Vanochtend bij de controle zag ik het jongste schaap persen, de vliezen waren al gebroken en het jong hing er al met de snoet uit. Ok dat gaat goed denk je dan, niet ingrijpen. Half uurtje later was het schaap nog steeds bezig en zag ik ook de hoefjes eruit steken. Da's niet normaal, moet toch zo floep gaan? Dacht ik. Een paar latex handschoenen opgehaald en eens gekeken wat er aan de hand was. De vliezen waren al gebroken zag ik. Shit, hier zat ook weer een pootje verkeerd, net als vorig jaar bij Vlekkie. OK ingrijpen want anders gaat mis. Moest het schaap met een beetje geweld onder controle krijgen, taaie krengen hoor. Tijdens de weeen ook nog ff een spurt proberen te trekken. Moet je net bij mij zijn, maar ik had voorzorgsmaatregleen getroffen.
Eerst ff het pootje goed gelegd. Hm, tongetje stak al uit de bek, maar het was nog niet paars, hoop is er. En toen met een beetje aandrang het lam eruit getrokken. Het schaap protesteerde natuurlijk. Maar zonder hulp ga je dit echt niet redden schaap, dacht ik. Het lam een beetje schoongemaakt maar ik zag al wel dat het de eeuwige weiden had opgezocht. Dood dus. Je vraagt je altijd af of je het lam nog had kunnen redden, als... Je voelt je natuurlijk altijd rot bij een dood lam.
Nou ja volgend jaar beter, want het was ook het eerste lam van dat schaap. De twee jarigen werpen allemaal uit de kunst zonder problemen. Fannie zegt altijd dat ik de schapen dan apart moet zetten. Ha, ha, die springen dwars door het raam om bij de kudde te komen. Da's dus geen optie. Nogmaals. De ram apart zetten? Hm, 'k wil de schapen een zo natuurlijk mogelijke habitat geven, daar past bij dat de ram deel van de kudde uit blijft maken. Wat is wijsheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten