Een gemiddeld Fransje laat ook niet al te veel met zijn eten sollen. Tuurlijk staan de rekken vol met dat kunstbrood, en tuurlijk wordt dat ook verkocht. Ook hier moet men ieder dubbeltje omkeren, dat zie je duidelijk aan de inhoud van de winkelwagens, als je er op let.
Een paar jaar geleden was er gerommel met de wijnen in bijvoorbeeld Bordeaux. De hebzucht van de wijnboeren kende geen grenzen meer. Over in je eigen voet schieten gesproken ;=)
Ultra goedkope wijn werd bijgemengd, soms zelfs antivries, gerommeld werd er met de appelation. Omkoopschandalen, uiteraard met een vernisje van corruptie bij de keuringsdiensten, heen en weer schuiven van papieren was en is ook een populaire bezigheid van in- en exporteurs. Flessen wijn werden "omgekat" met duurder klinkende eitketten. Er worden nog steeds hier en daar meer flessen gevuld dan er qua inhoud van het land af komt, rara hoe kan dat. Ah ja welke truc werd en wordt er niet uitgehaald. Stond iedereen verbaast te grijnzen van: hoe kan dat nou weer?! Dat de wijnhandel daarvoor uiteindelijk moest boeten was duidelijk. Wetten zijn aangescherpt, en de controle ook een beetje geloof ik. De uitvoer is nog steeds niet terug op het oude nivo. Ook al omdat er uit landen als Chili, Argentinie, Zuidafrika, Australie etc kwalitatief steeds betere wijnen komen. En dat boycot akkefietje a.g.v. die atoomproeven heeft de Franse wijnboeren ook geen goed gedaan. Tegenwoordig wordt het als een doodzonde gezien als je met de wijn knoeit. Als ze er achter komen dan natuurlijk hè? Als wijnboer schijn je dan ineens je licentie kwijt te geraken, en bijna failliet te gaan aan de boetes die dan ook nog een keertje geheven worden. Boetes zijn overheden gek op, zomaar gratis geld is nooit weg.
disclaimer: De hier afgebeelde wijnen zijn slechts als illustratie gekozen en duidt niet op gerommel met die wijnen
Nou ja ik heb het nu eenmaal graag over eten.
Naar mijn smaak wordt er gewoon teveel mee gerotzooid! Zag ik van de week een door de gasten achtergelaten Danoontje is de koelkast. Uit pure nieuwschierigheid trek je het miniscule plastikje open steekt er een lepeltje in... SCHRIK! Wat een onbeschrijflijke smerige zooi is dat toch! Mijn eerste nijging was die rommel uit te spugen, zo smerig smaakte dat. Alsof je iets met nagellak erin zit te sabbelen. Bah! Ernstig keek ik naar de vervaldatum van het goedje. Nee die was nog wel OK. Maar je zet door en lepelt nog een keer. Waar het naar moest smaken weet ik nu nog niet maar dit is gewoon gif. Staat er ook niet eens op wat er in zit, 'k bedoel maar.
Uit de kassa van de super loop je recht tegen de warme bakker aan en kriebelt de aroma van het versgebakken brood mijn neusgaten in. Wat en mazzel! Snel nog een ovenwarme Baguette Farinée geregeld, Rillette de Oie had ik al en hop als een speer naar huis. Normaal doe je wel twee keer met een baguette. Maar zo uit de oven, tsja dan is die baguette zomaar op en de Rillette ook, Goh! Dat ovenwarme brood waarvan de geur je neus in kringelt, de volle smaak van de Rillete vol in je mond staat. Het was een feest maal. Buikje rond.
Wat ook tot verslinden aanzet is keuken- of appelstroop en een lik boter op zo'n verse baguette. Nou ja opgepiept in de oven is ook nog wel te pruimen. Of een camembert lait cru (rauwe melk) ook zo, oh shit, zo zalig op vers brood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten