Avivia

Die keuken die we bij Avivia hebben gekocht dreigt een drama te worden. Eerst zouden ze op 5 jan langskomen. Dan op 23 maart. En als ik niet gebeld had dan had ik dat niet eens geweten. Schijnt iemand muisstil op de deur geklopt te hebben zonder het plakaat op de deur te lezen dat ze indien gelsoten een nummer moesten bellen. Bel je: ja ze bellen zometeen terug. Vandaag maar eens in persona heen gegaan. Ja ze bellen u vanavond op. Tuurlijk! Heb ik meteen maar gezegd dat dit geen leuk spel meer was en dat ik wellicht naar andere wegen moest gaan zoeken om een fatsoenlijke keuken te krijgen. Nee ze bellen gegarandeerd. Ik moet dat nog meemaken. Afijn. Morgenochtend krijgen ze nog een kans die Avivia omdat ik gezegd had dat ik vanmiddag zou gaan shoppen en niet wist wanneer ik er zou zijn vanavond. Nou ja je moet hier nu eenmaal geduld hebben, maar 3 maanden voor een eenvoudige controle lijkt me toch wel wat overdreven. Wordt wel weer vervolgd.

LENTE
Het is nu echt voluit lente. Daar wordt je altijd blij van, vind ik dan. Tenminste dat effect heeft 't op mij. Onderweg naar Vesoul neem je dan de tijd om een plaatje te schieten.

Die boom stond daar zo mooi in de avondzon en dan die luchten. Die zijn altijd wat bijzonders hier in de Haute-Saône. Nog eentje van een vers omgeploegd weiland vlak achter Mailleroncourt-Saint-Pancras.

Zelfde standpunt maar dan met ISO800, F32, contrast hoog, sigma spot lighting bijna op maximaal, en wat gepielt met de gamma. Wordt dan heel erg dramatisch.

Net een naief schilderij. Wat je niet met een beetje fotoshoppen kan doen.

RAM

De jacht op een nieuwe ram wordt weer geopend en dan zie je bij Melincourt deze jongens lopen. Ras: Suffolk. Vind Fannie erg mooi. Morgen eens naar de marie bellen om te vragen van wie ze zijn en een rammetje gaan scoren. En als je dat een paar jaar volhoud krijg je vanzelf een redelijk puur ras. Of gewoon doorfokken met wat je hebt. Schijnt wel een vleesras te zijn. Op het net ook gelezen over een ras dat verhaart en niet geschoren hoeft te worden. Lijkt me ook wel wat. Minder gedoe. Dan hoef je ook niet bijna te smeken of die schapenscheerder langskomt. De staarten zijn al gecoupeerd, jammer. Bij sommigen zie je de verse wond nog zitten. Dat moet toch hardstikke zeer doen?

Op de foto hiernaast zie je dat nog goed  bij het tweede staande lam van rechts. Klik op foto. Zijn overigens al forse jongens. Volgens mij was dat couperen verboden geworden of zo, maar daar zal wel weer een 'oplossing' voor gevonden zijn. Fransjes hebben wel scheepsladingen met regels en voorschriften maar daar heeft de fransje en masse totaal geen boodschap aan. Vooral op het platteland vinden ze die regelgeving iets waar je "soepel" mee moet omgaan. Prachtig zoals men dat hier zo uit de losse pols weet te omzijlen.
Je ziet ook dat hier de nieuwe soort RFID tags zijn gebruikt. Die zijn een stuk kleiner dan de oude. Die waren nogal groot vond ik. Hebben schapen sowieso al van die flaporen, en dan die lellen van een tags eraan, geen porem.

ENZO

De laatste paar dagen hebben wat kleine regenbuitjes het gras mooi groen gemaakt. En het fluit de grond uit. Maar daardoor is het wel sterk afgekoeld. 

Afijn de haard is weer aan, werd toch wel een beetje koel in huis. Groot glas water naast me en het tweede boek van Werbers saga over de mieren in de hand. Lekker een beetje staren in de vlammetjes, een internet zender: Adagio FM op de speakers. De avond kan niet meer kapot.
Volgens de buurman schijnt het in het weekeinde schandalig warm te worden. Mooie gelegenheid het huis eens helemaal open te zetten en eens flink de wintermufheid eruit te jagen.

BOEKJES
Leuk forum over literatuur, kunst enzo gevonden: Nota Bene (klik HIER) Zit je een beetje te klikken naar wat de meest populaire schrijvers zijn of meest verkochte kom je daar terecht. Veel commentaren en zo over boeken en schrijvers. Precies wat ik zocht. Want hoe weet je nu of een boekje het waard is om te lezen. De meeste bloemlezigen van de franse literatuur zijn namelijk een beetje stoffig. Moet ook eens kijken of er niet een bieb in de buurt is waar ik lid van kan worden. Hoef nu niet meteen belezen te worden, maar het is een zeer prettig tijdverdrijf op de lange winteravonden.

Seizoen

gewijzigd: 20110329

Zo de kop is er af. De eerste keer full-house van het seizoen. Zo dan loop je wel weer ff het werkwater af te vegen. Het was een groep van oud studievrienden met hun ega's. Een soort Korst dus. Maar dan iets minder wild of zonder limits. Een groep hoogopgeleide bemiddelde fransjes. Wel een heel ander soort gasten dan de gebruikelijke vakantiegasten. We hadden het later zowaar over boeken. Titels van Werber en Houellebeq, hadden ze ook gelezen! Waardering over en weer. Heerlijk het eens over iets anders dan het weer te kunnen hebben. Dat weer was wel knudde maar het knapte op. Meevaller voor de gasten.

Degene die de organisatie van het weekeinde op zich had genomen kwam een paar uur voordat de rest van de gasten aankwamen. En maakte zich nogal zenuwachtig of alles wel in orde was. Zo kregen we het over het eten natuurlijk. Fannie had iets met kip en aardappelen in de oven uitgeprobeerd, en dat leek me prima om dat ook hier te doen. Maar. Er moest en zou iets met kip en paddestoelen komen. Twintig keer vragen of me dat niet "dérangeerde" het moest en zou gebeuren. Nu zijn we zo flexibel als een looien deur hier (geintje) dus gebeurde het. Geen probleem, als de gast iets speciaal wil dan doen we dat gewoon, toch? Dus hop die gedroogde paddo's in de week. Nog wat zitten praten over het recept, is altijd mijn favoriete gespreks onderwerp, en inkopen gaan doen. Als voorgerecht spinazie soep, nagerecht het vertrouwde fromage blanc toetje. Raakte ik mooi al mijn restjes honing kwijt. Maar ze hadden een gezonde eetlust en er bleef dus niets over om zelf te proeven. Tuurlijk je proeft voor enzo. Van die soep wist ik meteen bij het afproeven, da's goed zo. Die kip daar zou eigenlijk nog iets extra's  van zout bij moeten maar dan zou meteen het subtiele van de paddo's verdwijnen. Kalm aan met het zout dan maar. En grote ogen zetten ze op toen ik vertelde dat er een paar druppels tobasco in het nagerecht ging. Een zoet nagerecht met tobasco? Neeeee! Die chocolade saus daar werd om gevochten!  Er bleef toch nog wat over voor de crêpes morgen, maak toch altijd veel van die saus, ook al omdat iedereen daar altijd ruim van neemt... Vorig jaar hadden we een gast die kon het wel drinken ;=)

Soep, kip en nagerecht waren dan ook een succes. Da's altijd kicken als je je gasten zo bourgondisch ziet smikkelen. Koffie na en het feest was compleet. De potten waren bijkant schoongelikt! Hm, maar goed dat ik tussendoor wat had staan proeven en snoepen. Ongemerkt sta je toch te eten tijdens het koken. Een kontje van een tomaat, een stukje wortel. Een hapje van de chocolade saus, een aardappelschijfje uit de oven... Zo scharrel je je maaltje wel bij elkaar.

Vraagt men wel eens "eet je niet mee?" Bij dergelijke vriendengroepen niet nee. Of groepen van een familie fungeer je alleen maar als stoorzender vind ik. En trekken we ons in de keuken terug. Bij gemengde groepen doe je dat wel. Dan fungeer je juist als smeermiddel. Bij het nagerecht ga ik wel altijd met een glas wijn of zo er even bijzitten. Beetje kletsen of ze het lekker vonden, over het ontbijt morgen (zondag crêpes: unaniem jaaaaa!) en hoelaat. Dat de klok een uur vooruit ging en dan ga je je van werkwater druipend lijf onder de douche slepen. Heerlijk, gasten uitbundig tevreden, en ik doodmoe!

Zondagmorgen, traditioneel, eerst maar eens een dertigtal crêpes staan bakken als ontbijt. En als je haast hebt met andere dingen, nou ja ze werden bruiner dan gebruikelijk. Maar, werd er gezegd, er bestaat eigenlijk geen fransje die niet van crêpes houdt. Die traditie houden we erin voor zondagmorgen. Het is iets meer werk maar het smaakt de gasten prima. En daar doe je het per slot voor. Zelfs een tweede batch ging er in als koek. Alleen had ik geen crême fraiche meer, nou ja dan maar niet. Zouden ze het verschil proeven? Niet dus. Zo langzamerhand perfectioneerd zich het recept van de crepes. Weet niet precies meer waar ik het vandaan heb, maar al doende worden hier de recepten sowieso aangepast. Zit ik me zo te bedenken. Meestal aan de hand van hints en tips van Fannie, soms omdat ingredienten missen of niet essentiëel lijken, en er een vervanger wordt gevonden, of gewoon vergeten iets erin te doen. Ben nu eenmaal geen superkok. Bijna altijd pakt dat positief uit, da's dan weer mazzel.

DEUR
De nieuwe deur en raam blijkt stukken beter te isoleren. Door het zachte weer was het natuurlijk snel warm. Maar waar je het eigenlijk voor gedaan hebt:: hoe is 't de volgende morgen als de kachel is uitgegaan midden in de nacht. Want dat doet een houtgestookte kachel namelijk. Prima dus. Het was er zelfs redelijk behaaglijk. Dat thermisch vergiet is dan ook verleden tijd. Al die isolatie op zolder in combinatie met de nieuwe ramen is dus niet voor niets geweest.

Een van de volgende jaren de isolatie en ramen van de keuken maar eens aanpakken als het toilet verhernieuwbouwd wordt. En zo wordt het dan toch langzamerhand een behoorlijk comfortabel huis. Het eerste jaar was echt afzien geweest ook al omdat stoken overdag geen zin had. Alles stond tegen elkaar open in de winter en als je weet dat het toch snel 2 uur duurt voordat je het effect van de kachel voelt, doe je eigenlijk geen moeite om 'savonds de kachel nog aan te steken. De eerste winter was het dan ook een beetje kamperen op m'n slaapkamer met een electrisch kacheltje. Des te meer waardeer ik nu het behaaglijke van een openhaard in ons eigen appartement en een goed werkende CV. En nog kan het een kil in huis zijn als je te laat met stoken begint.

LA BOUFFE
Het aantal keren voeden is nu teruggebracht naar 3. Wel krijgt LB gewoon een liter van die melk per dag. Net gewogen: 6 Kg. Dus de groei zit er in. De langere tussenpozen dwingt wel om eens serieus aan het gras te gaan knabbelen. En dat zie je ook gebeuren. Een goede ontwikkeling. Chippie ziet de voddenbaal als iets nieuws om zijn nagels en bek in te zetten, maar dat leidt af van het zuigen aan die fles en doet LB een schijn beweging: wat moet dat daar? Springt Chippie met een boog in de lucht weg. Schijtert.
Maar goed de groeicurve lijkt constant en dat is een hele geruststelling. Steeds vaker gaat het richting de kleine kudde en heeft ze anschlus gevonden bij de tweeling van Vlekkie. Wordt in ieder geval niet meer ruw weggekopt. Nog steeds heb ik het idee dat het gezichtsvermogen van LB een beetje te wensen overlaat. Maar het gehoor is prima want als ik roep dan komt ze met een noodgang aangezet. Grappig die twee achterste pootjes bewegen tegelijk en zie je dat kleine ding als een speer over het veld hobbelen. Het gaat echt hard! Geen gezicht.

Deuren

Eindelijk! Vanochtend werd ik door de Diclophenac pillen een beetje later wakker dan gebruikelijk. Puur door het gemekker van Chippie stond ik op en hoor ik een auto toeteren. Of was het andersom. Ongebruikelijk, dus trek je het rolluik op en kijkt uit het raam. Zie ik de ramenboer voor het huis staan! Holladijee denk ik, de dag begint goed. Na een dag knutselen zit het spul er zo op het oog prima in. Ook hier blijkt purschuim en siliconenkit weer eens een onmisbaar goedje, en wordt dan ook ruimhartig gebruikt. Denk maar zo zonder duct-tape, siliconenkit, purschuim en ti-raps is geen enkele verbouwing of klus te doen.

Prettig als je alles documenteert, dan kun je uit de 9000+ fotootjes altijd wel de verschillende stadia van je verbouwing terug vinden. De bovenste toen we het pandje aanschaften, midden die lelijke rasterhoutjes weg, en onderop het nieuwe raam. Geen kromtrekkend hout maar eerlijk plastic. En een subtiel verschil: geen voetboord. Dat geeft zo toch zeker 15% meer licht in de kamer. Maar hopen dat er niemand tegenaan knalt, dat is altijd zo met een glazendeur tot aan de bodem. Nu kan iedereen de deur weer fatsoenlijk afsluiten, zonder gebruiksaanwijzing ;=)
De laatste stage van het projectplan Lobby is de trap naar boven wegbreken. Dat wordt na de doorbraak vanuit ons appartement gerealiseerd. De doorbraak is een beetje op de lange baan geschoven. Ook omdat de keuken maar niet af komt, keukenblad 4 is in aantocht. Nieuwe kans is volgend jaar.

In de middag was de poseur iets eerder klaar dan voorzien, en daar maakte ik mooi gebruik van door hem te vragen ook nog de tussendeur naar de corridoor (de vorige timmer had dat niet echt jofel gedaan) en de voordeur na te kijken. Voor een paar tienen zaten die ook weer perfect. Die voordeur was vorig jaar een regelrechte ramp om te sluiten en het werd steeds erger. Alleen met bruut geweld was het ding nog op slot te krijgen. Was niet alleen kromgetrokken volgens de man, maar ook nog verzakt. Daarom ging het zo moeilijk. De tussendeur naar de corridoor kreeg een paar tussen ringetjes en klaar was dat ook weer. Een klein uurtje en hop! Zou ik zelf een paar uur mee hebben staan klooien, dus.
De oude ramen heb ik maar gehouden, je weet maar nooit waar 't goed voor is. Die kunnen altijd nog naar de déchetterie.
Nu is het zaak iemand voor het tegelen van het platje te vinden. En zo komt er langzaam vorm in. Erg prettig als dingen niet door elkaar heen lopen. Kost wel meer tijd, maar je hoeft dan geen dingen opnieuw te doen. Dingen opnieuw doen is altijd kostbaar.

VONKENTREKKER
Afijn de ramenboer aan het werk, tijd om de vonkentrekker eens uit zijn café te trekken. Hoorde ik daar een pinball machine op de achtergrond? Nee ik kom vanmiddag klonk het. OK als in ieder geval die kookplaat maar is aangesloten voor morgen, want ik moet voor een groep koken daar.
Die is nu weer aangesloten op drie fasen dus daar kan de stop dan ook niet meer van doorslaan.
En verrek de pilot draad is teruggevonden van de boiler, kan die ook weer tijdens de "heures creuse" (dal-uur) opgewarmd worden scheelt weer een slok op een borrel. Aan het einde van de middag bespreken we nogmaals de andere kleine klusjes van het lijstje. De lekspannings beveiliging en het testen van de verdeling van de fasen.
Waar het allemaal om begonnen is moet nog steeds gedaan worden: de nieuwe oven aansluiten. Want hoe sneller die is ingebakken des te liever is het me.

Kijk 'm eens staan te blinken! Ik hoor 'm roepen: steek me aan, steek me aan!

ENZO
Al met al hebben we de afgelopen drie jaar enorme upgrades aan het huis gedaan. De houtgestookte CV kachel beter beveiligd en ge-regeld, het elektro beter aangesloten, krachtstroom, isolatie waar ook maar mogelijk en zinvol, nieuwe HR++ ramen waar we de kans kregen, vloer verwarming, zonnewarmte, zwembad, terras, balkon, winter atelier, en en en... Het enige dat echt nog moet is een hydrofoor om de druk van het water hoger te krijgen. Mooi klusje met Wim samen denk ik. Kan ie weer solderen ;=)

Af en toe krijg je een reklame button als je een post van de blog doet. Zo is er redelijk regelmatig: blogje afdrukken? Tuurlijk denk ik dan laat maar eens wat zien. Verder dan dat kom ik nooit. Wel is dat schrikken. Heb ik 713 pagina's in de afgelopen 2.5 jaar bij elkaar zitten bazelen. Als er 50 pagina's bijzitten die uiteindelijk bruikbaar zijn als een soor memoriam is het veel denk je dan relativerend. En denk je ook: waar doe je het voor. Schouder ophalend zeg je tegen jezelf: als een van soort dagboek? Voor wie? Vrienden en bekenden, ook veel oud gasten, en voor mensen die ik helemaal niet ken. Bij elkaar zo'n 30-40 unieke lezers per dag. Maar 700 pagina's da's een boel.

KEUKEN
De dag wordt afgesloten met: waar blijft die keukenboer nu? Maar eens bellen naar Vesoul. Wordt me daar onnozel gedaan! Oh ja nou we weten van niets... Plots ben ik moeilijk verstaanbaar of begrijpt de man me niet. Geef uw nummer maar dan bel ik u terug. Op mijn vraag wanneer klinkt plots: túút túút túút... Ben een beetje verbouwereerd, onbeschoft gewoon. En een héél veeg teken. Ik besluit volgende week maar eens vis-a-vis een boom op te zetten waarom een simpele inspectie twee maanden moet duren en dat dit waarempel toch geen doen is. We kunnen nu de keuken niet afmaken omdat het niet lukt om een keukenblad fatsoenlijk op te leveren.

ZONNEWARMTE
Daar kijk ik echt naar uit. Wim en ik gaan in mei de zonnecollectoren definitief aansluiten, en een dikke dubbel-dwars geïsoleerde pijp door de grond leggen naar het huis. Kan dan van alles doorheen: water, stroom, en de verwarming. Dat laatste is afhankelijk van de mogelijke overcapaciteit van de installatie. Op langere termijn zou het atelier en bij verdere uitbreiding van het aantal collectoren, zelfs het huis er op aangesloten kunnen worden. Waarschijnlijk moeten er dan meer dan twee elementen bijgekocht worden. Diskussie is: is het dat wel waard. Voorlopige insteek: ja. Al zou daardoor het huis alleen maar vorstvrij gehouden kunnen worden. Dan kun je in de winter de zaak eens met een gerust hart afsluiten. In de zomer komt daar meer van voldoende warm water af voor de douches en de jacuzzi. Scheelt ook weer in de electro rekening. Als je ieder jaar 1200 euries voor hout kwijt bent heb je volgens mij al na 5 jaar de zaak terugverdiend. Hm, en aantrekkelijke optie. Blijft nog een kwestie van hoe sla je voldoende warmte op om de nacht redelijk confortabel door te komen en wat gebeurd er als er een paar dagen lang geen zon is.

De opstelling voor de zomer gaat het uitwijzen. De experimentele constructie deze winter liet eigenlijk al zien dat het eigenlijk geen probleem zou moeten zijn. Zelfs bij bewolkte luchten gaf het systeem nog warmte. Toch maar een beetje terughoudend zijn en eerst kijken wat twee van die units doen met het zwembad en badhuisje.

La Bouffe 4

Volgens mij is La Bouffe zo blind als een reiger. Kom ik met de fles aanzetten, roep 'm, ramt 't beest frontaal tegen de stalen staldeur aan. En niet een keer nee de laatste paar dagen meerdere malen. En niet zo zachies ook! Maar goed dat die pijngrens van schapen zo hoog ligt.
La Bouffe groeit wel, afgelopen zaterdag woog ie nog net geen 5kg, bijna een kilo meer dan de week ervoor. Niet volgens de norm, dat zou 335 gram per dag moeten zijn. Geloof jij dat? De andere lammeren zijn nu meer dan 6 weken oud en halen dat ook bij lange na niet, zouden dan al meer dan 20Kg moeten wegen. Nou dat doen ze echt niet hoor. Komen toch al wel halverwege de schouder van mammie. Gisteren zag ik LB voorzichtig van het gras proeven, en vandaag liep ie tussen de andere lammeren te grazen zowaar. Dat wordt een perfecte autonome maaimachine, zo vroeg al aan de dope!

La bouffe eerste "dope" in de wei

Het is dat kleine vlekje links in het midden van de foto, als je op de foto klikt dan krijg je een beter beeld. Ah mèrde, hebben we toch weer een knieler in de groep zitten. Die gaat dan maar weer onder het mes volgende week. Net zolang totdat alles weer normaal loopt.

De foto is bij zonsondergang genomen, dus die pic is een beetje korrelig geworden. Vanavond een pracht van een zonsondergang, en dat weer vandaag was ook echt een kadootje. Hoefde niet eens de kachel aan te steken vandaag. De grote schuifdeur open, lekker doorzonnen. Het is echt lente nu. Ik zie van alles uitlopen, de rozen, de fruitbomen, en het stikt van de narcissen of zo'n soort geel boterbloempje. De natuur neemt een spurt lijkt het wel. En Chippie wordt helemaal gek van het vliegen vangen in de wei, die haalt zijn hart op hier. Nu nog de veldmuizen en mollen vangen dan is ie helemaal ingewerkt. Wat een beest! Gisteren zat ie bovenop de papagaaienkooi naar buiten te koekeloeren, geen kwaaiigheid in de zin denk ik, en Floppy maar voorzichtig happen naar wat er door de tralies zakte van staart of vel. Wel totaal anders dan Bios die kat. Maar ja Bios, dat was een nummer apart, denk ik dan een beetje weemoedig, ik mis 'm.

RECEPT
Vandaag het recept van Barrière opnieuw geprobeerd. Heb de kruidnagel dit keer weggelaten, overheerst toch iets te snel, en vind 'm maar eens terug in de pruttel! Iets meer gember dan anders toegevoegd. Dit keer als vlees: rundvlees. In hele dunne reepjes gesneden. Was alleen de honing weer vergeten. En het zou iets zouter mogen zijn. Ach je kunt het er wel bij doen maar niet uithalen zeggen ze. Rundvlees kun je op twee manieren bereiden: als biefstuk. Heel snel aanbraden en meteen de pan uit, zodat het binnenste nog net rozig is. Of meer dan een uur laten sudderen en de kruiderij er goed in laten trekken. Ik prefereer de eerste methode omdat bij de tweede rundvlees toch al snel erg droog wordt. Bij die dunne reepjes lukte dat prima, je moet dan wel uitgaan van dunne plakjes. Anders wordt de buitenkant al taai terwijl de binnnenkant nog te rauw is. Ik heb plakjes van bijna een centimer in dunne reepjes gesneden, zout en peper erover, en in hete olijfolie aangebraden. Zodra het lichtbruin werd, vuur laag, snel de rest van de kruiden erbij en nog 10 sec laten nagaren. Mjam, mam mam.
De helft van de reepjes er in laten zitten, je wilt toch weten wat het doet als je het lang laat sudderen. Een paar plakjes zeer dun gesneden prei en een grote tomaat ook in dunne plakjes toegevoegd, een glazje water zodat het vlees net niet onder stond. En een uur laten stoven op #4. Het zou iets langer mogen, 1.5 uur denk ik.
Je zou ook ipv een volle lepel honing, iets minder en dan met rode Port aanvullen, kunnen doen, vraag me af wat dat met het kaneel doet. Bitter zegt mijn smaakbrein.

Deze variatie van het recept:


ingrediënten
300 gram in dunne reepjes gesneden rundvlees
3 cm dikke prij in zeer dunne ringen
een grote tomaat in dunne plakjes
olijfolie ruim
el honing; was ik vergeten ;=(
2 t knoflook in zeer dunne schijfjes snijden (niet door de knoflookpers!)
glas water

kruiden:
tl kaneel, snufje zout en peper, 2 tl gember, msp piment douce, 2 pinches nootmuskaat, msp cardamon (gemalen), msp koriander

tl= theelepel; el=eetlepel; msp=mespunt; pinch=de hoeveelheid tussen 'duim en wijsvinger'

bereiding:
kruiden vòòraf mengen
olie heet maken, vlees in aanbraden, net bruin
vuur laag, prei in ringen erover strooien, tomaat erbij
kruiden erbij even goed roeren,
na 10 sec water erbij en helft van het vlees eruit
1 tot 1.5 uur laten sudderen (tussentijds even proberen) de deksel het laatste halfuur er half op laten zitten dan kan de saus iets inkoken.

Prima met in rozemarijn gebakken aardappeltjes of rijst
Brood: lichtbruin stokbrood bij voorkeur zuurdesem gerezen (baguette artisanal)

Denk trouwens, als je varkens of kippenvlees neemt die kruidnagel er wel bij zou moeten. Je zou dan een kruidenbuidel of zo moeten gebruiken om het dingetje later weer eruit te kunnen vissen. Want een uitgekookte kruidnagel in je mond is echt niet lekker.

eetsmakelijk

MES&ZO
Vorige maand kreeg ik zomaar een coupon via het internet aangeboden, om een mes te kopen. Dat kwam perfect op tijd, want ik had dringend behoefte aan een (nieuw) goed koksmes. Met dit nieuwe mes is dunsnijden niet zo'n opgave meer. Met de onlangs aangeschafte superfijn wetsteen is het scherphouden ook prima geregeld. Goed gereedschap, zegt men...

Vrijdag voor tien man koken, per dag wisselt het menu zeg maar, heerlijk in die kookboeken en op kooksites snuffelen. Toetje denk ik nu: flensjes met ijs. Die flensjes kun je ook ver van te voren klaarmaken. Makkie dus. Als die vonkentrekker nu maar op tijd komt om de kookplaat op twee fasen aan te sluiten. Want nu ligt alles open. Morgen die knakker maar eens bellen.

Morgen wordt ook ws het keukenblad in ons appartement weer eens vervangen. Dat is dan nummer vier!  Die keuken moet toch eens een keer afkomen. Meteen vragen voor het verplaatsen van de ovenkast dan kan de vaatwasser ook aangesloten worden. Allà het einde komt in zicht.

RAMEN
En alsof iedereen de lente in de bol is geslagen! Opeens belt de ramenboer op en vertelt verheugd dat de ramen in de lobby echt donderdag geplaatst gaan worden. Afgelopen donderdag zou het pas over 2 weken zijn ipv afgelopen week. En uiteraard probeerde ik daar weer een slaatje uit te slaan, korting of zo, dat gaat nu niet lukken zo, dus, daarom. Wel mazzel, komt alles toch precies op tijd af.

Kennis

Zit je dat boekje van Werber over het mierenrijk te lezen, had ook al iets van 'em over Thanatonautes (soort Flatliners) gelezen. Ook al zoiets surrealistisch. In beide boeken gaat het over kennis. Kennis in de meest brede zin des woords. Wat klinkt dat stom. Nou ja het universele weten. Daar heeft ie het over. Hij onderscheidt het absolute en relatieve weten. En daar denk je dan op door, spit eens op het internet, leest te hap en te snap eens wat. Denkt dáár weer eens over na.

En vat het een en ander eens samen in een plaatje. Dat lijntje eronder heb ik zelf bedacht, geinspireerd door de korte film: Powers of Ten bedacht en uitgevoerd door het architecten echtpaar Eames. Gewoon een gedachten experiment.

van wikipedia

Kennis verzamelen is niet alleen een verschijnsel van deze tijd. Denk maar eens aan het boek der doden van de Egyptenaren 1600 AC, de Codex - Codex Dresdensis - van de Maya's uit, schat men, de 7e eeuw en ga maar door. Wetenschappers in het oude China brachten de toenmalige kennis samen in een boekwerk in ca. 220, rustte niet echt de zegen op. Meer recent deed Diderot in 1751 een heldhaftige poging, die uiteindelijk ook nog eens moest vrezen voor zijn leven omdat de machtshebbers niet konden leven met de werkelijkheid van de wetenschap. Paus Clement de 13e stopte Diderot zelfs in de ban, een soort Fatwa voor de Islam. Afijn in bijna alle landen die in het heden en verleden iets betekent hebben in zin van wetenschap (Azie, Midden-Oosten, Europa, gek genoeg niets uit Afrika) zijn pogingen ondernomen kennis uit of van een epoche samen te vatten in een of andere vorm van een encyclopedie. In de 20e eeuw verschenen versies ervan op CD en later DVD, onder andere de MS Encarta die een tijdje furore maakte. Zelfs de Encyclopedia Brittanica ging electronisch. Na 1994 begon het internet die encyclopedische functie over te nemen. Wikipedia creëerde in 2001 een encyclopedie op het net waaraan iedereen kon meewerken. En wie het zelf allemaal wil doen heeft zoekmachines als o.a. Yahoo, Bing en Google onder zijn vingertoppen zitten.

Opvallend is echter dat door de tijden heen vrijwel geen enkele encyclopdie wrijvingsloos door de censuur van machthebbers kwam. Was het wellicht erg bedreigend voor die groep als alle kennis zomaar op straat zou komen te liggen? Wat bezielde de toenmalige paus een wetenschapper om te willen brengen omdat deze slechts vastlegde wat als algemene of wellicht avant-garde kennis werd gezien? Zeker wetenschappers kunnen eindeloos kibbelen over minuscule details en komen daarmee zelden van hun startblokken af. Maar waarom het willen vastleggen van alle toenmalige/hedendaagse kennis altijd op zoveel weerstand stootte is voor mij een volkomen raadsel. Of het moet zijn dat politieke en religieuze argumenten zwaarder zouden wegen dan de absolute kennis aanwezig in een bepaald tijdsgewricht. Over transient en esoterische kennis zou je nog eeuwenlang kunnen twisten, en dat gebeurd ook. Een stevige discussie is niet erg. Om dat te doen over absolute en realtieve kennis is natuurlijk onzin. Toch vindt dat plaats. Hoe wonderbaarlijk ook. Maar als een stevige diskussie uitmond in regelrechte vervolging is dat pure waanzin, als ik het zo mag zeggen.

Nou ja ik broddel maar wat, de open haard brand lekker, een goede bordeaux onder handbereik en France Musique brengt eindelijk weer eens iets om aan te horen. Het was een prachtige dag, La Bouffe lust wel pap van die lammeren melk en Chippie knauwt een ons rauw vlees sneller weg dan je kunt knipperen met je ogen. Floppy laat zich bij uitzondering goedmoedig eens krauwen. Dan wordt je vanzelf een beetje melig nietwaar?

BP

Nieuwe verhalen nieuwe kansen.

Komt BP eergisteren aankakken om over de huur van het schuurtje te praten. En om de huur op te zeggen. Waarom hoefde ik niet eens te vragen, want het verhaal kwam vanzelf. Zijn veroordeling van geringe verblijfsduur van drie weken in het Staats Hotel is omgezet in een iets langere. Namelijk 4 maanden! Hoe dat nou kon, was mijn vraag. Blijkt die oetlul tijdens het laatste interview met de officier van justitie haar buro omgegooid te hebben. Tsja bedreiging van een ambenaar, daarmee wordt in LDF behoorlijk korte metten gemaakt. Meteen werd dan ook een hogere straf geëist, resultaat vier maanden de bak in! Hoe stom kun je dan ook zijn. En dat ie nog steeds op vrije voeten liep was omdat de uitspraak pas vandaag was gedaan. Uitstel was dus gekomen door het in beroep gaan van de officier. Was het niet: als je geschoren wordt stilzitten en ja en amen knikken? Maar goed, vier maanden gratis logies is ook niet verkeerd voor een werkeloze bricoleur de dimanche (prutser) toch?

En het opzeggen van de huur kwam omdat zijn vrouw de huur van het hok logischer wijze niet verder wilde betalen tijdens zijn afwezigheid. Aangezien zijn uitkering stopt als hij de bak in gaat is er geen geld om de huur vanuit eigen middelen door te zetten. Daarom zou ie dit weekeinde de handel uit het hok halen en bij hem in de garage zetten. Geld om de achtertalllige huur te betalen had ie ook nog niet, dat kwam echt hoor meneer, vertrouw me, een man en man een woord een woord. Tuurlijk Bruno, en ik grijnslachte maar eens. Waarop hij weer reageerde: "gelooft u me niet?" En de begeleidende smoesjes van dat we altijd een goede verstandhouding hadden en we 'eerlijk' tegen elkaar waren geweest en van ons hart geen moordkuil maakten etc etc. kwamen alsof je op een knopje had gedrukt, volautomatisch zijn keel uitrollen. Tuurlijk Bruno, en mijn grijns werd iets duidelijker. Geloof je toch geen muon van, van die mooi praatjes. Afijn van een kale kip kun je niet plukken dus is het maar afwachten of dat geld nog zou komen. Denk het niet.
Zelf ben ik geïnteresseerd naar zijn belevenissen in de bak en vroeg hem daarom een dagboek bij te houden. Dat vond ie een prima idee en zou zijn belevenissen op gaan pennen. Daar kunnen we dan wel weer wat smeuiigs uit destileren voor de blog, of ook niet.

Toen ie weg was hebben Fannie en ik maar eens geschaterlacht. Hij bespeelt je zei ze, ja wel dat weet ik. Maar wat kun je doen. Kan moeilijk zijn huis inlopen om geld te gaan zoeken. Die man hangt van allerlei vage verhalen, halve leugens en ditto waarheden aan elkaar. We zien wel waar het op uitloopt. Als het kan ga ik hem eens opzoeken in de bak, ook weer apart zoiets mee te maken.

Wat een figuur die BP. Maar een dankbaar onderwerp voor de blog.

BLOG
En over de Blog gesproken. Paul komt met de opmerking de koude winter achtergrond van de pagina in iets warmers te veranderen. Nou, gaan we dit weekeinde ook eens doen. Eens in de kleine tienduizend plaatjes van dit project snuffelen voor een mooie achtergrond lente plaat. FF uitvlooien hoe dat ook weer precies moest. Dus komt eraan!

Krachtstroom 4

Blijkbaar begint het mij te dagen hoe je met de fransjes om moet gaan.
Moet je horen. Gisteren, donderdag, zou de vonkentrekker de handel komen rechttrekken. Nah, niet dus. Dus belde ik hem om 0930 eens op om zijn plannen voor die dag te horen. En verdomd "nee" klonk het, "ik ben nog niet klaar met mijn laatste klus". En na enige aarzeling, ja hoor, daar kwam die smoes. Die ultieme smoes van de gemiddelde franse ZZP-er: "bovendien heb ik vanmiddag een begrafenis, daarom kan ik pas morgen komen." Waaraan meestal nog een beleefdheids frase geknoopt wordt als: "indien u dat niet hindert..." met nog wat blahdiblah er aan vast plakkend om het een mooie volzin te laten worden.

Werd ik niet eens kwaad van, of was niet teleurgesteld. Nee meer een soort van geruststelling. Hij gaat komen! Dzjeesus verfrans ik dan toch?

Maar hoe moet je daarop nu reageren? Een paar jaar geleden had ik hem waarschijnlijk verteld dat mij dat een zorg zou zijn en dat ie maar aan zijn verplichtingen had te voldoen. Als ik dat al had gekund in het frans, drie jaar geleden. Nu doe ik dat een beetje anders. Je vat het gelaten op, wenst hem een goede begrafenis en maakt een nieuwe afspraak. Zo hoort het en dat is de franse manier.
Het is immers, buitengemeen ongemanierd om iemand het afscheid van een dierbare te onthouden. Ook al is het een achter-klein-nicht-van-de-aangetrouwde-familie-van-een-oomzegger, waarvan de band of binding met de overledene uiterst vragenswaardig is. Nee dat zou uitzonderlijk onbeschoft zijn om hem dat te weigeren. Ook al kun je met mathematische zekerheid aantonen dat dat overlijden een smoes van de bovenste plank is. Het gaat immers om wat tijd te winnen. Zoiets moet je hem gunnen. Morgen, zeg ik dan? Ja rond negenen ben ik bij u. Fannie zegt dan al snel: dat moeten we nog meemaken. Met een cynische vette grijns op haar gezicht.
De volgende morgen negen uur, uiteraard geen vonken trekker. Dat is toch iets teveel verwacht. Om 0920 bel ik, en: nee over een klein halfuurtje ben ik er hoor. Ik hoor wat achtergrond geluid als in een café. Die koffie moet de man toch kunnen drinken, niet waar, is beslist een eerste levensbehoefte. Effe lekker aan de balie hangen, een paar minuten slap ouwehoeren, en dan kun je er weer tegen. Verbazend genoeg stond ie iets voor tienen op de stoep. Hoera! Aan de slag dan maar.
Nu is het huis geen eenvoudige gelijkvloerse villa met alle kamers aan een gang of zo. Daarom loop ik met hem mee en leg de dingen uit. Na een uurtje had ie toch wel door hoe het ongeveer liep en begon de groepen uit elkaar te trekken. Dat ging zonder al te veel problemen en tegelijkertijd werden de loshangende touwtjes en slordig zittende dingen gefatsoeneerd. Prima, net Wim die aan het klussen is. In no time waren de fases uit elkaar gehaald. Nu nog een gat door de keukenmuur om ook naar de keuken drie fasen te trekken. Komt ie aanzeulen met een boor van een meter lang! Bleek ook, toch, al een krachtstroom kabel naar de nieuwe oven te lopen, een meevaller. Slechts een stopkontakt vervangen. Nu nog een pilot draadje voor de nachtstroom van de boiler, wat stopkontakten enzo hier en daar en het leed is weer geschied. Scheelt toch wel, een geroutineerde vonkentrekker, in plaats van zelf wat aan te klooien. Komt ie nog aan met een voorstel voor een lekschakelaar van 40 mA om die over de drie fasen heen te zetten. Dat gaat veel kosten waarschuwde hij, nou ja, dat moet maar zegt Fannie. In de eerste instantie kapte ik dat plan, maar de directie vond het wel een goed plan. Er maar ff achteraan bellen om het toch te laten doen.

Tegen vijven sta ik wat na te kletsen met Frerik en de vonken trekker. Hebben we het over de gemiddelde franse opdrachtgever dat die zo moeilijk doen met betalen. De vele bijna miljonairs in het dorp die de vijftig jaar oude bedrading niet lieten vervangen "want het deed 't nog" ook al is dat allemaal nog van die katoenen bekleding en porceleinen isolatoren en lichtschakelaars. De moeilijke wintermaanden van de ZZP-ers, er was bijna geen werk. En de buitenlanders waarmee het toch wel prettig zakendoen was. Tsja met die "buutenlaander toeslag" zou ik natuurlijk ook graag zaken doen. Zegt Frerik nog tegen me dat ik mazzel heb dat er geen bistro in het dorp is, want anders was ie daar niet uit weg te slaan geweest. De man heeft blijkbaar een bepaalde reputatie. Maar volgens Frerik is het wel een vakman. Dat had ik dan wel juist gezien.

Dinsdag of woensdag kwam ie het af maken.

LA BOUFFE

LB wordt zes keer per dag aan de fles gezet, krijgt zo iets meer dan een liter naar binnen. Volgens mij zou je zo een liter per keer erin kunnen gieten, wat een hongerlap. Die zuigfles wordt totaal mishandeld. De zuigkracht van het beessie is zo groot dat de speen bijna van de fles af wordt getrokken. Toch maar wat stevigers bij de Gamme Vert gehaald, en nog trekt ie dat van de fles af. Maar het groeit, krijgt een vacht en is erg alert. Dat gaat goedkomen. Er blijft nogal wat melk rondom de bek zitten en dat moet natuurlijk afgewassen worden. Daarop lokt Fannie het lam de keuken in. Doet Chippie (BIOS 2.0) sneaky van achteren een aanval op het lam. Wel bedreigend hoor iets wat groter is dan je zelf. Afijn na de bek gewassen te hebben wordt LB weer naar buiten gelokt en gaat de frisse lucht in. Wat moet dat nou, zo'n schaap in je kamer. Hardstikke leuk toch vind Fannie. Die is totaal vertederd door LB, voedert en vertroetelt het pleegkind. Ach zolang je de lol er van hebt is het prima toch? Al vind ik persoonlijk dat je dat niet moet doen zo'n beest in je kamer rond laten hobbelen. Als dat te vermijden is.

NAGELS
Vandaag was het weer manicuren van de schapies. En het ging veel beter nu. Fannie hield de dames en heer onder controle, zo goed mogelijk, en ik krijg er handigheid in de nagels te knippen. Dit keer zonder bloedvergieten. Met geconcentreerd bleekwater de hoeven schoonmaken, het vuil tussen de nagels uitkrabben, de handel fatsoeneren en met de bombe bleu ruimhartig de hoeven inspuiten. Bij eentje was de wanorde niet helemaal weg te krijgen die moet nog een keertje onder het mes, net zo lang tot madam weer OK is. Je moet het kunstje even onder de knie krijgen, zorgvuldig zijn, met een beetje overleg en geduld knippen. Het leek erop alsof de beesten op laatst in de gaten kregen dat er niets ernstigs zou gaan gebeuren. Want het laatste schaap bleef behoorlijk rustig liggen. Boer Cornelis weer in de bocht. Louise kwam langs, dus die kon mooi even en footootje maken. De hele familie was in aktie, ook LB was natuurlijk bloednieuwsgierig.

La Bouffe 3

Het gaat prima met La Bouffe. Groeien als kool doet ie niet, maar dat schijnt vrij normaal te zijn als flessenjong. Pap-Lam heet dat volgens Wim.

 Voorzichtig zie je LB de wei ingaan om kennis te maken met zijn nichtjes. Natuurlijk wordt ie door de verschillende moeders met de nodige kopstoten van hun uiers weggehouden en ook de andere lammeren doen daarbij een duit in het zakje. Maar heel langzaam zet het contact met de kudde in.
Vanochtend vroeg eerst eens het ergste geval van te lange nagels behandeld: DRAM. Erg enthousiast kwam ie ook niet op de brokkies af, een slecht teken. Er heen gelopen, de brokkies bijna in zijn bek geduwd en hoppa, meneer werd wakker. Daarna ging het lokken va nde kudde de stal in als vanouds. DRAM moest wel met behoorlijke aandrang bewogen worden de nagels te laten knippen, en na een gevecht van wie is de sterkste liet ie uiteindelijk de manicure toe. Zij het onder protest. Toch nog sterk zo'n beest, best wel. Afijn zelf heb ik ook wat in de mouwen dus het pleit was snel beslist. BP's bewering dat het hoevenrot  of rotkreupel was, daar bleek niets van waar. Zelf met het flink schoonpoetsen van de hoefjes met chloorwater en nauwkeurige bestudering van het deel tussen de hoefjes gaf ook geen wormen of ontsteking te zien. Als het zo zou zijn dan zou dat ook nog behoorlijk stinken. Dat deed het niet, Toch even met de bombe blauw ruimhartig ontsmet.

DRAM liep vanavond in ieder geval weer een stuk minder mank, moet nog even wennen aan de vers gemanicuurde nagels, zal morgen wel weer helemaal OK zijn. Morgen nog weer een geval behandelen en dan loopt de groep er weer prima bij.

Het enig overgebleven drachtige schaap maakt nog geen aanstalten om te gaan werpen en de verdenking wordt bij mij steeds groter dat het ook niet gaat gebeuren ook. Gewoon geduld hebben.

BP

BP's huis staat te koop. Dat wordt door zijn familie gehuurd. Zou het zomaar kunnen dat ie zijn huis uit moet. Waar moeten ze dan heen? En waarom wordt een huis met huurders er nog in zomaar verkocht. Dat levert volgens mij dikke problemen op voor de koper

Ik lach me kapot!
En nog zit die gosert niet in de bak waar hij al een paar weken geleden voor uitgenodigd was. Hoe flikt die gast dat. Opvallend is dat je hem ook bijna niet buiten ziet. De communicatie gaat tegenwoordig via email tussen ons.

Hij moet ook de huur nog betalen van het stukje schuur. En maar mekkeren dat het geld ieder moment kan komen. Tsja eeuwig wachten ga ik ook niet dus dreigde ik zijn spullen maar te gaan verkopen en de rommel naar de dechetterie te brengen dan waren we er klaar mee. Komt ie terug met een smoes over vertrouwen, ja je lacht je dood, en dat ie beloofd had het geld echt wel op te gaan hoesten. Opnieuw: wanneer?

Die man maakt gewoon een puinhoop van zijn leven. Ook dit wordt weer vervolgd.

KRACHTSTROOM 4
Morgen komt de vonkentrekker de handel voor elkaar maken en de fasen scheiden, met wat andere klusjes komt het dan allemaal prima voor elkaar. Eerst maar eens afwachten, want de offerte deed behoorlijk vaag over de materialen. Dat zeggende zij ie dat dat op basis van nacalculatie zou komen. Offertes moesten toch tot op de letter uitgespeld worden in LDF? Of ben ik gek? Nou ja maar behoorlijk goed afspreken morgen wat wel en niet te doen.

En zo kabbelt het leven voort. Om de twee uur La Bouffe voederen, regelmatig hout op het vuur mikken, mail kijken voor reserveringen.

En natuurlijk tussen de klusjes door boekjes lezen. De laatste van de voorraad: Houellebecq, "la possibilité d'un île". Een wel zeer merkwaardig begin, en een beetje houtje touwtje verhaal in de aanloop. Het schijnt verfilmd te zijn en een of andere prijs gekregen te hebben. Veel onbekende woorden, perfect voor het uitbreiden van mijn idioom, ook wel weer.


 

Volgende week maar eens op het internet speuren naar nieuwe titels. Misschien het tweede deel van Werber's trilogie over het mierenrijk. Het eerste deel eindigde nogal abrubt, alsof de limiet van het aantal leesbare bladzijden overschreden was. Kaboem, einde. Wel lezenswaardig, overigens. Aan te bevelen? Mmm, je moet er van houden in een verhaal terecht te komen waarin twee aparte werelden: die van de mens en van de mier, als twee strikt gescheiden verhaal lijnen worden gebracht. En dan blijkt uiteindelijk alles met elkaar te maken te hebben. Logisch wel, anders zouden die verhaallijnen niet zo geschreven zijn, maar je had wel meer intersecties tussen die twee hebben willen lezen. Nu was het tot vrijwel op het laatst onbekend wat die twee verhalen nu met elkaar te maken hadden. Spannende ontknoping kun je dan zeggen, maar een beetje afgeraffelt was het wel, eigenlijk..

Krachtstroom 3

Tsja en dan moet je er toch nog achteraan jagen. Nee morgen ochtend heeft u de offerte. Zaterdag middag lag het papiertje in de bus. Ik zeg niet eens meer: "zucht". Alhoewel het telefoonnummer op de offerte echt van iemand anders was. Maandag maar eens zijn 06 bellen. Het kwam erg dicht in de buurt van wat ik zelf had uitgerekend dus deze offerte accepteren we. Dan kan ie maandag of dinsdag beginnen. Wordt eindelijk alles aangesloten zoals het meest optimaal is.

OVEN
De nieuwe oven is gearriveerd! Keurig gedemonteerd in de verschillende onderdelen. Uiteraard vergezeld van een minimalistische handleiding om over een toelichtng voor de regelautomaat maar te zwijgen. Maandag maar eens achteraan bellen. Ze zijn altijd erg behulpzaam, maar ik vind voor een regelautomaat van 600 euries mag toch wel iets verwacht worden als een handleiding. Op zijn minst een link naar...

La Bouffe 2

Zo ff een update over La Bouffe. Die drink zijn melk zo gulzig - zijn naam eer aandoend - dat het tijdens het zuigen aan de fles soms zijn neus inloopt. Moet morgen maar eens een ander soort speen zoeken.

Die 180 ml is in een oogwenk in den buik verdwenen. Dan wordt er nog naarstig gezocht of er nog andere spenen in de buurt zijn. Worden alle hoeken en gaten aan je lijf nog even besnuffelt en geeft ie het tenslotte maar op. Niks meer te halen. Dan wordt er eens flink geschud met het lijfje en hoor je de melk in zijn maag klotsen. Vreselijk maf om te horen.

Vandaag ook eens op de weegschaal gezet, want la Bouffe begint nu zichtbaar te groeien: 4kg. We houden de stats en pics bij de komende maanden. Volgens de officiele regels zou de gewichts toename ongeveer 335 gram per dag moeten zijn. Dat is in dit geval niet zo. De hoeveelheid melk naar een liter opgevoerd de afgelopen dagen, dat moet volgens de boekjes voldoende zijn. Krijgt ie 200 gram droge stof binnen, wat er inzit? Heb geen idee.

Lente

Vier lammeren hebben we nu, en er is nog  een schaap dat nog moet werpen. Maakt overigens weinig aanstalten, de uier is nog niet erg groot, dus dat gaat nog wel ff duren.

La Bouffe wordt om de twee uur aan de zuigfles gezet. Volgens mij kun je dat ding wel een liter voeren per keer want ze blijft maar zuigen aan die speen. Geef d'r al meer dan eigenlijk moet, maar het gaat iedere keer schoon op. Wel een handen binder maar het is wel grappig zoiets kleins langs je bennen te voelen botsen op zoek naar een speen.
Van de week liep ik terug naar de huiskamer en was blijkbaar vergeten de deur van de Grange goed dicht te doen. Loop ik door naar de keuken om een glas water te tappen en hoor ik ineens die hoefjes op de tegelvloer tikken. En binnen no time stond ie weer aan mijn benen te snuffelen voor een speen. Gek zo'n klein ding in je woonkamer te zien. En natuurlijk wel piesen he! Afijn geen liters dus dat was snel opgeruimd.
Buiten op de oprit van de Grange een stoel neergezet om la Bouffe makkelijker de fles te kunnen geven. Zit je daar ontspannen die speen in de bek te houden, komt er ineens iemand aan het hek staan. Aaaah wat liev... ja dat is het wel. Volgens mij ziet ie geen moer, die speen ziet ie echt niet want het is gewoon trial en error. Gewooon porren tegen mijn benen en in de lucht tot ie de speen gevonden heeft. Als die niet in zijn bek geduwd wordt zou dat niets worden met voederen. Tijdens het voeden trekt ie de fles vacuum. is het meteen rammen tegen mijn hand, dat doen ze ook bij natuurlijke moeders zo. En niet te zacht ook, blijkbaar om de melkstroom op gang te houden of zo. Vind overigens dat die speen is niet echt geschikt voor het bekkie dus er stroomt nogal wat naast. Moet morgen bij de Gamme Vert eens kijken of er iets beters is te vinden. Door een soort cup van mijn hand te maken en de speen er "in" te leggen slobbert ie zo ongemerkt toch weer op wat ie morst. Een smeerboel maakt ie ervan, iedere keer zijn mijn handen drijfnat van de melk. En de aangekoekte melk kleeft rondom zijn kop. Die melk is vreselijk zoetig, en vet, dat moet toch voedzaam zijn. Maar heb niet de idee dat ie erg snel groeit. Volgens de schapen-site moet er 350 gram per dag bij komen gemiddeld, Nou meten is weten, dat zou betekenen in een week bijna 2 kilo! Morgen maar een kijken.
Eergisteren stond ie een beetje te shaken op zijn pootjes, koud natuurlijk. En kreeg ik een beetje de indruk dat ie te weinig kreeg, prompt zijn portie opgevoerd en krijgt ie nu 6 maal daags 150 ml. Dat doet d'r zichtbaar goed. En weer volgens die site moet dat tot een liter oplopen per dag na de tweede week. Dat is het bijna al. Gewoon in de gaten houden. Ja we zijn boer Cornelis. ;=)

Ligt 't de hele tijd op de loer bij de deur van de Grange. Zodra de kamerdeur opengaat begint het geblaat al. Gaat de deur van de Grange open stormt ie meteen naar binnen, om dan weer terug te spurten als ik naar de klaarstaande stoel loop en de fles op kniehoogte houd. Moet ik ook eens een videootje van fabrieken. Toch maar iets als een soort hokje gemaakt van wat afval hout kan ie schuilen tegen de nachtelijke kou.

Maar... Het lijkt er heel sterk op dat la Bouffe het gaat overleven. Heb er wel al veel lol aan.

Zegt Louise ook nog: "weet je dat melk-lammeren heel erg lekker zijn?" Zal best zeg ik dan, niet eens geschokt, uiteindelijk verdwijnen ze allemaal in de pan. Zo realistisch ben ik dan ook wel weer. Maar het  beessie blijft en het leven van la Bouffe wordt vastgelegd. Dat belooft een leuke rapportage te worden..

Kabaal

Herkent u dit?

Een voortdurend gebrom, zeg maar kabaal, uit de stedelijke omgeving waar je eigenlijk doodmoe van wordt. Kabaal dat dag en nacht om je heen hangt, soms proporties aanneemt die niet meer normaal zijn. Airco, computers, telefoon, de kantoortuin, allemaal kabaal dingen. Dan je auto, verkeer, je motor en het achtergrondsgeluid uit de steden dat als een geluidsdeken over het land hangt.
Hier hoor je alleen wat vage geluiden uit de omgeving. Geen continue gebrom dat keihard is en net aan de gehoorgrens ligt. Het is voornamelijk doodstil hier. Bien sur als het mesten of oogsten is rijden hier trekkers af en aan, is de weg groen van de modder en de mest maar dat is wel tijdelijk. De regen spoelt alles weer weg en komt de rust meestal weer snel terug.
In juni begint het met hooien en rijden hooiwagens een paar dagen af en aan. In de herfst en winter hoor je soms een kettingzaag tekeer gaan, een trekker met een berg hout die voorbij dendert.

achter bij Le Mouton Qui Rit in de wei

De veewagen van het bedrijf achter in het dorp komt zo nu en dan langs. In de ochtend en vroege avond het forensen verkeer. Tijdens de zomer komt er af een toe een trekker van het loonwerkbedrijf. Dan heb je het wel gehad, niet meer dan het gangbare geluid van een agrarisch dorp. Waar ik nog steeds niet aan gewend ben is dat tussen 1200 en 1400 het dorp, zoals bijna alle dorpen in LDF, helemaal uitgestorven zijn. Men is dan aan het lunchen. Wel de beste tijd om een dutje te doen.
Dat is genieten van die rust in het dorp hier. Vooral na 1900 daalt er een deken van stilte neer. Iedereen zit dan of achter de avondhap of achter de tv. Als je dan op je balkonnetje zit naar de sterren te tureluren waan je je even op een andere planeet.

Vanochtend met het lam even door de wei gestruind. Inspectie want de ooi van de miskraam zondert zich af. Geen goed teken normaal gesproken. Zag dat het gras al weer in de startblokken staat om uit de grond te gaan fluiten. Met het schaap niks aan de hand zo te zien, het trok een klein spurtje om aan mijn inspectie te ontkomen. Maar was nog wel alert enzo. Maar in de gaten houden dus.

Krachtstroom 2

nieuwe situatie meterkast

Ha, sneller dan hun schaduw, die EDF, om te leveren. Die duplicaat factuur daar wacht ik nog steeds op...
Vanmiddag zou het gaan gebeuren. Hola, om 10uur belde de monteur al op of ie nu al mocht komen. Je valt van de ene in de andere verbazing. Of zou het zijn omdat het zo'n slappe tijd is? Afijn een half uurtje later stond ie voor de deur. Begon de oude zooi uit de kast te trekken wat extra touwtjes kwamen achter het paneel vandaan, wat extra gaatjes hier en daar en een uurtje later was het klaar. Vertelde me keurig hoe het in elkaar zat en waarom er meteen, dadelijk, onmiddellijk een electricien moest komen om de zaak te calibreren. Dat verhaal kwam overeen met dat wat Wim me had verteld. Na een heel haastig bakje gaf ie me een handleiding hoe ik allerlei info uit de nieuwe meter kon trekken en had nauwelijks de tijd om iets anders te doen. Ook al niet erg op zijn frans, geen babbel, of geouwehoer, maar haast. Opzij opzij ik moet er weer vandoor.

Kijk ziet er al weer een stuk netter uit die meterkast, voor franse begrippen dan. Goed er zit nu 25A per phase in, of dat het gaat houden is nog even uitproberen. Volgens Wim is het een beetje te krap.
En nu, hop in de telefoon geklommen om een vonkentrekker te regelen. Die zou over een kwartier voor mijn deur staan. Ook al zoiets vreemds, welk fransje komt er nu meteen? Het moet haast wel een vreselijk slappe tijd zijn. Bleek achteraf dat ie net voor twaalven aan de deur stond. Nu zit er bij ons een papiertje op de deur: "indien deur dicht is bel..." Maar dat werd natuurkijk niet gedaan en aangezien het toch al midi was, eerst maar eens gaan lunchen moet ie gedacht hebben.
Na de lunch kwam ie aanzetten, heus waar, en belde toch maar het nummer. Ikke blij natuurlijk met deze ongewone, haast nederlands aandoende, service. Voor me stond een mager lang-ig mannetje, met uitpuilende ogen en een schorre rokersstem, rook ie ook naar. Hij was in zo'n overal-geval gestoken waarvan de ritsen van boven naar beneden lopen. Dan heb je nooit problemen om met laarzen en al in je overal te komen. Is heel populair hier, zelfs Alexander de tuinjongen heeft zo'n ding. Mijn maat zullen ze wel niet hebben.
Onbeschaamd bijna staarde ik naar zijn uitpuilende ogen. Schijnt een ziekte of zo te zijn. Maar ik had van dichtbij nog nooit zoiets nauwkeurig kunnen bestuderen, verleiding... Had Monty Pyton ook niet van die ogen? Afijn, uitgelegd wat het probleem was en wat er van hem verwacht werd. De groepen van monophase in tri-phasé (terug)veranderen, en dat zodanig, dat de phasen gelijkmatig over het huis verdeeld zouden worden. Dat de nieuwe oven 'svonds gewoon aankon zonder dat iemand of iets daar last van zou hebben. Nu weet ik ook wel dat het systeem never nooit 3 kookplaten, ovens, snelkokers, koffiezetapparaten tegelijk aan zal kunnen en zo, en daarom elke stop er nog uit zou doen knallen. Maar hij gaat zijn best doen. Hij zou in ieder geval een papiertje in mijn brievenbus doen als een soort offerte. Zal wel weer zwart moeten. Voor het eind van de maand klaar hè? Zei ik nog. Ben benieuwd. Maar ook hij had het over een ongewone stilte in de business en dat het nu pas weer een beetje aantrok.

La Bouffe
Met het lam gaat het prima. De melk gaat erin als zoete koek, en meer mag ook hoor! Op Fannie's advies het even uitgelaten in de achtertuin. Bleef ie toch bij je in de buurt hangen. Het was werkelijk schitterend weer, dus een tuinstoel opgehaald en ff de eerste voorjaarszon om mijn gezicht. Wat een rust is het hier toch. Je hoort alleen de koeien en schapen, af en toe wat landbouwspul, en heel vaag wat verkeer van de straatkant. La Bouffe stoot zijn snoet voortdurend in mijn knieholte in de hoop die speen weer terug te vinden. Maarja kleine de melk is alweer op, de volgende voeding maar weer. Dat deel van de training is dus prima gelukt. Leert snel dat beessie. En je ziet hem groeien, ze voelt al een stuk steviger aan en is merkbaar zwaarder geworden. Moet iets versieren waarop ik d'r regelmatig kan wegen.
Net ff de melk geproefd, eigenaardig smaakje, dubbelvolle melk met iets extra's erin. Niet lekker. Is ook behoorlijk duur: 38 euries voor 10Kg, goed voor zo'n beetje 60 voedingen. Precies voldoende denk ik om haar d'r door te slepen de komende twee maanden.
Wel grappig zoiets kleins om je benen hen te voelen gaan. Je moet vreselijk oppassen om d'r niet bovenop te stappen.
Op het net kwam ik erachter dat het zicht van een schaap slecht is maar het gehoor des te beter. Dat is dan ook waarom het beest die speen niet ziet hangen. Nou ja we merken vanzelf wel hoe het gaat. Alhoewel het zicht slecht? Die schapies zien mij al van verre aankomen. En soms heb ik zelfs de indruk dat ze me ook op het balkon zien staan als ze ergens in de wei staan. Er begint er altijd een te mekkeren als ik me vertoon. Slecht zicht, dacht het niet. Maar La Bouffe ziet geen moer, want die speen, daar haalt ie maar wat naar uit. Nou ja maar ff afwachten voordat ik weer van die konklusies ga trekken.

La Bouffe 1

Het lam schijnt het te gaan redden, drinkt zijn melk zonder mankeren en is levendig. We geven het een naam: La Bouffe. Vond ik nogal een leuke toespeling op de gulzigheid waarmee het de melk naar binnen zuigt.
Project: La Bouffe's leven vast te leggen op film en foto. Meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt en Ruud vanochtend gevraagd om een fotootje te maken van het voederen met de zuigfles. Pappa Cornelis zegt Fannie. Wanneer gaat een lam dingen scherp zien, vraag je je af, want het is nu al duwend met het koppie tegen mijn benen aan, een hand wordt ook op gezogen, alles wat maar enigszins op een plekkie lijkt waar een speen kan zitten. Die speen moet je er nog steeds goed voorhouden en dan gaat het induwen gemakkelijk. Die speen zal ik ook wel op reserve moeten nemen want er wordt behoorlijk op geknauwd.

La Bouffe

Ben'r ook aan het trainen om de speen in de buurt van mijn knieholte te zoeken als een soort immitatie van de plek waar de uier zit. Dat maakt 't volgens mij ook makkelijker als ze over een week de wei in gaat. Even nog imprinten dat die fles de melk bevat en aan mij laten wennen. Dan kan ie weer los en zijn maatjes opzoeken.

Zo nog een videootje er tegen aan, zie je meteen waarom ie La Bouffe is gaan heten.

Buiten schijnt de zon, het is strak blauw, nog wel fris maar de lente komt er echt aan!

Zenuwen 3

Met enige schroom vanochtend richting het lammeren hok. Zou ie het overleefd hebben? En ja hoor, ik stapte op de plank over de mestsleuf heen, en dan hoort ie het alleen nog maar, en meteen gemekker in het hok. Zucht, snel de melk geven. Kwam ie aangestormd vanuit het holletje dat ik van stro en hooi voor 'm gemaakt had, herkenning? Of rook ie de melk? Zal wel een reflex zijn.
Zat ik met een knie omhoog en de fles tussen mijn benen begon ie toch in de knieholte naar de speen te zoeken. Leek ook wel een beetje op de plek van de speen van moeders natuurlijk zo. De speen in zijn bek geduwd en er werd vacuum getrokken. Geen probleem had ie met 100ml. Dat ging gisteren in etappes. Volgens het schema moeten ze 500ml per dag hebben in de eerste twee weken,
Volgens de info van het net gaat het beest zich onherroepeijk aan je hechten en wordt 100% mak. Lijkt me grappig om het te trainen de groep aan te voeren bij het verweiden in de zomer. Ook kunnen we dat goed gebruiken met dat ene schichtige schaap in de wei. Want het is wel degene die de troep bij het verweiden iedere keer in verwarring brengt. Die gaat wel de verkoop in als het zo blijft. Maar direct contact doet alles met beesten en in de winter is madam een stuk minder schichtig geworden. Met opzet ben ik deze winter de brokkies met de hand aan haar aan het voeren gegaan. Maar eens kijken als de stal dichtgaat voor de zomer hoe het zich dan gedraagt,
Goed het lam zuipt als een tempelier zijn portie, het heeft weer energie en voelt warm aan. Goede tekeken. Je blijft natuurlijk wel amateur stadsboer  denk ik dan, het kan nog altijd fout gaan.

Houding gevonden! Ga op mijn knie zitten, dan komt het schaap van achteren en dan druk ik hem zo de speen in zijn hongerige snoet. Grappig als een soort immitatie van een schaap, maar dan anders. Als het zo beter werkt waarom dan ook niet. Wel een vreemd gevoel zo'n klein ding tegen je knie aan te voelen drukken en dat kopje dat onder je knieholte vandaan komt zoekend naar die speen.

Zenuwen 2

Vanochtend vond ik moeder niet in de wei, dus naar de stal getogen. En mèrde de mèrde is moe ook nog dood. Het enig overgebleven lam lag ernaast en leefde nog. Eerst geprobeerd, tegen beter weten in om het bij een van de andere schapen onder te brengen. Maar dat ging natuurlijk niet. Die geur die lammeren hebben is als een soort paspoort. Niet de goede geur dus niet van mij, opzouten kleine! Zelfs de lammeren van de leenmoeder bemoeiden zich ermee, wegwezen jij! Die geur imprint komt in het brein van het schaap als ze het lam schoonlikken meteen na de geboorte. Nu schijn je de zak te kunnen truucen door het lam met de handel van pasgeboren lammeren in te smeren, en dat lijkt een oplossing als de lammeren van ongeveer de zelfde leeftijd (in dagen) zijn. Bij een ouder lam lijkt me dat niet echt goed te gaan. En nu?
Snel op het net naar informatie gezocht. Ah melkpoeder bij de GammeVert (soort Coop) halen en 200 gram per liter en 100 cc per keer 5 maal daags de eerste twee weken. Hoeveelheid geleidelijk opvoeren tot een liter per dag en na 2 maanden moet het zelfstandig kunnen zijn.

Kijk ik ter controle nog een keer in de wei, want een van de laatste drachtige schapen zonderde zich een beetje af. Nu zie ik het helemaal niet meer. Het zal toch niet zo zijn dat dit ook een probleem geval wordt. Maar weer de wei in.

1700
Loos alarm, het laatste drachtige schaap kwam zomaar ergens vandaan weer in beeld. Ik zit op wacht. Zucht. Moet me misschien niet te druk maken om alles. Maar goed.

Het lam de eerste keer melk geven was een probleem, moest het er met geweld ingieten. Te vreemd natuurlijk zo'n speen in je gezicht geduwd te krijgen, met een beetje wurmen ging het er wel in. De eerste keer niet echt veel, de tweede keer ging het al een stuk beter, en de laatste keer zoop ie zowaar de volle 100ml. Zal maar niet zeggen dat gaat goed komen maar ik ben voorzichtig optimistisch. Moet eens serieus naar een schapen praktijk cursus gaan uitkijken. Vooral dat inzien van wanneer moet je nu een Vet erbij halen en hoever kun je het zelf af. Wel denk ik naarmate je langer schapen houd het steeds beter gaat. Dit jaar toch nog 2 schapen verloren, en dat is natuurlijk niet zo best. Niet dat je dat had kunnen voorkomen. Maar misschien leer je dingen eerder signaleren. Alhoewel mijn observeren van schapen de hele tijd ook helpt.

Leeg

Het boekje is dun, 120 pagina's slechts, eerder een soort novelle, eigenlijk. Les Jours Heureux van Laurent Graff ( = de gelukkige dagen) Het is wel een van de meest merkwaardige boeken die ik ooit heb gelezen. Het verhaal, als je het daar nog over mag hebben gaat over het volkomen zinloze, het leven, het werk, de liefde. Alles is doelloos en zinloos. De ultime leegte spreekt uit het verhaal. De verhaal figuur ziet dat zo althans - de recenties en zijn bio lezende geloof ik dat het een beetje autobiografisch is ook nog. Afijn de hoofdfiguur koopt op 18 jarige leeftijd al een graf, en na een erfenis gaat ie maar alvast in een rusthuis wonen. Verlaat vrouw en kinderen en woont daar betrekkelijk rustig als 38 jarige tussen de pensionados van 80+ in. De leegte van het leven van de hoofdpersoon dat vervolgens wordt beschreven is op een meesterlijke manier verteld. Je krijgt echt het gevoel dat je een enorme leegte inloopt en dat gevoel houd je het hele boek door vast. In een woord: BIZAR. Wel in prachtig frans geschreven, puntig, mooie zinnen die je puur voor je plezier een paar keer naleest. Wel een beetje een antiklimax aan het eind.  Hij neemt een oude stervende vrouw op sleeptouw voor haar tour sentimental. Zij sterft dan aan kanker in een kamertje van een provinciaal hotelletje. Dan lijkt het alsof de hoofdpersoon dan toch nog de realiteit van het leven terug vindt als ie ineens van alles moet gaan regelen voor de begrafenis van de vrouw waar ie mee op stap is gegaan.
Kortom een literair juweeltje. Maar je krijgt er wel een heel apart gevoel van, als je de laatste paar paginia's leest bij de ondergaande zon. Niet iets wat je rillend van de kou, op een donkere winternacht moet gaan lezen. Je zou er compleet depri van worden.

Kost ook geen drol, via amazon tweedehands voor 1.50 en een paar euries verzendkosten. Toch twee avonden lol van gehad. En weer wat merkwaardige woorden geleerd.

Zo volgend boekske: Rue des Boutiques Obscure, van Patrick Modiano, ben benieuwd. Het is in ieder geval wat dikker. Goed voor een klein weekje dus. En wat kan je avond beter vullen dan een boek, een glazje wijn, en de openhaard die fikt als een tierelier.  Lekker in mijn leesstoel weggezakt, het glas Corbierre aan de lippen, mijmerend over de komende lente.

Dronken

Schapen kunnen ook dronken zijn! Op advies van de veearts had ik een bierflesje wijn met water en een handje suikerklontjes opgewarmd en direct na het halen van de lammeren aan het schaap gevoerd. Dan kwam ie wat sneller op krachten zei de vet. En neem zelf ook wat zei ie, zo te zien heb je ook een glas wijn nodig.

Kan een schaap dronken worden van een glas wijn? Ik vermoed van wel. Want dat knorren is niet normaal meer! Is dit dieren mishandeling? Nee denk het niet, want het reageerde onmiddelijk op de alcohol, en werd weer aktief. De suiker erin deed haar ook zichtbaar goed. Afijn de handel in drie porties in de bek gegoten.
Een voordeel van een schapen gebit is dat het in de onderkaak vooraan wat tanden heeft zitten om het gras af te snijden/grazen - letterlijk snijtanden dus. Dan komt er even niets en achterin zit dan een normaal gebit, om te herkouwen denk ik. Door dat "even niets" kun je je vingers zonder gevaar aan de zijkant achter de snijtanden in de bek steken en de kaken van elkaar afwurmen en de fles in de bek persen. Zoepn kreng! De eerste toer ging niet geweldig, maar de tweede keer klokte het zoete goedje er behoorlijk goed in. Niet te kleinzielig doen en gewoon de hals van de fles in de bek stoppen en dan moet ie wel zuipen dacht ik. Het zijn enorm taaie beesten ze kunnen wel wat verdragen. Met beleid natuurlijk.

ISOLATIE
Na twee dagen isolatie en persoonlijke verzorging scharrelt het overgebleven jong en moeders sinds vanochtend weer in de wei. Nog een beetje afzonderlijk van de groep maar ook dat zal wel overgaan als de lammeren elkaar vinden. Grappig zoals die elkaar opzoeken en ravotten. Als een speer hollen ze dan achter elkaar aan. De zon schijnt volop, het leven ziet er weer stralend uit met al dat jongs in de wei.

Stand van zaken: 4 ooi lammeren (agnelles), nog één drachtig schaap te gaan.

Krachtstroom

Verslagje, want dit gaat weer leuk worden!

Vandaag gaat er krachtstroom aangesloten worden voor de nieuwe oven die deze maand moet komen. Uiteraard komt hier geen moer van terecht want het eerste deel van de afspraak is ook al niet nagekomen: de electroboer zou opbellen vorige week. Ik ben benieuwd.
Het is zometeen 0900 en dan ga ik de zaak eens stangen. Moet zowieso nog een lijst afwerken met telefoontjes dus die kan er nog wel bij.
Ach, La Douce France, waarom maakt je er zo'n puinhoop van.

In ieder geval heeft Wim al aangegeven dat er een 5 aderig kabeltje van 2.5mm2 en 3x16 ampère moet komen. Maar zegt ie beter is 5 x 4mm2 en om helemaal zeker te spelen neem dan maar 20A per phase. Dus dat is zaterdag weer een tocht naar Epinal. Eens kijken wat ik nog in de voorraad heb liggen en dan maar weer een lijst maken met boodschappen.

0900
EDF gebeld om zeker te stellen dat er iemand komt vandaag. En tuurlijk, dat zou niet zo zijn want men zou mij eerst een telefonisch consult geven voordat de daadwerkelijke installatie kon plaatsvinden. En dat consult had nog niet plaatsgevonden, zei men. Op mijn opmerking dat dat al vorige week gedaan zou moeten zijn werd gereageerd met, nee hoor vandaag tussen 1300 en 1630. En omdat je geen micrometer wint door opgewonden te gaan reageren, bleef ik kalm en zei dat ik de hele dag hier zou zijn. Geen probleem.

0930
Een vriendelijke meneer, die alle begrip had dat ik zijn geratel niet goed begreep als buitenlander, begon zowaar langzamer te spreken.  Dat hield ie natuurlijk maar een minuut vol, maar de poging werd gewaardeerd. Het bleek de consultant te zijn! Nou ja daar ging de afspraak tussen 1300 en 1630. Ongehoord, sneller dan hun eigen schaduw, de EDF!
Met het advies van Wim in mijn achterhoofd de hoofdstop moest groter worden en we gaan het totaal vermogen op 15KW trekken. Kan achteraf altijd weer veranderd worden als dat niet voldoende blijkt te zijn, stelde hij me gerust. Meteen het probleem maar aangekaart van de hoofdstop die er iedere keer uitknalde in de kerst.
Afijn er bleek inderdaad eerder krachtstroom in huis geweest te zijn, zei ie maar men had het laten afsluiten. Didier had dus inderdaad gelijk gehad, dat er krachtstroom was. De consultant voreg of ik ff naar het paneel wilde lopen en aangeven wat er op zat. Begon over een tarief om me te doen duizelen, als alles vanaf de straatkant nog getrokken moest worden. Maar als er gaatjes onder de meter op het paneel zitten dan is er inderdaad eerder krachtstroom geweest. En komt u voor het minimum tarief in aanmerking van 103 euries.

Opluchting. Die gaatjes zaten er, de hoofdzekeringkast was ook van de goede grootte, het was allemaal prima in orde. Sta je toch wel weer te kijken hoe dat allemaal in elkaar geprutst is.
Nu de hamvraag nog van vermogen en zo nog. Geen probleem werd er gesteld. Dan komen ze maandag aanstaande de handel bij u in orde maken. Ja het kan echt wel snel in la Douce France, zolang er geld aan te verdienen valt. Alleen bij problematische dingen zijn ze ineens onzichtbaar. Nou ja dat is overal in de wereld zo, dus hier niet anders.
Tien minuten later zat ik weer op wacht om het laatste drachtige schaap in de gaten te houden en een deuk in de administratie te maken.

20110303:1300
Belt een mannetje me op om te vragen welk materieel hij moet meenemen om maandag de 3 fases aan te sluiten. Nou ja zeg! Moet ik dat dan weten?
Maar ik antwoord dat ik geen specialist ben en hem dus niet kan vertellen welk materiaal hij moet meenemen. Vraagt ie of de handel op een houten board is gemonteerd. Dat bevestig ik en dat is blijkbaar voldoende. Tot maandag klinkt het dan. Une bonne journée encore klinkt het dan, en dat wens ik hem ook. Prima kort en krachtig. Ben benieuwd wat dit gaat brengen. La douce france, verbaas me ;=))

Zenuwen

update 20110302:

Vandaag was het een dag van 100% zenuwen. Madammeke had gisteren al wat bloed verloren en vanochtend vroeg bij inspectie was het dan zover, maar het ging niet echt. Om niet te zeggen helemaal niet. Af en toe stuiptrekken en daar bleef het bij. Een paar keer met de latex handschoenen net achter de ring gevoeld of er iets achter de vulva stak maar het zat te diep weg. En zonder arm lengte beschermende handschoenen en zo ga ik niet in de baarmoeder wroeten, een infectie is zomaar gebeurd. Na de middagpause suggereerde Fannie de veearts maar te roepen. Ik wachtte nog ff, maar na een laatste inspectie de veearts toch maar gebeld. Ik kon het niet langer aanzien, het arme beest kreeg het niet voor elkaar. Zoiets zou toch in een paar uur gepiept moeten zijn. Afijn de engels sprekende veearts kwam een half uur later aangereden en binnen 20 minuten was het arme beest uit zijn lijden verlost. Bleek het een stuitligging te zijn. Na een beetje woelen in de baarmoeder van het beest kreeg ie de pootjes te pakken en na een beetje wurmen keilde het beestje eruit. Even leek het erop dat het dood was. De veearts slingerde het lam een paar keer ferm door de lucht om het slijm en vocht uit de longen en neus te krijgen. Dat ging niet te zacht overigens. En jahoor! Een teken van leven. Nog even een dip in het koude water om ze te laten schrikken en hop. Een zacht gemekker liet zich horen, het leefde nog! Over een jumpstart gesproken. Weer wat geleerd. De schade bleef beperkt tot 30 euries.

5 minuten oud

Juichstemming dus. De kans dat de andere ook nog leefde was daarmee ineens veel groter. Gelukkig ging alles goed, het doet toch altijd pijn als een leven verloren gaat. Ah, een ram en een ooi dit keer. Puik, dan heeft BP ook zijn zin en kan ie in drie maanden zijn rammetje kopen.


Het rammetje was de stuitliggert, en is natuurlijk door het persen volledig in de verdrukking geweest.  Is er ook het meest slecht aan toe en ligt enorm te rillen. Volgens de veearts had ik hem er net op tijd bijgehaald. Dat had niet nog een paar uur moeten duren want dan was u ze kwijt geweest, klonk het.
Het andere lam loopt al weer, na nog geen 2 uurtjes! Ok, te wankelen dan, daar maak ik me geen zorgen meer om. Maar het rammetje rilt en rilt. Ik op zoek naar een IR (verwarmings) lamp en een stukkie draad om de handel er aan op te hangen. Zo gezegd zo gepiept en het lam er onder gelegd. Langzaam gaat het beter.

Melk! Vorig jaar moest ik ook een lam een soort kickstart geven, dus nu ook maar. Op zoek naar de spullen van vorig jaar, eerst maar eens goed ontsmetten en ff wat melk aftappen. Nou dat ging niet zo makkelijk, moeders zelf bleef uiteindelijk gewoon staan met dat gefriemel aan d'r uiers. Slechts een paar cc kwam eruit. Mega dik dat spul. Puur vet volgens mij. Afijn een paar cc in een spuitje en in de bek van het lam geprutst.

Ah, slik reflex, dat gaat goedkom'n. Een halfuurtje later herhaling van de oefening, nu een klein beetje water erbij om het wat makkelijker te maken.

En moeders blijft maar likken aan die beessies. Af en toe een heel voorzichtige por met de poot om het lam te dwingen op te staan. Maar het probleem kind wordt al snel in de steek gelaten. Ze heeft het blijkbaar opgegeven. Nou ik dus niet, desnoods breng ik het met de fles groot, wat krijgen we nu!  Zoveel moeite en dan geeft madam het op, nou dus eg nie hè! Dat wordt dan maar nachtwerk. De Infra rode lamp helpt een beetje het beestje op temperatuur te houden, en het rillen wordt heel langzaam minder. Het andere lam vind al bijna de mem. De eerste voorzichtige strek pogingen zijn al gemaakt. Afijn, ik vind het fantstisch dat de twee het overleefd hebben. Nu het rammetje nog de nacht doorslepen en het is weer helemaal goed.

Wat een leven. Je hoeft je alleen maar druk te maken om een lam dat een beetje gammel is ;=))

update 20110302:

Vannacht om 12 uur lukte het niet meer. Het lam wilde de melk niet eens meer slikken. Al eerder hadden we besloten om als het zover zou zijn, dat het dan maar beter was het lam te laten gaan. Vanochtend een gaatje gegraven. Het in een stuitligging er uitgeperst worden is dus fataal. Moeders had toch gelijk door het lam links te laten liggen. Die intuitie van die beesten werkt perfect dus. Weer wat geleerd, niet meer doen dus dat zeulen met een lam. Hierdoor leer je wel weer de natuur te respecteren, ook al is het een levend wezen waar je mee te maken hebt. Gewoon niet doen. Voel me kloote.