Stralende zon! Wow, lekker weertje dacht ik, hop naar buiten! Samen met Gilian vanochtend de tuin verder opgeruimd. Die is weer aan de kant. Na de middag zou ik dan het balkon een tweede laag geven, foutje dus. Rond half een steeg de temperatuur naar 35+ graden. Maar ja toch ging ik bezig met het smeren van de kit op het balkon. Eerst hoorde ik mijn schoenen een beetje knisperen en dacht als het niet erger wordt gaan we er gewoon voor. Een uurtje later werd het lopen eerder een soort dansen om los te blijven van de toch nog zachte kit van gisteren. Dacht ik, gewoon regelmatig je voeten oplichten, niks aan de hand. Een half uurtje later de eerste valpartij, bijna in de smurie. De schoenen bleven nu toch wel erg vastzitten. Een kwartiertje later was het over en uit, de eerste laag kwam zelfs een beetje mee. Op die manier was het zinloos om verder te gaan. Evengoed toch weer een derde van het balkon in de smurrie gekregen. Afijn de roller in de plastic zak terug, kit dicht gemept en morgenochtend zijn ze de eerste weer. Wat kan dat spul plakken zeg. Je zou zeggen goed spul. Maar het laat ook los van de ondergrond, en da's weer geen goed teken. Alhoewel met deze hitte mag je dat misschien ook wel verwachten. update: omdat de regenkans erg groot is toch vanavond de zaak maar afgemaakt is het maar klaar.
SCHAPIES 4
Een van de nieuwe rammetjes is afgelopen weekend in de pot van BP verdwenen. Die kwam gisteren nog likkebaardend ff vertellen dat er erg weinig vet aan zat. We spraken nog een keer over de prijzen. Toen liet ie zich ontglippen wat "men" voor een 1 jarig schaap zo betaalde: 100 euries. Zo kom je nog eens ergens achter, als je het maar voldoende terloops ter sprake brengt. En zijn de vrouwtjes meer waard dan mannetjes. Dus als de handel Hallal gaat, weten we nu een richtprijs.
Het is gewoon opvallend. Bijna alle schapen hebben flinke brokken stront aan hun kont hangen. Een ervan is aan de schijterij geweest dat is dus te verklaren, maar allemaal? Een paar dagen geleden zei Beaupere dat er één schuim op de bek had zitten, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten, er was niets meer van te zien toen ik ging kijken. Je moet ze wel konstant in de gaten houden, want bij zo'n kleine kudde is het meteen een slachting als er een de pijp aan maarten geeft. BP zei ook dat je ze niet te veel brood moest geven, want ook daar reageerden ze niet al te best op. Moet ik toch eens met de buurman over gaan praten, want hoeveel brood mikt die nou de wei in?
Bij deze hitte dacht ik dat ze wel een bak water zouden lusten, dus de bak vol laten lopen en de kudde gelokt met brokkies. Die hadden het zichtbaar benauwd. Zelfs de brokkies lieten ze een beetje links liggen. De waterbak was al snel zo goed als leeg. Afijn Pascal maar eens aktiveren om de schapen te komen scheren, dan is die strontbroek ook verdwenen.
Lachen! Een van de schapen loopt rond met een staartje waarvan het haar bijna helemaal verdwenen is, alleen aan het einde van de staart zit er nog een klein pluimpje, bespottelijk gezicht. Eens kijken of ik daar een fotootje van kan scoren.
Pascal had het erover dat ik de staarten moest afbinden, een touwtje er strak omheen en dan valt ie er vanzelf af zei ie. Vind ik toch niet zo'n geweldig idee, net als gecoupeerde hondenstaarten, vind ik ook mishandeling. Dan maar een staart met een pluim eraan.
HOUT
Twee weken geleden een kaartje aan de deur geplakt bij Dominque de houtboer. En gisteren stopte hij zomaar voor het huis, omdat ie me toevallig zag lopen, en om een prijs te bespreken. Hij begon met prijzen die naar mijn gevoel veel te hoog waren: 36 eurie voor een sterre (m3). En dat zei ik ook, gewoon recht voor zijn raap. Ach ja wij Hollanders zijn nu eenmaal veel te direct. Dus die prijs na enige diskussie naar beneden bijgesteld op 30. Toch hield ik het gevoel over dat er teveel betaald werd, gewoon omdat er teveel verhalen omheen gebreid werden waarom hij zo duur was. En verdomd mijn gevoel bedroog me niet. Na ruggespraak met Louise en de buurtjes bleek dat inderdaad zo te zijn. Zij betaalden minder zei Gem, zonder nu duidelijk te vertellen hoeveel. Ze spraken allemaal hun verontwaardiging uit over deze manoevre van Dominique. Hij prijst zichzelf de markt uit werd er in koor geroepen. Afijn het wordt nu uitgezocht wat de echte prijs mag zijn. Dan heropenen we de onderhandelingen weer om een normale zij het faire prijs te bedingen. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat iemand 10 meter verderop ineens veel meer voor zijn hout moet gaan betalen. In de PareVendu, een soort huis aan huis blaadje kwam al snel de prijs van 20 eurie de sterre tevoorschijn. Da's een mooi startpunt. Kan ook altijd nog Didier aanspreken welke prijs hij geeft, toch? Ook dit wordt weer vervolgd.
We zijn er bijna. Nog een paar kleine klusjes om de achterkant nog iets toonbaarderder te krijgen.
Zoiets als een kleine spritz met de hoge druk spuit om de laatste vlekjes weg te werken. De vensterbanken afwerken. Hier en daar nog wat opruimen en dan is de achtergevel eigenlijk klaar voor het seizoen.
Hier een voor en na setje.
februari 2008
april 2010
Vandaag is ook het balkon in de eerste laag kit gezet, morgen nog een laag en dan kunnen vrijdagmiddag de tegels gelegd worden. Dat wordt iets Esscher's achtigs. Zo van kleurtje links gaat bloksgewijs over in kleurtje rechts. De plantenbak in wording op de voorgrond op de foto boven, zal dan wel doorgeschoven worden naar de volgende week. Je kunt niet alles hebben.
Maar goed het balkon zal in ieder geval niet meer lekken. En de rubberen tegels gaan ook nog eens voor extra isolatie zorgen.
De laatste 2 vloerbalken zitten nu in de cementen pilonen. Die moeten nog een dag uitharden. Wel een vochtig klimaatje nu met al dat verse cement. Kunnen we vrijdagmorgen beginnen de vloerplaten vast te schroeven; tenminste als ze BP niet meteen vasthouden in het gerecht. Hij heeft twee krachtige schroeftollen meegebracht, dus daar mag het ook niet aan liggen. Hier en daar moeten nog wat korrektieve maatregelen genomen worden en dan gaan met die banaan. Op een muur afsmeren, en de plafondlatten na zitten we dan weer zo goed als op schema.
POOTJE
Het pootje vertoont nu definitief tekenen van genezing, spaar hem nog wel zoveel mogelijk. Daar ben ik dan acht volle weken mee zoet geweest.
KPN
Het drama internet, voor in Maurik, neemt in hevigheid toe. Komt er ineens een mailtje van Online en beweren ze dat ze per brief hebben aangegeven dat er geen internet geleverd kon worden op de aangegeven locatie. Die postcode check stelt dus ook niks voor! Eerst was dat een brief op de achtste en een mailtje later op de 9de. Tuurlijk jongens.
Tussen de middag ben ik maar eens gaan bellen met de KPN waarom dat zo was. Blijkt er nog een ad-mi-ni-stra-tie-ve ISDN lijn op dat adres gemeld te staan. Vraag je je af wat wij daar nu mee te maken hebben maar goed. Het mag toch niet zo zijn dat je je telefoon niet eens kan opzeggen omdat er nog een "administratieve" ISDN lijn bestaat. Prutsers. Na een goed en indringend gesprek kunnen er ineens allerlei dingen wel en kan XS4All leveren, en ook de KPN zelf ineens. Merkwaardig genoeg , als mosterd na de maaltijd, komt OnLine ook nog eens met een mailtje bij Fannie aankakken dat ze nu toch echt gaan proberen om te leveren. Je lacht je te barsten, rollen ze over elkaar heen om een DSL lijn te leveren. Maar wel diep treurig dat je een paar uur moet blijven doordrammen om je zin te krijgen. Gelukkig kost bellen vanuit LDF geen cent extra.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Dit weekend was even heftig. Op en neer naar NL om de installatie in de gangkast terug te brengen naar een voor Fannie begrijpelijke samenstelling van modem en telefoon aansluiting. Eruit kwamen de router, switch, splitter, 2 telefooncentrales, extra telefoonstopkontakten, modem, een ISDN filter en nog meer van allerlei speelgoed waar ik me de afgelopen 25 jaar mee heb beziggehouden. Die kabel voor 25 inkomende lijnen zit er nog steeds. Ook zo'n stunt van de KPN. Ja meneertje mensen die 4 aktieve lijnen hebben krijgen er meestal meer bij, dus we leggen maar een kabelboom naar binnen aan dan heeft u tenminste genoeg. Fannie die weliswaar gewend was aan mijn ongebreidelde IT nieuwschierigheid en experimenteerzucht liep zich toen toch maar even te ergeren over de rotzooi, en wanneer dat gat nu eens dichtging. Altijd mijn praktische Fannie hè!
Dat de KPN piepeltjes hiervoor 15 jaar geleden de halve straat moesten open breken, met veel zuchten en steunen het bouwpuin uit de straat moesten graven en daarmee een volle twee dagen bezig waren, het kon de pret niet drukken. De buurman met zijn ziekelijke nieuwschierigheid kwam telkens maar langsdrentelen of wat daar dan allemaal gebeurde. En hoeveel lijnen daar wel niet aangelegd werden. En waar ik dat dan allemaal voor nodig had. En waarom, en wat ik dan daarmee deed, en... en... en. In de begin negentiger jaren was iemand die de straat op liet breken voor zijn communicatie met de rest van de wereld natuurlijk wel wereldnieuws, nietwaar?
Afijn na meer dan een week had ik mijn extra lijnen en telefooncentrale. In de jaren die daarop volgden werd die kast steeds voller. Iedere keer weer wat snoepgoed erbij dat dan erg nodig aan het oude spul geknoopt moest worden. En het werkte ook nog allemaal met elkaar. Totdat de bliksem vlak bij ons huis insloeg en 90% van het snoepgoed vervangen moest worden. En gek genoeg hoe ouder het spul was des te meer was daar van heel gebleven. De moderniseringsslag = reductie van het aantal apparaten werd een heikele onderneming. Want de KPN piepeltjes die de kast open deden wilden die eigenlijk met een klap weer dichtsmijten. Daarna bleven 3 van de vier lijnen permanent dood. Dat je dan met zekere regelmaat met die toko belde om verhaal te halen op de merkwaardige manier van herstel dat niet plaatsvond werd op een gegeven moment bijna gewoonte. En altijd die verwonderde callcenter medewerkster die je aan de lijn kreeg en niets meer kon achterhalen. Dat op mijn beurt verbaasde me niets gezien de paniekerige mannetjes van de verhernieuwbouw afdeling van KPN. Ach, de franse toestanden gewend geraakt zijnde verbaasd me dat achteraf gezien niets. Zodra iets te gecompliceerd wordt steken ze hun neus in de lucht en ontkennen ze dat de zon schijnt. Uiteindelijk was mijn reactie de abo's op te zeggen en naar de concurrent te gaan voor een tot de basis behoefte teruggebracht communicatie pakket: internet en telefonie. Theoretisch heb je alleen internet nodig want (o.a.) bij Skype kun je een soort meereizend nummer krijgen waarop je over de hele wereld bereikbaar bent. Uiteraard alleen via Skype. Maarja krijg dat maar eens in het lieftallige hoofdje van mon amour! Heb ik ook niet eens geprobeerd. Voordat ze Skype ging gebruiken heeft ook al jaren gekost.
de prunis in Maurik staat in bloei
Maar op de 18e MAART - van dit jaar dus - zou alles omgezet worden, NOT. Tot de 23e APRIL werkte alles alleen met de oude interfaces. De KPN gaf, blijkens mijn klein onderzoekje, de lijnen niet vrij opdat de concurrent zijn ding kon doen. Toen opeens na een onderhoudsbeurt op de 23e viel alles uit en zit Fannie nu zonder internet en telefonie. En dat wordt met onze afhankelijkheid van juist die communicatie middellen echt behelpen. Met de nieuwe povider kon alleen met een 0900 of via een mailformulier via het web contact opgenomen worden. De mail is duidelijk een fail. En op de prepaid mobiel is 0900 niet mogelijk. Daar zit je dan met de globale interconnectivity, stuk op een falend service apparaat.
Dus vandaar die trip naar NL, kast leegruimen van overtollige apparatuur, en de constatering dat er geen DSL signaal op de lijn staat. Als laatste aktie een mailtje via Fannie's kantoor naar Online, kregen we een robot mailtje van terug. Ja ja alles goed ontvangen. Maar geen teken van leven van die boys dus. Ben benieuwd wat voor schrijverij dit weer gaat opleveren.
BP3
Ondertussen is Beaupere gewoon doorgegaan en verrek Gilian is ook weer na anderhalve week "ziektebed" komen opdraven. Wij, BP en ik, maar spotten dat je van werken toch wel errug moe schijnt te worden. En ik mag een biet zijn als ik niet even een soort ergernis in zijn blik zag opflikkeren. Blijkbaar raakte hem dat toch wel. BP had al de pest in dat ie niet kwam opdraven maar het team is weer kompleet.
De stoppenkast is gemonteerd, de boites derivation (soort verdeeldoos) voor 10/16/20 ampère idem, en de leidingen naar de andere kant van de kamer liggen netjes onder het plastic. En natuurlijk als je er niet met je neus voortdurend bovenop blijft staan komen dingen op de verkeerde plek te hangen enzovoort. Dat wordt dus even opnieuw doen voor hem. Wat is dat? Ik erger me niet eens meer, help ik verfrans!
Enne balkje zagen doe je niet met een gewone zaag, dat moet met een kettingzaag. Gaat ook heel erg soepel, in nog geen 3 seconden ben je er door. En het is omdat ik BP even liet wachten anders had ik het nog gemist ook.
Maar de stunt met die vloerbalken is toch echt niet OK. Ondanks de herhaalde afspraak dat die de plafondblakjes zouden gaan volgen, toch niet doen hè! Ja dan komt het rechter uit, klonk het. En als je dan uitlegt dat je met vloerpaten hebt te maken die echt niet breder zijn dan 61cm en dat die echt niet passen op balken die meer dan dat uit elkaar liggen en dat de buitenste kant van de eerste vloerbalk op 61cm van het hart van de volgende vloerbalk moet aansluiten, en in dit geval dus NIET hart op hart gemeten moet worden, levert ook een verwarde blik op. Bij de druif van Bachus! Afijn we gaan vandaag de rest van de balken erin leggen. Minus 6 dan want die zijn toch echt te krom, zal Frerik wel weer blij mee zijn.
Vandaag kwam een belletje dat de coating was binnen gekomen, rap opgehaald. Heeft dus 3 weken geduurd dat bestel proces. Goed, het blijft prachtig weer en morgen kunnen we toch niet in het apartement bezig omdat het beton moet uitharden. Kan het balkon mooi dichtgekit worden. Vandaag dan de rest van de muur afbikken, voegen komt dan nog wel.
Morgen moet BP naar het gerecht, eens kijken wat dat met de planning doet. Hij loopt natuurlijk wel het risiko dat ie meteen moet brommen en dan komt ie het gerechtsgebouw alleen in de handboeien uit. Stom akkefietje van 'm. In dat geval is er een plan B nodig: wat we nog kunnen doen tot en met vrijdag, dan komen massaal de hulptroepen aan.
- gewijzigd 19:00 -
Nou ja en ondanks dat je er bijna met je neus bovenop staat gaat het toch weer mis. Nivo-touwtje was dus aan een kant niet goed aangespannen of het is geslipt. Een van beiden. Hing dus een van de touwtjes in een boogje. En DUS komt nu de vloer ook met een dalletje. Voor een deel kunnen we dat wel compenseren. In de slaapkamer is de daling minder omdat het daar nog aan het begin van de kromme is. Ter hoogte van de WC / douche is het verschil duidelijk zichtbaar maar dat valt met een beetje zooi wel te compenseren. Er is dat béton légère (licht gewicht beton) waarmee je het ergste denk ik wel kunt opvullen. Een beetje sjoemelen met drempels of zo en klaar is uw kunstgebit. Maar het blijft balen omdat het toch weer extra werk is.
Nog 2 of 3 balkjes te gaan en de handel ligt erin, jammer dat Frerik een beetje laat met die laatste balken kwam. Dan 48 uur wachten en de vloerplaten kunnen erin. Allemaal net op tijd zo.
Regelmatig lees ik geenstijl.nl omdat die gasten een redelijk amusante kijk op de wereld om zich heen hebben. Ook het taalgebruik is merkwaardig maar tegelijkertijd opfrissend omdat er nogal vrij met de taal wordt omgegaan.
Tegelijkertijd zijn het volksdemagogen, haten babyboomers, de hakbars of haatbaarden, het christelijkjoods establishment en ga zo maar door. Wat ze blijkbaar niet in de gaten hebben is dat ze precies op de manier acteren en reageren als de huidige door hen zo gehate babyboomers in de sweet 60/70-ies. En dat is nogal hilarius omdat ze zich juist daar tegen afzetten. Dus wat is nieuw. Toen ging het immers ook tegen een kliek die alle macht in handen had en zich de zakken volgooiden met het slijk der aarde? Alle mooie baantjes inpikten en voor veel dingen waarmee de jeugd de pineut was de dans slinks ontsprongen. Ook toen was er sprake van mannetjesmakerij, partijbobo's die alleen gevoelig voor het pluche was. De lijst van overeenkomsten is erg lang. Ik geef toe het taalgebruik is sterk verandert, maar de situatie is toch frappant gelijkwaardig. Maar zie jij die geen stijl figuren nu op de barrikade springen, of op een andere manier aktie voeren? Ik niet. Veel kankeren maar gewoon op der handen blijven zitten. Misschien is dat wel het meest opvallende verschil tussen de babyboomers van toen en de protesteurs van nu (de volgende generatie babyboomers, sssst niet zeggen want dat weten ze zelf nog niet).
Hebben we het over de X,Y, Einstein, Nix generaties. Een prima uitzending op BNR een paar weken geleden lichtte dit plaatje eens haarfijn door met vertegenwoordigers van die soorten. Allemaal zo'n beetje vertegenwoordigd op de Geenstijl site.
Jawel veel zaken zetten ze scherp neer en maken zelfs fijntjes gebruik van de subsidie machinerie om ook een publieke omroep te starten. Hebben zelfs Wilders een tijdje op een voetstuk geplaatst om hem daarna weer net zo hard te laten vallen toen dat begon op te vallen, over opportunisme gesproken. Wat is nieuw, nieuwe wijn in een oude zak die ozo vertrouwd aanvoelt. En niets nieuws aan de horizont van menings, smaak, en stemmingsmakers in de media. Maar het blijft leuk leesvoer waar vaak een dikke satirische saus en een erg speciaal soort humor over heen gegoten is.
Wat je er ook van vind overigens, ze verwijzen soms naar sites, filmpjes en informatie die het zeker waard zijn om eens uitgebreid over het net te schuimen. Waarschijnlijk doen ze de hele dag niets anders dan vrijuit te spitten naar dat soort dingen, dus mijn zegen hebben ze.
Vandaag kwamen ze met een filmje van een kommentator aanzetten over de islam. Een paar dagen geleden over hoe braaf de zakkenvullende leden van de PvdA wel niet zijn. Een partij die denkt hoe heftiger ze zich ergens tegen afzetten des te beter zij er zelf bij varen. Dat hebben we gemerkt hoe dat ging bij Fortuijn, NOT! Maar goed uiteindelijk is de politiek toch alleen maar poppenkast. Maar wel een poppenkast waar we vreselijk mee moeten oppassen. Want voordat je het weet dienen jullie kinderen als kanonnenvoer, en dat wil je eigenlijk niet. Dacht ik zomaar als een paserende vluchtige gedachte.
LENTE
Maar het is volop lente hier, een lekker windje dus het voelt niet al te warm aan. De boomgaard staat in bloei, de vogeltjes fluiten je de oren doof. En je ziet de eerste nestjes verschijnen onder de dakrand. Zelf ben ik een paar gaten aan het hakken geweest met de houweel zodat er een paar planten in de grond gestopt kunnen worden. Die grond is hard. Volgens de regels der kunst stop ik nog wat schapenmest onderin, en dat doet meuren. Maar verser en eerlijker kun je het niet hebben. Hopelijk denken de planten daar ook zo over en slaan ze aan in die leemgrond. Wat een werk, met twee perkjes ben je bijna een morgen bezig. Maar goed als die bloemuh maar komen.
En die lammetjes groeien maar door. Pas twee maanden oud en ze schieten als het ware omhoog. BP zei dat dat komt omdat ze de ruimte hebben en plentie gras. Verder worden ze door Marianne en Gem bijgevoedert met brood uit het cafe, en af en toe krijgen ze nog wat brokjes om ze aan me gewend te houden. En een paar jengelen nog aan de uiers van hun moeders. Dus dat is bij elkaar een behoorlijk dieet. En dan wil het wel. Dram en Vlekkie hadden gisteren een wedstrijdje wie het hardste kon beuken. Dat was een ongelijke strijd want Dram is een stuk kleiner. Maar je kon het bonken van een afstand horen. Dat gaat nog wat worden als er gedekt moet worden. Het nieuwe schaap: de Kale, begint al behoorlijk bij te trekken. Die had het waarschijnlijk niet erg naar zijn zin zo in dat hokje van de vorige eigenaar. Nou ja met vijf ooien en een ram gaan we de winter in. Ook wel zo'n beetje het maximum aan dieren wat ik wil hebben op dit moment. Want waar laat je ze in de winter, zo groot is het winterhok nu ook weer niet. Misschien moet ik onder de notenboom dan toch maar een wat meer permanent iets voor ze bouwen. In ieder geval gaan de twee andere rammetjes in december naar de Halal afdeling, of moeten eerder verkocht worden. Handel!
APARTEMENT De vloer is op een haar na nu helemaal eruit, het laatste beukwerk is gedaan, en morgenochtend zal BP het laatste puin eruit kruien. Dat was dan bijna drie weken beuken, uitgraven en kruien. Zonder BP was dat never nooit gelukt. Achterin ligt de eerste vloerbalk al op de betonnen pilonen. Voorin heeft Frerik er ook een gericht, en morgenmiddag zal de rest volgen als de ramen geplaatst zijn. Zo zie je maar, als het groffe werk gedaan is dan schiet het meteen met een sprong vooruit.
Met een staal borstel wordt de cementsluier van de natuurstenen afgehaald, NOT. Ik kon die goser tien keer vertellen dat dat niet achteraf maar meteen moest gebeuren, en nu heb je het gedoe. In sommige opzichten is ie echt mega hardleers. Nou ja dan maar een beetje zoutzuur halen om de handel helemaal vrij van cementsluier te krijgen.
Dat soort spullen haal je gewoon in de bouwmarkt om de hoek: zoutzuur, chloorzuur, salpeterzuur, amoniak van +40%, aceton, en zo voort. En komplete chemiewinkel. Daar doen ze niet kinderachtig mee.
De scheiding van Didier is een vechtscheiding geworden. En er gaan advokaten aan te pas komen. Die zijn dan natuurlijk de lachende hyena's in dit treurspel. Het schijnt ook niet helemaal cool gegaan te zijn en Danielle schijnt zich via de advokaten nogal heftig tegen een in den minne te schikken scheiding te blijven verzetten. Didier zelf zit voorlopig heftig in de schulden, hypotheek van zijn eigen en het huis van de stieffamilie, en totdat deze affaire is opgelost zal ie bijna letterlijk op een houtje moeten blijven bijten. Om de haverklap staat er een auto voor het huis van Didier en worden er weer dingen ingeladen. Nou ja het zijn mijn zaken niet maar dit geeft geen goed gevoel van deze gang van zaken. Volgens de tamtam is dit een mega drama geworden. Didier zelf reageert lakoniek, hij heeft in ieder geval weer werk, dat gaat helpen natuurlijk. Overigens is er ook een kleine uittocht begonnen bij het huis van de stiefs, dus daar zal het nu ook beginnen te knijpen denk ik.
Nu ja ander onderwerp, want hier wordt ik helemaal triest van.
Blog stats
Soms ben je nieuwschierig wie je blog allemaal leest, op zijn minst waar ze vandaan komen. Om dat te zien ga je naar tooltjes zoeken, en die zijn er in overvloed te vinden op het web!
Aan de rechterkant van deze blog, zie je twee kleine wereldkaartjes staan. Als je daarop klikt kun je zien waar de lezers van de blog vandaan komen. Wordt alleen op plaats niveau gemeld en voor mij is dat goed genoeg. Grappig is dat vrienden de blog ook lezen als ze op reis of vakantie zijn, vandaar ook die klicks in verre landen. Een vriendin van ons heeft een paar jaar in madagaskar gewerkt en zit nu weer thuis. Een andere vriend zat in Dubai en zwerft nu letterlijk over de wereldbol, zie je ook weer terug. In Amerika zitten vrienden en her en der op de wereldkaart zie je rode puntjes of rondjes.
Waarom die kaartjes? In de eerste plaats gebruikte ik ze voor onze B&B site om te analyseren waar de bezoekers zaten om eventueel de inhoud van de site daarop te kunnen aanpassen, routes, letterlijke inhoud etc. Maar Google Analytics geeft meer informatie over een bezoeker: welke pagina wordt bekeken en hoe lang, via welke pagina verlaat de bezoeker onze site. En dat kun je weer gebruiken om de teksten aan te passen/aantrekkelijker te maken of de routering te vereenvoudigen. Toen GA draaide heb ik de kaartjes overgeheveld naar de blog. Blijft toch leuk om te zien vanwaar de mensen de blog lezen.
Zo blijkt uit de stats dat er trouwe lezers in Zeist, Vlaardingen en Leiden zijn en in Soest, Arnhem en Amsterdam mensen ook stevig meelezen.
De meesten kan ik dan nog plaatsen, maar er zijn tientallen mensen uit België, Frankrijk en overige delen van NL die van tijd tot tijd ook de blog lezen. Dat is natuurlijk hartstikke leuk. Hier een kaartje van de NL lezers en lezeressen.
Dat onbekenden de blog lezen bleek wel uit de 12 of zo mailtjes die ik kreeg over hoe het project Mailleroncourt aangepakt is. Want in onze kennissenkring is dat verhaal wel rondgetoetert. Dat was de opvallendste mailing overigens, en heel af en toe komt er een opmerking onder de blog, of een mailtje uit het niets met een vraag. Dat is ook erg leuk. En van opmerkingen over mijn stukjes geniet ik dan weer. Afijn het bloggen is een leuke tijdspassering geworden als je zo op je stoeltje op het balkon zit of in de lange winternachten wat voor je uit zit te tikken lekker warm onder de dekens en de kachel op erg hoog. Dan weet je in ieder geval dat er veel mensen zitten mee te lezen, zo'n 700 keer per maand.
Gisteren was het prachtig weer, prima zonnetje, dus hop de tuin in en maaien.
Op de vide greniers staat er altijd iemand met zo'n universele kop voor de bosmaaier: 29 euries en afdingen is er niet bij. Bij de brico zag ik hetzelfde ding liggen voor 15. Die gekocht want het leek me a: een prima manier om met wat groffer geweld door het omhooggeschoten gras heen te fietsen en b: minder kostbaar in gebruik. Bovendien schoot die kop die erop zat iedere keer los en was het een crime het ding te laden, ook al werd het touwtje automatisch gevoed. Beslist niet handig dat ding. Binnen een dag waren de twee tuinen gemaaid en ook nog tijd over om een beetje te snoeien en de rest van de voortuin te fatsoeneren. Het ziet er weer een beetje toonbaar uit. Volgende week komt er een nieuwe lading plantgoed uit NL en kunnen we het tuinenplan verder invullen.
Komt er halverwege de morgen iemand binnenlopen die mijn mail aan heel iemand anders in zijn handen heeft. Mijn vraag voor een extra studiootje werd daarmee beantwoord. De groep die hier in augustus komt had namelijk voor iemand anders ook nog een unit nodig. Dat is dan geregeld net iets binnen het budget dat ik ervoor heb gekregen. Het is wel even klimmen op de fiets vanaf Fontenois la Ville maar halverwege gaat het weer afwaarts dus de stijging, zal ik maar zeggen, is neutraal. Maarja voor iemand die dat niet gewend is zal dat even wennen zijn. Eens kijken of ik via BP een scootertje kan regelen.
RAMEN
Vrijdag komen ze de ramen plaatsen en zijn we nu druk met het afsmeren van de kozijnen. Rondom houden we één centimeter speling aan, dan moet dat plaatsen wel lukken.
Ruim 70 centimeter is hier uit het kozijn gehakt, geeft toch weer een boel licht extra. Muurtje is dan toch weer bijna 60 cm dik, daar kwamen een hoop herbruikbare stenen uit, weer mazzel. De vensterbank is gemaakt van de oude vloerstenen, staat leuk dat handgehakte spul. Juist daarom is dat verhaal ook niet helemaal vlak. Maar met deze breedte kun je er wel lekker op gaan ziten. Onder de vensterbank zitten nog wat grauwe plekken, die zijn blijkbaar vergeten met de schoonmaak. Als de vensterbanken klaar zijn dan kan ik daar nog even de hogedrukspuit langs halen. Er zijn sowieso nog wat plekjes die een extra beurt moeten hebben, kan dan in een keer mee.
Cement wordt met een trowel heel traditioneel tegen de muur aangekwakt. Een klodder van die brei op de trowel, en met een zwaai, zwiep je dan het cement tegen de muur aan. En als je denkt dat dat eenvoudig gaat, dan moet je dat vooral eens gaan proberen. Daar is een speciale polszwaai voor nodig. Mij lukte het niet echt. Non de plus, zo zijn we lekker bezig.
Als zugabe een portret van Beaupère.
Hij houdt wel van een geintje, gaat zo zijn gangetje, af en toe moet je hem ff corrigeren of op een idee brengen. Maar dan gaat ie lekker door. Zijn persoonlijk slaafje Gilian, is net als alle jeugd aan zijn mobiel gekleefd, en legt het werk neer du moment er een sms-je binnenkomt. Meteen wat van gezegd, dat ie dat maar na werktijd moet doen. Anders krijgen we een tweede Damien en we weten allemaal waar dat eindigt. Die knaap lijkt een soort "boss engine" te hebben, zodra er geen toezicht meer is stopt het werkt. Zodra de baas binnenkomt komt ie ineens weer tot leven en beweegt druk. Wat is er toch met die knapen?! Omdat het leven op het platteland uitzichtsloos is voor de jeugd? BP heeft dat ook wel in de gaten en laat de jongen een beetje vrij. Iedereen is hier op zoek naar werk zegt ie.
Vanochtend kwam Frerik de nieuwe vloerplaten leveren, nu wel met mes en groef. Wat me wel tegenvalt is dat Frerik het plaatsen van de balken maar voor zich uit blijft schuiven waardoor we het kritieke punt beginnen te naderen. In project stijl is dat het moment dat de erna volgende aktiviteiten opnieuw geplanned moeten worden, of om met een bepaalde aktiviteit te kappen. Maarja het was sowieso al moeilijk de ramenjongens op deze week te krijgen, dus herplannen gaat en iets financieels doen en wellicht schuift dat dan zover op dat de gasten in een kamer zonder ramen moeten gaan slapen in mei. Dat kan natuurlijk niet.
Nu is morgen het grote moment. En ojee, de derde vloer moet er toch nog uit. De plak beton komt voor een deel teveel omhoog. Dan maar weer een kango regelen bij de verhuurboer.
In ieder geval denk ik niet dat de mensen die de ramen vrijdag komen plaatsen al op de nieuwe vloer kunnen gaan lopen. Eens kijken wat de expert er morgen van zegt. Ben benieuwd.
Overigens BP kwam met het idee om voor de ramenjongens een soort loopstijgertje te maken zodat ze er fatsoenlijk bij kunnen. We zien wel.
Daar zit je dan, in de voor 1.2M euries gerestaureerde kerk van Mailleroncourt. Wel lekker die verwarming onder je bankje, het is steenkoud in die kerk!
Afgelopen zaterdag werd daar, een letterlijk donderend, concert gegeven door de fanfare van Fougerolles. Een plaatsje hier zo'n 25 km vandaan. De tuba en de drum zorgden samen voor een kabaal zodat het horen en zien je verging. Alsof er een M1 tank vol gas naar binnen kwam rollen. Verbeelde ik me dat nu, of keken tijdens het spelen een paar orkestleden een beetje benepen omhoog? Verwachtten ze dat er iets naar beneden zou komen?
Maar wat kun je van een plattelands fanfare nu eigenlijk verwachten. Behalve dan dat ze wild enthousiast zijn met de muziek en dat ieder lid van het orkest zo hard mogelijk speelde. Dat het een kakafonie van instrumentaal geweld was, en je uit je geheugen de melodie moest reconstrueren van wat men poogde ten gehore te brengen deed geen zier af aan het zichtbaar plezier hebbende orkest. Dat de orkestleider zijn trompet ook nog eens ter hand nam en daarom iedereen die de maat nog niet gemist had, dat nu wel deed. Wie geeft daar nu om.
Ik moest voortdurend denken aan een zwalkend groepje muzikanten, de dirigent als verpersoonlijking van Dik Trom, voorop. Dat dan met veel kabaal door het dorp heen scheerde. Dat gaf veel binnenpret. Aan de buitenkant leek het dan ook alsof ik er vreselijk van genoot, maar het waren de beelden in mijn hoofd die me voortdurend deden grijnzen. Echt je waande je diep terug in de 19e eeuw van straat orkestjes die van bar naar bar zeulden. Een rasechte filme noir / Fellini scene. Wat een vertoning en wat een onmogelijk kabaal. Als "le bon dieu" daar nog niet van wakker is geworden dan begrijp ik het ook niet meer. Didier maar schreeuwen; "geweldig hè?" Tsja en wat moet je dan terug roepen. Zoiets van: "ach het is geluid". Want muziek... dat was iets anders. Maar wie ben ik, die zijn viool 30 jaar jaar geleden aan de wilgen heeft gehangen en nu weer opnieuw is gaan krassen. Toch?!
Verbeelde ik me dat of klonk het gekreun van de diverse komponisten wiens "muziek" ten gehore werd gebracht, onder uit de krochten van de kerk? Allemachtig wat een tering kabaal! Maar om dat nog eens mee te mogen maken. En de burgemeestersvrouw had me nog zo gewaarschuwd: "ach men is niet zo muzikaal hier..."
Maar wat dondert dat, er is anders toch geen zier te beleven hier. Elke aktiviteit is dan meegenomen in dit dorp.
Kijk dat jasje dan van de dirigent dat telkens omhoog kroop en de vetrollen op zijn heupen liet zien. Hij trok het iedere keer weer met een hand spelend en met de andere het vest telkens weer naar beneden. Wat spande dat strak om die pens heen. Om je te bescheuren zo'n scene. En dat kleine jochie dan, die deed dapper mee, maar hoe dan ook vreselijk vals speelde, én uit de maat. Links, voor de kijkers, zaten de drie muppet mannetjes samen een komplot te smeden: wij doen gewoon ons ding en wat de rest van het orkest doet zal ons worst zijn. Heerlijk samenzweerderig. Kijk dan eens! Die grote trom speler, pom pa pa pom papapa bewoog zijn mond, en ramde keihard op zijn drum. Geweldig die rood aangelopen kop. Rechts een joekel van een tuba, het manneke eronder was eigenlijk onzichtbaar. En zo met elkaar produceerde het Fanfare kollectief uit Fougerolles een ernorm gebrom, gefluit, geroffel en geschetter. Het mocht een wonder heten dat er niet van alles naar beneden kwam.
Klik hieronder om mee te smullen van dit visueel en akoestisch geweld.
Nou ja de kwaliteit van dit filmpke houdt ook niet over, had mijn nanopodje mee moeten nemen. Het is in ieder geval lekker compact gehouden en nog geen 2Mb. Have fun.
VERRE d'AMITIé
Na afloop werden we voor een verre d'amitié (glaasje uit vriendschap) uitgenodigd. Altijd goed, gratis drank toch. Weer een gelegenheid voor netwerken. Natuurlijk zette ik onze auto met die markante belettering pontificaal voor de kerk. Je moet nooit nalaten reklame te maken en het is altijd goed om aan te geven dat je deel uitmaakt van deze gemeente door je gezicht bij dit soort sociale happenings te laten zien. Zo langzamerhand weet iedereen van ons bestaan hier en is daar heel positief over. Men vraagt altijd belangstellend hoe het gaat en dan kun je weer een beetje PR doen. Dat klinkt erg berekenend maar als nieuwkomer moet je je nu eenmaal extra inspannen, en dat gaat op die manier het beste.
De burgemeester stak natuurlijk zijn praatje af, en dat ongebruikelijk kort. Slechts een of twee volzinnen volstonden. Merkwaardig. Maar zoals gezegd, ik mengde me onder de mensen en maakte hier en daar een praatje. Frustrerend als je soms naar woorden moet zoeken, maar goed, het lukt me steeds beter om me verstaanbaar te maken.
WIJN
De (witte)wijn die geserveerd werd is uit onze omgeving, smaakt als de meeste wijnen uit de jura in het geheel niet onverdienselijk. Naar mijn gevoel net ff iets te koud geserveerd maar dat zal mijn onwetendheid wel zijn. Persoonlijk vind ik de Jura wijnen een beetje aan de dure kant: 10 euries en meer per fles. Terwijl de meeste redelijk drinkbare wijnen niet boven de 7 euro komen. Oh ja je hebt echt wel wijnen van 30 euro en ver daarboven in de supermarkt liggen, maar wie koopt die nu. En al helemaal niet daar.
Over wijnen gesproken.
Meestal hoor je van die opgefleurde verhalen en gezemel over wijnen met de nodige mooispraak er om heen. Daar ben ik net een beetje te naïef voor. Tuurlijk het zal best wel een funktie hebben, weet ik zeker. Bij ons is de wijn echter een ingrediënt waarmee we onze gasten proberen te verwennen. Gedurende de afgelopen 2 jaar is er in le Mouton Qui Rit uiteraard van hartelust geëxperimenteerd met wijnen van diverse classes en prijs. Soms stuitten we op de beruchte "chateau migraine" wijnen en af en toe zat er een lekkere slobberwijn tussen. Wij zoeken naar wijnen die prettig drinken bij de maaltijd. Ik zeg met opzet geen tafelwijnen, die hebben een beetje negatieve klank. Eet-wijnen dus. Na jaren stevig euh "testen" is er een selektie goed drinkbare wijnen overgebleven die uitstekend passen bij onze diners. Nee het zijn beslist geen grand cru's, gewoon prettig drinkbare wijnen zonder poespas.
Afijn. Wijnen testen voor de gastentafel gaat hier op een vrij eenvoudige maar doeltreffende manier. Je koopt een fles van een redelijke druif, streek of bekende naam: grenache, shiraz, pay d'Oc, Langedoc, Bordeaux, Corsica, en ga zo maar door. Of je pakt juist die fles omdat het etiket goed verzorgd is, de naam je aanstaat, een beetje op je intuïtie dus. Of naar zo je pet staat.
Zal die of deze wijn je bevallen, dat weet je natuurlijk allemaal van te voren niet. Of je ziet etiketten met iets als club sommeliers, selection de [van wat weet ik het], dan: vermeld in la guide de (gids van)... Daar pak je dan ook een fles van mee. Spannend, want een onbekende fles meenemen is toch altijd een gok nietwaar?
Thuis gekomen ga je er op je gemak voor zitten, trekt open die fles en je neemt een slok. Je merkt dan meteen of de wijn verder als kookwijn in het eten gaat, kan altijd, of en dat is een doodenkele keer wel voorgekomen dat ie meteen doorgespoeld wordt. Verdere poespas is er niet bij. Een stukkie worst of kaas en brood is altijd wel in de buurt, dat "maal" ik dan mee. Mjammie.
Daarna volgt een simpel doch doeltreffend selectie proces. Slok goed? Neemt een heel glas. Bevalt? Neemt nog een glas. Smaakt nog steeds? Deelt de rest van de fles met iemand of bewaar voor morgen. Bevalt nog steeds? Drinkt gedurende een avond / vrije dag een hele fles leeg. Geen koppijn daarna en nog steeds "smaakt goed"? Zet de fles een van je gasten voor met een bijpassend gerecht. Bevalt nog steeds? Meerdere gasten voorzetten. Nog steeds goed? Opnemen in wijnrekselectie en koop naar behoefte in. Flessen waar ook maar de geringste negatieve indrukken bij ontstonden staan op de "ondrinkbare" lijst. Zo hebben we uiteindelijk wijnen overgehouden van Corsa, wijn uit de Corbière, de druif Grenache/Shiraz uit pays d'Oc doet 't altijd goed, een rosé Chardonnay uit pay d'Oc etc, Luberon, een Bordeaux club sommeliers. Heus allemaal geen spektaculaire wijnen, betaalbaar (max 7 euro) en prima bij het eten dat we onze gasten voorschotelen. Natuurlijk let je een beetje op de kleur, hoe de wijn hangt in het glas, de reuk, tanine, en de nasmaak. Maar veel verder dan dat gaan we echt niet. Of de wijn naar frambozen smaakt, een eikengeurtje heeft of desnoods naar anjelieren ruikt, en een heel arsenaal aan kriteria die ook nog benoemd kunnen worden... Sommigen wijnproevers vinden dat belangrijk, heel goed. De hoofdzaak voor ons is dat de wijn onze gasten bevalt.
Mijn eigen favoriet is de wijn uit de Haute Medoc, een beetje zware fruitige wijn, erg lekker, is een stuk duurder, en valt daarmee eigenlijk buiten het budget voor een table d'hôtes. Maar alles is mogelijk bij ons, voor een prijs ;=))
Wie denkt dat ik een rode neus heb gekregen? Nee hoor! Je moet gewoon een beetje dicipline hebben en dit soort akties niet te vaak doen. Er gaat soms best wel eens een week voorbij zonder dat er een druppel alcohol gedronken wordt. En gewoon doelgericht testen, dan hou je het binnen de perken. Maar ja als je gezellig met je gasten zit te kletsen dan gaat er soms echt wel eens een extra of fles wijn door. En af en toe wil je ook je gasten eens iets laten proeven, die vinden dat vaak heel spannend. Moet er dan wel bij vertellen dat dat op het huis is. In mijn eentje komt dat extra glaasje of flesje natuurlijk, zelfs bij het uittesten, niet voor. Dan houd ik het op een of twee glaasjes. Niets heerlijkers dan bij zonsondergang op je balkonnetje een glaasje weg te sippen, en dan toch behoorlijk nuchter te blijven.
BORDJE
Mooi, voor het nieuwe seizoen is los gebarsten heeft de burgemeester keurig onze naambordjes aan begin van het dorp laten plaatsen. Het heeft even geduurd maar dan heb je ook wat.
Kijk precies in het midden. Geel op groen, de officiele kleuren. Geheel gratis verzorgd door de gemeente, waarvoor onze grote dank. Chambre d'Hôtes LMQR staat erop. We behoren dan nu echt helemaal officieel tot de middenstand van het dorp. Wel kicken hoor! Weer een stukje verder in de marketing en publiciteit.
Vanochtend om 0700 kwam de vrachtwagen langs om de vloerplaten te brengen. Een klein maar ozo gespierd manneke kwam me vriendelijk tegemoet, wenste me goede morgen en begon met het uitladen. Met ogenschijnlijk gemak zo die platen van 250 x 122 over de schouder op de pallet. Daar moet je erg sterk voor zijn. In no time was ie klaar.
En jaaaaaaawel hoor! Ik mag toch een biet zijn als het niet wéér eens de verkeerde platen zijn, namelijk zonder mes en groef. Afijn Frerik kwam een uurtje later met de balken aanzetten. Wim had een url gemaild (houtinfo.nl) hoe je de afmetingen van het hout uit kon rekenen. (zat zelf natuurlijk al weer moeilijk te doen door buigbelastingen en zo door te rekenen) Frerik echter vond die berekening op de site wat eigenaardig gaan, een beetje snel door de bocht namelijk, maar gaf gelijk ook aan dat voor een vloer die rust op de ondergrond er geen probleem moest zijn met de afmetingen die gekozen waren. Zelf kwam ik op ietsjes hoger uit, maar het is geen verdieping vloer en de vloer hangt niet vrij. Gewoon iets meer cement pilonen voor de stevigheid en klaar is uw kunstgebit. Zijn jongens geven meestal een faktor 2 voor de veiligheid. Ook weer overdreven vind ik, vanuit mijn technische achtergrond. Nou ja het hoeft geen storm te houden, slechts een vloer met matige tot lichte belasting.
Afijn van die platen baalde hij natuurlijk als een stekker. Hij had een heel verhaal hoe onbeschoft de leverancier wel weer niet was en dat ie weer eens een rad voor de ogen gedraaid had gekregen door de vertegenwoordiger. In mijn opinie gebruiken leveranciers heel vaak deze bullie techniek, je koopt daar dan misschien een keer en: volgende. Leveranciers kijken blijkbaar niet verder dan een enkele hit, of willen gewoon geen goede klantrelatie opbouwen. Of het interesseert ze geen bal: klanten zat. Hoe lang ze dit gedrag vol denken te kunnen houden is mij een raadsel. Het overkomt mij ook wel eens dat leveranciers denken je te kunnen overdonderen/schreeuwen en daarmee denken weg te kunnen komen, of op zijn minst hun gelijk af te dwingen. Wat ben ik allergisch voor dat soort figuren. Het loont best wel om goed uit te zoeken waar de konkurrentie zit.
Je merkt overigens aan van alles dat het slecht gaat in de bouw: assortiment in de bouwwinkels loopt sterk terug = minder verkoop. Op de meeste niet courante artikelen ligt een stoflaag: teken aan de wand. Levertijden beginnen extreem op te lopen = breuk in productieketen = -/-. Nog een excuus om liev te zijn naar je klanten. Die kit voor het balkon is nu ook al twee weken in bestellling. Die verloopring voor de kachel duurde ook weken zoniet maanden. Bouwactiviteiten in de omgeving zijn minimaal. Kortom allemaal crisis verschijnselen. Maar niemand die zal toegeven dat het slecht zaken doen is tegenwoordig. Totdat ze echt op hun bek vallen, en dan is het natuurlijk de schuld van de overheid of in ieder geval van iemand anders.
Die platen dan maar weer. Frerik zei dat dit toch niet de platen waren die hij had "willen" bestellen. En met de aansluiting van de platen zou dat inderdaad een probleem kunnen geven. Natuurlijk was er wel weer een oplossing, zoals voor alle technische dingen er een oplossing is. Maar hij zei later ook wel dat platen zonder mes en groef niet ideaal zijn. Kijk met zo'n aannemer kun je nog eens om de tafel zitten.
Zelf bracht ik te berde van: de gasten zakken maar een keer door een vloer en die ben je dan voorgoed kwijt, inclusief de z.g. "suspects" die ervan horen. Dus gaan we voor de best mogelijke oplossing.
En ik ben nu eenmaal gewend om voor de eeuwigheid te bouwen, of er iets aan te doen dat een eeuwigheid houdt. En heb totaal geen zin om over 5 jaar de handel af te moeten breken omdat de ondervloer begint te bewegen. Dus er komen nieuwe platen, mét groef en messing.
We bespraken even hoe nu met het uitgraven van de boden verder te gaan en dat hij maandag samen met BP en Gilian (het slaafje) de eerste zoveel balken ging leggen. Daarna moeten die twee het kunstje zelfstandig verder kunnen gaan doen.
Met BP heb ik met een paar latten op de grond de layout van de kamers uitgelegd. Daarmee zie je goed de verhoudingen in de ruimte zelf. Na een beetje heen en weer geschuif werden het verhoudingen zoals die in mijn hoofd zaten. Een wat bredere gang/hal en iets meer ruimte voor de zit-slaapkamer. Maar misschien moet dat net anders om. Volgens een opmerking van Dries een paar maanden geleden, konden we misschien beter de slaapkamer meer ruimte geven ivm het aantal bedden. We laten het nog even bezinken besluiten we. En ook al is dat puur voor de documentatie, het ontwerp zal dan aangepast moeten worden.
GEVEL
Gisteren heeft Gilian het balkon verder gereinigd en heeft de gevel schoongespoten met de hogedrukspuit. Wat een verschil zeg. Hier en daar moet nog even nagewerkt worden volgende week. Het ergste is eraf, de rest van de zwarte smurry is met een beetje chloor en anti mos verder wel schoon te krijgen. Er zijn hier en daar nog wat hardnekkige plekjes. Nabehandelen met hydrofuge en de gevel kan er weer jaren tegen. Gezien de hoeveelheid smurry die er afkwam vermoed ik dat de laatste tien jaar er geen schoonmaak van die gevel is geweest. Zo'n hoge drukspuit blijkt behoorlijk geschikt te zijn voor het reinigen van dit soort gevels. Wellicht een of ander schoonmaak goedje zou de handel in een keer schoongemaakt hebben. Alhoewel je maar nooit weet wat daar weer inzit aan puinzooi. Die "professionele" gasten die voor 2400 euries het zelfde werk zouden doen kunnen wat mij betreft dan ook lekker in het stof gaan happen. Want Giliian is voor een 10e van de prijs ook klaar. Je werpt er nog een paar vloeistofjes tegen aan en je bent de komende jaren weer verzekerd van een nette gevel voor minder dan een kwart van de prijs. Vraag je je wel af hoe men aan die bedragen komt. Goed, zeg maar 500 euries als je het proffesioneel zou willen doen, incluis de vloeistoffen, en dat doen we. Maar 2400 is dan toch wel een beetje teveel van het goede. Je bent er misschien twee dagen in totaal mee bezig. Dan nog wat reparatie aan het crepie, en om het helemaal af te toppen zou je de gevel ook nog weer in de verf kunnen zetten. Maar persoonlijk vind ik crepie en veel betere oplossing dan verf omdat de verf er na een paar jaar gewoon weer van af gaat bladderen, en dan kun je weer 200+ euries aan verf er tegen aansmeren. Crepie is een soort cement/kalk smurrie met een kleurstof erdoor. En daardoor zal het niet gaan bladderen en houdt het betrekkelijk goed de kleur. Met een beetje regulier onderhoud gaat zo'n crepie bestuukte gevel 10-tallen jaren mee.
Eens ff kijken vandaag of er voldoende zand enzo is, de betonmolen alvast laten klaar zetten, cement naar beneden halen en dan staat alles klaar om maandag samen met Frerik de balken te gaan uitrichten.
Vanmiddag de lijst met dingen klaargemaakt voor in BricoDepot morgen dan kunnen we zo doorfietsen de volgende week. Lijkt wel of we georganiseerd zijn. ;=)
Ah en dan het eerste stuk antiek komt uit de grond, een potscherf, denk uit de jaren 50/60 zo te zien.
BP gaat alles bewaren wat ie tegenkomt. Misschien zit er wel iets leuks bij om te bewaren.
TUIN
In het kader van de revalidatie, de tuin machinerie een onderhoudbeurt gegeven. Alles draait nu weer en dit weekeinde het gras maar eens gaan kortwieken. De eerste rozen worden nu geplant en de twee rodondendrons moeten ook ergens in de grond geplempt worden. Eens kijken naar het beplantingsplan. De grond die uit het apartement komt kan prima gebruikt worden als opvulling voor de plantenbakken. Maar dat is natuurlijk veel meer dan er in die bakken zal gaan. Daarop kwam het idee om naast de opgang naar de grange een nieuw plantenperk aan te leggen. Dat leek ons allemaal een prima idee. Zo gezegd zo gedaan en de eerste kruiwagens worden er al gestort. Dan kan Gilian volgende week een laag schapenmest op de plantenbakken kieperen en zijn we weer een heel eind op streek. Toch wel fijn om zo te kunnen werken.
ISABELLE
Tegen het einde van de werkdag kwam onze dorps manusje van alles langs. De schapenscheerder ook wel de Slak bijgenaamd, vanwege diens werklust volgens de dorpelingen. Weet nog steeds niet hoe die gosert heet. Maar goed. Hij diste een verhaal op dat zijn buurman klaagde over de beesten achter in diens tuin. Dat stonk, maakte maar kabaal. Nou ja en dan wonen ze dus achter de boerderij, begrijp jij het? Wetende hoe panisch franjses reageren op problemen (een kort geding wordt hier zeer snel aangespannen) Kortom hij moest en zou van zijn dieren af en bood ze ten slotte mij aan. Natuurlijk veel te duur. Kom maar eens mee kijken zei ie. Dus ik die paar honderd meter met de auto erheen. Is het een joekel van een geit en een twee jarig ondermaatse schaap. Voor die geit had ik wel belangstelling, maar nog een schaap erbij, dat werd toch wel erg veel dacht ik. Maar kon ze alleen allebei tegelijk kopen. Dus ik bied 100 en daarvan weer ik dat dat een redelijke prijs is. Na veel loven en bieden komen we voor de twee op 130. Met de 50 van BP er weer af heb ik nu dus voor 80 euries een schaap dat volgend voorjaar aan het spit gaat bij de halal klanten en een geit die het oude gras in de boomgaard gaat kortwieken. En desnoods volgend jaar ook aan het spit gaat voor een leuk bedragje. Lusten geiten ook brandnetels? Afijn morgen maar een ketting kopen en kijken of ik het beestje kan vangen. De geit heet heel poetisch Isabelle, en zichtbaar was Slak gek met het beest. Maar met het schaap heeft ie minder mee. Ziet er ook niet echt gezond uit vind ik. Veliest aan de voorkant haar, naam snel gevonden: Kale. Afijn we hebben weer twee kandidaten op de verkooplijst staan. Voor de zomer hebben we dan voldoende aaibaar spul in huis en in de winter ach wie weet wordt Kale nog bezwangert. Dan mag ze blijven. De andere dieren reageren wel heel schrikachtig en draven als een dolle door de wei heen. lachen. Schapen kunnen eigenlijk best hard lopen zeg! Nou ja morgen maar eens kijken of ze al wennen aan elkaar. De kudde is nu 5 ooien, 1 ram, 4 lammeren, en een geit. Dat wordt scoren met de halal klanten. Misschien moet ik ze allemaal eerst maar eens naar de boomgaard lokken morgen en de handel daar dicht doen. Dan kunnen ze flink gaan maaien.
Beaupère heeft het blijkbaar echt in zijn rug. Maar diens slaafje is vanochtend, met een briefje van BP, wel weer op komen draven. Dus dat is veelbelovend. We zijn nu alles aan het voorbereiden om de houten vloer te kunnen gaan leggen. Opruimen, afval wegwerken, plaats maken voor materialen etc.
KEUKEN
Nu wordt de telefoon niet altijd opgenomen als ik in het schermpje "secret" zie, maar gisteren was het een ongebruikelijke tijd om door een callcenter gebeld te worden. En nam ik maar op. De taktiek is om dan een paar seconden te wachten voordat er iets gezegd wordt. Want ook dat helpt om de belcomputer om de tuin te leiden. Geen herkenning van een stem doet het programma bijna altijd besluiten op te hangen en niet naar een levend persoon door te verbinden. Dit keer kwam er meteen iemand aan de lijn. Dat is dan een goed teken. Er werd me verteld dat de keukenjongen woensdag, vandaag dus, niet kon komen omdat zijn vrouw in het ziekenhuis lag. Waarom dat erbij verteld moest worden is me een raadsel maar goed. Die hebben blijkbaar nog nooit van het eerste axioma van data-anarchie gehoord (geef nooit meer info dan strikt noodzakelijk aan onbekenden). Nu blinkt deze blog daar bepaald niet in uit, integendeel, soms moet ik achteraf wel eens wat wissen.
Afijn. Het komt me wel bijzonder goed uit, want veel is er niet gedaan om de zaak voor te bereiden, met mijn kapotte pootje ging dat nu eenmaal niet. Net als het ramen zetten wordt ook deze aktie doorgeschoven naar de volgende maand. Geen echt probleem, nog niet althans.
POOTJE
't pootje gaat nu echt vooruit, de pijn is helemaal weg en het gloeien en de zwelling neemt per dag af. Volgens de experts moet er nu helemaal opgepast worden de voet niet te belasten. Omdat het anders weer achteruit gaat. Men bezweert me: geef de voet juist nu rust. Moeilijk, want ik klim nu bijna tegen de muren op.
APARTEMENT 2
Toch maar goed dat er internet is en kun je wat filmpjes downloaden, informatie over vloeren, balken etc opzoeken. Sites naspitten over riolering, waterdichtmaken van balkons en ga zo maar door. De voorbereiding van de verbouwing van het gastenapartement vaart er wel bij. Wim weer wat schetsen gestuurd voor aansluitingen van water en electro, dus daar zal wel weer intelligent over na gedacht gaan worden.
Aansluitingen op de riolering gaat een uitdaging worden, vooral met betrekking op het verval en zorgen dat er geen vacuum getrokken wordt en er daarmee stankafsluiters droog komen te staan.
Schetsen uit de losse hand gemaakt dus er zal best nog wel het een en ander aan mankeren. Het mooie van digitale dingen is je kunt er aan blijven pielen, kost geen snipper papier.
Het aantal politieke partijen! Waar slaat dit op! Zes-en-Vijftig stuks zogezien. Je lacht je toch te barsten zo. Belachelijker kan het nederlandse volk zich niet meer maken. ZES-EN-VIJFTIG.
Om er een paar van de gekste uit te halen:
1NL EénNL; kennelijk een partij van een mens.
DG De Groenen; huh? hoeveel groen hebben we nodig. (Groen + D66 + PvdA = levenskosten veel hoger)
DSvJ De Stem van Jezelf; tuurlijk joh.
EEN Partij één; wie volgt?
EER Eerlijk ; van nature liegen
GVIP Groen Vrij Internet Partij; piraten!
HHH HHH Partij; herhaal partij
HNL Heel NL; som der delen is meer dan de afzonderlijke delen?
ID Islam Democraten; kruistochten
ISVN Ik Stem Voor Nederland; ik ook
LDP Liberaal Democratische Partij, next!
LOT LOT to.kg; watte?
LRVP LRVP - het Zeteltje; die is tenminste eerlijk: zakken vullen doet
MEE Meebeslissen.nl; gefiksts
MOED MOED; houdt de moed erin
NCPN Nieuwe Communistische Partij; meer staatstereur?
NKP Nederlandse Klokkenluiders Partij; bim bam!
NMP Nederlandse Moslim Partij; hé die kennen we al
NN Nieuw Nederland; oude wijn in nieuwe zak
NT Nederland Transparant; het is nog nooit zo duister geweest, dus deze hebben we nodig
ONS ONS Nederland; "Ik, Mij en Mezelf" , maar ONS? 'k geloof er geen bal van
OP de Ondernemerspartij; golddiggers
PD Partij van Djkaan; ook eerlijk: ik wil een zetel en mijn zakken vullen
PDP Progressieve Democratische Partij; haan kleef aan!
PIP Platform voor Integrale Politiek; krijg nou de PIP!
PmCAO Partij moederCAO; oermoederlijk: grote aaibaarheid
PMS Partij voor Mens en Spirit; zo depri...
PP Piratenpartij; kijk dat is een duidelijke: afschaffen die big brother praktijken!
PRK Partij Rechten Kind; OK die dieren komen ook nog wel
PVDA Partij van de Arbeid; houd je hand op je knip, ze stelen als de raven!
PvdD Partij voor de Dieren; net als die moeders
PvdJ Partij voor de Jongeren; ouwehoeren kunnen ze wel
PVDM P.V.D.M. en alle overige aardbewoners; alu hoedje opzet!
PvdN Partij van de Niks; inderdaad!
PvG Partij voor Gerechtigheid; HHH
PvhK Partij voor het kind; na moeders en dieren kan die ook nog wel!
PVN Partij voor Nederland; welk land?
PVV Partij voor de Vrijheid; vrijheid in gebondenheid
SD Stemdirect; doen we dat al niet?
SGP Staatkundig Gereformeerde Partij; laten 50% potentieel liggen, subsidie doet intrekken
SLP Sociaal-Liberale Partij; nog een big brother fanaat
SMP Solide Multiculturele Partij; lemen voeten, die lossen vanzelf wel op.
SP Socialistische Partij; droom verder
SVP Sociale Volks Partij; s.v.p. wakker worden!
T21 Toekomst 21; is geen priem getal, opzouten
TOP Tamara`s Open Partij; was dat geen gezelschapsdame, Italy here we come
TROTS Trots op Nederland; eigenbelang voorop
VIPS VIPS10; alleen bobo's in de kamer, tuurlijk
VN Verenigd Nederland; die zijn een paar eeuwen te laat
VSP Verenigde Senioren Partij; daar zijn we snel vanaf, ouwe sokken.
VVD Volkspartij voor Vrijheid en Democratie; wiens vrijheid en demokratie?
Ach je leeft je maar een beetje uit. Erg veel van de lijst heb ik niet eens weg kunnen te laten. Zo heb je gewoon geen enkele partij die een knip voor de neus waard is. Eigenlijk best wel zielig dat er 56 kieslijsten zijn. Dit wordt een puinzooi. Als we nu net eens zoals in andere landen een soort voorronde instellen met een kiesdrempel? Dan vallen er 50 af, en dan worden we misschien als kiesvee weer eens serieus genomen.
En jawel hoor!
Beaupère meldt zich wegens rugklachten via zijn slaafje af. Wat is het leven toch mooi met zulke voorspelbare zaken.
Afijn slaafje uitgelegd dat ie het puin moet ruimen voor vandaag. Toch zo maar eens even kijken of ie begrepen heeft wat er moest gebeuren. Mijn frans, hè. Maar in ieder geval is mijn beeld over de fransjes weer helemaal hersteld. Zucht.
Wordt vandaag vervolgd.
POOTJE
Het pootje schijnt nu met de "absolute" rust beter te genezen. Af en toe moet je toch ff strompelen. In ieder geval het gloeit zachtjes, maar de pijn is eigenlijk wel verdwenen. Als je je maaltje staat te bereiden dan zwelt alles nog wel op maar dan heb je het ook gehad. Hoop doet leven nietwaar, en als dit zo doorgaat zal ik in mei weer kunnen rondhobbelen zonder stok.
Is ook wel nodig want de eerste twee weken van mei zitten we praktisch vol. De derde week van mei komen er 25 wielrijders, komen aanknarren uit Freiburg of zo en rijden door naar Parijs. Er moeten 18 slaapplaatsen gecreëerd worden. Die hebben we precies maar dan slapen door het hele huis mensen. Kan ik mooi mijn hangmat eens uitproberen. De anderen slapen dan op hun eigen spullen. Dat wordt een gezellige bende. De wielrijders hebben hun eigen kookwagen, en willen alleen een douche hebben. Ik ben benieuwd hoe dat gaat die invasie.
Vanavond heb ik opnieuw zitten janken. En daarom wil ik het volgende kwijt.
Jaren geleden, en dat is erg lang voorbij, beklom me diezelfde emotie en barste ik ook in janken uit. Jawel, deze stoere jongen plempte een emmer vol op die avond. Dat was voordat de Berlijnse Muur viel, voordat de Islam aan een tweede kruistocht begon en voordat het 2e millennium begon met toenemende moord en doodslag uit naam van een of andere overtuiging.
Dat was ook voordat Fannie en ik een zeer bijzondere ervaring hadden in de Boedistische hoofdstad in Sri Lanka: Kandi.
En nee ik had op dat moment niet gerookt, gesnoven of gespoten. Ik zat slechts te mediteren, of misschien wel gewoon op mijn gemak voor me uit te staren en na te denken over wat ons als soort overkomt. Of overkomen is. Dat heb ik wel eens vaker, heel diep in jezelf wegzakken en de omgeving niet meer ervaren. Die keer was het anders en zakte als in een droom weg in een soort hallicunerende onwerkelijkheid die niets meer met het nu en realiteit te maken had. Langzaam bekroop me die avond het gevoel alsof ik aan het koppelen was aan het kollectief geheugen van ons, de mensen.
En geloof me of niet dat is een erg griezelige ervaring. Net alsof je je eigen IK voelt oplossen in een groot vat met gevoelens als weemoed, verdriet, haat, angst, verloren zijn, of gewoon dolend. En wat je dan doet "overleven" is het samenballen van je IK in een geisoleerde sfeer. Een soort bubbel van jouw eigen psyche. Zoals je dat hebt geleerd tijdens de trainingen uit een nog veel verder verleden.
En weer ervoer ik vanavond, zittend in het apartement naar buiten starend, precies hetzelfde. Eerst het warme gevoel, het gevoel van de herkenning. Het confortabele afzakken in je eigen zelf, een vertrouwde omgeving. En dan langzaam glij je dieper weg, genietend van de rust van Mailleroncourt, de vogels, het ruisen van de wind. De geur van de lente en de zon die in het apartement schijnt om deze tijd van de dag. Alles was prima.
Misschien triggerde me iets wat me zeer droevig maakte vandaag. Je leest in al die online kranten steeds maar over dat moorden, Wakko's die hun eigen families afmaken. Oorlogen waar gewoon geen eind aan komt, omdat politici die elkaar het licht in de ogen niet gunnen, en industrieën die daar weer vet aan verdienen het zo willen. En verdwaalde geesten die zich door dit alles laten opfokken. T-shirts met opdrukken als "Ik, Mij en Mezelf".
Daar zit je dan en vraagt: waar glijden we naar af. Waar gaat dit heen. En waarom worden we zo veel voorgelogen, uitgemolken, en klaargestoomd voor een volgende oorlog? Waarom kunnen we niet eens gewoon vriendelijk tegen elkaar zijn zonder dat er meteen gedacht wordt: "wat mot ie vamme?" Wie doet dat, wat zet ons aan om zo te denken? Is dat doemdenken! Maakt het tijdsgewricht ons hier rijp voor? Wat is dat? Waarom voel ik dan zo'n groot verdriet? En weer stroomden de tranen langs mijn wangen.
Na een tijdje moedeloos voor me uit gestaard te hebben merk je ineens dat het donker is geworden. Ergens heel ver weg rinkelt de telefoon, dat zal Fannie zijn. En een warme emotie doet me ontwaken uit de trance en loop ik verkleumd naar beneden. Was m'n gezicht, inspecteer de werkzaamheden van Beaupere van vandaag, want die heb ik niet weg horen gaan. En ik ben weer terug in de reële wereld. Vervuld van weemoed en groot medelijden met de mens. Een nieuw hoofdstuk is begonnen.
Dit wilde ik even kwijt, even twijfel ik of ik dit wel op het net wil zetten. En dan druk ik op de knop "Publish Post"
Ik heb het er weleens over gehad dat taal niet alleen poezie en liefde kan uitdrukken, en dat je iemand met weinig moeite de grond in kan prijzen. Taal is ook als een massavernietigingswapen te gebruiken. Dat is wel eens het geval namelijk, dat laatste. Zo kom je weleens op de meest grappige sites die uitleggen of weleens, wel eens aan elkaar of los van elkaar geschreven zou kunnen worden.
Nooit beseft dat dit wel eens zo, noem het maar, fijngevoelig kon liggen. Voor mensen die de NL taal als tweede taal gebruiken kan dit erg moeilijk zijn.
Hier heb je een kort lijstje van meer van dit soort grapjes; gevonden op de site OnzeTaal.nl:
En? Hoeveel kun jij er uit de losse pols uitleggen? Natuurlijk. Spreken gaat prima, maar verklaren minder.
Het grappige is dat je als native speaker van nature al zegt:
Teneinde de film ten einde te zien moet je wel blijven kijken. Evengoed is die film even goed als het boek.
Gefundenes fressen natuurlijk, maar het blijft amusant die grapjes in een taal.
Uiteraard kom ik in mijn nieuwe gastland bijna dagelijks dit soort woordspelingen of grapjes tegen. Wat te denken van Tête à l'air, (hoofd in de lucht = leeghoofd), of Tête lourd (zwaar hoofd = kater/koppijn hebben). Zijn toch leuk zulke uitdrukkingen.
Vergeet ook niet de kunst van het iemand helemaal voor minder dan het stof waarop je staat uit te maken en hem of haar smeekt je ook nog, om je daar voor (daarvoor) te bedanken. Daar sta je dan met een schaapachtige lach ongelovig te kijken of ie dat nu meent of niet.
In LDF geldt je als goed opgeleid als je in een zin een aantal synoniemen gebruikt. Tsja de gemiddelde fransje is nu eenmaal breedsprakig. Dat is chique. In NL was het ook een tijd de trend om nooit een woord in een zin of dicht bij elkaar liggende zinnen te herhalen, dat was slordig vond men. De laatste tijd is dat idee losgelaten maar je ziet nog vaak dat, geforceerd, woorden vervangen worden door andere woorden van gelijke betekenis (synoniemen dus).
Nu zit ik uiteraard, natuurlijk, vanzelfsprekend, wel een beetje op te scheppen over mijn taalkennis. Vertrouw me, die is net zo belabbert als die van de gemiddelde NL-er. Ik zou denk ik tot de voorrondes van het Nationale Dictee niet eens toegelaten worden. Schijnen ze in LDF ook te hebben zoiets, maar krijgt geloof ik geen nationale televisie dekking. Wat zou't ook. Taal is een gereedschap om te communiceren, en hier en daar een schrijffaut. Who cares?
Meestal corrigeer ik de erregste fouten in de blog voor zover ze die mij opvallen. Maar Fannie harkt dan nog even fijntjes na, en plaagt me met mijn fouten in de schrijfsels. Liefde is...
PERSONEEL
Gisteren zakte mijn mond open van verbazing. Ontving ik een brief van een mevrouw uit het dorp hier. Een sol-li-ci-ta-tie. Wat krijgen we nou dacht ik. Ze wilde me wel komen assisteren in de huishouding schreef ze. Op zich een prima initiatief maar wat moeten we nu in vredesnaam aan werkverschaffen aan iemand voor die paar maanden in het jaar dat we hier gasten krijgen. OK af en toe is het pezen, maar in de regel kun je het in je eentje redelijk bolwerken. Geen werk voor een extra handje nog. Nog niet.
Wat me overigens verwonderde was dat de handgeschreven brief gericht was aan Le Mouton Qui Rit in Vauvillers, in plaats van Mailleroncourt-Saint-Pancras. Terwijl ze zelf ook in Mailleroncourt woont. Toch een beetje merkwaardig, of op zijn minst een beetje dom. Trouwens had ze de brief ook zonder postzegel in de brievendoos kunnen schuiven of mooier nog persoonlijk kunnen overhandigen. MSP is nu eenmaal geen wereldstad. En alleen de WC schoonmaken bij iemand is hier blijkbaar ook iets dat op een CV thuis hoort. Zou ik zo maar een cursus CV schrijven kunnen beginnen in LDF.
Nu moet je natuurlijk wel oppassen en de dame in kwestie fatsoenlijk bedanken, anders zondig je weer tegen de ongeschreven wetten hier en etikette, dus zal ik 's ff in Google translate duiken om een mooi epistel in elkaar te drukken. Prijs je haar dan de grond in, ofzo, daarmee?
Shit is er iets met onze fokram aan de hand. Iemand kwam net langs om te vertellen dat het beest lag te zieltogen. Ik er met mijn krukken op af. En inderdaad Dram lag op apegapen. Het beest even snel goed bestudeerd, was ie nu aan de schijt of zo? En vervolgens overeind getrokken. Die stond weer op zijn poten, ging uitgebreid piesen en liep weer, zij het een beetje shokkerig. Vond hem er wel erg slecht uitzien overigens. Die gaat in de strenge observatie. De rest van de kudde kwam er meteen omheenstaan. Nou dat loopt misschien met een sissertje af. Maar je knijpt hem dan wel. Vooral omdat ik nu niet echt goed voor ze kan zorgen met die poot van me.
update:
Hij doet 't weer en loopt vrolijk te grazen. Ga er maar vanuit dat Dram is omgevallen. Daar kunnen schapen nu eenmaal niet tegen. Afijn zit nu in ons eigen apartement door de verrekijker te loeren.
APP2
Meteen maar ff een fotootje van de sloperij beneden gemaakt. Scheelt een hoop hoofdruimte. Volgende week maandag de zaak uitvlakken, balkon schoonspuiten en de ondiepten aansmeren en verder voorbereiden op het kitten van de vloer.
Gisteren namelijk drie containers van 20 liter besteld voor het afdichten van de vloer. Volgens de verkoopster was dit hét professionele spul. Nu verkoopt BigMat in de regel geen slechtspul en doen ze ook niet moeilijk over terugbrengen enzo. Dat gaf wel de doorslag. Maar de prijs van 258 euries per kit vond ik te hoog. De verkoopster zei tegen me dat ik dan eens met de baas moest gaan praten over de prijs. Zijzelf kwam met het etiketje er subtiel bij staan. Smoesde ff wat en verrek zonder al teveel gedoe ging er 90 euries per kit af. En daarmee kwam dit spul lager uit dan op zoiets in NL. Je kunt het met een roller erop smeren dus dat gaat goed komen. Even nakijken wat de voorbehandeling van de bodem moet zijn en dan gaan met die banaan. Kunnen daar weer meteen de rubberen tegels overheen en hoppa, klaar is uw balkon. Want dat balkon moet absoluut dichtzitten voordat de vloerbalken erin komen.
Wel eens een clubsandwich gegeten? Zoiets van een tiental lagen kleffe wittebroodplakjes met van alles ertussen. Van gebakken bacon, mayonaise, kaas, tot een gekookt ei, tomaten en alle andere variaties van gezonde dingen. En om het af te toppen komt daar ook nog een lekkere handvol patat bij, een slaatje bla, wat rauwkost en een verdwaalde radijs. Erg gezond, als het niet zo massief zou zijn. Om alles bij elkaar te houden steken ze er twee satestokken in. Als je je wanhopig mocht afvragen hoe dit in je maag te krijgen. Geen probleem. Met volle hand pers je de handel in elkaar en knijpt vervolgens het geval in je voedingsopening. Een slok koud bier erbij en je hebt voldoende energie naar binnen om een 12 uurs vlucht vol te houden. Hoe ik hier zo op kom.
Nu blijkt er in het nieuwe apartement een vloer onder de vloer onder de vloer te liggen. Ook zoiets als een clubsandwich maar deze ligt iets zwaarder op de maag. Bij het wegruimen van de gesloopte vloer kwam namelijk een tweede vloer van keien boven. Een mazzeltje juichte ik, want die keien kunnen we weer prima gebruiken om de randen van het nieuwe pad af te grenzen. De derde vloer laten we maar zitten, iets onduidelijks, cement, beton of iets anders, wat het ook moge zijn. Eigenlijk ook een mazzeltje, geeft een stevige ondergrond voor de nieuwe vloer. Maar goed, dachten de heren 20 cm puin weg te moeten scheppen, dat werd dan toch snel een halve meter. Grimlachte ik: hebben we in ieder geval meer dan genoeg voor het pad rondom de tuin. Ze konden de humor er niet van inzien. Maar aan het einde van de dag moet het klaar zijn.
ONZE PLANEET
Via een link die Fannie mailde van haar werk kwam ik op het volgende verhaal. OK een beetje hyper gebracht, maar het geeft wel redelijk weer, waar ik ook hier tegen aanloop: afval. En niet zomaar afval maar verpakkingen die gewoon een enorm volume innemen. Zo kopen we flessen water per dozijn, kartonnen van etenswaren, melkpakken, dozen waar apparaten in zitten, verpakkingen van bouwmateriaal, dozen, dozen, dozen. En dan niet te vergeten al die reklame die twee keer in de week in je brievendoos zit. Publi noemen ze dat hier.
En als je de hoop voor de dechetterie hier wekelijks ziet groeien moet je je toch wel afvragen: wat doe ik ermee. In mijn geval denk ik er over na of iets nog hergebruikt kan worden. Desnoods als aanmaakhout en papier voor in de winter. Dan blijft er een hoop karton over, plastic, bindbanden, resten tegels en ga zo maar door. Nu ben ik beslist geen miljeufreak, en vind ik de meeste maatregelen die de overheid neemt veel vaker verkapte belastingmaatregelen dan iets nuttigs. Maar toch. Kan het niet wat minder.
Een tijdje geleden verscheen er een artikel op de WRN site over wat je ecologische footprint dan zou zijn. Heb die test gedaan, en kwam net iets boven de gemiddelde footprint uit. Maar dacht tegelijk: als thuiswerker moet je toch een veel kleiner footprint hebben? Toen eens verder gaan spitten kon daarop mijn footprint bijstellen. Nu zit dit huishouden ver onder de norm. Laat te denken dat dit thuiswerken sowieso een enorme besparing betekent op het belasten van onze wereld.
Vorige week was er een uitzending over waar dat plastic allemaal heen verdween. Schijnt er een soort "Sargasso" zee aan plastic rond te drijven in de oceanen. Dat plastic breekt na veel jaren onder invloed van UV en andere pretigge stofjes af tot microskopisch kleine stukjes. En zo wordt het ook in onze voedselketen teruggevonden: mikrokopische stukjes plastic. En zit dan ook in alles wat we eten, voornamelijk in producten uit de zee natuurlijk. Maar veevoeder wordt ook voor een deel uit visafval gemaakt. Dus het zit ook in je dagelijks melk. Best wel eng om te bedenken dat we over tien generaties wel eens een gen zou kunnen hebben die die rotzooi allemaal kan verteren. Of we slibben gewoon dicht met microskopisch kleine deeltjes plastic in onze haarvaten, hersenen, darmen en spieren.
Hieronder een verhaal ter overdenking.
EN NU?
Mijn vraag is altijd als iemand een probleem te berde brengt: "wat ga je er aan doen?" In het geval van LMQR gaan we kijken of er zaken niet te vervangen zijn zonder op confort en service hoeven in te boeten.
Zoals voortaan geen plastic flessen water meer op de kamers maar kruiken met gefiltert water uit de kraan. In je koopgedrag kan ook het een en ander gebeuren. Bijvoorbeeld: al jaren kopen we practisch geen kleding meer met plastic erin. Nee niet uit miljeu overwegingen maar vanuit ons komfort gedacht. Katoen neemt veel beter je zweet op en lichaamsgeurtjes. Maar het klinkt wel leuk als je dat zo zegt. ;=) Maar op plastic Crockies loop ik met mijn brede platpoten veel beter, dat zijn dan kompromissen die je dan gewoon sluit.
Ook hebben we sinds een paar maanden een drietal compostbakken. En al het bio en tuin afval verdwijnt daarin. De mest van de schapen gaat er ook deels in. Goed voor de tuin en onze toekomstige moestuin.
Om nu te zeggen, goh een biologisch bewuste Cornelis? Nee gewoon een praktische inslag. Als je voor je kartonnen doos betaald mag je dat toch zeker wel uitnutten? Als je toch extra moet gaan betalen aan de afvalheffing en dat komt neer op een kilo prijs, dan zorg je toch gewoon dat je onder de norm blijft door bioafval zelf te hergebruiken, en papier op te stoken of door het beton te mikken, en karton als isolatie te gebruiken? De verdere benutting van plastics is nog iets waarop gestudeerd wordt, maar daar komen we ook wel uit. De bakjes van de fromage blanc (soort kwark) dienen al een paar jaar allerlei andere doeleinden: verf, schroefjes, frutsels, en kweekbakjes.
Grofweg komt het erop neer dat zowel mijn ecologische als mijn financiele footprint van deze praktische dingen een voordeel heeft. Het kost maar erg weinig moeite meer en het scheelt een hoop afval minder. OK, ok, we hebben hier een luxe probleem. Teveel tijd om er over na te denken, en ook meer dan genoeg ruimte om zaken tijdelijk op te slaan. Maar toch, het geeft je te denken als iemand zegt dat met ons huidige consumptiepatroon we eigenlijk 5 planeten nodig hebben. Maar er is er maar een, en we kunnen geen kant op.
WAT GA JIJ ERAAN DOEN? Wordt zo langzamerhand een prangende vraag.
