Leeg

Het boekje is dun, 120 pagina's slechts, eerder een soort novelle, eigenlijk. Les Jours Heureux van Laurent Graff ( = de gelukkige dagen) Het is wel een van de meest merkwaardige boeken die ik ooit heb gelezen. Het verhaal, als je het daar nog over mag hebben gaat over het volkomen zinloze, het leven, het werk, de liefde. Alles is doelloos en zinloos. De ultime leegte spreekt uit het verhaal. De verhaal figuur ziet dat zo althans - de recenties en zijn bio lezende geloof ik dat het een beetje autobiografisch is ook nog. Afijn de hoofdfiguur koopt op 18 jarige leeftijd al een graf, en na een erfenis gaat ie maar alvast in een rusthuis wonen. Verlaat vrouw en kinderen en woont daar betrekkelijk rustig als 38 jarige tussen de pensionados van 80+ in. De leegte van het leven van de hoofdpersoon dat vervolgens wordt beschreven is op een meesterlijke manier verteld. Je krijgt echt het gevoel dat je een enorme leegte inloopt en dat gevoel houd je het hele boek door vast. In een woord: BIZAR. Wel in prachtig frans geschreven, puntig, mooie zinnen die je puur voor je plezier een paar keer naleest. Wel een beetje een antiklimax aan het eind.  Hij neemt een oude stervende vrouw op sleeptouw voor haar tour sentimental. Zij sterft dan aan kanker in een kamertje van een provinciaal hotelletje. Dan lijkt het alsof de hoofdpersoon dan toch nog de realiteit van het leven terug vindt als ie ineens van alles moet gaan regelen voor de begrafenis van de vrouw waar ie mee op stap is gegaan.
Kortom een literair juweeltje. Maar je krijgt er wel een heel apart gevoel van, als je de laatste paar paginia's leest bij de ondergaande zon. Niet iets wat je rillend van de kou, op een donkere winternacht moet gaan lezen. Je zou er compleet depri van worden.

Kost ook geen drol, via amazon tweedehands voor 1.50 en een paar euries verzendkosten. Toch twee avonden lol van gehad. En weer wat merkwaardige woorden geleerd.

Zo volgend boekske: Rue des Boutiques Obscure, van Patrick Modiano, ben benieuwd. Het is in ieder geval wat dikker. Goed voor een klein weekje dus. En wat kan je avond beter vullen dan een boek, een glazje wijn, en de openhaard die fikt als een tierelier.  Lekker in mijn leesstoel weggezakt, het glas Corbierre aan de lippen, mijmerend over de komende lente.