LMQR 14

Het seizoen is in volle gang, de gasten zijn net weg dus even een rust momentje, daarna gaan we weer met de kamers aan de gang. Gisteren gingen eigenlijk alle gasten ergens buitenshuis eten. Dat gaf ons mooi een kans om de avond eens lekker onderuit te hangen en te genieten van het mooie weer.

Wat niet zo mooi was is dat een paar dagen geleden na en enorme stortbui ook nog eens de hoofd waterleiding in het dorp knalde. We dachten eerst dat het lawaai van de stortregens kwam maar in de ochten hoorden we nog steeds het ruisen van water. En jawel hoor, waterleiding gesprongen buiten op straat. Wie je dan moet bellen is dan even de vraag. Na even twijfelen tussen 112 en de burgemeester toch maar de laatste gebeld.  En terugkomende van de bakker ook even tegen de gemeentelijke cantonier (zeg maar de gemeentelijke tuinman c.q. klusjesman) het verhaal aangehouden. Die kl0om ook direct in zijn telefoon. We vielen bijna van ons geloof af toen binnen tien minuten iemand naar het gat in het wegdek stond te koekeloeren. De cantonier liet zich ook even gelden en peurde een beetje in het ontstane gat.


Na een uur kwamen de professionals eraan en groeven een gat van een paar kuub.

Het lek was redelijk snel boven water en net voor de lunch hadden ze er een noodklem omheen gezet.

Nu kunnen we denken over de Franse ambtenaren wat we willen maar dit was geen putje graven, tukkie doen en gaatje dicht. Natuurlijk is er een supervisor nodig en iemand die driftig met papieren staat te zwaaien, maar dat is een detail. Zo tegen drie-en was de noodreparatie vervangen door een fundamenteel uitziend kleefband achtig iets dat ook nog lastig van de handen af ging zo te zien. Dat eromheen, iets anders definitiefs daar weer omheen en het gat zat potdicht. Kuiltje werd weer volgestort en met een soort grove gravel toegedekt. Een paar dagen later lag er ook weer een teerdekje overheen en je ziet er eigenlijk niets meer van dan een donkere rechthoek met vers asfalt.
Goed gedaan jongens en bedankt voor het schoonmaken van ons stukje straat.

Mac

Nu weet iedereen wel dat ik wat met computeren heb. Daar wordt in deze blog best wel veel over geschreven. Een beetje inhakend op het bovenstaande zijn ook de nodige reparaties in huis aan de gang. Computertjes slijten, horen dat niet te doen maar het gebeurd gewoon. Mijn portable begint het bijna op te geven. Eigenlijk is het best wel een fijn ding en wordt overal mee naar toegesleept én redelijk intensief gebruikt. Sommige lettertjes op het toetsenbord beginnen al te vervagen. Toch begin ik me kapot te ergeren over het soms 1980 trage gedrag van het masjientje en het wordt steeds erger. Edoch, een nieuwe kopen á raison van 1200 euries (of een wintel machine voor de helft) alleen maar omdat het ding erg traag aan het worden is leek me een beetje overdreven. Dan maar eens uitzoeken of er dingen te vervangen zijn en wat dat moest gaan kosten. Een wintel met gedwongen upgrades lijkt me niks, Apple draait op een soort van unix, veel beter.
De schrik slaat je wel om het hart als je de advies prijzen van de onderdelen op de Apple site ziet. Van de winkel kreeg ik een offerte van 400 euries aan onderdelen en 150 eurie aan loonkosten. Dat is bijna de helft van een nieuwe. Dat zou een van de vuistregels in deze familie geweld aan doen. Als de reparatie of andere kosten van een apparaat hoger zijn dan 25% van de nieuwwaarde, dan vervangen.
Oké wat kost een batterij, bij Apple 100 op het webz 50. Hm, da's al winst. Oh en als we dan toch dat lijstje afgaan, ook maar eens kijken wat de rest op de webz zou moeten gaan kosten: neuwe voeding, harddisk en geheugen. Bij elkaar kwam het uit op 200 euries inclusief geheugen van 8G. Ziende wat het effect van een SSD en meer geheugen op Fannie's machine doet is een SSD ipv een gewone hardeschijf wel gewenst. Veel lokale opslag heb ik nooit  nodig gehad. Meer geheugen maakt het beessie ook sneller, en een nieuwe batterij moest er sowieso komen. Alleen of de ventilator van de processor het nog lang volhoudt is gewoon een gok die ik dan maar neem. Voor 200E en een uurtje schroeven en installatie van de systeem software en je bent weer helemaal up to date en 4 keer zo snel. Schat zelfs nog sneller dan Fannie's fonkelnieuwe rekendoos. Na even ruggespraak met mijn schatje de nieuwe bullen maar besteld. Kun je er zeker weer een paar jaar tegenaan.
Zit me nog een ding dwars. De zwakke schakel van de Mac is het WiFi gebeuren. Ook bij de nieuwere machines. Soms verlies je zonder reden verbinding met het net, met een erg sterk WiFi signaal in huis. Of worden andere servers of gedeelde schijven (flimpies en info) in het netwerk pas na een aantal minuten weer zichtbaar  Ervaring leert dat dat niet het geval is als je met externe apple schijven of servers werkt. Zou dat een soort prioriteiten gedoe zijn? Afijn, volgende week komen de bullen binnen. Eerst maar eens een backup en een bootable USB disk fabrieken en daarna maar eens grondig uitvlooien wat dat nu is met dat WiFi.

Hondsdagen

Gasten

In een van de eerdere jaren hadden we ook al zo'n slecht weer jaar. Dat was goed te merken in het boekingsgedrag van onze gasten, relatief kort van te voren boeken. Dit jaar blijkt men nóg korter van te voren te boeken dan anders. Soms op de dag zelf. Het weer is ook behoorlijk onbestendig. Blijkt uit de cijfertjes dat onze noordelijke europeanen meer vlieg-zon-vakanties verderop boeken.
Of het nu een slappe tijd is, kunnen we nog niet echt zeggen. Juni liep voorgaand jaar ook heel langzaam vol. Zelf als we al aan het diner zaten stonden er soms ineens onaangekondigde gasten aan de deur te rammelen. Dan is het even beredderen met het eten als het meer dan 1 gast is. Daar koken we immers sowieso voor, een onverwachte gast extra. Voor fietsers vinden we altijd wel een plekje ergens in huis. We hebben nog een reserve stapelbed in de Grange staan met goede matrassen, daarnaast zijn er nog 2 losse matrassen en allerlei opblaasdingen. In de warme periode kan dat niet echt een probleem vormen om in de Grange te slapen zolang deze 'aanwaaiers' maar geen 4 sterren kamer verwachten.

Voor ons is het gewoon nu spannender hoe we de aanvragen, reserveringen, en definitieve boekingen zo op elkaar afstemmen dat er geen dubbele boekingen ontstaan. We willen graag iedereen accomoderen. Alles lijkt op ultra korte termijn te gebeuren, uiteraard speelt het weer daarbij een heel grote rol. Je gaat niet voor je lol door de regen fietsen of door stormen heen knarren op weg naar nog slechter weer. Je went er wel aan dat je in de ochtend gebeld wordt voor een paar kamers diezelfde avond, je moet daar als B&B gewoon op inspelen. Dan worden het altijd gezellige avonden. Dineetje. flesje wijn, zoiets en lekker lang kletsen totdat het gapen begint en de gasten richting bed gaan. Altijd weer later opstaand dan gewild. Komt door de stilte zegt men. Met de luiken dicht, die deken van stilte die over het dorp valt na een uur of zeven, dan hoor je alleen nog maar je eigen bloed in je oren suizen.
Fannie en ik zitten na het opruimen na het diner nog vaak even boven op het balkonnetje uit te blazen. 's Avonds koelt het redelijk snel af en dat is na zo'n drukke dag best wel lekker. Heel af en toe stap ik dan nog ff snel in het zwembad om lekker fris tussen de lakens te gaan, tot de volgende morgen 7 uur. Eerst een traditioneel ritje naar de bakker, even een paar zinnetjes kletsen als het niet te druk is, ze heeft altijd wel iets snedigs paraat.
Sinds kort kun je een pain de kilo bij haar bestellen. Nou dat zei ze niet tegen dovemans oren. Dus een keer per week gaat er wel zo'n broodje door in ons huishouden.
Een plak brood, een laagje roomboter, een plakje ham en confiture de 4 fruits rouge van Bon Mamman ertussen. Het vult niet echt dat brood dus je moet je beheersen. Kop zwarte koffie ernaast maakt je ontbijt helemaal af!

Vroeg een van de gasten laatst gekscherend of ik dan ook een alpinopetje ophad, een krantje onder de ene arm met een baguette onder de andere. Heel af en toe zie je wel eens zo'n markant figuur door de straat lopen. Maar zélf? Nee dat zou wel erg over de top zijn. Ben geen fransje toch? Ilja Gort doet dat wel, maar daar heeft ie dan ook de kop voor.

Hondsdagen

De hondsdagen beginnen er aan te komen. Tenminste als je op de grafiekjes af moet gaan en dat vergelijkt met die van voorgaande jaren.

Hierboven is 2015 en 2016 met elkaar vergeleken en heb ik daar een lijn ingefietst van een zogenaamd voorschrijdend gemiddelde. De data van 2014 moet nog overgezet worden naar het nieuwe formaat, een klusje voor het najaar, ben wel benieuwd wat dat te zien geeft. Je kunt al wel zien dat de minima en maxima van dit jaar duidelijke achter blijven bij die van vorig jaar, het is vooral in het begin van het jaar nogal koud geweest. Nog steeds blijven de temps beneden die van vorig jaar.

Hier zie je het voortschrijdend gemiddelde van minmum en maximum temperaturen als de blauwe lijn van 2016. Al die cijfertjes worden gegenereerd om het zwemwater en de kachel te regelen. Dit voorjaar bedacht ik om die cijfertjes eens om te werken in wat meer smeuiige grafiekjes en ziedaar de LMQR stats waren geboren. De volgende logische stap: weerstationnetje. Zijn Wim en ik bezig in elkaar te knutselen. Iedere keer een stukje. Zo is er onlangs een lumen meter bijgekomen waar je ook nog eens de mate van bewolking van af kunt leiden. Dat wordt dus dan ook weergegeven op de site van de SolaFarm. Nu nog iets met wind en neerslag, aantal zonuren... Uiteraard willen we dat zelf ontwerpen en wel zo gecompliceerd mogelijk want anders kunnen we geen 60 versies bakken.

Niet alles lukt in een keer. Zo hadden we in de herfst juist tegen de te hoge zwemwater temperaturen een soort van koelings-lus in de grond gegraven. Gisteren was er voor het eerst gelegenheid voor een test, het zwemwater kwam boven de 30 graden uit. Helaas leverde die test wat verwarrende gegevens op. Niet een spectaculair zakken van de temperatuur van de solarfarm bijvoorbeeld. Over ingewikkeld gesproken. Hieronder het schakelpaneel in de garage. Voldoende om met het schakelen van klepjes te spelen, zou je zeggen. Alleen tijdens de test bleek dat het warme water klaarblijkelijk niet in de koelleiding terecht kwam.

schakelboard garage

Proefondervindelijk is met de hand gevoeld dat de verkeerde plekken warm werden. Dat heet: empirisch bepaald. Benk ik gek op, meten is weten, maar visueel en proefondervinderlijk bevestigen is topt het af. Daarom wil ik ook nog verklikkerlampjes op al die kleppen hebben, dan kun je ook in de garage een mooi dashboard maken en heb je in een klap overzicht hoe het system er bij staat. Een prototype hebben we in de gang gemaakt en dat schijnt te functioneren. In de zomer schakelt het programma de CV en vloerpomp een uur in. Dan gaan de lampjes branden. Idem voor de boiler, als boiler aan dan brand het verklikkertje. De boiler gaan we nog op een relais zetten zodat deze automatisch aangezet wordt als er gasten zijn en uit als de gasten vertrekken. Weer een stukje domotica in huis.

Hieronder een gestilleerde voorstelling van het bovenste plaatje.

schakelboard garage V6

Inderdaad we zijn bij versie 6 aangeland. De nieuwe flowmeters en drukopnemer zijn er nog niet ingetekend. Die zitten naast de thermometer linksboven (visuele controle) en de klep rechts onder. De drukopnemer zit helemaal bovenin (uit beeld). Het geval koelings lus zal uiteindelijk wel goed komen alleen zijn dat zoekplaatjes waarmee heel veel tijd verloren gaat. Theoretisch zou het moeten kloppen allemaal. De praktijk blijkt hier vaak weerbarstiger te zijn.

LMQR 12

Nu denken we na zo'n wieler weekeinde dat je het gehad hebt met hoe druk het maximaal kan worden, maar het kan altijd heftiger. Dit weekeinde hadden we gasten van een bruiloft, uiteindelijk meer dan twintig. De ouders kwamen donderdag al aan en begonnen het bruidspaar te helpen met het rechttrekken van een lichte chaos en paniek die ontstaan was. Niet alles ging van een leien dakje. Daar kreeg ik iets van mee toen er een week tevoren gevraagd werd of er tweehonderd broodjes in onze vriezer gestopt kon worden. Zoiets past niet in onze vriezer zei ik. Wellicht dat u zoiets zou kunnen huren. Of via LeBonCoin, de Franse evenknie van Marktplaats. Daarna dacht ik dan weer: maar je kunt die broodjes toch a la minuut bij de bakker halen, desnoods achterom...

Een klein uurtje voor aanvang van het huwelijk belde, naar achteraf bleek, de zoon van een van de gasten op of er nog een kamer was. Blijkbaar had ie al het nodige rondgebeld want het klonk een beetje lacherig, van het zal wel niet maar er is altijd wel een gek die er in tuint.
Dus niet. Wie schetst mijn verbazing dat de jongeman met zijn zussen in de kamer stonden naast hun ouders. Met opblaasbedden in de arm Zo zout had ik het nog niet gegeten. Dus zo langs de neus weg vroeg ik waar de jongelui dachten te kunnen gaan slapen. Een beetje bedremmeld kwam er uit, nou we dachten dat het hier wel zou kunnen. Mijn antwoord was kort, door de telefoon heb ik al gezegd dat we vol zaten, er is dus geen plek. Een beetje verbouwereert door een dergelijk gedrag moest ik me ff snel terug trekken anders zou ik ontploffen. Die jongeman dacht zeker dat ik debiel was of zo. Gelukkig zag pa de storm wel hangen en kwam een moment later vriendelijk vragen of de jongelui bij hem op de kamer konden, Oké. Een kleine toeslag pp was geen probleem. Dus maar even wat reserve matrassen uit de grange halen. Want op luchtbedden wordt het geen fijne nacht. Beddegoed kwam erbij, kussens en lakens enzo. Stond dat meisje met de overtrek te stuntelen. Dus maar even snel geholpen. Anders kwamen ze nog te laat ook voor het huwelijk.

buffet

Zaterdag morgen bestelde ik brood voor het ontbijt de volgende dag. Kwam er weer een verhaal los bij de bakkersvrouw. Klonk als: ze hebben me alle croissants afhandig gemaakt en nu moeten we als de bliksem weer nieuwe croissants bakken. Nu heb ik zo mijn idee over hoe dat bij die bakker met de croissants toegaat, erg constant van kwaliteit is het product niet. Soms zijn het perfecte croissants, juiste grootte, gewicht en smaak. Vooral de laatste tijd scoort ie goed. Slechts af en toe is het nog net geen ramp: vettige film op je gehemelte (margarine) zompig en, nou ja la maar. Maar hun brood is geweldig lekker. Dus dat van die croissantjes snap je dan weer niet.

uiteraard: pain de kilo

Met zo'n grote groep dekken we de tafel niet volledig en maken er en buffet stijl van. Ook al omdat niet iedereen op dezelfde tijd opstaat. Dan kun je tussendoor de tafel een beetje aan kant houden en komt niemand in een rotzooitje aan de ontbijttafel. De laatste gast vertrok pas om een uur of een. Gelukkig hadden we die avond maar een gast dus kun je erg soepel zijn. Maar de bagage in de lobby laten staan vond ik toch een beetje teveel van het goede, van mij mochten ze dat gerust in de corridoor achterlaten. Anders kan ik gewoon niet schoonmaken en de nieuwe gasten zien dan meteen een puinhoop aan bagage. Dat geeft dan weer geen goede entree. Toch? Nee ze zouden de berg tassen wel bij hun zoon in de tent in de wei bergen. Ook weer opgelost.
Al met al was het een prettig geregelde chaos dat huwelijksfeest. Vanochtend hoorde ik van de bruid dat iedereen vol lof was over LeMoutonQuiRit, die pluim kunnen we op de hoed steken. Altijd fijn om complimenten over de manier waarmee je met je gasten omgaat te krijgen.

Maandags is het dan weer een race tegen de weergoden om alle was droog te krijgen, De wasmachine staat constant aan en mijn schatje blijft maar naar de waslijn heen en weer lopen. Wel mazzel met het weer. De buiten temperaturen blijven stijgen volgens de grafieken en de regen zeilt een beetje om de regio heen. Het zemwater komt zo weer op een aangenaam prettige temperatuur, we konden alweer zwemmen. Wat een luxe als je je dan weer even kan ontspannen in je eigen plas water.
Dinsdag alweer de eerste gasten. We gingen weer los.

gevulde eieren