Keramiek

gewijzigd 14-02-2010 / 13:18

after: artsmia.org

Een tijdje geleden heb ik bij het amerikaanse equivalent van de Slegte: Powell's, een boekje over de Chinese keramiek gekocht: The art of the Chinese Potter door E. Benn 1923. Een soort van herdruk van een origineel. Geen spat was er aan de gezwollen taal uit 1923 gemoderniseerd voor deze druk in 1982 door R.L. Hobson. Dat leest toch wel erg merkwaardig. Heb het nu net uitgelezen ;=)
Het onderwerp zelf is erg boeiend voor mij omdat mijn verkenningstochten, winkel, galerie en museum bezoeken, plaatjesboeken, en natuurlijk het eindeloze surfen over het net, mij telkens weer laten terug komen op de keramiek uit de tijd van de Sung dynastie.
Dit boek gaat nog al te hap en te snap door de lange geschiedenis van de Chinese keramiek heen: 6000BC - 1600AD. Vond ook dat deze reproduktie toch wel erg veel afbreuk deed aan het origineel. Veel platen waren in zwartwit in plaats van kleur. Te duur natuurlijk. En de eigenwijs van de redacteur gebruikte opeens Romeinse cijfers voor de afbeeldingen die in gewone arabische cijfers werden genoteerd in het boek. Was is dat nou weer? Duurdoenerij of zo? Nou ja C=100 L = 50 dus je komt er wel uit.
Het origineel schijnt jarenlang hét standaardwerk voor verzamelaars geweest te zijn. Ach eenoog is koning in het land der blinden zeg ik maar. Want de hiaten in het verhaal zijn nogal groot. Een nadrukkelijke uitnodiging om ff te gaan spitten op het net. Waar het boek de mist in gaat  kun je zo vinden dacht ik maar. En zowaar vond ik een door mij gezochte tijdlijn van de chinese keramiek.
Gek, net alsof de keramiek opeens ophoud in de 17e eeuw in China. Nog maar eens wat dieper graven dan maar. De tijdlijn even van die pagina hier geknipt als illustratie.
Drie perioden uit die duizenden jaren zijn mijn favorieten:

TING
De Ting stroming heeft iets chiques, eenvoud met een zwart / donkerbruin randje als acccent, strakker kan het niet.

Ting, 30cm bord

SONG
De Song of Sung periode is verreweg mijn favoriet. Ook weer dat glazuur wat fascineert, maar vooral de relatief eenvoudige vormgeving. Niet dat barokke, met allerlei drukke patronen of tierelantijntjes opgesmukte werk, dat is niet echt mijn smaak. De Sung stukjes zijn veelal mooi dunwandig draaiwerk, zacht gerond alsof het de vorm van je hand als uitgangspunt heeft gehad. En dat is ook niet zo raar om te zeggen geloof ik. Het is en blijft handwerk zoiets te maken. En vormt het werkstuk zich als vanzelf naar je hand. Natuurlijk!

Sung schaal 16*8 cm

CHUN
En tenslotte de Chun stijl, mooie opaalachtige glazuren. Irene heeft daar een heel servies van gemaakt in eigentijds design (atelier1280.nl) Prachtig die kleur. Het Chun werk is wat grofstoffelijker, dikker en daarom ook beter geschikt voor gebruikswaar.

Wat ze alle drie gemeen hebben zijn de schalen, en hun speciale verhouding van diepte - grootte. Schalen zijn sowieso mijn ding.

Wat mij ook erg aantrekt in die drie stijlen is die strakke eenvoud. Die natuurlijke vorm, dat is het. En omdat ik er nu een beetje tijd voor krijg, heb ik me voorgenomen er vol in te gaan, op het bestuderen van die drie perioden en wellicht een soort of tussenvorm ervan te ontdekken. Bij voorkeur iets wat ik dan zelf ook nog kan maken. Lijkt me spanned zo'n ontdekkingsreis.
Een beetje timide bedenk je dan: er is nog een hele, hele lange weg te gaan. Gelukkig blijf ik een amateur pottenprutser, je doet het nu eenmaal voor je plezier. En als er ooit iemand komt die zo maf is om iets van me te kopen, dat zou toch wel het ultieme zijn. Ach je weet maar nooit hoe een vlieg en haas vangt.

En dan heb je nog de Vietnamese, Cambodjaanse, Japanse, niet te vergeten Koreaanse stijlen. En, en, en. Owh, nog zoveel te doen en te bestuderen... heerlijk!

BELEDIGING
Soms sta je naast mensen in een galerie of pottenbakkerij ofzo. Hoor je ze zeggen: "dat kun je bij Blokker, Ikea, Hema, Le Samaritain, K-Mart, Hypermarche ook kopen" Ja hoor die zullen het op de ontijttafel prima doen. Dat is waar, best wel. Maar het zijn geen stukken waar je die spanning in ziet, een kracht, die uitstraling waar je als liefhebber naar zoekt. Nou je zou er nog lyrisch van worden ook.
Een belediging vind ik dat eigenlijk wel, omdat daarmee volledig voorbijgegaan wordt aan het vakmanschap en een levenlang werken van de keramist. Dus als je de volgende keer de nijging hebt uit te roepen dat je zoiets bij de Blokker kunt krijgen houdt je dan ff in. Of beter nog, ga zelf eens achter een draaischijf zitten en kijk wat 't wordt. Einde preek.