Wat niet zo mooi was is dat een paar dagen geleden na en enorme stortbui ook nog eens de hoofd waterleiding in het dorp knalde. We dachten eerst dat het lawaai van de stortregens kwam maar in de ochten hoorden we nog steeds het ruisen van water. En jawel hoor, waterleiding gesprongen buiten op straat. Wie je dan moet bellen is dan even de vraag. Na even twijfelen tussen 112 en de burgemeester toch maar de laatste gebeld. En terugkomende van de bakker ook even tegen de gemeentelijke cantonier (zeg maar de gemeentelijke tuinman c.q. klusjesman) het verhaal aangehouden. Die kl0om ook direct in zijn telefoon. We vielen bijna van ons geloof af toen binnen tien minuten iemand naar het gat in het wegdek stond te koekeloeren. De cantonier liet zich ook even gelden en peurde een beetje in het ontstane gat.Na een uur kwamen de professionals eraan en groeven een gat van een paar kuub.
Het lek was redelijk snel boven water en net voor de lunch hadden ze er een noodklem omheen gezet.
Nu kunnen we denken over de Franse ambtenaren wat we willen maar dit was geen putje graven, tukkie doen en gaatje dicht. Natuurlijk is er een supervisor nodig en iemand die driftig met papieren staat te zwaaien, maar dat is een detail. Zo tegen drie-en was de noodreparatie vervangen door een fundamenteel uitziend kleefband achtig iets dat ook nog lastig van de handen af ging zo te zien. Dat eromheen, iets anders definitiefs daar weer omheen en het gat zat potdicht. Kuiltje werd weer volgestort en met een soort grove gravel toegedekt. Een paar dagen later lag er ook weer een teerdekje overheen en je ziet er eigenlijk niets meer van dan een donkere rechthoek met vers asfalt.
Goed gedaan jongens en bedankt voor het schoonmaken van ons stukje straat.
Mac
Nu weet iedereen wel dat ik wat met computeren heb. Daar wordt in deze blog best wel veel over geschreven. Een beetje inhakend op het bovenstaande zijn ook de nodige reparaties in huis aan de gang. Computertjes slijten, horen dat niet te doen maar het gebeurd gewoon. Mijn portable begint het bijna op te geven. Eigenlijk is het best wel een fijn ding en wordt overal mee naar toegesleept én redelijk intensief gebruikt. Sommige lettertjes op het toetsenbord beginnen al te vervagen. Toch begin ik me kapot te ergeren over het soms 1980 trage gedrag van het masjientje en het wordt steeds erger. Edoch, een nieuwe kopen á raison van 1200 euries (of een wintel machine voor de helft) alleen maar omdat het ding erg traag aan het worden is leek me een beetje overdreven. Dan maar eens uitzoeken of er dingen te vervangen zijn en wat dat moest gaan kosten. Een wintel met gedwongen upgrades lijkt me niks, Apple draait op een soort van unix, veel beter.De schrik slaat je wel om het hart als je de advies prijzen van de onderdelen op de Apple site ziet. Van de winkel kreeg ik een offerte van 400 euries aan onderdelen en 150 eurie aan loonkosten. Dat is bijna de helft van een nieuwe. Dat zou een van de vuistregels in deze familie geweld aan doen. Als de reparatie of andere kosten van een apparaat hoger zijn dan 25% van de nieuwwaarde, dan vervangen.
Oké wat kost een batterij, bij Apple 100 op het webz 50. Hm, da's al winst. Oh en als we dan toch dat lijstje afgaan, ook maar eens kijken wat de rest op de webz zou moeten gaan kosten: neuwe voeding, harddisk en geheugen. Bij elkaar kwam het uit op 200 euries inclusief geheugen van 8G. Ziende wat het effect van een SSD en meer geheugen op Fannie's machine doet is een SSD ipv een gewone hardeschijf wel gewenst. Veel lokale opslag heb ik nooit nodig gehad. Meer geheugen maakt het beessie ook sneller, en een nieuwe batterij moest er sowieso komen. Alleen of de ventilator van de processor het nog lang volhoudt is gewoon een gok die ik dan maar neem. Voor 200E en een uurtje schroeven en installatie van de systeem software en je bent weer helemaal up to date en 4 keer zo snel. Schat zelfs nog sneller dan Fannie's fonkelnieuwe rekendoos. Na even ruggespraak met mijn schatje de nieuwe bullen maar besteld. Kun je er zeker weer een paar jaar tegenaan.
Zit me nog een ding dwars. De zwakke schakel van de Mac is het WiFi gebeuren. Ook bij de nieuwere machines. Soms verlies je zonder reden verbinding met het net, met een erg sterk WiFi signaal in huis. Of worden andere servers of gedeelde schijven (flimpies en info) in het netwerk pas na een aantal minuten weer zichtbaar Ervaring leert dat dat niet het geval is als je met externe apple schijven of servers werkt. Zou dat een soort prioriteiten gedoe zijn? Afijn, volgende week komen de bullen binnen. Eerst maar eens een backup en een bootable USB disk fabrieken en daarna maar eens grondig uitvlooien wat dat nu is met dat WiFi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten