31 december 2014

2015

Een fantastisch 2015 toegewenst. 

(updated)
En nee, er is niets ernstigs aan de hand anders dan dat er erg veel te doen was in Le Mouton, geen blogjes daarom dan ook. We hebben het hele huis een aantal keren in december verhuurd en da's enorm veel (voorbereidend)werk. Ook op oudejaarsavond hebben we het huis vol voor een paar nachten. De renovatie werkzaamheden stoppen dan. Het huis helemaal schoonmaken is een Sisyphus klus. Vooral als dingetjes nog niet helemaal klaar zijn, en je toch moet opruimen. Adieu plannen en planning. Ook Marion heeft het retedruk en mede daarom veel minder tijd om mijn epistels van de grootste miskleunen te ontdoen. Eerlijkheid gebied ook te zeggen: we waren het ff niet met elkaar eens.

Komt daar bij, als in de avond de (spier)pijn door je lijf raast is er geen animo om een stukkie te schrijven. Bovendien gebeurd er momenteel ook weinig in Le Mouton. De schapies grazen, de Pot au Feu pruttelt op de kookplaat, de houtzaag giert snerpend door het brandhout heen en de vlammen loeien in de haard. Sinds vorige week ligt er een laag sneeuw en vriest het flink. Het is bepaald geen solarfarm weer, daar hebben we dan op het moment niet zo veel aan. Overmorgen vertrekken de gasten en dan is het weer schoonmaken, wassen, bedden opmaken voor de volgende invasie.

In de avond uurtjes zit ik stijf tegen de verwarming aan, neem een neutje, of een wijntje, babbel wat met mijn schatje en lees me drie keer in de rondte over de toestand in de wereld. Daarover meer in de nieuwjaarsconference. De zoveelste W.V.T.T.K.

Overigens, voor wie het vroeg: wvttk? Wat Verder Ter Tafel Komt

bron: onbekend

We gaan het jaar uit met vuurwerk afstekende gasten, daar komt heibel van, en een ape nieuwsgierige Qubit die met zijn koppie de staarten van het vuurwerk volgt. Zo meteen een glas champo en dan eens gaan dromen over wat te gaan doen met het volgende jaar.

2 december 2014

Webberen

De wereld wordt erg klein zo langzamerhand. Dat merk je in zo'n gat als Mailleroncourt-Saint-Pancras waar Le Mouton Qui Rit staat. Hoe? Daar kom ik later op terug.

Nering 

In deze omgeving heb je in de wat grotere dorpen nog net een slager, buurtwinkeltje, bloemist en bakker. Bloemisten. Da's een rare eend in de bijt. Hier en daar een dorp met een bar, en/of restaurant. Dat is het. Oh ja, natuurlijk heeft elk gehucht wel diens eigen kerk, een salle de fêtes of salle polyvalente, een heus eigen stadhuis en tot voor een jaar ook nog een dorpsschooltje voor twaalf leerlingen. Geleidelijk aan zie je al dat soort faciliteiten verdwijnen. Want. De ontvolking op het platteland is volop aan de gang. De politiek onderkent het verschijnsel niet echt als een probleem, alleen als de werkeloosheid ter sprake komt. Dat is echter een ander verhaal. Het aantrekkelijk maken om daar te wonen komt in de meeste beleidsmakers niet op, want onvoldoende stemvee. Waar het op neer komt is dat er voor de provincie geen echt groot geld is. Een probleem? De meeste plattelanders zien dat niet zo. Het is er rustig, soms doodstil en bij tijd en wijle razen de trekkers over het land. Er is geen grootstedelijk kabaal, geringe luchtvervuiling en relatief weinig overheidsaanwezigheid. Traditioneel jongleert men wat met de myriaden aan regeltjes. Ook nog. De huizen zijn wat ruimer en er zijn geen vermaledijde stoplichten bij iedere hoek van een straat. Jawel, af en toe stinkt het hier de pan uit als de boeren mest aan het rijden zijn of stikt het ineens van de vliegen. Dat is het leven op het platteland in een gat van de aardbol.

Winkels

bron: omroep zeeland
Voor supermarkten, een paar bouwmarkten en dergelijke moet je naar een groot dorp 15 km verderop rijden. Daar zijn iets meer winkels met een grotere verscheidenheid aan bulletjes. Wil je wat uitgebreider shoppen of heb je iets formeels te regelen moet je toch al snel 45km rijden naar de hoofdstad van het département. Alles lijkt zich ook rond de wat uit de kluiten gewassen dorpen, cum steden... te concentreren. Typerend voor het centralistisch ingerichte LDF. Voor de dagelijkse kost en de woonbehoeften is in een straal van 50km bijna alles te krijgen. Niet echt verkeerd. Het dwingt je wel je boodschappen lijstjes voor elkaar te hebben en te weten waar je wat kunt krijgen. Zo heb ik zo mijn adresjes voor het een en ander aan heerlijkheden. Voor de rest ben je, en nu komt het, op het interwebz aangewezen.

Het Wereld Wijde Web voor de consument ging pas in 1994 uit de startblokken. Slechts twintig jaar later is het web niet meer weg te denken uit het dagelijkse leven. Die twee decennia deden de wereld krimpen tot het formaat van je beeldscherm. Er is een hoop gebeurd in die 20 jaar. Van kopen uit een catalogus en via een brief met heuse postzegel bestellen tot een klik van de muis.

Het verschil van vroeger en nu? Wil je dat écht weten?
Vóórdat je in elk huis een stopcontact vond, vroegâh dus, eigenlijk niet eens zo lang geleden, reisde je per diligence in drie hele dagen van Rotjeknor naar Amsterdam. Per trekschuit was je een week onderweg ;=)
Nu erger je je al dat als je skypende gesprekspartner in de yank zegt dat ie net op de knop heeft gedrukt, maar dat de mail er langer dan een paar seconden over doet. Een páár secónden!

Beeldscherm

bron: onbekend
Wat nog niet zo lang geleden via catalogi verkocht werd gaat nu via het web. Voor het kopen via catalogi daar hebben ze hier een uitdrukking voor: “par la Poste”. Voor een fransje is het via La Poste kopen heel normaal. Hun bloesjes, ondergoed, broeken, handschoenen, alpino pet, wijn soms.... Scheelt een hoop gedoe en door een catalogus bladeren is altijd weer een ervaring alsof je echt aan het shoppen bent. Heel af en toe zie je nog wel eens een paar van die oudjes op een bankje in de schaduw met zo'n papieren catalogus in de hand tegen elkaar aan wapperen. Die hebben internet nog niet ontdekt. Een uitstervend ras met, en een uitstervend verschijnsel van: de catalogi.

Kijk zeult er net een tot over de rand uitpuilende met mest gevulde kar voorbij! Dat worden weer grijsbruine straten ;=) Een uurtje later scheert de tweede volle bak langs de deur. Een geur feest.

Afijn.

Koopsites

Niet verbazend is dan ook dat de koopsites uit alle kieren en gaten kruipen en in alle landen ter wereld het web stormenderhand nemen. Op de spam na (90% van het verkeer) is het dé grootverbruiker met een nuttige lading. Het webshoppen explodeerd, vooral op het platte land hier. Een beetje winkel zonder web shop wordt tegenwoordig al niet meer als normaal gezien.
bron: yesthem.ccm
wiki: English entrepreneur Michael Aldrich invented online shopping in 1979

Wat doen Wim en ik dus voor spullen die we nodig denken te hebben voor Le Mouton Qui Rit? Juist, webshoppen! Het blijft niet alleen bij bullen voor de SolarFarm. Verf? Komt uit DE, net zo makkelijk als uit een winkel hier 20km verder op. Wordt ook nog aan huis afgeleverd. Zonder een meter te rijden en geen liter brandstof komt daar aan te pas. Bij de transportkosten zit dat er allemaal bij in. Niet zo vreemd is dat de concurrentie op het web móórdend, is. Althans als je ff zoekt vind je het begeerde ding beslist voor een lagere prijs. Al moet het uit China komen.
zomaar eens wat landen

China

Vooral de shops uit China hebben de laatste tijd een hoog aandeel in de web handel. Het schijnt dat die CN gasten een soort distributie centrum in LDF hebben opgezet waar alles met containers tegelijk binnenkomt waarvan uit de boodschappen worden gedistribueerd over de EU. Kijk daar kan de rest van de wereld nog een puntje aan zuigen.

Aan de andere kant, wil je een mooi voorbeeld van hoe je je de markt uit prijst? Dan moet je je spullen laten komen uit de US. Dat kost je een vermogen aan porto + belasting want anders dan met UPS willen ze vaak niet eens naar overzeese bestemmingen verzenden. UPS trekt je dan ook nog een poot uit voor de administratie kosten en int vaak onterecht belastingen, krijg dat maar eens terug. Dat maakt het bestellen in de yank daarom heel erg onaantrekkelijk. Soms is er geen alternatief, maar het gewone huis, tuin en keuken spul kan je daarom net zo goed uit die landen laten komen waar de prijs het laagst is. Ook al moet het 20.000 km verderop in een brievenbus gestopt worden.

Chauvinisme

bron: laplusnovelobs
Wil je in La Douce France eens chauvinistisch doen (kóóp d'origine France) en neem je je voor iets in een winkel te bestellen, kún je niet eens wat bestellen. Of met grote overtuigingskracht. (het moet niet gekker worden!) Vervolgens moet je ook nog iets vooruit betalen. Geen handelsgeest hebben noem ik dat. Kijk en dan is er een ander die daar geweldig gebruik maakt van dat gat in de markt. Zo van, joh, laten jullie dit liggen? Pakken wij wel op hoor, blijven jullie maar lekker achter je lege kassa staan met je praatjes. Dat zijn ondernemingen met miljarden omzetten geworden.

In een discussie hierover met een van de gasten van Le Mouton Qui Rit werd zuinigjes aangestipt dat het de economie van de EU ondergroef door niet uit het EU domein te kopen. Mijn repliek was dat wat wij deden volledig in de filosofie van de EU paste. Namelijk: daar te produceren waar dat het goedkoopste kan om het goedje voor de laagst mogelijke prijs aan te kunnen bieden. Alleen dat laatste is een beetje misgelopen door allerlei EU regeltjes. Met een X bedrag aan vrij besteedbaar inkomen, waarbij X zo langzamerhand nadert tot nul voor velen, ga je webshoppen voor de beste deal. Niemand kan je vertellen een dief van eigen portemonnaie te zijn. Bovendien al die chauffeurs van al die bestelautootjes die de hele dag pakketjes aan het afleveren zijn, zijn toch echt fransjes hoor. Helemaal geen blikken Chinezen, Afghanen of Ivorianen zijn daar voor opengetrokken. Dat is waarschijnlijk wel weer goed verdienen en ze liggen niet aan de tiet van de bijstand, dat telt dus dubbel. Las ik laatst dat de posterijen er een goed belegde boterham aan verdienden, dus wat klaagt men. Iedereen blij, precies zoals het bij de EU bedoeld was. Geheid zullen er weer zeurpieten komen die dit weer kapot maken. Maar vraag nu niet hoe het kan, profiteer ervan.

Pech

Bestellingen die niet kloppen zijn hier tot nu toe niet voorgekomen. Van vrienden begrijp ik dat er best wel eens dingen aankomen die het gewoon niet doen. Dus het gaat ook wel eens mis. Eerder komt het volgens mij voor dat het voor een habbekrats gekochte ding net niet precies is wat je zocht, maar dat overkomt iedereen die wel eens via het web koopt.
Nu Wim en ik bezig zijn de SolarFarm te voorzien van allerlei metertjes, ledjes en indicatoren komen er met regelmaat een pakketjes uit Hongkong, China, India, VS, UK, DE.... aan. Beetje solderen, programmaatje schrijven en hop weer een deel van de SolarFarm onder controle.

Nu nog een beetje veel zon en we zijn weer helemaal tevreden.