Ont-Rommelen

Doen alle huishoudens. In het voorjaar dan. Voor ons is dat wat lastiger. We draaien de zaak maar eens om dus. Na zo'n seizoen, en deze is drukker en langer geweest dan normaal, vergaar je toch aardig wat losliggend en zwervend spul. Wij zijn ook bezig gegaan het huis te ontdoen van alle overbodige materialen en dingen, van de afgelopen jaren, dingen die we niet meer gebruiken. Wat het erger maakte waren de spullen die met de laatste wagen met huisraad die is aangekomen. Tijd voor een grote opruim actie vonden we. Voor een deel kan er nog wel iets in Le Mouton verdwijnen of voor ons zelf gebruikt worden. Dan nog hou je te veel over. Een deel krijgt een andere bestemming. Daarna blijven er bullen over waar je geen weg meer mee weet. Dat is dan óf de dozen in voor de vide grenier (augustus) of op de hoop voor de déchetterie (miljeustraat).
Ook na de verschillende verhernieuwbouwprojecten zijn er van die onvermijdelijke restanten bewaard gebleven omdat: och kan ik misschien nog gebruiken. Na een paar jaar blijkt dat dus niet zo te zijn, maar zijn ergens bewaard gebleven. Het werd dus een grote puinzooi in de grange en stallen.
Toen, ja heus, en toen lazen we het artikel over "de-cluttering" (ont-rommelen) van je huis en leven. Sindsdien zijn we een stuk meer weggooierig of opruimerig geworden. De zaak begon immers dicht te groeien in de Grange bij de afdeling materialen. Komt daar nog bij, op de een of andere manier schijnt het gereedschap gedurende een jaar over het hele huis verspreidt te raken. Elk jaar is er dan weer een aktie het spul bij elkaar te verzamelen. Dit keer ontstond het idee er een definitieve plaats aan te geven en wel daar waar de zaken het meest gebruikt worden.
Met P ben ik als eerste stap begonnen de grange uit te mesten. Al het afvalhout is in hapklare brokjes als aanmaakhoutjes voor de haard gezaagd, het bruikbare hout is netjes in een soort stelling terecht gekomen. Ook daar zal nog een schifting plaats moeten vinden maar het ligt nu niet meer overal en nergens. Al het sanitaire en loodgieters spul is naar beneden in de rekken geplaatst en het gereedschap heeft nu ook een nieuwe vaste plek gekregen. Het ligt in ieder geval bij elkaar, nu nog netjes opruimen/indelen en we hebben iets overzichtelijks gecreëerd. Rest nog een berg aan spullen die we moeten splitsen in: déchetterie, vide-grenier, of hergebruiken.
Dit tijdstip in het jaar is voor ons dan ook een prima moment dat te gaan doen vinden we. De grote ont-rommeling dus. En oh, wat lucht dat op!

Soos
Sinds enkele maanden is er een nieuw fenomeen ontstaan in het dorpje Mailleroncourt-SaintPancras, of misschien nieuw leven ingeblazen. Er is waarachtig een soort soos begonnen. Vrijdagmiddag loop je daar naar binnen, gaat aan de grote tafel zitten en begint een beetje te ouwehoeren met de mensen die naast je zitten. Uiteraard zijn het allemaal mensen die even niets anders te doen hebben, of die het net als wij gezellig vinden ff met elkaar te kletsen. Voor dat laatste hoef je in LDF echt niemand aan te sporen hoor! Zo'n soos is dus een ideale kletsgelegenheid in de winter. Kun je weer je Frans oefenen, toch? Daarmee heeft het oude schooltje een mooie herbestemming gekregen. Waarom niet in de Salle Polivalente (gemeenschapshuis)? Die is nogal slecht warm te krijgen wat veel kost. Goed argument.
Waarom wij naar die soos gaan? Iedereen kent ons maar wij kennen eigenlijk niemand bij naam. Meestal zijn we op weg naar de grootgrutter, andere dingen halen, dingen doen, iets uitvlooien en flitsen al wuivend de mensen voorbij. Kortom druk druk druk, in de zomer dan. In de winter kruipt iedereen weer in zijn holletje en dan zie je niemand op of aan de straatkant. Voor ons is deze soos dus een mooie manier de mensen wat beter te leren kennen, namen bij gezichten te krijgen, namen van mensen die je al een paar jaar tegenkomt.

SolarFarm 4.0
Die loopt als een speer. Eergisteren de pomp van de CV vervangen, die begon toch wel erg kreunende geluiden te maken. Toch eerst nog even met de stelschroef gespeeld, stond op internet dat je dat als eerste moest proberen. De verschillende snelheden geprobeerd maar het piepende en knarsende geluid werd steeds erger. Daarom, voordat het ding definitief stil zou gaan staan op een, uiteraard, meest ongelegen moment (Murphy hè) een nieuwe pomp besteld via het internet. In de winkels hier kost zo'n ding 250 euries, via het 'net' het zelfde pompje 129. Dan is de keuze wel snel gemaakt toch? Na vier dagen kwam de pomp uit NL, nota béne! Gemonteerd en na een moeizame ontluchting loopt alles weer zonder piepende geluiden. Nu nog wat andere dingetjes vervangen en als we toch bezig zijn extra speelgoed erbij. Kan ik weer dingetjes er bij gaan programmeren. Wat een heerlijke hobby dat gesleutel aan zo'n systeem. Nee niet alles is blijdschap ende vermeack. Soms weet je echt niet waar je het moet zoeken: als om 3 uur 's nachts ineens de pompen aangaan zonder aanwijsbare oorzaak. Of zoals de laate paar dagen een signaal lamp aangaat die eigenlijk helemaal niet aan hoort te gaan. En dan deze. Het bestandje waarin de gegevens voor luchtdruk, relatieve vochtigheid en luminositeit staan raakt soms corrupt of is leeg. Daar programmeer je dan wat omheen en dat probleem is weer uit de wereld. Zo gaat het maar door lijkt het wel. Een uitdaging, zo zie ik het om een steeds uitgebreider systeempje stabiel te krijgen door (bijna) alle incidenten te kunnen opvangen.

Moord en doodslag
Gisteravond hoorden we van de aanslag door vermoedelijk IS in Parijs. Verschrikkelijk, meer dan 170 mensen hebben de grote reis aangevangen. Dit is zo zinloos. En nu kan ik wel gaan roepen: kijk dat krijg je als je je laat overspoelen met vluchtelingen zonder al te goed te controleren. Maar dat is in LDF niet zo'n issue. De migranten worden uit en te na ge-checked, zo zelfs dat het heel wat mensen ontmoedigt naar LDF te komen. Alhoewel er al langere tijd gerommel is. Een paar jaar geleden een aanslag in de metro, nog geen jaar geleden in een supermarkt en nu dit. Gevolg, men sluit de grenzen en vrij verkeer is niet meer zo vanzelfsprekend. Europa is in oorlog met de terroristen klinkt het een beetje benepen. Komt men dan eindelijk tot bezinning dat het allemaal wél erger is dan men denkt. Jarenlang sprak men sussende woorden en ga maar rustig slapen beste burgers. Hoe profetisch waren de woorden die een paar dagen geleden in de krant stonden: "de jihadisten komen niet om oorlog te voeren en ons te onderwerpen, ze zijn er al..."
Als nu de verschillende regeringen, nu het nog kan, eindelijk van hun pluche stoelen afkomen en de zaak fundamenteel aanpakken, zonder het "zum tot lachen" politieke correcte in acht te nemen, dan kan het tij nog gekeerd worden. Anders hebben we over tien jaar een vette guerilla oorlog aan onze broek. Dat laatste kan ik je wel vertellen, die win je niet.
En tuurlijk, echte vluchtelingen hebben een fundamenteel recht op geholpen te worden en onderdak te krijgen. Maar de hordes die nu over de grenzen zijn gestroomd daar kan men zonder lang te hoeven nadenken zijn vraagtekens bij plaatsen. Téveel gezonde jonge mannen met een grote bek.

Daar laat ik het even bij.