Telegraaf

Vanavond zijn een journalist en een projectontwikkelaar langsgeweest voor een interview voor de Telegraaf. Dat zou om half vier gaan gebeuren, maar het was al behoorlijk aan de late kant toen ze dat verplaatsten. Afijn tegen 7-nen kwamen ze naar binnen stiefelen. Tsja en dan sta je al te koken voor de gast, dus af en toe in de pan roeren tijdens het gesprek was onvermijdelijk.
Die projectontwikkelaar had banden met het VVV in Luxeuil les Bains en had gemerkt dat de Haute Saône nu niet echt op het netvlies van de gemiddelde NL-er zit. Daar wilde hij wat aan gaan doen en zocht daarom naar NL-ers die hier wonen en werken. De VVV had wat url's afgegeven, zo ook die van Dries: allegresse.eu en kwam via de daarop geplaatste link bij ons uit.
Heb in het kort uit de doeken kunnen doen hoe we hier het project opgezet hebben en uitvoeren. Ze waren ook nieuwschierig hoe die klantenwerving via het internet ging en wat voor soort klanten we nu kregen. Dat uit de doeken gedaan. Maar ze hadden eigenlijk weinig tijd omdat ze vreselijk achter liepen op hun schema. Erg uitgebreid kleppen kon dus niet. Ook jammer dat het al donker was want het huis konden ze dan niet meer echt zien. Maar goed een alinea is het wel weer waard. Toch gratis publiciteit maar weer. Fotootje achter het fornuis en hoppa dat ook weer geklaard.  Ergens in januari schijnt het in de krant te komen.

Onze gast moest ik tot twee keer toe vragen nog even te wachten. Later legde ik haar uit wat er aan de hand was, en daar had ze alle begrip voor. Uiteindelijk kwam dat de pasta ook niet echt ten goede. Die kleefde natuurlijk ietwat bij het opdienen. Een onbekend soort brood erbij: Sinesse. Wie weet wat dat nu weer is mag het zeggen. Maar het smaakte prima, bijna echt brood. Alle broodjes hebben hier een eigen naam. Niet zo als donker bruin, volkoren, tarwebrood, nee een naam. Zoals Sinesse, Miche, Brioche, Baguette Farinée, en ga zo maar door. Dat klinkt toch alweer veel poetischer in mijn oren. De prut ging er toch nog goed in en we maakten een afspraak voor het eten morgen.

MARSKRAMER
Vanmiddag werd ik weer eens overvallen door een straat koopman. Eentje die wat 'waar' achter in zijn auto heeft gemikt en dat huis aan huis probeert te slijten. Maar om nu 300 euries voor een koffer met gereedschap uit te geven, neuh dat is wel erg veel geld. Toen ie die koffer open deed flikkerde de helft op straat. Ik kon mijn lachen bijna niet inhouden. Bij het terugstoppen zag je overduidelijk dat ie niet wist wat zijn handel eigenlijk was. Dopsleutels duidelijk in een verkeerd gat in de houder proberen te  prutsen, andere stukjes die dan niet in een gaatje paste etc. Ik stond ernaar en gaapte van verbazing. Kijk wees ie op het etiket, echt origineel duits gereedschap, normaal 600 euries, van mij krijgt u dat voor 300. Op mijn vraag of het niet van de vrachtwagen was gevallen (déscendé d'un camion heet dat in mooi frans), werd met verontwaardiging gereageerd. Nee, maar het is goed dat u dat vraagt, we moeten daar eerlijk over zijn. En dan, na enige aarzeling, gaan ze altijd vragen wat ik daar dan voor over zou hebben. Kijk daar trappen we natuurlijk never nooit in, want dan zit je er nog aan vast ook. Nee zei ik we hebben al het gereedschap dat nodig is. Toch voorzichtig blijven.
Aan zijn accent te horen was dit een Roma, dat zijn zeer aggressieve verkopers meestal, die als ze de deal niet kunnen sluiten nogal grof uit de hoek komen. Deze was ook niet erg gelukkig. Liet me nog wat pannen zien, wel met geklonken stelen en hengsels, maar niet de goede vorm. En ook ditmaal: we hebben alle pannen die we nodig hebben. Wilde hij nog aan de messen beginnen maar daar had ik al geen trek meer in, we moesten aan het werk. Het wordt al vroeg donker, vooral bij het sombere weer van vandaag. Na enige moeite ging hij weer op weg, naar een volgend slachtoffer. Maar wie koopt er nu in vredesnaam gereedschap aan de kant van de weg, helemaal al niet van zo'n marskramer. Volgens BP trapten hier best wel mensen in. Nou die zijn dan niet goed bij hun hoofd. Als je alleen al denkt aan garantie en zo. En misschien is die shit wel gestolen, weet jij veel!

MAZZEL
Maar goed de journalist zou zo komen en ik wilde nog wel ff wandplaten halen bij BigMat. Als een speer naar BigMat. Want dan kunnen die door BP uitgeladen worden, en er ook tegenaan deze week. BP "huurt" een deel van een van de stallen om zijn spullen op te kunnen bergen, daarvoor levert hij weer arbeid, elke maand heeft ie dan een dag of twee werk. Daarom ben ik nu materialen aan het inslaan, kan ie ook mooi helpen bij het sjouwen.
Zo ook een pallet platen, die zijn loeizwaar. Pakketten isolatie die gewoon door hun grootte onhandelbaar zijn moet je ook al bijna met zijn tweeen sjouwen. Nu nog een bos demi-chevrons, planken en dan kan het bouwen beginnen.
Uitgerekend hoeveel platen er nodig waren, dat was dan bijna een pallet vol. Op de bon kwam een opvallend laag bedrag te staan. BigMat berekende voor een plaat iets meer dan 5 euries, en daar gaat ntabene nog een korting vanaf. Die vergat de kassa-madam er af te halen. Dus schreef de voorraadman op de achterkant van de rekening een tegoed voor 30 euries. Kijk dat zijn nog eens kortingen. Het plastic van vanochtend was ook al veel goedkoper dan de Brico en nog beter ook. Inclusief de korting kwam een plaat dan op nog geen 4 euries per stuk en zijn toch 90 x 207 cm groot. Hebben ze zich nu weer verpield of hoe zit dat. Ik zeg niets, weet niets, en denk niets. Maar volgens mij hebben ze opnieuw weer 1 plaat voor 1 m2 aangezien, want anders klopt dit niet. Nou ja, weer eens mazzel, toch? Net als vorige keer dat ze het aantal rollen isolatie voor de m2 aanzagen en 5 rollen a 40 euries voor een totaal van 30 euries meegaven. Ik zei niets, wist niets, en dacht niets. Hun probleem vind ik. Maar als je ziet welke kortingen ik de laatste tijd krijg dan vraag je je af of je de laatste 2 jaar niet enorm genept bent. Nu ja prima zo toch?

GEREEDSCHAP
Vanmiddag ook een nieuwe compressor gekocht. De buren hadden het drukverdeel blok naar de filistijnen geholpen en was de schroefdraad voor de snelkoppeling, en de koppeling zelf naar zijn klote. Een nieuw blok kost bijna hetzelfde als een nieuwe compressor, en dan is je keuze snel gemaakt. OK kun je het gat gaan uitruimen, nieuwe schroefdraad erin tappen en verloop nippel en klaar is uw ding weer. Prijs van tapijzer 30 euries, fitting 5. Een tapijzer wat je nooit meer gebruikt, en eigenlijk geen garantie dat het goed lukt. Dacht nog ff over staalpasta waar ze ook cilinders en zo mee kunnen repareren, maar dat was weer 12E extra. Liever iets nieuws dus dan weet je zeker dat't werkt. En de buren maar onschuldig kijken, toen ik vroeg of er problemen waren geweest met de slangaansluiting. Die krijgen dus never nooit meer iets van mij te leen.

ONTWERP
Het ontwerp voor het winter atelier is in grote lijnen klaar. Voor de details, hoe het een en ander aan elkaar te fietsen, daar heb ik dan nog een paar dagen voor. Die isolatie is 14 cm dik, dat wordt een behoorlijke afstand van de muur. Dat kan ik oplossen door brede planken als afstanhouders te gebruiken, krijg je een soort kastje om de pakketten isolatie heen. Want je moet wel in gedachten houden dat de isolatieplaten in de tijd toch inzakken. Daarom zorg je voor zoveel mogelijk steun. En 'prikkers' om door de isolatie heen te steken en de muur in te boren kennen ze hier niet. Zou iets met stalen pinnen kunnen doen, maar ja dan krijg je ook weer koude bruggen. Afijn denkwerk genoeg dus nog.