Is de zon er en alle rolluiken zijn omhoog gedaan dan wordt het behoorlijk behaaglijk in de kamer. Vooral in de avond als de zon recht je appartement in schijnt. Als het inde avond afkoelt, dat doet het redelijk snel als de zon weg is, dan is een duik in de jacuzzi niet onplezierig. Al met al staan de tekenen goed voor een pracht van een zomer.
Praal en pracht
Rijdt je in de omgeving over de heuvels heen dan ontvouwt zich voor je ogen een prachtig tapijt van alle tinten groen en nog wat bruinigs erin. Zover als je kunt kijken. Dat is hier nog. Kilometers heuvels en dalen zonder een dorp te zien. De herfst is en blijft mijn lievelingsseizoen, de lente komt beslist op de tweede plaats. Ook al is die pracht nogal kort. Zodra al de bomen in hun jasje zitten, de brem is uitgebloeid, de kattenstaarten op de grond liggen. Dan is de lente wel weer voorbij. De brem is opvallend de grote afwezige, ze laten het dit jaar een beetje afweten. Vorig jaar bloeiden ze ook al absurd laat. Hier en daar een bremmetje. De sering en ribussen die gaan geweldig dit jaar. Gek, elk jaar is het nét een beetje anders. Gister, terug rijdende van Metz van de meubelgigant (nieuwe garderobe kasten) had ik ff genoeg van het knarren en stopte in het bos van Fontenoy. Alsof je een busje Airwick Bosspray in één keer opentrok. Als een verslaafde sta je daar je longen vol te hijgen. Lichtelijk duizelig propte ik me weer achter het stuur om de laatste 20 km naar huis te doen. Wat een kijk genot om alles zo in bloei te zien. Ook onze boomgaard laat zich weer van diens beste kant zien. Goed voor de bijen en schapies ook. In mijn verbeelding staan de schapies al vol verwachting naar boven te staren naar al die bloesem pracht. Dat wordt mjammie hoor je ze bijna denken. Nu is het meeste fruit voor ons niet echt te pruimen van wat daar groeit dus ze doen maar. Een dronken schaap is ook nog erg koddig om te zien als ie recht vooruit over zijn eigen schuduw struikelt. Weer op krabbelt en boem, de eerste de beste grasspriet lijkt ineens een onoverkomelijke hindernis. Altijd lollig om te zien die dronken beesten. Dat ze de volgende dagen daarna dat kunstje weer herhalen schijn niet geweldig voor hun gezondheid te zijn maar ja, je kunt moeilijk alles op slot houden. Afijn, de natuur laat zich weer in alle pracht en praal zien die het in huis heeft.Qubit
Nu we het toch over beesten hebben. Een deel van je ochtend ritueel is ook de wc te vullen met wat je in de nacht hebt liggen ophouden. Komt er tussen je benen plotseling een zwarte veeg vandaan! Alsof poes beest er op heeft zitten wachten. Waarna het beest op zijn kop in de WC gaat hangen, slok, slobber klonk het. Asjemenou! Madam heeft dorst dacht ik nog. Maar er kwam geen einde aan en ik moest nodig! Trek ik poes aan zijn staart eruit, wat gaan we nou krijgen, eerst ik. De slinger die ik 'm gaf was blijkbaar onvoldoende om de wedstrijd te winnen. En hop, slobber slobber klonk het weer. De aandrang werd groter. Dan maar eens ongeduldig op de spoelknop drukken. Voorspelbaar vinden katten water niet echt aantrekkelijk maar deze lijkt niet echt in zijn lichaam te wonen. Veel te traag trok ie zich terug. Als een natte dweil schichtte poes de studio in, een sleepspoor van water achterlatend. Wat een beest. Dit is geen normale poes meer. Afijn, zuchtend kon ik mijn ritueel afmaken en aan het volgende onderdeel beginnen. Beneden de beesten voederen, koffie zetten en een kom muesli voor de baas. Zometeen de schapen nog en dan kan ik het er van nemen op deze zondagmorgen.Fête d'étang
Voor vandaag staan er een paar dingen op het program. De leukste is wel even mijn neus te laten zien bij het étang waar feestcommisssie #3 vanmiddag een BBQ opgezet heeft voor het pêche des truits. Een soort van opening van het visseizoen. Je kunt dan een hengel in het water gooien om te zien of ze al bijten die vissies. Veel belangstelling voor dat hengelen is er nooit. Vorig jaar zag ik geloof ik zegge en schrijven 2 hengelaars. Waarmee die vijver dan ook wel leeggevist is, daar niet van. Voor een vis feest is het niet veel soeps. De BBQ stelt des te meer voor. Eervorig jaar hadden ze hammen in de grond gaar gestookt. Zoiets lekkers proef je volgens mij maar een keer in je leven. Vorig jaar waren het schoenzolen. Dit jaar, maar dat merk ik dan zometeen, is het even afwachten. Het schijnt economisch iets beter te gaan met de mensen in het dorp, wellicht dat zich dat weerspiegelt in de kwaliteit van het gebodene. Als er maar geen rare hoempapa muziek bij komt, verschrikellijk om bij het eten te hebben. Hopelijk kan dat opnieuw net niet uit. Of hebben ze vorig jaar plotseling ontdekt dat de winst hoger is als ze die vent met zijn 80-er jaren installatie en muziek opnieuw niet inhuren. Zonder dat is het net zo gezellig. Alleen krijg je dan weer hommeles omdat meneer niet is uitgenodigd. Waar een miniscuul dorp groot in kan zijn. Dat is ook wel de charme van een dorpje als dit. De emoties lopen weliswaar diep ondergronds, heeft men verschillende clans die eigenlijk niets met elkaar te maken willen hebben en lijken het Don Camillo achtige taferelen soms. Toch heeft het diens charme zo. Modern zijn ze ook. Er is een deeltijd priester die hier een keer in de 6 weken komt prediken. Dat was 20 jaar geleden ondenkbaar: een deeltijd priester. Een maal per 6 weken een dienst. Bij herdenkingen sproedelt de man zijn wei water over wat zerken en machines en executeert meer van dat soort publieke activiteiten. Geweldig om te zien zoiets. Echt uit de eervorige eeuw.Hoewel niet iedereen dat charmant vindt vrees ik. Zolang de mensen zich daar senang bij voelen is het ok, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten