Als een kat sterft denkt men vaak, niets aan de hand. Er zijn er nog veel meer waar dat vandaan kwam, wat zou het. Nou geloof me, sommige mensen binden zich erg sterk aan hun dier.
Onlangs heeft bij een lieve vriendin van ons ook de huiskat de grote oversteek gemaakt. En houdt nu Bios gezelschap. Ook daar is een heleboel emotie omheen geweest. Op welk moment moet je zo'n beessie nu laten inslapen, moeilijke zaken, maar vooral heel erg emotioneel.
Ook bij mij kwam die weemoed weer op bij het lezen van dat bericht. Bios heeft toch wel ff 13 jaar deel uitgemaakt van je huishouden of zeg maar familie. Je bent dan 13 jaar samen en deel je heel wat momenten met elkaar, mede daarom, vroeg of laat komt die binding. Bij mij duurde het meer dan 10 jaar voordat ik me dat toestond. Ben namelijk van mening dat beesten buiten in de natuur dienen te leven en niet zoals altijd gebeurd in je bed kruipen, over alles en nog wat met hun vuile poten heen lopen en alles maar aflikken. Ze likken ook hun reet schoon, lekker fris dus. Maar ja, als je de zorgplicht op je hebt genomen, een paar winters samen loopt te blauwbekken, achter de schapen aangaat, het beessie je overal volgt waar je ook maar heengaat. Dan ontstaat die binding tegen alles in, toch. En als je dan in bed ligt te computeren, tsja dan kruipt ie op je buik. Mep je hem voortdurend het bed af, en omdat ie maar bleef volhouden, ach, dan laat je het maar. Volgens mij kroop Bios bij je vanuit die ontzettende angst die er voor alles, echt ALLES, was. Bij elk geluidje zag je hem schrikken. Afijn midden in de nacht hoorde je hem dan snorren bij je hoofd, mepte je hem op de grond. Kroop ie toch weer dicht tegen je aan en was je toch bang om je om te draaien anders plette je hem misschien. Zo ontstond die binding bij mij tegen wil en dank ook dus. En nadat Bios de pijp uit was begreep je eindelijk wat mensen met hun huisdieren hebben, en de emoties die er zijn als je huisdier dan dood gaat.
Tegen deze tijd zal Bios nu wel schoongeknaagd zijn door de wormen en komt er volgend voorjaar een stupa over hem heen te staan als finishing touch.
Chippie is Bios' opvolger en volgens Fannie heeft ie dezelfde streken als Bios. Nou ja het is natuurlijk wel een kat, en die heeft kattestreken. Maar wat Bios nooit gedaan heeft flikte deze kat wel. Op een gegeven moment zat ie aan de kippenbotjes te knauwen die aan Floppy worden gevoerd. Flop, een papagaai, is namelijk een kanibaal. Die vreet sinds heugenis kippenbotjes op voor het beenmerg dat er inzit. Maar Chippie zat IN de kooi van Flop. Wat krijgen we nou! Maar niets aan de hand, Flop en Chippie deelde gebroederlijk de kooi alsof er niets vreemds aan was dat een poes in de kooi van een vogel zit. Geen gekrijs van flop en geen uithalen van Chippie. Tegennatuurlijk vind ik zoiets... dat moet een zeer merkwaardig gezicht zijn geweest.
Als Chippie hierheen komt moet ie meteen een paar dingen afleren denk ik, we zien wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten