Sambal

Gevonden in de Carrefour, een schap met oosterse artikelen. Mijn blik waait er even overheen en blijft hangen op een potje met een overbekende rode drap. Het is een klein potje maar toch:

Sambal & Mosterd onscheidbare vrienden ;=)

Sambal Bingo! Gemaakt in China, naar Vietnamees recept, hoe kan het ook bijna anders. Echter, zonder sambal is het leven een stuk minder in eet geneugten. Pasta zonder sambal, dat kan eigenlijk niet. Oh ja, en pindakaas met vuistdik roomboter op je baguette zo, vers uit de oven MET een dikke lik sambal! Dat is net zoiets als je geen aardappelen zonder Maggie eet, of worst zonder mosterd. Dat zijn zo van de eetgewoonten die er in zijn geslopen, en er niet uit te rammen zijn. En nee, ik hoor ze al roepen, dat is niet vies, niet tegen de goede smaak, en niet tegen alles is wat verder zo zou zijn zoals het hoort. Het is gewoon omdat het lekker is. Overigens, je zou er zo een ritje voor NL aan wagen om grote hoeveelheden sambal in te slaan. De laatste tijd zie ik ook vervelende reclame over mijn scherm komen van een winkeltje waar je al dat lekkers zomaar kan bestellen via internet. Heb je Google weer om de bocht komen met zijn 'adsense' Juist, daarom dus niet. Ook omdat het niet onmogelijk is om iemand een pot Sambal Oelek van Conimex uit NL mee te laten nemen, als het echt, echt, moet. Liefst in grootverbruik verpakking en absoluut van Conimex. Nee, ben geen grootverbruiker van dat godengoedje, af een toe een lik sambal door de pasta heen of een veeg over de pindakaas. Dat eet je toch niet elke dag.

BOODSCHAPPENLIJSTJE
Men vroeg mij jaren terug eens wat ik uit NL wilde hebben.

Toen we hier pas zaten zag het lijstje er zo uit:

• Sambal - Conimex
• Koffie - DE roodmerk
• Rietsuiker, grove korrel
• Brinta
• Pindakaas met stukkies - Calvé
• Havermout
• Muesli, zonder suiker
• Rozijnen
• Hoi Sin sauce
• (Riet)Suikerstroop - niet die van van Gilse, maar in die rode verpakking
• Appelstroop - voor de gelakte kip en crepes
• Chocolade vlokken puur, voor de garnering

Die lijst is in de jaren wel korter geworden omdat je steeds meer dingen hier kan krijgen (Muesli, havermout, rietsuiker) of het gewoon ineens vind. De rietsuiker is alleen niet zo grof als ik hem graag heb. En nu kan Sambal ook van het lijstje met boodschappen uit NL af. Appelstroop heb ik zelf leren maken. Rozijnen zijn hier nog steeds peperduur, de pindakaas is wel smeuiig tot op de bodem maar zo mogelijk nog zoeter dan in NL, bah, bah, bah! De Franse koffie, daar kan ik nog steeds niet aan wennen. Heb ik al veel water bij de wijn gedaan door over te stappen op Roodmerk, maar toch. De rest van het lijstje is vrijwel intact gebleven. Dingen als kaas, rookworst, en drop of zo, de klassiekers, hoeven niet zo erg. Ben nooit een dropmens geweest, Fannie wel, maar die heeft het uit haar dieet gedaan. Had iets over hart een vaat dingen. Overigens de verpakking van de suikerstroop van Gilse (geel) begint na een paar maanden op voorraad gestaan te hebben te lekken, geen goed idee dus. En gek genoeg vind je op de pindakaas zonder stukkies wel en die met stukkies geen laagje olie staan, als je het potje opendraait na het na een paar maanden uit de voorraadkast gehaald te hebben.

Aan de sambal moet nog een schepje zout worden toegevoegd om het in de richting van de Conimex smaak te krijgen. De Conimex sambal beschimmelt niet, blijft ook buiten de koelkast prima als je het goed afgesloten wegzet. Zou dat dan aan het zoutgehalte liggen? Fannie zeg van wel, toen ik haar dolblij vertelde dat je het in de schappen kon vinden.
In de echt grote steden kun je vast en zeker al dat lekkers wel kopen. In Portland (Or) is een Holland winkeltje, met eigen ogen gezien. Zo ook in Paris, heb ik van horen zeggen. In Lyon ook, wellicht? Wishfull thinking doet. En dat zal in veel landen zo zijn die hoog op het emigratielijstje van NLlers staan. Of waar je grote concentraties NLers hebt. Dan is er altijd wel iemand die daar business in ziet. Zo zag ik laatst in de super, paaseitjes liggen. Spekulaas wordt erg populair, en van andere expats hoor ik dat stroopwafels aan een opmars zijn begonnen. Je doet de Fransjes een groot plezier met een pakje stroopwafels. Grappig he, zoals dit soort dingen zich over de aardkloot verspreiden.

KOOKLIJSTJE
Gisteravond liep ik na te genieten over mijn vondst. Komt er nog zo'n lijstje boven drijven. Een lijstje met dingen die eruit springen. Niet zozeer zout, peper, uien, basilicum, rozemarijn, provencaalse kruidenmix, paprika, enz. enz. die behoren tot je standaard uitrusting.
Voor mij in het bijzonder is: honing, kaneel, rietsuiker, chocola +80%, vanille, abrikozen, en gember die veel gebruikt worden. In mindere of juist mét mate: anijs, trompet de mort, curry, mosterd, hoi-sin sauce, citroen, kruidnagels.
Dat is wel zo'n beetje mijn arsenaal. Niks bijzonders. Ware het niet dat ik in de gerechten liberaal met honing omga. Dat is zo'n beetje mijn signatuur geworden merkte Fannie eens een keer op. Een kilo honing per week in het hoog seizoen, als ik voluit aan het kokkerellen ben is wel zo'n beetje het quotum. Het gaat in de toetjes, de dressings, het vlees, de chocolade saus ... Heel af en toe moet ik zelfs een ritje naar de honingboer zelf maken. Ook geen straf, er is altijd wel wat te proeven of te kwebbelen bij die gast. En die twee oudjes weten precies wat ik nodig heb, dat scheelt.