit het boekje van Benjaminse. (Er zijn ook kaarten beschikbaar via het St. Jans genootschap) Toch was het aantal gasten bijna gehalveerd in dat jaar.
In 2014 zaten we weer zo goed als op het oude niveau. Wel met een duidelijk verschil. Waren we de afgelopen 6 jaar gewend geraakt aan gasten die kort van tevoren boekten, nu hebben we al boekingen voor juni tot augustus binnen. Sommige weekeinden in juni zijn al volgeboekt. Dat is nog nooit zo ver in het voren voorgekomen. Dit jaar lijken de vooruitzichten gunstig te zijn, hout en klop klop modus aan.

Het mooiste vooruitzicht is dat mijn schatje besloten heeft de jas aan de wilgen te hangen en met pensioen te gaan. Hoe dat precies ingevuld gaat worden moeten we nog uitvlooien, daar komen we wel uit. De eerste maanden zal het in ieder geval lekker druk voor ons worden in de B&B, daarna gaat ze het er flink van nemen hoop ik. Na al die jaren voor de rest van de wereld gewerkt te hebben, komt nu de tijd voor haar zelf.

Frans klasje

Het eerste plannetje is er al: een Frans klasje voor hen (NL-ers) die op beginners niveau staan en de taal meer machtig willen worden dan om een brood te kunnen vragen of een bakkie troost. De idee is om eens te gaan informeren bij de scholen in de buurt of er misschien leraren zijn die op bijvoorbeeld een woensdagmiddag een paar uur hebben om wat taalvaardigheid te geven. Een soort privé les zeg maar voor een klein groepje. Fred en Fannie vinden het een prima idee. Misschien nog twee of drie anderen erbij. De idee is 2 uur in de week op een woensdagmiddag. Dan chippen ze met zijn allen een paar tienen in de pot om de meester te betalen. Geen idee wat zo'n iemand vraagt. Volgens mijn schatje moest ik maar eens met de bourmaître gaan overleggen. Mijn schatje had ook al een paar ideetjes hoe dat lesgeven zou moeten gaan. Dit zal een nieuw avontuur worden want het Frans onderwijs is nu niet bepaald op een erg moderne leest geschoeid. Erg directief om het zo maar te zeggen. Nu ja, misschien profiteren beide partijen ervan.

Masterplan

Het directe gevolg van Fannie's komst is ook dat een ander deel van het LMQR Master Plan in gang wordt gezet. Een aparte kamer om in te kunnen werken aan de boekhouding en administratie of zo, cum zitslaapkamer. Die zou er komen op het moment dat Fannie zou besluiten met pensioen te gaan. Plek zat zou je zeggen in ons huisje. Er komt dus een plek waar je gewoon dingen kunt laten liggen zonder alles meteen op te moeten ruimen.
Aldus zijn er dingen in gang gezet. Zo is vorige week de muur die we na de verbouwing van de douche voor kamer 5 hadden laten staan, afgebroken. De balkjes voor de houten vloer liggen er ook al in. En deze week ga ik daartussen leidingen leggen voor stopcontacten en verlichting en isolatie. Aan het einde van de week komt Paul de vloer erin leggen en dan kunnen het dak, de wanden geisoleerd en afgetimmerd worden. Op tweede termijn gaan we iets met daglicht doen. Zo'n Velux raam is eigenlijk geen goede oplossing want: koude brug.
Het winteratelier krijgt een extra functie voor klerenkasten. Vrouwen hebben nu eenmaal 16 keer zoveel kleren als mannen. Voor mij zijn een paar planken genoeg voor mijn liefje nog geen 6 meter kastwand. Pas de problèmes plek zat. Een paar mooie klusjes voor de komende maanden. “Hoef je je niet te vervelen”, zei een van de gasten gisteren.

Na het slopen van de muur werd ineens duidelijk waarom het zo tochtte in de keuken. Eerst was de gedachte dat het kwam omdat rondom de kachelpijp alles open was. Vorige herfst hebben Wim en ik de afdichting er immers tussen uit gehaald omdat er leidingen langs moesten. Wat bleek, de beschotting boven de keukenwand was niet opnieuw aangebracht nadat Wim en ik die wand vorig jaar ver-her-nieuw-bouwd hadden om de vaatwasser te kunnen plaatsen. Zou ik geloof ik doen, maar glad vergeten. Er was dus de hele tijd een open verbinding met de buitenlucht. Alsof je een raam had openstaan in de wintertijd. Tja, dan wordt het er niet warmer op. Niet alleen verdwijnt nu de verbinding met de open lucht maar alles wordt ook fundamenteel geïsoleerd in die kamer. Dat gaat het binnenhuis klimaat echt ten goede komen volgende winter.

Stroom

Na vier mislukte afspraken stond ineens de locale Vonkentrekker in de garage. Hij zou wel even kijken waarom de stoppen er telkens uitknalden.
Het zit namelijk zo. Als gasten in de keuken aan het koken gaan is dat natuurlijk een groepsgebeuren. Dus iedereen doet tegelijk zijn ding. Dat kan wat ruimte betreft makkelijk. Máárrr. De stoppen houden het niet als ook alles tegelijk wordt aangezet. Er bleek iets van 39 Ampère gevraagd te worden aan stoppen van 25A. De stoppen knalden er op die manier om de haverklap uit. Dat vond niemand lollig. Het wordt erger als er gasten in het appartement zitten en de elektrische kachels aan staan. Dan kun je in onze keuken nog niet eens een eitje koken én koffie zetten.
Via Frank de aannemer die hier vorige week lekker tekeer is gegaan is het eindelijk gelukt de Vonkentrekker bij zijn lurven te grijpen. Asjemenou! Die is ineens gaan bedenken waarom hij dat twee jaar geleden niet heeft bedacht. Het afgelopen jaar vroeg ik hem om de groepen te komen herverdelen., iedere keer als ik hem tegen het lijf liep. Dat gaat deze week eindelijk gebeuren. Nu is zijn geniale plan om er een stoppenkastje bij te plaatsen en, welkom kastje nummer 5, de groepen van de keuken daarop aan te sluiten. Dan wel zo verdeeld dat die over de drie fases van de krachtstroom gevoed worden. Dan heb je in totaal 3 x 25 Amp. Dat moet toch genoeg zijn om de zaak aan de praat te houden. Moet ie ook nog iets doen met het appartement. Als de groep voor het licht wordt gecombineerd met die van het appartement en de rest op de twee andere fases zet, gaan volgens mij de stoppen het houden. Zal wel een gepuzzel worden om dat correct te doen. Er hangen nu 4 stoppenkasten in het huis, zo meteen een vijfde erbij. Als dan iets het niet doet heb je een probleem om uit te zoeken waar de stop van wat zit. Wim had vorig jaar al wel een overzicht gemaakt maar waar dát is gebleven mag Joost weten.

Hottub

Een jacuzzi cum hottub is altijd onze droom geweest. Die hebben we sinds een jaar. Om het ding functionerend te krijgen was een zeer stijle leercurve. De aansluitingen, zoals ik al eerder schreef klopten gewoon niet. De handleiding van twee vage A4-tjes boden geen uitkomst. Met Frerik lukte het uiteindelijk het ding operationeel te krijgen. 
Afgelopen kerst maakten we er een dolle boel van, dat is echt een heerlijkheid om in dat hete water te drijven. Stoomwolken die naar het dak dreven, helemaal ontspannen in die kuip, zálig.
Kamen er ene paar praktische puntjes om de hoek kijken. Het vullen en schoonmaken van de tub vonden we niet erg handig gaan. Om nu iedere keer met een tuinslang vanuit de garage de tub te moeten vullen en leeg te laten lopen. Dat kon anders. Het aanbrengen van kranen en verdeelstukken tussen de verschillende delen van het huis betaalde zich nu in een klap terug. Gaatje door de muur, PER water leiding erdoor en aanschroeven op de manifold. een half uurtje werk. Zo loopt er nu een waterleiding naar de hottub. Zo ging dat ook met de afvoer. Een buis richting de centrale staander, een paar PVC fittingen ertussen om de bochtjes te maken, hop de afvoer van de tub is nu rechtstreeks op het riool aangesloten. Het gemak dient de mens.
Nu nog de opstelling van de pompen fatsoeneren en dan is dat ook weer netjes.

Uiteraard moet het vullen via een RaspberryPi a.k.a. Raspi met een overloop beveiliging gedaan worden. Kan die Raspi ook meteen de overwarmte van de SolarFram in de zomer naar de tub leiden. Nog een temperatuur sensor erbij, relay-tje eraan, klepje ertussen, alarmpje erbij... Hoezo hobby-en? Kun je dat ook weer mooi vanuit je leunstoel in de gaten houden.

Het trapje dat door de tub boer uit Raalte er is bijgeleverd is voor verbetering vatbaar vinden we. Gewoon een beetje te smal naar onze zin. Daar moet iets breders en meteen wat stevigers voor komen. Want op een dag gaat het zomaar gebeuren dat je niet meer zo kwiek bent en je evenwicht het even laat afweten. Tja en dan. Een volwassen instap mogelijkheid dus.

Om het de gasten de toegang tot de hottub en het atelier gemakkelijker te maken gaat er een soort van bordes trap bij de zij-ingang komen. Frank de aannemer zal met zijn graafmachientje een dezer weken aan de gang gaan waarna je redelijk comfortabel omhoog zal kunnen lopen naar de grange. Een ander voordeel is dat niemand meer door onze studio te hoeft te gaan en zo komt er voor iedereen meer privacy. De oprijlaan naar de Grange krijgt dan meteen een nieuwe laag tout-venant. Dat is zo'n beetje het laatste voor het nieuwe seizoen.

Zo knutselen we ieder jaar wat aan ons stulpje.