En jawel hoor!
Beaupère meldt zich wegens rugklachten via zijn slaafje af. Wat is het leven toch mooi met zulke voorspelbare zaken.
Afijn slaafje uitgelegd dat ie het puin moet ruimen voor vandaag. Toch zo maar eens even kijken of ie begrepen heeft wat er moest gebeuren. Mijn frans, hè. Maar in ieder geval is mijn beeld over de fransjes weer helemaal hersteld. Zucht.
Wordt vandaag vervolgd.
POOTJE
Het pootje schijnt nu met de "absolute" rust beter te genezen. Af en toe moet je toch ff strompelen. In ieder geval het gloeit zachtjes, maar de pijn is eigenlijk wel verdwenen. Als je je maaltje staat te bereiden dan zwelt alles nog wel op maar dan heb je het ook gehad. Hoop doet leven nietwaar, en als dit zo doorgaat zal ik in mei weer kunnen rondhobbelen zonder stok.
Is ook wel nodig want de eerste twee weken van mei zitten we praktisch vol. De derde week van mei komen er 25 wielrijders, komen aanknarren uit Freiburg of zo en rijden door naar Parijs. Er moeten 18 slaapplaatsen gecreëerd worden. Die hebben we precies maar dan slapen door het hele huis mensen. Kan ik mooi mijn hangmat eens uitproberen. De anderen slapen dan op hun eigen spullen. Dat wordt een gezellige bende. De wielrijders hebben hun eigen kookwagen, en willen alleen een douche hebben. Ik ben benieuwd hoe dat gaat die invasie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten