Skelet

Zit ik zo te gluren door de verrekijker naar de schapies. Er zijn er nog twee die moeten werpen, daarom kijk je wat vaker. Ontdek ik ineens wat wits in de wei. Nee voor een nieuw lam was dat te klein en te wit. Hop de wei in, een paar schapen kietelen, en door de zompige grond baggerend naar dat witte spul. Blijkt dat een deel van een skelet te zijn. Van een schaap. Niet een van de onzen, want die tel ik elke dag. En het lijkt op een 1 jarig geraamte gezien de grootte.

Vreemd toch waar dat dan weer vandaan komt. Verderop in de wei ligt nog iets zie ik later weer. Mooi om dat morgen eens te gaan bekijken. Waar een veldkijker al niet goed voor is.

SCHAPIES
Zo, ook ff de gelegenheid de laatste twee drachtigen van dichtbij te inspecteren, een ervan verliest wat bloed, en er lag een of andere bloederig iets achter d'r kont in de wei. Zou meer iets van slijm moeten zijn, mèrde, complicationes? OK laat de natuur zijn gang gaan. Maar 't zou vannacht of zo, zomaar eens kunnen gaan gebeuren. Wat vaker gaan kijken maar. Spannend. De andere van de twee heeft een enorme, maar dan ook een enorme uier onder d'r lijf hangen. Veel groter dan normaal. Boy als dat maar niet een ontstoken uier betekent. Want dan is Leiden weer in last.
Sinds de Korst mij dat boek gegeven heeft over schapenziektes zie ik natuurlijk overal spoken. Slijm uit de neus, dunne poep, kale plekken op het achterste, kale staart, hinkelend  lopen... Allemaal redenen om weer eens door dat boek te bladeren om niet meteen in paniek te geraken en het ergste te vrezen. OK schuim op de bek is iets serieus, een kale plek wat minder. Toch je moet vreselijk oppassen met die beesten want ze zijn natuurlijk wel totaal, en dan bedoel ik TOTAAL, afhankelijk van de mens geworden. Ondanks dat het taaie rakkers zijn, ziektes is iets waar ze prakties geen weerstand tegen hebben. Pijn kunnen ze prima verdragen, kou helemaal met zo'n bontjas, en hitte gaat ook prima. Verder is het redelijk makkelijk schapen te houden, vereisen ze minimale verzorging in de zomer. In de winter voeder je ze wat bij, let je op de hoeven en natuurlijk het werpen. Verder is het best wel grappig spul, en als je ze om de brokkies op je af ziet rennen geeft dat zo'n ruraal gevoel. Net een boertje van buiten denk je dan. Ha, ha, de IT-er die stadsboer is geworden!

Als je allebei de spenen van je moeder mag leegzuigen groeit 't snel hè. Als kool dus. De tweeling gaat ook prima.

Boekskes

gewijzigd 20110227

In de winterperiode verteer ik gemiddeld een boek per week. Een frans boekske wel te verstaan. Want nederlandse of engelse boeken lees je in een avondje stevig lezen wel uit. Daar ga je eens voor liggen of zitten en je doet de luikjes pas dicht als het uit is, dat kan wel in de kleine uurtjes worden. Dikke pillen zijn ook niet zo mijn ding maar iets van 300 pagina's is ideaal. Voor mijn wekelijkse dosis leesvoer bestel ik dan of iets via het internet of loop de boekenwinkel van LeClerc in. Die is goed gesorteerd en doet niet onder voor een gemiddelde boekenwinkel in NL. Maar, is er niet zoveel tijd, of ik ben sneller door een boekkie heen dan gepland, dan struin ik wel eens langs de schappen in de Hypermarché. Wat erg opvalt, je ziet er bijna nooit iemand snuffelen, als ik er langs loop. Geen geweldig assortiment, en niet verbazend schitteren ook hier weer de Franse auteurs en zo door afwezigheid. Veel vertaald werk. Ook weer niet mijn voorkeur omdat, vind ik dan weer, de zinnen dan zo gekunsteld worden, en daar is mijn franse kennis nog niet op nivo voor. Maar het lukt steeds beter, minder vaak grijp ik wanhopig naar een woordenboek of op internet zoekend. Zoals in: wat in vredesnaam betekent dit nu weer. Vaak is het iets dat niet in een woordenboek voorkomt, een combinatie van woorden, of een of andere vervoeging waarvan ik de stam met geen mogelijkheid kan determineren. Da's ook niet zo vreemd als kaaskop zijnde. Internet, een uitkomst. Gewoon je laptop naast je stoel en je hebt de meest exotische woorden of vervoegingen zo gevonden.

Het laatste boek dat ik nu met me meesleep, is van een Italiaanse schrijver: Isaia Iannaccone: L'Amie de Galilée. Een verademende uitzondering voor het gebruikelijke slechte vertaal werk. Misschien omdat de taal zo dicht bij het frans ligt. Opvallend is dat deze schrijvert slechts twee boeken heeft geschreven, voor dat soort schrijvers heb ik blijkbaar een zwak. Maar het genre is erg populair in LDF, namelijk:  historische roman.

Dit boek beschrijft de tijd tijdens de Inquisitie in Italie en een soort van Marco Polo die naar china gaat als hoofd figuur. Spannend? Bijna, toch wel interessant beschreven hoe die katholieke vervolgings cultuur in elkaar zit. Zeker 90% is geromantiseerd, 5% gefantasmieerd en er zit wel een kern van waarheid in. Informatie die ik heb komt vrijwel overeen met wat in het boek beschreven wordt. Nou ja een soort grijs gebied tussen hetgeen feitelijk is en wat nog geloofwaardig is werd er vanmiddag op de radio gezegd. Over films dan. Een zeer treffende uitspraak vond ik dat, die ook weer op dit soort boeken slaat. Het is goed geschreven, er zit redelijk vaart in en er gebeuren onverwachte dingen. Prettig leesbaar dus. Opvallend is dat het woordenboek niet zo vaak geraadpleegd hoeft te worden. Redelijk simpele taal dus.
Denk je: hé dat tweede boekje ook maar eens scoren. Moet je natuurlijk niet bij de Hypermarché zijn, en ook niet bij Leclerc, als je een specifieke titel zoekt. Die hebben alleen liggen wat geod verkoopt. Daarom maar op het internet gaan bestellen: het Jade gordijn. En zo groeit mijn biebje franse boekjes aardig. Grappig is dat het vaak schrijvers zijn van boeken na 2000 gepubliceerd die me bevallen. Want vanmiddag stond ik dan toch maar boekje te bepotelen van Camus: La Peste. Nee, beetje vreemde stijl en na te hap en te snap een paar passages gelezen te hebben zette ik het weer terug in het schap. Bien sûr, je moet je klassiekers ook kennen dacht ik, maar met wie moet je het daar dan over hebben? Want dat is ook leuk, boeken bespreken onderling. Als toefje room op het dessert. Nagenieten van een goed boek, of eens kijken wat een ander er van denkt is ook erg interessant.

Zomaar even een lijstje van de best verkochte francophone schrijvers van de afgelopen 4 jaar:

• Levy, Marc 
• Musso, Guillaume 
• Pancol, Katherine 
• Vargas, Fred 
• Gavalda, Anna 
• Pancol, Katherine 
• Werber, Bernard 
• Gavalda, Anna 
• Nothomb, Amélie 
• Barbery, Muriel 
• Schmitt, Eric-Emmanuel 
• de Rosnay, Tatiana 
• Houllebecq, Michel 
• Littell, Jonathan 
• Chattam, Maxime 
• Le Clézio, Jean-Marie 
• Ndiaye, Marie 
• Jacq, Christian  
• Barbéry, Muriel 

Levy staat onbetwistbaar op nummer 1. Daar heb ik al iets van, niet zo verbazend als je in de boekenwinkels naar leesvoer snuffelt. Die Bernard Werber heeft een 4 tal pockets volgeschreven over het rijk der mieren. Alsof het mensen zijn met al hun gedoe. Puik werk.

CAFE
Zit ik ff een bakkie te doen in het cafe in Vauvillers, zo van soms heb je echt behoefte aan een shot, raak ik aan de praat met een besnorde bepette man. Die zag mij wel eens vaker zei ie, en waar dat dan was Le Mouton Qui Rit, vroeg ie. Wijzend naar de bestelauto. Levensgroot is die reklame erop, net zo levensgroot staat er Mailleroncourt-Saint-Pancras onder, maar dat mag niet schelen. Geduldig uitgelegd. U heeft een accent, klinkt het dan steevast, oh "hollandais" wordt er vervolgens waarderend geknikt. Wat doet een NL-er hier nu, ook uitgelegd. Het verhaal wordt steeds compacter en duidelijker in het frans moet ik zeggen. En loopt 't? Een beetje stil in de winter hè, zei ik. Maar dat geeft me weer meer tijd om een beetje te lezen en te klussen.
Van de ene vraag kwam het ander en zeer spoedig ging het over het boek van deze week. 'k Zat natuurlijk vol over dat boek. En vandaar was de doorsteek naar wat filosofie snel gemaakt. Dat strandde natuurlijk al snel op mijn gebrek aan woorden, hakkelen dus en veel andere talen er bij gehaald. Waar de arme man natuurlijk van zijn kant geen bal van begreep.  En toen mijn gespreks partner los ging begreep ik geen letter van wat ie daar zat te oreren. Ja, we hadden het over Chi, Karma, het zijn der dingen en zo meer. Maar deze poging strandde toch wel op een taalbarriere van heb ik jou daar. De mensen die aan de bar hingen keken nogal merkwaardig onze kant op. Alsof we de dorps debielen waren die om negen uur Plato, Cicero en Voltaire van stal haalden. Volgens mij vond de man het een heldhaftige poging van een étrangère om over meer dan het weer te willen praten. Na 10 minuten stokte het gesprek dan wel, en ging het alsnog over koetjes en kalfjes. Maar uit zijn houding sprak toch wel weer waardering. Och er is nog tijd zat om het frans onder de knie te krijgen zeg ik dan maar. Een beetje te hoog gegrepen voor deze keer. Over wijn, kazen en eten ging het gesprek wel weer vlot, recepten dat is ook een mega populair onderwerp in LDF. Scoor je altijd mee. Helemaal als je vertelt dat je regelmatig voor anderen kookt in je B&B en dat je daar redelijk succes mee hebt. Zeker alleen voor buitenlanders, merkte hij op. Nee we hebben zo'n 60+% franse gasten en de rest komt uit NL, B, CH, D, UK. Van alles wat dus. Weer van die grote ogen. Ben dan altijd bang dat het niet begrepen wordt wat ik zeg als ik dat zie. Grote ogen zijn meestal een  beleefd teken van: wat je nu staat te prevelen, daar kan ik geen touw aan vast knopen. Maar ik wil ook niet keihard gaan lachen. Koddig vinden ze dat gebrabbel. Maar nooit klinkt het als: ga eerst maar eens frans leren. Want aan de andere kant wordt het ook vreselijk gewaardeerd dat je zichtbaar je best doet. Eigenlijk moet je zoiets in je brillenpootjes hebben als IBM's Watson, die je gewoon souffleert wat je wilt gaan zeggen. Erg startrek achtig, misschien. Maar in 10 jaar bij u op de hoek. Dachten we van mobieltjes toch ook toen de Startrek series in 1966 voor het eerst op TV kwamen. Nu heeft bijna iedereen een mobieltje met internet, video... Uhm, ik niet dus.

HANDJE
Maar goed voortaan krijg ik een hand van de man, als we elkaar weer eens tegen komen. Zo gaat dat hier. Eerst totaal negeren, dan een knik van herkenning, vervolgens een groet met de hand, daarna een paar zinnen: "Ça va!? Quel temps! La pluie vienne c'est après midi" etc etc - de smalltalk, prietpraat. Verder gaat het meestal niet of nooit, zoals bijvoorbeeld bij de bakker. Je wisselt een paar zinnen uit en je hebt je dagelijkse dosis priet weer te pakken. Maar drink je samen een koffie of wat sterkers, en praat over iets meer dan het weer dan volgt een handen schudden. Dan ben je bijna de brug over die zullie en hunnie (des étrangères) scheiden. Vriendschappen, en dan heb ik het over echte vriendschappen, komen zelden voor tussen hunnie en zullie. Koester daar maar geen illusies over. Maar prettig met elkaar omgaan, af een toe een glaasje drinken met elkaar daar is een fransje echt wel voor in. Je moet het wel treffen, en je moet er open voor staan.  En het is een uiterst ingewikkelde etiquette. Pas als je dat spel door hebt krijg je er als vanzelf meer lol in met die fransjes een bakkie te doen.

Ergeren

gewijzigd: 20110224:1400

Vroeguh, ja toen kon ik me mateloos ergeren aan zich zelf bevestigende politici. De laatste drie jaar bekijk ik dat wat meer filosofisch. Dat krijg je ervan als je je weer eens in de filosofie verdiept van de voorbije eeuwen. Verrek dat klinkt toch wel erg koddig als je dat zo eens hardop leest: de lof der zotheid van Erasmus. Of dat nu filosofie is, denk het niet. Wat moet je immers denken van: "het pondje verstand dat de mens is toebedeeld, daarvan kreeg de vrouw een onsje minder". Wel typisch voor die tijdsgeest. De tijd waarin onze zogenoemde Joods-christelijke cultuur wel zo'n beetje gecreëerd is. De tijd van de beeldenstormen, de reformatie, de inquisitie, verbrandingen van politiek ongewenste elementen cum ketters, en later volgde daar de heksen verbrandingen uit. Over welke periode heb ik het dan? De tijd tussen de (12e?)15e en 17e eeuw waarin de godsdiensten en de daarmee gepaard gaande onlusten een kokende chaos veroorzaakten in het feodale europa. Waren net zo'n beetje de roofridders wel verdwenen en geinstitutionaliseerd in belasting heffende graven en prinsen, ach wat is nieuw. Ontstonden opnieuw misstanden met of juist door religieuse groeperingen die uiteraard allemaal gelijk hadden. Gevolg? Uit naam van het goede werden (worden?) hele volksstammen afgeslacht, over de kling gejaagd, vergast, verbrand, geradbraakt. In naam van het goede.

plaatje van: histoire-ariege.monsite-orange.fr

Dan ineens komt de kreet Joods-Christelijke cultuur om de hoek kijken. Zijn wij dat, die cultuur? Vraag ik me dan af. Of is dat iets wat een select groepje politici de rest van de bevolking hebben opgelegd. En middels wetten, gecreëerd in de afgelopen tientallen decennia, de rest van de bevolking hebben gedwongen volgens die wetten en normen te gaan leven. Is het dat? En dan zijn we ineens  een Joods-Christelijke cultuur? Nogmaals, wordt ons dat niet gewoon opgedrongen, ik hou het netjes. Want wat is dat dan die christelijke cultuur, en hoeveelste deel van de bevolking is eigenlijk christelijk. Zoals daar zijn: een miljoen moslims, een tig honderdduizend Boeddhisten, Kabbalah, nog zowat Hindoes, Taoisten, en enkele tienduizenden die geloven in wat zoal ter tafel kwam. Maar je hebt miljoenen die, nergens in geloven, of nergens aan doen maar door hun ouders als ergens in gelovend zijn opgegeven en daardoor in een of ander register staan. En vervolgens voor het gevoeg meegeteld worden ter rechtvaardiging van die Joods-christelijke cultuur. In werkelijkheid claimt een minderheid, van pak hem beet 2% van de bevolking, dat wij, met zijn 17 miljoen, een Joods-christlijke cultuur zijn. Huh?! Een cultuur die moord, plundert, verkracht, steelt, bedriegt, genocide pleegt...

vrij naar: therealshowstopper.files.wordpress.com

Of zou dat net zo werken als in de reklame, als je het maar vaak genoeg herhaald dan 'geloven' ze het vanzelf. (no pun intended) Of is het zoals gebruikelijk, wie het hardst roept het meest gelijk heeft? Zie je niet anders tijdens dat gekrakeel in de 2e kamer. Debatteren kun je een dergelijke vertoning nauwelijks noemen, vandaar. Haantjes en hennetjes die elkaar om het hardst de vliegen afvangen ipv van een land te managen.

Vragen vragen vragen.

Afijn de zon schijnt eindelijk weer eens, de kachel is aan, een bak koffie staat naast me en probeer ik uit te vlooien hoe in vredesnaam een (bedrijfs)balans opgesteld moet worden.
En ja tijdens het voegen van de tegels, of verven van een muur, het draaien van een potje heb je erg veel tijd om over dergelijke dingen na te denken. En waarom ook niet. 'sAvonds bij een knapperend openhaard vuur en een glazje van een of ander sap pak je Plato's Republica nog eens of Machiavelli's De Prins. Je leest eens wat passages en hop weg zijn je gedachten weer. Starend in de vlammetjes, vragen die je bekruipen. Antwoorden die uitblijven...

BP

BP - voor ingewijden - heeft het weer voor elkaar. Gistermiddag stopte een arrestanten wagen voor zijn woning en met drie man sterk liepen de wouten zijn voordeur bijna plat. Of meneer maar mee wilde komen want hij had nog 3 weken brommen tegoed. Dat zat er wel een keer in, en het viel mij mee dat ie niet midden in de nacht van zijn bed gelicht werd zoals dat in NL de gewoonte is. Een stuk socialer. Maar de agenten kwamen zonder BP de deur uit lopen. Om je te bescheuren. Hij heeft zich er blijkbaar weer uit-geluld. Bij twijfel niets doen is het devis vaak op het platteland. Die agenten komen immers ook uit de buurt, en zijn daarom meestal niet al te drastisch.
Zal ik hem eens bellen om, weetgierig als ik ben, te informeren wat dat allemaal was. Neuh, dat hoor ik vanzelf wel. Een golf van kwebbel kwebbel ging natuurlijk meteen door het dorp heen. Want ik werd in no time gebeld door iemand aan de andere kant van het dorp of ik wel wist dat de pliesie buiten stond voor de woning van mijn ouvrier! En het mannetje van Scheffer dat de muur nog kwam naschuren en afsmeren wist ook nog te vertellen dat er gisteren een helikopter heel laag over het bos van Mailleroncourt had gevlogen. Wat die gasten dan wel niet zochten, want er hing een tros aan camera's onder. Zo gaat dat hè. Weet ik wel dat BP in allerlei zaakjes verwikkeld is, maar zware kriminaliteit reken ik hem niet aan, alhoewel. Maar de man is altijd zeer aimable tegen mij, daar niet van. Vertrouwen doe je hem natuurlijk voor geen cent, en ook niet verwonderlijk naarmate steeds meer van de waarheid uit zijn verhalen gedestileerd kan worden.

Het begint altijd als: "Je vous dis franchement M. Robat" (om u de waarheid te vertellen...) en dan komt er weer een verhaal met slechts een kern van waarheid erin. Gelukkig heeft BP niet zo'n goed geheugen dus iedere keer liegt ie net weer ff anders. En iedere keer hoor je weer een verschil. Waardoor je het echte verhaal bij elkaar kunt puzzelen. Als je maar geduld hebt.

Zo ook het verhaal waarvoor hij uiteindelijk nog 3 weken moet (na)zitten.

• Al eens eerder geblogt dat BP iemand een dreun heeft verkocht, feit. 
• En dat ie daarvoor een paar jaar gezeten heeft, feit. 
• Omdat ie BP geld schuldig was en niet wilde betalen, feit. Een boel geld, 1020 euries, feit? Hier kan ik me wel iets bij voorstellen. BP is een ramp op twee benen en de kwaliteit van zijn werk laat vaak te wensen over. Tenminste als je hem niet voortdurend in de gaten houdt en er bovenop blijft zitten. Een fransje is dan zeer resoluut als ie ontevreden is, en betaalt dan gewoonweg niet. Wordt hier vrij normaal gevonden.
• OK jij niet betalen dan ik jou een dreun verkopen dan regelen we dat zo wel, feit. 
• Een dreun? Nee je slaat niet iemand met één klap 87% invalide, maar dat kan verkeren. Dat percentage heeft ie tijdens zijn proces gehoord. De fransjes zijn zeer meticuleus wat dat betreft, alles wordt tot op de letter vastgelegd.  Het zal dus wel een flinke mat partij zijn geweest, de man is nogal driftig. Dat het slachtoffer invalide is, feit. 

Geweldig dit soort puzzelwerk!

Maar ja een vos verliest wel zijn haar maar niet zijn streken. Dus na zijn "hotel gratuit" (bajes) periode ging ie recalcitrant tegen de stroom in herhaaldelijk de mist in. Zonder rijbewijs rijden,    dat was ie kwijt als gevolg van zijn proces. Onder invloed - hij is natuurlijk wel een alco nietwaar? En er zullen wel meer akkefietjes zijn geweest, heus wel. Dat peur ik er ook nog wel uit. Zit ie ook nog keihard te beweren dat ie nu echt heus waar geen scheve schaats meer rijdt. Zie hem dat nog zo vertelen, op die stoel naast de kachel. Wat een schijnheil, je zou er bijna nog in geloven ook. Window dressing voor zijn zoontje bedacht ik me, want die zat er bij. Maar dat terzijde.
Afijn, een tijdje geleden stond ie opnieuw voor het hekje en de rest van zijn straf moet hij nu ook uitzitten. Zijn rijbewijs is BP nu permanent kwijt en dat autootje voor zijn huis staat nu wel weg te rotten. Tsja je moet je nu eenmaal ff gedeist houden als je net uit de bajes komt. Je moet eerst weer wat credit opbouwen, dat is natuurlijk tegen dovenmans oren gezegd. Kan ook best wel begrijpen dat je lak hebt aan het systeem als je een paar jaar hebt moeten vergooien in de bak als je van mening bent dat je in je recht stond. Afijn na lang getouwtrek moet ie nu uiteindelijk toch het hotel gratuit weer in.

foto: uploader.be

Aanvankelijk zou dat een enkelband worden. De electronische variant dan wel. Nu had ie me eerder al een stoer verhaal verteld dat ie een rechter had weten te overtuigen dat ze helemaal fout zaten met hem een enkelband aan te meten. En dat hij het niet hoefde te pikken om zo geschofferd te worden, of ie nu een crimineel was of niet. Jawel, verhalen genoeg bekend over magistraten die je minder dan het stof waarover ze lopen behandelen. Dat deel van het verhaal neem ik dan maar voor wat het waard is. Blijkbaar kreeg hij daar ten gunste van de twijfel weer een paar weken uitstel door. Maar het apparatsky maalt langsam aber sicher. Vandaag kwamen ze hem dan toch maar eens ophalen om een kamertje in het hotel te gaan bezetten. Ze hadden nog net een plekje vrij.

En verrek vanavond kwam ie "afscheid" nemen. Hij moest zich namelijk maandag melden bij het cachot. Maar hij had alles netjes geregeld vond ie, en volgende week zou iemand geld komen brengen voor de huur van het schuurtje. Tuurlijk joh! Eerst zien dan geloven.

VERKOOP
Maar hij zag er wel als door een ringetje te halen uit. Voor zijn leeftijd en tekenen van alcoholisme bijna wel patent. Hij liet zich van zijn beste kant zien. Zijn zoontje Alexander was ook nog mee. Waar dat voor diende? Nou ja een charme offensief volgde. Daarvoor dus.
Hij wilde weer een lam kopen net als voorgaande jaren. Had ik hem vorige week een prijs voorgesteld die nogal hoger lag dan vorig jaar. Maar wel marktconform. Uiteraard hevig en langdurig protest. Ja maar vorig jaar was de prijs veel lager. Daar kwam ie nu weer over praten. Begon ik met: vorig jaar kende ik de prijzen niet echt, nu wel. Je betaald gewoon 100 euries net als ieder ander de gangbare marktprijs gaat betalen van 5.82-6.50 euro de kilo koud geslacht gewicht.

Haalde hij een prijslijst uit het abattoir uit 2009 uit zijn zak. Mooi zei ik dat is in ieder geval wat. Want we hadden afgesproken dat we dat op het internet zouden opzoeken en dat dat de prijs zou worden. Bleek ik er niet ver naast te zitten. Behalve dan dat het werkloon verrekend is in dat koud geslacht gewicht. En dat ie daarom wel wat korting verwachte. Maar zei ik het is een lijst uit 2009, we zijn nu twee jaar verder en de grafiek is stijgend. Bovendien de prijs die jij nu noemt is de prijs van uit 2005, je moet de grafiek wel goed lezen hoor! Darmee zou de prijs opnieuw naar 120 euries gaan. Een waterval van onduidelijk gemompelde bezwaren, gekreun. En om hem eens goed te jennen zei ik tegen zijn zoon, afspraak is afspraak hoor!

(Afijn om wat recentere gegevens te vinden had ik wel iets meer tijd nodig en eindelijk dit gevonden, shit waarom doen die fransjes zoveel moeite om de gegevens waar het werkelijk om gaat zo te verstoppen!)

http://www.franceagrimer.fr/Projet-02/04infos_eco/042infos_eco_filie/hebdo-2011/Hebdo-elevage-S04_2011.pdf

Dus wat denk je van 90 euries? Ho, ha neuh, dat gaat echt niet hoor. Die arabieren had u vorig jaar een veel groter schaap voor 90 verkocht. Opnieuw, ook toen wist ik de preciese prijs niet. Nu wel. Vorig jaar heb je dus een prijs gehad die gelijk stond aan diefstal. Geweldig zoals die man toneel kan spelen - die gespeelde onschuld - rijp voor het théatre national. Hij is gewoon niet te vertrouwen simpel zat, of is het dat ie handig gebruik gemaakt heeft van mijn onwetendheid. En nu die grafiek op zijn eigen manier interpreteert. Aan de andere kant: handel is handel. Toch bleef hij maar op die 60 euries zitten voor een lam van drie maanden, en naar zichzelf rekenen. Met zo'n onschuldig gezicht, dat je er bijna wee van zou worden, zat ie keihard te beweren dat dat veel te duur was. Na veel leut en gejoel, maar quasie serieus, 20 x 6 is toch echt 120 hoor. er moest toch een beetje humor bij zijn, uiteindelijk de prijs afgemaakt op 75, omdat jij het bent. Maar alleen als het een ram is, want de agnelles wil ik eerst kunnen selecteren. Daarna volgde wel 10 keer 75 hè, 75. Want hij kon zijn geluk natuurlijk niet op en was bang dat ik me zou bedenken. Maar ja een deal is een deal. Ik zei: de volgende keer betaal je echt de marktconforme prijs. En later, na urenlang op het internet zitten speuren, fransjes maken relevante info zo makkelijk vindbaar hè, bedacht ik me het volgende. Die 75 is niet eens zo'n slechte prijs want je moet toch al wel snel 20 euries voor het abattoir neerleggen. Een besparing voor hem, en geen gezijk met die registratie burokratie van de schapen voor mij.
De volgend keer maken we het denk ik af op 95 en dan zijn we denk ik allebei wel tevreden.

POMP
Had ik nog een klein puntje van een gedémonteerde pomp... die nu rammelde en schroeven die niet goed zaten. Natuurlijk eerst ontkennen. Na veel zeveren wilde hij dat wel betalen, om de goede verhouding niet te verstoren. Tsja waarom ontken je dan eerst als je daarna aanbiedt de schade te vergoeden? Om de goede relatie te bewaren, zei ie. Mijn zolen, denk ik opnieuw. Begint ie: "We hebben elkaar altijd gerespecteerd" met nog meer geslijm eromheen. Wordt ik altijd een beetje kriegelig van, zo duimendik. Inwendig zakte mijn broek af. Krijg nou wat. Respect moet je verdienen, en jij hebt nog een hele lange weg te gaan beste man! Maar dat hield ik ook maar binnen.
Afijn. Na een uurtje heb ik hem een prettige vakantie toegewenst in zijn "hotel gratuite". Die zien we een maandje niet terug. LOL.

NOVELLE
Zo langzamerhand kan ik een wel novelle over hem vol pennen. Door gewoon alles op de blog samen te rapen, te rangschikken, herschrijven waar nodig, beetje bloemrijker misschien, en voilá. Dan nog iemand vinden die er iets als correct nederlands uit kan persen en volgens mij wordt het dan wel wat. Maar alle gekheid op een stokje, wie leest die nonsens nu over een kruimeldief en randkrimineel. Zeg maar zelf.
Als een soort achteraf gedachte denk ik weleens: nu hij zelf ook internet heeft is het maar goed dat Google de zaak zo krom vertaald anders stond ie zich hier nu wel op de stoep te beklagen.

Lam dood

Vanochtend bij de controle zag ik het jongste schaap persen, de vliezen waren al gebroken en het jong hing er al met de snoet uit. Ok dat gaat goed denk je dan, niet ingrijpen. Half uurtje later was het schaap nog steeds bezig en zag ik ook de hoefjes eruit steken. Da's niet normaal, moet toch zo floep gaan? Dacht ik. Een paar latex handschoenen opgehaald en eens gekeken wat er aan de hand was. De vliezen waren al gebroken zag ik. Shit, hier zat ook weer een pootje verkeerd, net als vorig jaar bij Vlekkie. OK ingrijpen want anders gaat mis. Moest het schaap met een beetje geweld onder controle krijgen, taaie krengen hoor. Tijdens de weeen ook nog ff een spurt proberen te trekken. Moet je net bij mij zijn, maar ik had voorzorgsmaatregleen getroffen.
Eerst ff het pootje goed gelegd. Hm, tongetje stak al uit de bek, maar het was nog niet paars, hoop is er. En toen met een beetje aandrang het lam eruit getrokken. Het schaap protesteerde natuurlijk. Maar zonder hulp ga je dit echt niet redden schaap, dacht ik. Het lam een beetje schoongemaakt maar ik zag al wel dat het de eeuwige weiden had opgezocht. Dood dus.  Je vraagt je altijd af of je het lam nog had kunnen redden, als... Je voelt je natuurlijk altijd rot bij een dood lam.

Nou ja volgend jaar beter, want het was ook het eerste lam van dat schaap. De twee jarigen werpen allemaal uit de kunst zonder problemen. Fannie zegt altijd dat ik de schapen dan apart moet zetten. Ha, ha, die springen dwars door het raam om bij de kudde te komen. Da's dus geen optie. Nogmaals. De ram apart zetten? Hm, 'k wil de schapen een zo natuurlijk mogelijke habitat geven, daar past bij dat de ram deel van de kudde uit blijft maken. Wat is wijsheid.

Le Mouton Qui Rit

Het is bijna voorjaar en dus tijd voor eens wat tuinieren. Samen met de tuinjongen flink de klimrozen gekortwiekt. En wat zien we daar achter de rozen verschijnen? Een heuse eerste steen gelegd door... Na een beetje getuur en jahoor daar stond een jaartal. Geen gewoon jaartal maar voluit geschreven. De steenhouwer kon zeker niet rekenen of zo ;=) Blijkt dus dat het huis nog ouder is dan we dachten: 8 maart 1821. De aanbouw is van 1854 en we dachten dat dat voor het hele gebouw gold. Nietjes dus.

Bijna twee eeuwen oud, da's heul oud denk je dan. Hoewel in deze streek zijn er nog oudere huizen, zelfs in het dorp.

In de omgeving kom je nóg veel oudere huizen tegen. Al of niet vervallen. Al die oude huizen zijn er nog om de eenvoudige redenen dat er hier eigenlijk nooit iets afgebroken wordt. Van dorp tot dorp verschilt het maar in sommige dorpen in de buurt zijn veel verlaten huizen. Niet zo veel als in het dorp waar wij wonen: 17 van de 77 huizen zijn onbewoonbaar verklaard. Dat is een vette 22% van het totale huizen bestand in Mailleroncourt-Saint-Pancras. Huizen waarvan de bewoners of zijn vertrokken of overleden, en de kinderen geen belangstelling hebben om het huis te onderhouden. Ze verkopen het land dat erbij hoort vaak wel. Voor het huis erop heeft eigenlijk niemand belangstelling. Tsja en dat worden dan ruines. Net zoals die tegenover ons huis.

De ruine en face (tegenover) begint nu eindelijk een beetje in te storten. Blijft er misschien nog tientallen jaren de schoorsteen van overeind. In ieder geval een paar kruiwagens van die stenen zijn al geoogst voor een muurtje achter de kleine zij-ingang van de weide. Moet alleen die sleutel van het poortje nog vinden. Of een afdruk van het slot maken er een kopen. Het zijn van die ouderwetse nummer sleutels. Laat maar lekker instorten dan blijft het een schier onuitputtelijke bron voor stenen, hoop ik. Tsja en als men dan vraagt waarom ik die stenen neem zeg ik gewoon dat dat mijn burgerplicht is en gevaarlijk spul uit de weg ruim. Zo'n steen zou maar eens zomaar op de weg kunnen komen. En dan is de ellende niet te overzien, toch?

Afgelopen jaar is er een van de ruines in het dorp een beetje opgeknapt. Althans het staat niet meer op instorten. Ergens is die verbouwing echter tot een abrubte stop gekomen. Heb me laten vertellen dat iemand die ruine had opgekocht. Er een nieuw dak opheeft laten zetten, een betonnen vloer erin laten leggen, en daar bleef het bij. Als spekulatie opbject. Die ruine is w.s. voor een 10 mile van de hand gedaan. Een 40K erin stoppen voor een nieuw dak en vloer en je verkoopt de handel makkelijk voor 60-70 aan een buitenlander. Tenminste als het achter liggende land er nog bij hoort.

De wind heeft er nog steeds vrij spel. Geen ramen, verdieping vloeren of deuren te bekennen. Tsja, ik weet niet of de grond er nog bij hoort, een behoorlijke weide, schat zo'n beetje een hectare. Het zou een mooi project zijn voor iemand die een paar ton te verspijkeren heeft. Want het is een groot huis, en zo als casco kun je alles nog zelf bepalen.

Kazen

gewijzigd: 20110218 14:00

Dat de fransjes gek zijn op kazen, en niet alleen zij, mag geen verwondering meer wekken. Maar dat er meer dan 450 soorten en varianten zijn is toch werkelijk geweldig. Elke dag een andere kaas, dan ben je bijna twee jaar bezig om elke kaas geproefd te hebben. En ik maak me sterk dat, als je daar eenmaal aan begint, je steeds meer kaasjes tegenkomt die ook hoognodig geproeft moeten worden. Uiteraard vergezeld met een broodje en een wijntje. Sommige kazen worden typisch gegeten bij een apperatief, anderen voornamelijk na de maaltijd als afsluiting, en weer anderen dienen weer als ingrediënt bij een gerecht.

Op een avond zit je voor de haard in de vlammetjes te staren, kijk je naar het nieuws van 13:00 en komt er een item voorbij over lokale gerechten. Du Terroir ofwel uit de "omgeving". Lokale producten zeg maar. Aan de promotie daarvan wordt veel gedaan. In ieder canton is er wel een winkeltje of collectief gebeuren die al of niet met flinke subsidie de producten uit de streek ("rechtstreeks van de boer") promoot. Niets verkeerds mee, integendeel. 

Piepklein dingetje is wel dat de prijs vaak hoger ligt dan het industrieële product. Niet voor iedere beurs. Die hogere prijs is voor een deel best wel te rechtvaardigen. De speciaal kazen worden vaak "artisanal" (ambachtelijk) gemaakt en of  biologisch dus is dat sowieso een duurder productieproces. Dat speciale moet natuurlijk extra betaald worden. Al zit er maar een met de hand gezet stempeltje op het etiketje. De kleinschaligheid ervan draagt ook bij tot de prijsvreugde. En zo kom je aan prijzen van meer dan 30% hoger dan van een vergelijkbaar supermarkt product. Hebben we het over het ambachtelijk segment van de kazen. 

Buiten dat is er nog een gigantesk aanbod aan kazen voor een redelijke prijs. Binnen hetzelfde soort goedkopere varianten (proef je!) en duurdere. Van gesteriliseerde mellk of "lait cru"  (rauwe melk) en het gaat maar door. Varianten te over, net zoals de keuze. Voor iedere beurs en smaak is er wat. Goed goed, niet alles is even lekker, en aan sommigen moet je echt wennen. Zoals aan de Munster kaas. Fannie noemt dat "acquired taste" - aangeleerd. Het eten van kaviaar of vis is zoiets, of van olijven. Roken en bier vallen daar ook onder. 

Maar die kazen. Dus hop, na dat item maar eens op het internet geklommen om te zoeken naar streek specifieke gerechten. Wat te denken van pizza met aardapperschijfjes en room erover? Of jonge kaas aangemaakt met boter en wat kruiden als een soort smeerkaas (Cancoillotte) op brood? Zo zijn er tientallen van dat soort gerechten. Je kunt het niet verzinnen. Met of zonder wijn, varianten op onze zuurkool stampot, en en-en-en. Tientallen gerechten! Dan blijf je ineens kleven aan een kaasje, hé! Dat ken ik, click - klikkerde - click. Onvermijdelijk kom je bij Wikipedia terecht op een portaal van de kazen uit de hele wereld. Kies je voor frankrijk, krijgt je een bijna onafzienbare lijst. Een walhalla, smek. Je klikt op de optie "boekje maken" en voegt binnen 10 minuten een kleine 60 kaasjes samen in een document. Eerst maar eens de AOC's, na een veertigtal heb je het gehad, dan de Franche-Comté kazen er nog bij, en boekje als PDF bewaren, toch weer 150 pagina's. Vet handig als referentie werkje, we zijn weer klaar voor verdere studie. Aldus breidt zich de kennis van het franse eten steeds verder uit. Wijnen, menuleer, brood, kazen, vlees... Je zou bijna zeggen dat je een beetje kennis begint op te doen van de franse culinairiteiten. Voor mij is dit echt een groot avontuur waar met volle halen van genoten wordt. Gek in NL had ik daar helemaal niets mee. Zoiets van: het hoefde niet goed te zijn als het maar veel was. Hier echter ontwikkel je je als vanzelf tot een lekkerbekkie. Wil je dingen uitproberen en zelfs nog gaan koken ook. 


Gerechten uit deze streek zijn geen luchtige gerechten is mijn ervaring, zoals die pizza met room en aardappelen. Sommige zijn ronduit smerig, of staat het maagzuur je twee dagen lang in je slokdarm te koken. Maar er zitten echt juweeltjes tussen. Die krijgen onze gasten dan ook te eten hier. Die nieuwe keuken beneden is er niet voor niets neergezet.

updated: link kaas boekje
Een aantal mensen vroegen me om dat lijstje. Klik HIER voor de gisteren verzamelde kazen lijst. Heb het geval geparkeerd op de THOCP site, plek zat daar.
Het is een vrij groot bestand van 27Mb dus het kan ff duren voordat je het op je scherm ziet verschijnen. En je moet acrobat reader hebben geinstalleerd.

Lammeren

Kan er bijna geen genoeg van krijgen om naar de nieuwe lammeren te kijken. Dacht even iets nieuws te zien maar dat bleek een schijnbeweging van een poot te zijn na inspectie in de wei. Wel twee die op springen staan. De schede puilt helemaal uit, kijk eens naar die staart die wordt helemaal omhoog gedrukt. Dat gaat  elk moment gebeuren. Klik maar op de twee foto's om het wat duidelijker te zien. Voor dit weekeinde denk ik. Die van eergisteren zag er ook zo uit. Bij dit schaap heb ik vorig jaar het jong eruit moeten trekken, dus maar ff extra opletten.

Schaapie links is eigen kweek, dat kun je aan de staart zien. Die laat ik namelijk zitten. Vind ik persoonlijk toch natuurlijker en ook  mooier. Al dat geknip en afbinden is maar niks. Staart eraf geeft ook minder weerstand tegen te vroeg dekken. Ons jongste schaap is dus ook niet gedekt. Vorig jaar had dit schaap hier naast, een doodgeboorte, als dat dit jaar weer zo is dan moet ie maar op de verkooplijst voor de ramadan. Schapen kunnen toch snel 100 euries opleveren bedank ik me dan. Moet ik misschien naar een ras omkijken dat veel jongt? Ach maar zo is het ook prima. Met zes of zeven ooien en een worp gemiddelde van 1.7  mag je toch al snel 10 lammeren verwachten. Dan kan er nog wel een zak brokkies vanaf, toch?

Close up van de nieuwste. Heeft toch wel een beetje afwijkende oor stand. Niet zo als de anderen recht vanaf de kop, een beetje hangend, maar meer omhoog. Gisteren stonden ze recht overeind. Net een hondje ;=)) Zeker klem gelegen. Zullen we maar Flappie noemen. Is ook de kleinste van de twee. Wel een beetje aan de fragiele kant vind ik. Blijven opletten of ie wel voldoende aan de mem hangt.

En hier het hele stel. De lammeren worden misschien een beetje vroeg in het jaar geboren heb ik het idee. Dram heeft extra zijn best gedaan om alles snel te fixen vorig jaar denk ik dan maar. Tenminste ik zag hem af en toe tekeer gaan, zo van de een naar de ander. Die had er echt zin in. Eens kijken wat voor soort nakomelingen hiervan komen, kan ie nog een jaartje blijven wellicht. Maar als ie de jonkies ook te pakken krijgt is het weer niet goed. Nou ja Dram brengt dan altijd nog 100 euries op zeg ik maar.

Onderstaand plaatje vorig jaar april genomen bij Melincourt. Fannie viel meteen op die zwartkoppen. Moet dan maar eens serieus op jacht gaan naar de boer van wie die schapen zijn om een ram te scoren. Op het internet moet je daar al snel 150 euries voor neertellen. Voor ras zuivere voddenbalen dan hè. Een kwestie van onderhandelen denk ik. Eerst even wat kretologie leren anders sta je daar maar weer te stotteren met de bekende reactie van "huh? ikke niet begrijpen". En dat schiet natuurlijk niet op.

Heb ergens een poster liggen met schapenrassen, hm da's "Suffolk" of "Bleu de Marne" is voor mij nog altijd moeilijk een schapenras definitief te benoemen. Te weinig kennis en ervaring denk ik dan maar.
Op de terugweg van de speurtocht naar een spuitzak (poche à décorer) via Melincourt gereden. De weides waren nog leeg, op een enkele ram na. Nog ff geduld denk ik.

Zo nu maar weer even in de vlammetjes staren en dan het journaal op TF1 bekijken als luister oefening.

We zijn allemaal een beetje pyromaan nietwaar?!

Lammeren

Zoals gewoonlijk eerste ding in de morgen schaapjes tellen... Hé, eentje was niet bij de kudde. Meteen denk je het ergste f*%k als die honden maar niet. Gisteren was de kudde behoorlijk van streek immers? Verrekijker gepakt en balkon opgelopen. En jawel hoor, net uit het zicht, achter de houtwal, staat ze te pronken met twee versgebakken lammeren.


Kamera gepakt, strontlaarzen aan en op de kiek gezet. Inspectie, ha! Twee ooien. Perfect, is de kudde weer op sterkte zo. Dezen lijken een iets betere start te hebben dan het eerste lam, zijn wat levendiger en de moederui is al gevonden. Als je goed kijkt zie je de navelstreng er bij de kleinen nog aan hangen. Het is dus nog geen uur geleden gebeurd. Aardig als ze een beetje op je wachten met werpen.

Even later zie je ma nog samenkrimpen om de laatste delen van de nageboorte eruit te werken. (zie pic hieronder) Sta ja soms verbaast van te kijken hoe in de natuur alles als vanzelf lijkt te gaan. En dan wij mensen, met al onze apparatuur, en dan nog gaat het veel fout. Nou ja.

Als ik in de wei kom is het effect altijd dat de schapies meteen op je afkomen. Brokkies is het dan meestal. Maar nu ff niet. Ze drongen toch wel erg dicht om de jonkies heen. Dus liep ik maar een eindje weg. Na een tijdje blèren hadden ze eindelijk in de gaten dat er niets te halen viel. Ikke, de hobbieboer, nog effe een kiekje van de hele kudde gemaakt. 

Nog ff checken hoe no1 ging, die groeit als kool, springt als een gek om zijn moeder heen. Gaat prima dus.

Van een paar moeten hoognodig de nagels geknipt worden, maar dat moet maar even wachten totdat de stress uit de groep weg is. Anders kan zomaar de melk wegblijven zegt de expert. Geef hem daar niet ongelijk in, kan zo maar zijn. Liever iets voorzichtiger dan nodig dan een lam op zieltogen hebben.

Nou kleinen bij deze welkom op Le Mouton Qui Rit. Het leven is af en toe best mooi.

Keramiek

gewijzigd 14-02-2010 / 13:18

after: artsmia.org

Een tijdje geleden heb ik bij het amerikaanse equivalent van de Slegte: Powell's, een boekje over de Chinese keramiek gekocht: The art of the Chinese Potter door E. Benn 1923. Een soort van herdruk van een origineel. Geen spat was er aan de gezwollen taal uit 1923 gemoderniseerd voor deze druk in 1982 door R.L. Hobson. Dat leest toch wel erg merkwaardig. Heb het nu net uitgelezen ;=)
Het onderwerp zelf is erg boeiend voor mij omdat mijn verkenningstochten, winkel, galerie en museum bezoeken, plaatjesboeken, en natuurlijk het eindeloze surfen over het net, mij telkens weer laten terug komen op de keramiek uit de tijd van de Sung dynastie.
Dit boek gaat nog al te hap en te snap door de lange geschiedenis van de Chinese keramiek heen: 6000BC - 1600AD. Vond ook dat deze reproduktie toch wel erg veel afbreuk deed aan het origineel. Veel platen waren in zwartwit in plaats van kleur. Te duur natuurlijk. En de eigenwijs van de redacteur gebruikte opeens Romeinse cijfers voor de afbeeldingen die in gewone arabische cijfers werden genoteerd in het boek. Was is dat nou weer? Duurdoenerij of zo? Nou ja C=100 L = 50 dus je komt er wel uit.
Het origineel schijnt jarenlang hét standaardwerk voor verzamelaars geweest te zijn. Ach eenoog is koning in het land der blinden zeg ik maar. Want de hiaten in het verhaal zijn nogal groot. Een nadrukkelijke uitnodiging om ff te gaan spitten op het net. Waar het boek de mist in gaat  kun je zo vinden dacht ik maar. En zowaar vond ik een door mij gezochte tijdlijn van de chinese keramiek.
Gek, net alsof de keramiek opeens ophoud in de 17e eeuw in China. Nog maar eens wat dieper graven dan maar. De tijdlijn even van die pagina hier geknipt als illustratie.
Drie perioden uit die duizenden jaren zijn mijn favorieten:

TING
De Ting stroming heeft iets chiques, eenvoud met een zwart / donkerbruin randje als acccent, strakker kan het niet.

Ting, 30cm bord

SONG
De Song of Sung periode is verreweg mijn favoriet. Ook weer dat glazuur wat fascineert, maar vooral de relatief eenvoudige vormgeving. Niet dat barokke, met allerlei drukke patronen of tierelantijntjes opgesmukte werk, dat is niet echt mijn smaak. De Sung stukjes zijn veelal mooi dunwandig draaiwerk, zacht gerond alsof het de vorm van je hand als uitgangspunt heeft gehad. En dat is ook niet zo raar om te zeggen geloof ik. Het is en blijft handwerk zoiets te maken. En vormt het werkstuk zich als vanzelf naar je hand. Natuurlijk!

Sung schaal 16*8 cm

CHUN
En tenslotte de Chun stijl, mooie opaalachtige glazuren. Irene heeft daar een heel servies van gemaakt in eigentijds design (atelier1280.nl) Prachtig die kleur. Het Chun werk is wat grofstoffelijker, dikker en daarom ook beter geschikt voor gebruikswaar.

Wat ze alle drie gemeen hebben zijn de schalen, en hun speciale verhouding van diepte - grootte. Schalen zijn sowieso mijn ding.

Wat mij ook erg aantrekt in die drie stijlen is die strakke eenvoud. Die natuurlijke vorm, dat is het. En omdat ik er nu een beetje tijd voor krijg, heb ik me voorgenomen er vol in te gaan, op het bestuderen van die drie perioden en wellicht een soort of tussenvorm ervan te ontdekken. Bij voorkeur iets wat ik dan zelf ook nog kan maken. Lijkt me spanned zo'n ontdekkingsreis.
Een beetje timide bedenk je dan: er is nog een hele, hele lange weg te gaan. Gelukkig blijf ik een amateur pottenprutser, je doet het nu eenmaal voor je plezier. En als er ooit iemand komt die zo maf is om iets van me te kopen, dat zou toch wel het ultieme zijn. Ach je weet maar nooit hoe een vlieg en haas vangt.

En dan heb je nog de Vietnamese, Cambodjaanse, Japanse, niet te vergeten Koreaanse stijlen. En, en, en. Owh, nog zoveel te doen en te bestuderen... heerlijk!

BELEDIGING
Soms sta je naast mensen in een galerie of pottenbakkerij ofzo. Hoor je ze zeggen: "dat kun je bij Blokker, Ikea, Hema, Le Samaritain, K-Mart, Hypermarche ook kopen" Ja hoor die zullen het op de ontijttafel prima doen. Dat is waar, best wel. Maar het zijn geen stukken waar je die spanning in ziet, een kracht, die uitstraling waar je als liefhebber naar zoekt. Nou je zou er nog lyrisch van worden ook.
Een belediging vind ik dat eigenlijk wel, omdat daarmee volledig voorbijgegaan wordt aan het vakmanschap en een levenlang werken van de keramist. Dus als je de volgende keer de nijging hebt uit te roepen dat je zoiets bij de Blokker kunt krijgen houdt je dan ff in. Of beter nog, ga zelf eens achter een draaischijf zitten en kijk wat 't wordt. Einde preek.

Boekingen

De eerste boekingen komen binnen, en de kop is er af. Dat geeft de burger moed. Want zeg nu zelf een onzekerder business als een B&B is er bijna niet. Er zijn natuurlijk een aantal zaken die je voor elkaar moet hebben. Voornamelijk je presentatie op het internet. Dat op zijn minst. Niet alleen op onze eigen site (lemoutonquirit.eu) maar ook op de boekingssites (bijv. gites.nl) en uiteraard op de gratis sites waar ik regelmatig onze informatie op plemp. Alles ten gunste van de  vindbaarheid. Regelmatig foto's wisselen of aanvullen hoor ik dan. Modernisering van de site, "gezelliger" hoor ik, minder zakelijk, of niet zo vaak over prijzen hebben. Allemaal tips van vorig jaar die nu verwerkt zijn. Alleen de vormgeving, daar zoek ik nog een beetje naar een goed formaat, en experimenteer ik wat.

SITE
Daarom zit ik ook nog steeds aan de site te sleutelen. Moet toch eens een keer een keuze maken. Of alle informatie op een grote (lange) pagina, of de handel verdelen in tabs. Tabs maakt het verhaal wel overzichtelijker. Maar voor het afdrukken ervan dwing je de bezoeker alle losse stukjes af te drukken voor een compleet geheel. Alhoewel daar ook wel weer een oplossing voor zal zijn.

Grafisch gezien is de optie van tabs mijn favoriet. Gasten van vorig jaar echter gaven te kennen dat ze het prettig vonden alle info op een (afdrukbare) pagina te hebben. Dus het zal er wel iets tussenin worden. Zo van wel tabs maar met een soort print optie met alle info bijeen gezet, of iets als een PDFje. Dat laatste is goed overdraagbaar (portable), al denk ik alleen al aan de route beschrijving. Kijk ik in dat opzicht naar de onderhoudbaarheid zal het wel weer neerkomen op een aantal beperkingen. Afijn de helplijn staat open voor suggesties - in de comments hieronder kan dat.

GASTEN
Vanmiddag kwamen er een paar mensen praten over het huren van de kamers eind maart. Een soort inspectie zeg maar. Bakkie koffie, bespreken wat ze wilden eten (bood aan om lam volgens middeleeuws recept te maken) en vroegen of ze eigen wijn mee mochten nemen. Afijn het hele skala. Het was maar goed dat ik de kamers mooi aan kant had, zag er allemaal spic en span uit. Uiteraard een toer door het huis gemaakt. Complimenten voor Fannie met betrekking tot de inrichting bij herhaling genoteerd. Echt wel heel erg trots ben je dan even weer op het resultaat. Ook al weet je best dat er nog wel het een en ander moet gebeuren, of mooier gemaakt. Afijn gaf ze de groepskorting, ineens vijf kamers afnemen is dat ook wel waard, en staat ook zo op de site, dus fair. Wie weet bazuinen ze stevig rond tegen kennissen en vrienden wat hier gecreëerd is, verkoop hè! Kwam allemaal zeer goed aan. Kaartjes meegegeven, uitgewuifd en tot maart dan maar.

PANIEK!!
En dan ineens schicht er iets voorbij, klinkt er een enorm gegrauw. Komt BP op een holletje aangedraven. Hoor ik iets janken op de achtergrond en een boze buurvrouw mopperen.
Wat blijkt, neemt de husky van BP de hond van de buren te grazen. Tsja dacht ik dan, wel lekker staan sarren op een afstandje en als je dan te pakken genomen wordt't janken bij het vrouwtje. Flinke jongen!
Bleek de husky uit pure drift de halsband waar ie aan vastzat kapot getrokken te hebben om achter de pestkop aan te jagen. Allemachtig wat ging dat snel. Hap grauw en weg was ie weer. En ik ging natuurlijk op BP af om hem te komplimenteren met zijn killer dog. Beetje stoken mag toch wel. En of ie daar geen moeilijkheden mee ging krijgen. Ze stonden daar als twee bange volgetjes elkaar aan te kijken, ongerust of dat inderdaad niet ging gebeuren. Dacht niet dat ze daar bang voor hoefden te zijn gezien de reputatie die de buurvrouw heeft met d'r honden. Die krijgt geen poot aan de grond. (no pun intended) Tsja de buu'v hoeft bij mij ook niet op sympathie te rekenen - zie vorige post.

Wordt natuurlijk vervolgt ;=)

Honden

De nieuwe buur heeft honden. Geen probleem als die ook nog op het eigen terrein zouden blijven. Maar dat doen ze niet. Nog erger ze jagen zelfs de schapen op. En dat is een kwalijke zaak. Dus hop naar de buurvrouw, en ja ik zal ze binnen houden klonk het. Maar nee dat gebeurde niet. Een tweede keer ging BP zich er mee bemoeien, zegt ze dat ze me niet verstaan heeft. Ja die truuk kennen we. Nou ja reeds over geschreven. En ook dat we dan maar eens de pliesie belden die weer terug verwees naar de burgemeester. Daar heb ik vandaag in mijn beste frans maar eens tegenaan staan lullen. Die was weer redelijk bekomen van zijn val van het podium tijdens het uitgeven van de nieuwe vuilnisbakken. Zag er wel sterk vermagerd uit. Arme knaap. Afijn uitgelegd wat er aan de hand was. En die gast dook meteen in elkaar. Waarop ik weer reageerde met: "ok bekend verhaal dus" Nu schijnt het mens in het zuiden van het dorp te hebben gewoond en precies dezelfde toestanden te hebben veroorzaakt met die beesten. Bleek dat de politie de bourmaitre ook al gebeld had naar aanleiding van mijn melding. En hij had volgens hem die mensen er ook op aangesproken. Dat helpt natuurlijk niet, en dat wist ie ook wel, en zei hij ook tegen me. Als goed burgemeester zou hij er weer op afgaan. Maar hij was geen "sherrif" hoor zei de man. Nee dat wist ik ook wel. Maar wat stond me dan te doen? Want honden die zomaar over het terrein heen scheuren daar worden mijn gasten geheid bang van. En dat kunnen we niet hebben. Dus er moet nu aktie komen. Nu heb ik niet gemerkt dat de honden kwaadaardig zijn, maar het moet gewoon niet gebeuren. Op mijn vraag of ik ze mocht afschieten als ze op het terrein kwamen? Dat had ik immers van mijn andere buren gehoord dat je dat recht had ;=) Daarop werd met een luid gelach gereageerd.
Nee dat mag niet, je moet je wel aan de regels houden hoor klonk het. Maar je kunt ze wel een proces aandoen en dan komt de politie de honden weghalen. Kijk nu weet ik dat processen jaren kunnen duren hier dus dat leek me niet zo'n oplossing zei ik. Nou dat valt wel mee hoor, dat gaat vrij snel zoiets klonk het weer. Voor franse begrippen misschien. Voor ons tijdsbesef duurt dat toch nog altijd te lang.

Gisteren kwam BP met een voorstel aanzetten om iets te komen brengen dat aardig veel op een geweer zou lijken. Ja zeg, dat gaat me weer te ver. Het enige wat ik wil is dat de buren de honden op hun eigen terrein houden. En zoniet! Wie niet horen wil moet maar voelen. Wellicht dat ik ze kan afdwingen hogere hekken te maken rondom hun tuin. En dan is de zaak ook opgelost toch? Je gaat toch zomaar geen beesten zitten afknallen omdat je er last van hebt? Wat krijgen we nou? Vraagt ie wat ga je dan doen als de schapen miskramen krijgen of aangevallen worden. Tsja, het verhaal gehoord hebbende van mensen verderop in het dorp waar een aantal keren de schapen door honden waren doodgebeten, dat wist ik zo net nog niet. In ieder geval een schadevergoeding eisen, en dat ze me kon overtuigen dat de honden binnen zouden blijven. Want als de politie ze komt weghalen worden ze afgemaakt, en dat lijkt me een straatje te ver gaan.

BP geniet er van want die ziet grote slachtpartijen komen. Ik wil dit niet maar ik heb da'lijk ook gasten waar ik rekening mee moet houden. En nemen we aktie. Waarvan akte.

Omdat...

mytisch beest

Omdat het kan. Luister je naar een willekeurig gekozen webradio en komt daar een of ander figuur je huiskamer inblèren met content die je alle haren overeind doen staan. Een soort van: "als u het niet met me eens bent dan..." Ja wat dan denk ik dan. Alsof je bij voorbaat bent  veroordeeld tot iets waar je alleen maar de griezels van krijgt. Zoiets van wat zich diep in je zielskrochten heeft genesteld, en je oerangsten aanjaagt. Iets wat je in je zwaarste nachtmerries nog niet hebt meegemaakt. Dat soort dingen. En de naïviteit, pardon volslagen idiotíe, die van dat soort betogen uitstraalt is bijna ongeëvenaard in mijn beleving. Uiteindelijk klikte ik die zender maar weg, complètement stupifié over een dergelijk mens die zijn kennis op het nivo van de 13e eeuw tentoonsspreidde.

Waar het over ging? Onder andere over hoe de aarde rond de zon draaide en dat er iemand met krachtige handjes eb en vloed veroorzaakte. Daarbij volkomen voorbij gaand aan de fysiek aantoonbare stellaire bewegingen van de hemellichamen om ons heen. Maar als je dat niet geloofde moest je eigenlijk afgemaakt worden, of op zijn minst in een vernietigingskamp verdwijnen om de rest van je leven daar te werken voor het goed van de zaak. Nou ja hij zei volgens mij heropvoedingskampen. Maar dat komt op het zelfde neer. Europa moest veroverd worden en de democratie vernietigd. Nu heb ik over dat laatste ook zo mijn bedenkingen, maar dit laat je dan nog altijd de mensen zelf beslissen nietwaar? En het ging ook nog over dat een jaar slechts 12 maanden had omdat de hoge macht die heilig hadden verklaard. Geen maand meer of minder. Totaal er aan voorbij gaand dat onze huidige tijdtelling gebaseerd is op een of meer natuurverschijnselen die zich boven onze hoofden afspelen: de MAAN en de ZON. Juist ja. Enfin toen op een moment het tot me doordrong wat die looser aan het uitbraken was, radio is immers wandbekleding, daar luister je niet of nauwelijks naar, werd het me te kwaad. Zeker je moet ook kennis hebben van de ideeën van anders denkenden. Maar dit deed pijn aan mijn rationale. Zo van: het doet geweld aan alles wat ik heb geleerd over wat er om ons heen is en hoe een weldenkend mens diens medemens mag behandelen, zien of, kom er maar in: in diens waarde laten. Ja ik ga zelfs zover door te zeggen: respecteren.

sprookjes van Grimm

Zo'n preek, toespraak, denkpoepen, zo'n kaleidoscoop van denkbeelden waar mijn wenkbrauwen zich over het kruintje van mijn achterhoofd heenrollen. Hoe kan iemand bij Bacchus zo verschrikkelijk dom zijn! Dát mag je natuurlijk niet zeggen. Laat ik er van maken: naïef. Opnieuw merk je dat vrijdenkers in alle maten en vormen DE nachtmerrie zijn voor priesters en politici. De ene soort willen de mensen dom houden zodat die middeleeuwse uitspraken niet ontzenuwt kunnen worden. Daarmee kunnen zij hun luxe leventje verder voeren. Als ware het parasieten. De andere soort houdt het liefst diens slachtoffers arm zodat het volk niet al te veel kan rondtrekken om inzichten op te doen die hen, die tweede soort, in een ongunstig licht zullen zetten. Mondigheid, kennis en filosofische inzichten zijn angstige bijverschijnselen waar men echt nodig tegenmaatregelen voor moet treffen. Ja dom en arm zijn twee van die maatregelen die dwars door de geschiedenis heen gepraktiseerd zijn geworden. Daartoe richt men bijbelschooltjes (geestdood) op en minimaliseert men de kansen op een fatsoenlijke opleiding (niet voldoende om van te leven maar teveel om dood te gaan). Mondige intelligente onderdanen zijn de nagels aan je doodskist toch. Stel je voor dat er ineens iemand zou opstaan die de hele industriële machinatie tot op het bot zou blootleggen door iedereen uit te kunnen leggen dat al die oorlogen alleen maar plaatsvinden om geld te verdienen. Immers na het eerste miljard moet dat tweede miljardje komen en derde, vierde... Het is nooit genoeg. En geld is macht, dus koop je ook nog wat politici om die jouw zin doen, voor het 55 miljoenste triljard. Het is immers nooit genoeg.

Word ik droevig van, starend in de vlammetjes van de openhaard, nippend aan mijn kalkarm glas water zonder fluor of chloor, en sabbelend op een partje mandarijn. Het is ook nooit goed!

Kaasje

Gewijzigd: 22:16


Vorige week zag ik iets nieuws in de kaas vitrine liggen. Een lokaal gefabriekt kaasje leek het. Jawel, vlak uit de buurt: Bouligney. Belust op het uitproberen van nieuwe dingen als ik ben, eentje mee genomen.  Ook hier weer, speciaal spul is altijd veel duurder dan een vergelijkbaar iets. Bijna 30% duurder dus. Bij de eerste smaaktest viel het niet tegen. Verrassend genoeg houdt de smaak het midden tussen de beruchte stinkkaas Munster en Camembert. Het ziet eruit als een Munster kaasje en ruikt vagelijk ook zo. De kaas proeft/smaakt een beetje er tussen in: naar Camembert en Munster. Het heeft echter de consistentie van Camembert.

Kortom tijd voor een uitgebreidere proefsessie, de lunch zogezegd, en nog eens stevig toegehapt. Het voelt in de mond niet zo "vettig" aan als de Camembert. Maar iets gemaakt van "lait cru" en volvette melk kan natuurlijk nooit mager zijn hè? Dit lijkt me nu een ideaal kaasje voor mensen die de smaak van de Munster te "overheersend"  vinden en toch iets smakelijks zoeken voor bij het aperatief zo rond 5 uur.

Wel iets om te onthouden is mijn persoonlijke mening. En de wijn? Niet te fruitig, Niet te droog. Laten we het op een Bordeaux houden of anders iets uit de Provence (Aix en Provence). Maar of een rode Port er bij zou kunnen betwijfel ik. Net zo min als thee of koffie. ;=))

toegevoegd 22:30

EPIC MEAL
Al een paar maanden volg ik een stel malloten die koken tot een soort bizar hoogte punt opvoeren. Zoek maar eens op youtube naar Epic Meal. Moet zeggen zeer creatief om een kwartel in een kip in een kalkoen in een speenvarken te stoppen en dat alles nog gevuld met spek, kaas, gehakt en wat weet ik nog meer. De eerste filmpjes zie je ze nog vrijuit experimenteren - zou zelfs zeggen stuntelen - hun weg zoeken. De laatste afleveringen (elke dinsdag een nieuwe) wordt er zelfs gebliept, nou ja zeg. Maar de dingen zien er steeds profesioneler uit dus die moeten hulp van buiten krijgen. Met 1.8 mil hits heb je ook goede reklame inkomsten lijkt me. En ze schijnen nu een soort pool te hebben van eters. Verstandig, want ik zie niemand een hamburger van 25 kilo op eten. Of elke dinsdag zo'n 100K aan calorieen, dat is bijna een half miljoen Kj, of wel 200 literpakken jus d'orange of melk in een keer naar binnen slurpen! Da's een pallet vol melkpakken!
Oh ja dit is uiteraard de decadentie ten top, En er is zonder meer een boel show bij, zal er veel misgaan, en zullen we zo nu en dan wel een flimpie bloopers te zien krijgen.
Toch, als je door dat verbale staccato schreeuwen en de bijna epische hoeveelheden ingrediëten heen kijkt zitten er veel technieken tussen die goed te gebruiken zijn. Bijvoorbeeld die "meatbal deathstar" zou je kunnen maken, wellicht nog een korstdeegje er omheen, in plakken snijden en je hebt toch wel iets bijzonders. Begin het nu al een klein beetje te gelikt te vinden. Het rauwe "anti kookshow" gevoel is er een beetje vanaf gesleten, jammer. Zouden ze daarmee een beetje over hun hoogte punt aan het komen zijn? De filmpjes maar eens gaan downloaden. Je weet maar nooit.
De nodige copycats zijn er ook al te vinden, niet zo flamboyant als het origineel. Wordt het een nieuwe trend? Epic Cooking, kookboekje, showtje op TV, merchandizing en de knapen zijn binnen. Gun ik ze van harte, want epic cooking is gewoon grappig om te zien. Je doet ook nog wat ideeen op.

Muziek

gewijzigd 22:30

Degenen die deze blog al een tijdje volgen weten dat mijn voorkeur van muziek bij de klassieke muziek ligt. Vooral Liszt, als een van de toppers van de romantische muziek, en de eerste componist waar ik kennis mee maakte. Daar viel ik als een blok voor, voor de muziek dan. Veel gespeeld ook met een kennis stukken voor viool en piano. De tranen biggelen je dan van je wangen af als je zo met zijn tweetjes helemaal alleen in een enorme gang met veel echo met de muziek zit te zwijmelen. Ach ik was jong en het puberde dat het kraakte. Heb me nooit afgevraagd of het wel klonk maar het galmde gewèldig. Romantiek pur sang was dat, pure drama! Zit nog te zwijmelen, ach ik word oud...

Vanochtend liep ik tegen een lijstje aan van de top 100+ meest invloedrijke werken uit de klassiek muziek tijd voor pianio. Zoals gewoonlijk zitten er stukken tussen die niet bij mijn persoonlijke smaak passen. Grosso modo kan ik me er wel in vinden. Wat opvalt is dat slechts een tiental componisten de lijst bevolken. De fleurs fines zeg maar.

De bovenstaande portrait compilatie ff in elkaar geknutselt met van het internet gestolen plaatjes. 

Dan heb je nog Mussorsky, Ravel, Satie , Mozart, Albeniz, Brahms, Granados, Mendelssohn, Prokofiev, Albaniz, plus nog een paar grootheden in de onderste regionen van deze lijst. Daarmee heb je ze zo'n beetje wel gehad voor de top 100. Zo weinig. Ook zijn het bijna zonder uitzondering romantische werken, merkwaardig. Daar moet je wel van houden, doe ik ook ;=) (Er schijnt overigens weer een opleving te zijn van het romantisme.) In mijn bieb van CD's komen ze op een enkele uitzondering na allemaal voor. De lijst doorlopende komen er ook maar 2 of 3 stukken voor die ik niet kende. Dus die galmen nu in de kamer, keihard. Nog zo'n voordeel van hier wonen, niemand heeft er last van. Ook niet van het krassen op mijn viool. Ja, ja, na dertig jaar, ook weer ter hand genomen. Je wilt het niet horen... và-h-àls, de glazen barsten bijna, de planten rollen hun bladeren op en mijn tenen krommen ervan. Dat je ooit 2e viool hebt gespeeld in het Overijssels jeugdorkest gelooft natuurlijk niemand meer, ha ha.

Oh, en het lijstje staat HIER. En de - meestal gratis - bladmuziek vind je HIER.

LAM
Het pasgeboren lam heeft de nacht overleefd. Moest gisteren de moeder haar uier zowat letterlijk in de bek van het lam drukken, nu is het bijna andersom. Maar ik vind het beesie nog steeds erg mager. Het tuimelt in ieder geval niet meer om de haverklap van zijn sokken af. Zoals gisteren, dat maakte me een beetje bezorgd nog wel. Zo van, is dat wel goed, en ik dacht nee dat is niet normaal. Met een beetje spanning zag ik de volgende morgen dan ook te gemoet. Het lijkt OK te gaan.
Goed in de gaten houden zegt boerin Fannie. Nou, ik doe bijna niet anders. Heb de verrekijker naast mijn favoriete leestoel gezet en die naar het raam gekeerd.
Dat het gisteren uitzonderlijk warm was (10ºC) heeft natuurlijk ook meegeholpen met de overlevingskansen. Want ik betwijfel het of die overleving bij -10 ook zou zijn geweest, geworden, gebeurd. Nou ja de eerste paar dagen zal het spannend blijven voor het nieuwe lam.

update: 22:30
Eindelijk het lam even in de handen kunnen krijgen, en onderzocht, brokkies doen toch weer wonderen om moeders kalm te krijgen. Het voelt relatief stevig aan en het is levendig. Dat gaat dus goed komen. Zucht. Een volgend schaap gaat een dezer dagen ook werpen, Een van de ooien ruikt al driftig aan de uterus van dat schaap. Prachtig toch zo die oer-dingen waaraan je signalen aan kunt aflezen.

ATELIER
De tegelvloer ligt er behoorlijk redelijk in. Bleek een tweede partij tegels net even andere maten te hebben, millimeter werk dat wel, er moest toch gecompenseerd worden. Voegen met een geïmproviseerde spuitzak ging perfect. Om die zak gevuld te krijgen wel een geklieder, een pollepel deed wonderen. Resultaat bijna geen geklooi met resten op de tegels van het voegsel. Wel een gekruip op mijn knieën, blijf je fit van zeg ik maar.
Nu nog de wanden verven! Geen klus die op mijn top tien staat. Wastafel komt nog wel. Je kunt je kleihanden er toch niet in wassen anders slibt de handel dicht.  Daarom maak ik daar  geen haast mee. En in het kader van recycling van materialen werk ik toch het liefst met iets dat de slib van het kleien/draaien opvangt. In dit geval met emmers. Kun je dan weer terugwinnen door het op de droogplaat te laten indrogen, en daarna bij de andere klei mengen. Voor oefenklei en zo maakt dat geen barst uit.

Zo dan kan er dinsdag of zo, voor het eerst weer gedraaid worden. Muziekje erbij, kachel aan en het is helemaal goed zo. Laat die strenge vorst golf maar komen. Alhoewel de vorige aankondiging van de moeder aller stormen door de metéo moet nu nóg komen.

Lam

En jahoor! Het eerste lam is vannacht geboren. Het maakt altijd weer erg blij als je nieuw leven in de wei ziet dartelen. Natuurlijk moet je zoiets aanraken, een soort oerinstinkt? Andersom moet een beest toch ook aan jou wennen. Zometeen de menigte maar ff lokken met wat brokkies om te kijken wat 't is geworden. Wordt dan een wederzijds besnuffelen.
Het lam is vrij groot, volgens Fannie is het daarom een rammetje. En blijkbaar zat er maar een in, maar het is al lekker aan het sabbelen aan de uier. Op afstand te zien geen aparte dingen en is het gezond.
Mooi geluk dat het vannacht niet zo koud was en er staat nauwelijks wind. Ideaal weer bijna voor de rest om ook te gaan werpen. En meestal is dat ook zo, zo'n soort ketting reaktie. Dat was in voorgaande jaren zo en dat zal nu niet anders zijn. Tsjonge wordt al een hele hobby boer.
Het is overigens een ooi, die wordt dan in de kudde opgenomen ter vervanging van het verloren schaap in oktober. Staat wel erg hoog op de pootjes.

Beetje magertjes ook. Good in de gaten houden. Overigens heeft de "expert" BP zijn zegel van goedkeuring gegeven, Nou ja. OK, kleine welkom op LMQR, dat je het gras moge smaken. Grappig, het lam lag net een beetje alleen, begon te blèren en hop en masse de kleine kudde er op een holletje heen. Ik zit natuurlijk met een verrekijker in mijn hand de hele tijd te koekeloeren naar het nieuwe leven.

Inhaleren

gewijzigd: 17:13

De beruchtste uitspraak over het roken van haschiesh was: "ik heb niet gerookt, slechts geïnhaleerd" Een subtiel verschil moet ik toegeven. Als je in een rook café zit rook je ook niet, maar je inhalleert het wel. Volgens verschillende publicaties heb je daarmee minder kans dan een roker zelf om longkanker te krijgen maar de kans ligt nog altijd hoger dan die van een fervente niet roker die rokerige ruimtes mijdt. Maar nu is er weer iets nieuws bedacht om je toch aan het roken te krijgen: eten! Ja heus ik verzin het niet. Je kunt binnenkort je eten op gaan snuiven en daarmee je longen als een soort darmkanaal gaan gebruiken. Heus waar! En als eerste wordt het in het land van de gourmets geïntroduceerd, hier dus in LDF. Waar halen ze het vandaan. Heeft de natuur er 200 duizend miljoen jaar over gedaan om onze longen als een geoptimaliseerde beademingsmachine te laten fungeren, en hop. Een of andere malloot verzint dan weer dat we dat in een seizoen totaal, helemaal om moeten gooien. Daar ga je met je theorieëen meneer Darwin! Niks geen miljoenen jaren om iets voor elkaar te krijgen.

Nee er is altijd wel een knutselaar die dat in een paar maanden ff omdraait en er nog mee wegkomt ook. Lange neus trekt... Lees artikel HIER.
Vrees ik alleen voor hen die geloven in het zogenoemde "intelligent design". Want was voorheen het strijdperk tussen geloof en ongeloof duidelijk verdeeld in twee kampen. Nu is er een derde strijder bijgekomen. Met als onderliggende filisofie: "we zoeken het zelf wel uit" Waaruit volgt: we bepalen zelf wel waar we onze longen voor gebruiken, Eten bijvoorbeeld! Dan kun je je darmen wel in de wilgen hangen denk ik zo. Of beter nog, er is altijd gebrek aan goede vioolsnaren, dan hoeven die arme katten het niet meer zo te ontgelden.

Maar alle spot terzijde, ik zie het plaatje zo voor me. Een rijtje junkies aan de balie zittend die met een rietje hun maaltje naar binnen snuiven. Of wat denk je van deze. Slangetjes die in de cabine van een vliegtuig naar beneden komen zetten om een maaltje te serveren.  Weer een stukje charme van het werken in een vliegtuig weg. Zou je daar overigens astmatisch van kunnen worden? Dat snuiven van eten?
Een andere gedachte die dan opkomt is: je waad dan letterlijk in eten rond als de passagiers vergeten de slangetjes weer op te bergen. Ga je dan ff naar de WC, moet je door verschillende luchtige toetjes, soepjes, kalfskarbonades, bami pangang's heen zwemmen voordat je je behoefte kun doen, EN WEER TERUG! En je zult maar eens geen spruitjes lusten. Een kwelling dus.
Och ja afvallen zul je er wel van want vette happen zullen wel niet meer mogelijk zijn. Ho, heerlijk die bitterballen met moutarde fin de lyon... Dan slibben je longen meteen dicht in plaats van je hart... krijg je het wel iets eerder benauwd van. Helpt meteen tegen vraatzucht toch nog.
Als je dan leest dat overgewicht in de wereld sinds 1980 bij volwassenen verdubbeld is. Hoevéél volwassenen er oorspronkelijk waren wordt niet vermeld, ook niet of dat alleen in het westen of over de hele wereld is uitgekiend, maar ik neem aan dat het er ++ veel zijn. Dan lijkt dit toch wel het ei van Columbus. Nietwaar?

SCHAPIES
De boer heeft het stro nog niet gebracht, begint nu toch wel nijpend te worden. Ga daar vanmiddag nog maar eens achteraan. Anders nog maar wat hooi op de grond spreiden. Helpt ook.
De dames worden steeds zwaarlijviger, die staan bijna op barsten. Een paar uiers zijn nu al ingezakt en van een loopt nu een sliertje slijm uit de uterus. Het eerste lam kan nu snel komen dus. Grappig. Onbewust speur je de wei elke keer dat je langs het raam loopt op een kleine witte extra vlek af. Om helemaal zeker te zijn staat de verrekijker binnen handbereik op mijn burootje. En razendsnel tel je het aantal grote witte vlekken ook even. Klopt allemaal nog. Geen nieuw leven te bespeuren. Spannend hoor.
En blijkbaar hebben de kraaien ook iets in de gaten want die cirkelen nu al een paar dagen om de schapies heen, in hoop op een lekker hapje denk ik. Ook de vossen schijnen nogal aanwezig te zijn. Nou ja de natuur zal zijn beloop hebben. En als die honden van de buren van het land afblijven is dat ook weer meegenomen.

update: stro is vanmiddag netjes afgeleverd, niks van gehoord. Eerste klus voor morgen dan.