Hout

Zaterdag kwam plotseling de houtboer langsschuiven. Waar ie het hout kon neerzetten. Dit soort dingen hangt dan weer van toevalligheden aan elkaar, want als ik de postbus niet aan het legen was gegaan dan was ie ook niet gestopt. Hout dat ik in september had besteld, notabene. Actief zaken doen ligt echt op een heel laag pitje hier. Waarom niet ff de telefoon gepakt en hop klaar? Maar in dit dorp wachten ze gewoon totdat je elkaar als bij toeval tegenkomt om het een of ander af te handelen. En dan moet je ook nog alles bij naam en toenaam aanduiden, zo van "ook als ik er toevallig niet ben dan nog kun je het hout neerzetten, daar en daar". Daarmee geef je hem dan impliciet toestemming om op je terrein te komen voor de levering. Anders was dat ook weer niet gebeurd. 

Daar moet ik toch nog steeds aan wennen die omgekeerde wereld. Je moet zelf op de leveranciers af, want anders doen ze gewoon niets. Moet toch eens diepgravend uitzoeken wat de grondslag hiervoor nu is. Waarom moet het initiatief altijd vanuit de klant komen? En waarom doen ze alsof de zaken als vanouds gaan en daarom er geen sprake is van (extra) kortingen. Terwijl het cijfermateriaal aangeeft dat de omzet schrikbarend gedaald is, volgens het buro van statistieken hier dan. Tuurlijk bluffen doe ze allemaal in zaken, dat hoort erbij. Het leuke daarbij is, dat je allebei weet dat dat gebeurd, dat is nu eenmaal het spel. Maar om zaken te kunnen doen moet je, als de klant daarom vraagt, toch een beetje gaan dealen en wheelen. Het spel moet gespeeld worden, toch? Geen D&W geen geld verdienen zeg ik maar. Zelfs in NL beginnen konsumenten met afdingen, 'k bedoel maar. Hier is dat heel gewoon. Typisch dat er nu zo halstarrig / koppig wordt gereageerd, dat geeft wel aan dat het minder goed gaat. De onderhandelingen worden er een stuk harder van. Jammer, het ging altijd met een kwinkslag en een glimlach.
Via de gebruikelijke propaganda kanalen luidt het: het gaat langzaam beter. Die boodschap komt van de dames en heren op het plûche. Nou ja dat zou ik ook zeggen als je politiek niet kunt verkopen dat je in je beleid gefaald hebt en het nog een paar jaar gaat duren. Aan hen zal het niet liggen, het bedrijfsleven doet het zelf wel. Prutsers, blijf toch van de knoppen af.

SCHAPIES
Je ziet de schapen steeds meer rust nemen. Een goed teken dat het werpen zeer binnenkort gaat gebeuren. Op de achtersten van enkelen zie ik nu al wat slijm zitten, ook een teken dat het gauw gaat gebeuren. Dus hop ff de stal in om alles nog ff te controleren en nog wat stro erbij. Extra hooi in de ruif. Vanavond nog wat brokkies, klaar. En dan is het verder spannend, en  afwachten.


SCHIM
Vanochtend werd ik opgebeld door een Schim uit het verre verleden. Krijg nou wat! Toch grappig dat internet waar je zo makkelijk te vinden bent. Voor de loeiende openhaard zittend, en een bakkie gloeiend hete koffie, elkaar even bijgepraat. Oude heldendaden ophalend over hoe we dingen hack-ten, software bouwden, machinetaal dingen deden, data van hardeschijven reconstrueerden met de hand, beveiligingen slechtten... Ach zo maar wat memory-lane dingetjes. Koetjes en kalfjes. Ja dan voel je het wel weer kriebelen als de Schim schijnbaar en-passant vraagt of ik nog wat had lopen. Nee antwoordde ik, die pet hangt aan de wilgen, ben nu een B&B aan het drijven met mijn lief. Meewarig klonk het bijna, die zucht. Maar die gast moet over de zestig zijn! Bedenk ik dan, waar is ie in Bachus' naam mee bezig dat ie zo'n oud versleten netwerk weer zou willen activeren? Nou ja laat maar, ik heb geen zin meer in dat paranoïde gedoe van cloak & dagger. Afijn hij reisde veel en kwam ook vaak in Frankrijk en of ie eens langs mocht komen. Bien sûr zeg ik, de koffie is bruin. En we hingen op. As-je-me-nou, mompel ik verbouwereerd in m'n baard. Da's wel heel erg lang geleden. Maar dat wordt hardstikke leuk dat bezoek. Want over mijn oude beroep babbelen doet me altijd op de praatstoel belanden. Vooral als je met die iemand vele nachten hebt zitten buffelen om een project dan toch maar op tijd klaar te krijgen. Na zo'n geslaagde klus viel je dan een paar dagen in coma, dat hoorde er gewoon bij. Het was pionieren in die tijd.