En dat is vijf

Ha leuk, ik ga eens schrijven over hoe zo'n blog tot stand komt. Nou ja leuk.
Dit is namelijk al de vijfde versie van wat je nu leest.

• De eerste versie ging over hoe je een ezel die zijn leven lang rondjes in de draaimolen heeft gelopen nooit meer kunt leren rechtdoor op zijn doel af te sturen. Dat sloeg dan op ongewenste politici, wereldwijd, die ineens tot inkeer zouden zijn gekomen volgens hun spindokters dan. Mij kennende werd daar een verhaal van plus duizend woorden aan weggetikt. Ongeschikt voor deze blog.
  
• De tweede versie zou ik bijna besteed hebben aan het tweede hoofdstuk van het beeldhouwertje. Zowel Marion, en achteraf ik ook, vonden dat geen thema voor deze blog. Ik was wel lekker op gang, zoiets als hoe het beeldhouwertje heeft kunnen ontsnappen en in een ver land rustig door kon houwen op steen, en zo.
  
• De derde versie ging over een andere boeg. Hoe je van het verleden zou kunnen leren. Zoiets als in de spiegel van het verleden zie je je gezicht van heden. Zo'n tegeltjes wijsheid. Ging over hoe rijken opkomen en aan bijna dezelfde oorzaken weer ten onder gaan. Decadentie, corruptie, het ontstaan van een slaven cultuur in welke vorm dan ook. Kortom een litanie over hoe slecht de leiders het iedere keer weer doen.
  
• De vierde poging ging over een film / documentaire die ik een paar dagen geleden zag over jonge mensen die geen behoefte hadden zich op sociaal vlak te mengen in de activiteiten van de school en zelfs de buitenschoolse activiteiten daarvan. Een jongen trok het in het extreme door, door zich dommer voor te doen dan ie was en verbood de leraren zijn studie resultaten in de klas te vermelden. Contacten wees ie af door te zeggen: “als je mij met rust laat gebeurt er niets”. Of als er naar zijn hobby's gevraagd werd antwoordde hij steevast dat ie alleen maar voor de teevee zat in zijn vrije tijd. Terwijl hij de mooiste dingen in hout sneed en erg mooi viool speelde. Het was een film documentaire, dus overdreven allemaal.
  

Ook weer niet geschikt voor deze blog. En zo, met gemak, zit ik al weer op ruim driehonderd woorden. Meestal hou ik het tussen de 1000 en 1200 woorden. Een prettig leesbare lengte heb ik ergens gelezen.
Deze laatste poging daar houd ik het maar bij. Niet dat het een wonderstukje zal zijn, Marion zegt immers dat ik een hopeloos figuur ben in stijl en grammatica. Desondanks dat heb ik er plezier in om over onze avonturen in LDF te schrijven. Van gasten die hier komen hoor ik dat ze de blog hebben gelezen en van lezers krijg ik voldoende commentaar die me doen geloven dat het niet allemaal bagger is wat ik schrijf. Zeg maar, het verhaal is OK maar het geluid krast zo. Marion maakt dat dan minder krassend.

We zitten op 488 woorden.

Gaat het dan zo moeizaam? Nee hoor! Maar mijn fantasie en toetsenbord gaan soms heen naar gedachten die niet binnen dit blog passen. Terecht word ik daar dan zo af en toe op gewezen. Misschien moet ik daarom een aparte blog openen over dat soort dingen. Afijn, genoeg zo.

Hout
Van de week reden de trekkers af en aan met hout om dat te bezorgen bij de mensen in het dorp. Net weer hoorde ik een trekker moeizaam en met veel kabaal optrekken om zijn vrachtje in het dorp af te leveren. Dat zijn dan van die trekwagens met voor en achter een opstaande beugel waar, naar verluidt dan, precies – ongeveer – 15 sterre hout inpast. Een sterre is ongeveer een kuub. Nu rijden hier wrakken van trekkertjes rond die het allemaal nog maar net redden, vaak in de reparatie zitten en een dikke walm loslaten waar de honden nog geen brood van lusten. Kuche, kuche. Ik hou altijd even mijn adem in als er weer eens eentje voorbij tjoeketjoekt. Bij de buren is ook weer een lading afgeleverd dus eerdaags zal dat dan wel in stukken van 50cm gezaagd gaan worden. Volgens de wet, ja ja, mogen de stukken die uit het bos gehaald worden niet langer of korter zijn dan een meter. In het bos worden die stammen van een meter lang dan met een hydraulische ram in stukken gespleten en een maand of wat opgestapeld langs de randen van de weg om te drogen. Tegen juni aan wordt het dan afgeleverd en ergens in augustus begint iedereen als een gek te zagen om vervolgens het hout de schuur in te kruien. Dit jaar gaat alles net iets eerder dan normaal. De natuur is ook compleet van slag af. Eind april was het bos al weer groen, zag je het rogge al de grond uitspuiten en moet ik bijna elke week het gras hier maaien. Normaal is dat eens in de twee weken. De buien die normaal in juni overtrekken komen nu al, en het zijn geen kleine buitjes van een paar emmertjes water. Vanochtend nog stormde de hagel strak door de straat heen! En dan is het opeens weer mooi weer voor een uurtje. Maar goed, volgens de houtboer komt ons hout eind mei in onze weide te liggen en dan kan het volgend jaar gezaagd worden. Er ligt voor ruim twee jaar hout in de wei, dus ook dit jaar hoef ik geen hout bij te kopen.

We zitten op bijna 1000 woorden ;=)
 
SolarFarm
Komende week gaat de SF weer online en op het zwembad aangesloten worden. De besturing ervan is al klaar. Behalve de grote accumulator vullen, moeten ook nog een drietal rekken gevuld worden met buizen. Daarna gaan we het stuurpaneel opnieuw uitbreiden met een paar kleppen en wel zodanig dat je letterlijk alles kunt regelen vanuit je luie stoel.
Bij de graverij voor de uitbreiding van vorig jaar in november, is niet alles goed gegaan en in december was ik genoodzaakt om de handel af te koppelen omdat anders de zaak uit elkaar ging barsten. Dat de winter extreem zacht was is een geluk bij een ongeluk geweest. Wel balen dat die aannemer dan pas een paar maanden later kwam. Daarom werd het tijdens de werkzaamheden én een water ballet én waren de pompen in de ochtend bevroren. Voor beide dingen had ik hem gewaarschuwd. En als je hem dat dan nog eens onder zijn neus hield, want ik baalde vreselijk, werd ie nog kwaad ook! Had ie maar moeten luisteren, vond ik. Dat de operatie alsnog mislukte was daarom dubbel balen. Ik kreeg dan ook een beetje het gevoel genomen te zijn. Vooral omdat ie wist waar het toe diende. Weer een jaar verloren.

Belettering

Lay-out
Het zal misschien opgevallen zijn dat de layout van de blog is aangepast. Een wat moderner jasje. Het werd zo langzamerhand weer eens tijd voor het betere knutselwerk. Nou ja zo moeilijk is dat niet, je kiest een opmaak en drie kwart van het werk is voor je gedaan. Nog wat fine-tunen onder de motorkap en hoppa! In de zwarte balk kun je verschillende manieren van opmaak kiezen. Die van het mozaïk vind ik wel grappig. In ieder geval ziet het er weer wat strakker uit. Ook prima leesbaar op een mobieltje zag ik. Mooi lettertype ook. Als je kiest voor de zijbalk is het op tablet en mobieltje het best te lezen merkte ik. Klassiek is ronduit saai, en andere presentaties van de layout vragen in LDF althans nogal wat tijd om te laden. Probeer gewoon eens wat verschillende opmaken uit.

Belettering 

Gasten die aankomen hebben steevast dezelfde opmerking over ons bord dat aan de straat staat: het valt niet of nauwelijks op. Anderen merken soms ook nog op waarom er geen aanduiding aan de gevel hangt. Daar zijn we al langere tijd over aan het nadenken. Begin deze week is er iets uit fotosoep gerold en de eerste offerte is al binnen. Dat was toch wel ff schrikken. Dat er iets aan de gevel moet komen staat eigenlijk wel vast. En ook als je het doet, doe het dan meteen goed. Niet een rommelige houten plank met keurig geschilderde letters, maar iets robuust en tegelijk chique.

belettering in neon kleurtjes

Allerlei materialen zijn de revue gepasseerd, met hun voor en nadelen. Kunststof verweerd te snel, vereist toch dat je minstens een keer per jaar de ladder op klimt om de boel schoon te maken. Houten (gekleurde) letters in dit klimaat zal een ramp worden. Felle kleuren lijken eigenlijk ook niets. (klik op foto voor groot)

lettertypes: Trajan, Carsiva, Charlemagne

Eerder zoeken we het in iets gedistingeerd, zoals RVS of messing. Welk lettertype? Iets wat dat de autobelettering benadert? Of een mooi strak type als Trajan Pro, de twee andere fonts op de foto's zijn monotype carsiva, resp.charlemagne std. Waarvan Carsiva dat van de auto het dichts benadert. De lijn onder de Q van Charlemagne loopt minder ver door dan die van Trajan. Het Trajan type kent kapitalen in twee hoogtes en ziet het er in mijn optiek net iets beter uit.
Het type Trajan Pro vind ik dan ook het best bij de stijl van het huis passen. Materialen als RVS of Messing lijken mij een voor de hand liggende. Ook al vanwege het onderhoudsvrije aspect.

boven: koper, onder RVS

Het aangeboden type letters noemen ze een doos letter. Een soort holle letter waar je achteraf nog LEDs en zo in zou kunnen stoppen.

bron letterexpert.nl

bron: letterexpert.nl

 Met het fotosoepen is dat effect zo goed mogelijk benaderd. Er is zelfs met de zonnestand tijdens het maken van de foto rekening gehouden. Het lijkt nét echt. Uiteraard is er in kleine kring een discussie gaande over welk lettertype, materiaal en de plek aan de gevel (hoogte en positie). Moeilijke keuzes want zit het er eenmaal op dan krijg je het er niet meer zonder schade af.

Prijsje
Het leek het me daarom leuk om dit verhaal eens in de groep te gooien. Je gelooft het niet, maar deze blog wordt dagelijks door gemiddeld zo'n 100+ mensen gelezen. Dan moet het toch lukken om uit die lezersschare een leuk idee te krijgen. De suggesties voor lynotype, grootte/lengte, materiaal, soort letter en plek worden dan in een aparte blogpagina weergegeven. Arbitrair setl ik de deadline op 1 juni 2014. Degene die de meest charmante oplossing bedenkt, of waarvan we het ontwerp gaan gebruiken, krijgt met partner een gratis diner hier in le Mouton Qui Rit aangeboden.

De voorzet is al gedaan.

Nu schuif ik onderuit in mijn stoel en laat de zondvloed aan inzendingen over me heen komen.

Kraaien en zo

Op de een of andere manier zijn de kraaien uit het vizier verdwenen, sporadisch zie je ze nog rondvliegen, maar geen aanvallen meer op de lammeren. Er zijn dan wel meer roofvogels gesignaleerd, ook weer een risico voor de schapies. De steenarenden van vorig jaar zijn nog niet terug, maar de buizerds zijn al wel weer aan het jagen geslagen hier. Dat wordt weer spannend omdat er twee heel laat geboren lammeren zijn. Dat zijn nog kleintjes maar ze zijn wel razend snel ;=) .

Terug naar de kraaien. Een paar keer is er al aan me gevraagd welke maatregelen ik ga nemen om te verhinderen dat er weer slachtoffers gaan vallen. Eigenlijk is er niet zo veel wat je er tegen kunt doen. Afschieten, zoals de meesten hier me aanraden, is een nogal heftige oplossing. Daar ben ik niet zo'n voorstander van. Temeer, wezens doodmaken omdat je er last van hebt is gewoon te gek voor woorden om dat te overwegen. Een andere suggestie was: lawaai of een soort vogelverschrikker. De praktijk wijst uit dat dit niet echt gaat werken tegen kraaien en roofvogels, die zijn gewoon te slim. Bovendien, al ware het maar dat bij lawaaiige dingen de buren meteen op je stoep zullen staan. Een vogelverschrikker werkt maar even en is daarom de moeite niet waard.
Vroeg ik me af: Stel je knutselt zoiets als een extra sterke laser pointer in elkaar om de vliegende jagers (tijdelijk) te verblinden. Dat lijkt me een perfecte methode. Als ze het te bewaken domein binnenvliegen raken ze verblind, iedere keer weer. Snel leren ze dan wel om er weg te blijven. Je maakt niets dood, dus OK.
Op het net zijn erg veel demo's met laser te zien, veel meer dan ballonnen kapot knallen is het eigenlijk niet, maar je kunt met een beetje fantasie wel bedenken dat een vogel-verblind-richt-automaat binnen de grenzen van het mogelijke ligt. De onderdelen zijn al op het net gevonden en ergens kwam ik een demo programmaatje tegen voor de besturing. Was begeleid met een leuk flimpie over het pesten van een kat met een laserpointer als de kat binnen een bepaald gebiedje kwam. Precies wat ook in mijn opzet de bedoeling is. Alleen was de kat aards lui en viel de demo in het water. Een richt automaat die er voor zorgt dat de straal binnen het te bewaken domein blijft is absoluut een vereiste om geen gedoe met de overheid en de buren te krijgen. Dus, het zou zomaar kunnen dat dit verhaal de komende winter in elkaar gefietst gaat worden.

OK onderdelen geen probleem. Kennis en kunde is er voldoende en er is, het internet eigen, altijd wel iemand geweest die een deel van de idee al heeft uitgevoerd en op het net heeft gezet. Voorbeelden zat dan ook.
Nu zeg ik wel eens loltrappend tegen de mensen hier dat er een 30 watt laser de lucht in gaat, maar daar brand je in seconden een gat mee in een stalen plaat. Het kan eenvoudigweg niet de bedoeling zijn een gat in een kraaienkop te willen branden.
Ha, maar dan! Met 30 watt kun je, met een extreem nauwkeurige richt automaat, ook een tekening op de maan laten zien. Dat zou wel heel erg lollig zijn, reclame van LMQR op het maan oppervlak! Vermoedelijk heb je dan wel binnen een vloek en een zucht de FBI, CIA, SEDU, PN en PJ en en en, aan de rand van je bed staan om 3 uur in de nacht. Een pracht van een stunt zou het wel zijn! Fannie merkt wel eens over me op: jij wordt nooit volwassen ;=)
Overwegende dat een schaap bij verkoop minimaal 140E oplevert, dat er dit jaar twee lammeren door de kraaien zijn afgeslacht, vorig jaar ook al een, en dat dit in de toekomst niet anders zal zijn, dan lijkt een investering van een paar honderd euries in een laserverschrikker meer dan gerechtvaardigd. Punt. En wordt vervolgd.

AirBnB

Heel af en toe sta je verbaasd van de service die je van sommige bedrijven krijgt. Zo staan we al een paar jaar ingeschreven bij een boekings-site AirBnB. Een paar weken geleden werd ik door een van de service medewerkers gebeld of we samen niet iets konden doen aan de vermelding van ons B&B. Omdat we het huis ook in totaliteit verhuurden en een appartement hadden vond hij dat er eigenlijk drie vermeldingen nodig waren. Gratis, ook nog. Verder volgden er nog wat hints en tips, en zou hij hier en daar nog wat in de teksten gaan sleutelen. Wat een service! Vorige week merkte ik dat het gedaan was. Dan was het nu mijn beurt om wat foto's toe te voegen en hier en daar nog wat andere dingen aan te passen. Zo gezegd zo gedaan. Fannie kwam nog met de suggestie om als eerste de B&B in het lijstje van drie te krijgen. Nu maar hopen dat er meer gasten via AirBnB bij ons komen. Ook de prijzen even aangepast, blijft een beetje vreemd dat de prijzen op onze site afwijken van die op hun site.

Dekking

Uiteraard is het voor een B&B belangrijk goed gevonden te worden op het web. Een onderdeel daarvan is je in te schrijven bij een aantal boekingssites of andere gespecialiseerde sites. Vanaf het begin af aan waren we daar behoorlijk actief in. Nog steeds schuim ik het internet af op zoek naar mogelijke manieren voor publiciteit.

Uiteraard, voor niets gaat de zon op en tegen elke dienst waar je gebruik van maakt staat een vergoeding, in welke vorm dan ook. Bijkvoorbeeld door een link op je site naar hun site te plaatsen. Dat is vrij normaal. Boekings-sites verdienen hun geld immers door tussen gast en B&B te bemiddelen en boekingen te faciliteren. Dat doen ze ieder op hun eigen manier.

Door de negatieve publiciteit van Bookings dot com kwamen deze vergoedingen in de kijkert te staan, ook al omdat deze laatste geen bed garantie gaf of af kon geven. Sta je daar met je koffers en er is geen bed om in te slapen. Dat is uiteraard vreselijk balen. Die premies werden door de journalist daarom nogal hoog gevonden: 15-20%. Dat zo'n boekingssite daar wel even een heel systeem voor op moet tuigen, met betaalmogelijkheden via credit of bankkaart en, zo blijkt uit mijn contact met AirBnB, ook met adviseurs, daar werd wel erg makkelijk aan voorbijgegaan door de journalist. Zowel gast als B&B betalen voor het gebruik van dit systeem. Over de hoogte zou je nog kunnen discussiëren. Ons voordeel is dat we gasten krijgen die bij ons anders niet direct zouden boeken. OK, het betaalverkeer naar ons toe is niet altijd even consistent. De ene company casseert eerst bij de gast, en betaalt een dag na vertrek ons pas. Bookings.com wil een machtiging op je rekening hebben en haalt zonder jou tussenkomst daar diens vergoeding af. Weer een andere boekingssite stuurt elk kwartaal een rekening. Bij Bookings dot com moet je een incasso machtiging geven, daarmee ben je de eindcontrole kwijt. Bovendien loop je de kans dat als er wat mis gaat, je dat niet op tijd in de gaten hebt. Dit risico was naar ons idee te groot. Voeg daarbij het infame Franse banksysteem en het gedoe over de text van het contract, en het werd voor ons exit B.C. In mijn optiek is het een firma waar je eerst van alles mee moet uitonderhandelen en ook nog talloze telefoontjes van krijgt waarbij de toon steeds (verkoop)agressiever wordt. Dat beviel me al helemaal niet. Het simplistische van AirBnB beviel me daarentegen heel goed. Gewoon geen gezeur of gedoe.
In dat licht zijn we in de afgelopen winter dan ook flink aan het opschonen gegaan ten aanzien van boekingssites en vermeldingen op abonnementen of gratis sites. Er werd in de weging mee genomen hoe de communicatie verliep en of er via die site boekingen geweest waren. Kwamen er alleen mailtjes om toch vooral een betaald abo te nemen en waren er de afgelopen jaren geen boekingen via die site verkregen: exit. Op die wijze ontstond er een duidelijk beeld in de wirwar aan sites en bemiddelaars. Volgens de mensen die het weten kunnen worden de sociale media steeds belangrijker en kan beter daar energie ingestoken worden.

Trapje

trap naar lobby

Het trapje naar de lobby is eindelijk af. Wellicht dat de sensor iets verplaatst moet worden om de mensen eerder op te pakken en het licht dan ook op een eerder moment aan gaat. Moet dat eens met Wim proberen te veranderen. Aan de andere kant zou je ook een soort kastschakelaar aan de deur kunnen maken zodat er een ledlampje gaat branden en de gast niet in de donkere gang stapt. Wellicht is dat voor de andere kamers aan de gang ook een idee. Ook bij kamer 1 treedt het probleem soms op dat de sensor de gast te laat oppikt om het licht aan te doen.

Galerie LMQR

Freek's schilderijen hangen mooi in de lobby. Verschillende gasten hebben al geïnteresseerd geïnformeerd naar de prijs. De spanningsrail boven de tafel is aangevuld met een viertal spotjes die de schilderijen mooi uitlichten. Vooral de rose balletschoenen trekken de aandacht. De acrylverf schilderijtjes in de corridoor trekken echter vaker de aandacht en zijn het eerste waar de gasten een opmerking over maken. Een mooi bruggetje naar de grotere schilderijen in de lobby. Als nu de notabelen van het dorp nog een reactie geven op de uitnodiging voor de vernisage op 31 mei, dan zal het een mooie opening worden van de galerie Le Mouton Qui Rit.

freek / LMQR galerie

freek / LMQR galerie

Metro

Parijs, de stad van het licht, de ondergrondse, de boulevards en de honderden restaurantjes. Een metropool waar het slechts een paar uur in de nacht rustig is. Het staat nog steeds op de lijst om er samen heen te gaan. Dat de fransjes niet stil zitten bewijst wel dat er na jaren weer een nieuwe metrokaart uit komt. De ondergrondse bouwput van Parijs levert weer een paar nieuwe lijnen en stations op. Hier de nieuwe metrokaart van Parijs.

Het dichtbijzijnde metro station voor de NL ambassade is: Saint-François-Xavier. Het is overigens de enige plek waar je je paspoort in LDF nog kunt vernieuwen.

bron: RATP.FR

Bizar

Een van die typisch franse woordjes is “bizar” (uitspreken als: bizaar). Het wordt veelal gebruikt als je je over iets verbaast of iets merkwaardig vindt. Met onze gasten wordt tijdens het diner uiteraard veel gepraat. Het gaat dan over een miriade aan onderwerpen, over de gerechten en de recepten ervan, de ontevredenheid met het bewind (wie er ook maar op dat moment aan het bewind staat), de burocratie en vanzelfsprekend de Franse taal. Zo vertelde ik dat we jaren geleden, als voorbereiding op ons verblijf in Haiti, een lerares Frans hadden. Zij leverde mij (na erg veel aandringen) een lijst met 300 scheldwoorden en had bovendien een stopwoordje, namelijk: Bizar. Dit woord gebruikte ze te pas en te onpas, en dus bleef het bij ons behoorlijk hangen. Toen ik dit aan de gasten vertelde, leek het alsof er een schakelaar omgegooid werd en kwam er een waterval los aan anekdotes en uitdrukkingen. Dikke pret die avond. Ze kwamen ook met het volgende fragment aanzetten:

Als je “comme c'est bizar” uitroept, dan zeg je dus blijkbaar iets heel klassieks. De twee in het fragment zijn beroemde acteurs uit de gouden tijd van de franse cinema: de 30er jaren. Zij waren het die dit gouden zinnetje in zwang brachten. En toegegeven, het werkt gewoon op je lachspieren nadat je die scène een paar keer hebt afgespeeld. Vraag me niet waarom, maar c'est bizar!

HotTub

pijp door het dak

Op dit moment wordt de hottub aangesloten door Scheffers, de NL aannemer waar we veel mee doen. Er moest een nieuwe kachelpijp komen. De pijp die door APT was geleverd paste gewoon niet in elkaar en sloot ook niet aan op de kachel. Op de mijn aangeleverde mail met foto's en dergelijke is niet gereageerd, dus dan maar zo. Met veel gedoe zijn ook de pompen aangesloten. De een moest nog op een blokje hout gezet worden en de ander zwabbert er nog steeds maar een beetje bij. In tweede instantie moeten daar maar langere slangen aangemaakt worden, dan is het maar netjes. De kachel zelf kan zonder andere – langere - slang überhaupt niet aangesloten worden. Zucht.

Volgende week een water toe- en afvoer maken en dan kunnen we, weliswaar met een jaar vertraging, de hottub gaan uittesten. Ik ben benieuwd.

Nu nog de keramiek ovens verplaatsen, de zaak aan de kant maken, aftimmeren en een scheidingswand aanbrengen voor wat privacy van de gasten. Daarna kan er opnieuw een stukje van het project LMQR als gereed gemeld worden.