Kunstmarkt

Niet alles is natuurlijk kunst met een grote K wat je op zo'n kunstmarkt tegenkomt. Soms is het kitsch en soms niet onverdienstelijk. En af en toe denk je: nou dat is heel erg goed gemaakt. Voor mij was mijn aanwezigheid op deze markt meer een demo aangelegenheid. En als ik iets verkocht zou hebben dan was ik erg blij geweest. Maar dat heb ik niet. Andere kunstenaars verkochten ook eigenlijk niets. Wel de stands waar ze spullen verkochten met lage prijzen. Zo van die houten plankjes met een sticker erop van Goofy, en dan een of andere almanak uiting er met de hand bijgeschreven, plus de naam van de koper of voor wie het bestemd was. Dat deden ze ter plekke, slim om zoiets te personaliseren. Verder zag je dat kinderkleding erg in trek was en ja, de nodige kitsch. Slechts twee keer zag ik iemand de deur uitlopen met een kunstwerk in de hand.

BP wilde ook ff achter de draaischijf zitten ;=)

wat je al niet met een paar spuitbussen voor elkaar krijgt

Tsja leuk voor in een cafe of eetzaaltje van een duister hotel, maar dit doet me toch wel erg veel aan het zigeuner jongetje met die traan in zijn ogen denken.

kunst of kitsch voor de eetzaal

Vind ik leuk, zo'n dorpsgezicht. OK niet onverdienstelijk, kunst met een kleine K?

Kunst of kunst

zeker weten, dit is kitsch

Niet alles valt natuurlijk in de smaak, zou ook een klein wonder zijn. Enfin, een artiest is er toch maar ff druk mee geweest, dus alle waardering is hier op zijn plaats, toch wel.

kunstig

kunstig

erg goed gedaan die kalligrafie

Dan een paar standjes verderop knalt er iets in je oog. Een meesterstukje van kalligrafie staat daar. Zomaar op een ezel te pronken. Altijd al een zwak voor gehad, kalligrafie. Wordt er fijntjes door de mevrouw gezegd: "Ja dat is een hele klus hoor, zoiets." Denk ik weer, heb nog niets gezegd! Keek zelfs met enige bewondering. En ja, dat weet ik ook wel, het is echt monnikenwerk. Schitterend staaltje handarbeid.

In een sporthal moet je geen geweldige verlichting verwachten, dus sommigen waren zo slim geweest eigen spotjes mee te nemen.

spotjes aan, licht waardeloos

Links onder, die is naar mijn smaak, wel mooi. Wat dat kostte weet ik niet want ik werd geroepen om een demonstructie te geven.

altijd misterieus een gesluierde dame

En, welja, dit moet kunnen. LDF is immers een land van uitersten: een club voor het inlijsten ;=) Echt nog nooit van gehoord, maar het bestaat. Overigens, de meesten zijn best wel smaakvol ingelijst.

plaatje inlijsten? kom bij de club

In deze streek staat het kantklossen en naaldwerk hoog op de lijst van handenarbeid. Van flessendoekjes tot complete kostuums worden er van dit kantwerk gemaakt. je moet er van houden. Kunstig is deze vlijtigheid wel, en als je de dames bezig ziet, gaan de handjes sneller dan de eigen schaduw.

klosje garen en gaan!

Dan opeens zie je een groepje door de hal schuifelen van stand naar stand, blocknootje erbij en maar ouwehoeren onder elkaar. Bleek dat de commissie te zijn om een prijs van de beste, weet ik veel waarvan, uit te reiken. Overal en nergens plakken de fransjes een lintje aan of op, schrijven een oorkonde, of reiken een diploma van verdienste uit. Zoals de ere kunstenaar van vrijdag avond die kreeg uitgereikt. Mooie traditie. Spoort de mensen alleen maar aan, toch?

de-fééstcommissie

Een collectief van dames staat de hele dag te schilderen, koffie te leuten, te kwekken, en elkaar aan te sporen. Onderstaand heeft ook wel iets. Heel fijn penseel werk.

babbel, babbel, en toch nog iets leuks

Ondertussen paste BP op de winkel. Die nam trouwens die draaischijf onder z'n arm mee alsof het een baguette was. Die kerel is een bonk spieren. Maar we hebben toch een paar leuke potjes dammen gedaan voor het tijdverdrijf.

BP past op de winkel

Opeens wordt er met tafels en bankjes gezeuld. Van een model die je trouwens overal tijdens braderieen en feesten terug ziet. Een soort standaard uitvoering van klapbanken en ditto tafels. Dan komt het middageten binnen en krijg ik de indruk dat dat toch ietsjes meer is dan wat de rest krijgt. Maar de burgemeester zit dan ook aan de dis mee te eten. Moet je wel iets te bieden hebben hè.

repas de midi voor de organisatie met de burgemeester

De kunstenaars kregen een soort van plat d'Alsac. Iets onduidelijks met worst en een vies ranzig plakje spek. Gelukkig had ik nog iets bij de bakker gescoord vanochtend dus we konden het spul met veel brood en een fles wijn door de hals spoelen. Getverdrek, wat was dat een smerige hap. Nou ja, ik heb het wel eens viezer gehad, dus wat klaag ik eigenlijk.

Dan zit je maar zo in de ruimte te turen, twee lange dagen lang. En af en toe komt er een jong mensje langs en die wil het wel eens proberen, dat draaien. Als je dat voor de eerste keer doet wordt het steevast een modderzooi. Niettemin wel dikke pret met zijn allen als er toch nog een asbakje blijft staan op de plaat.

uitzicht vanuit mijn draaischijf

Ooit eens in een dwaze bui in elkaar geflikkert, en nooit meer kunnen namaken zoiets. Maar van Fannie mocht ik hem eigenlijk niet verkopen. Alhoewel, de kans daarop was sowieso miniscuul klein.

pronkstuk, Buddha kop

Een Buddha kop, handgevormd, kuilvuur gebakken.

Morgen krijg ik van BP nog een paar flimpies en fotootjes, dus die komen er ook nog bij, als het wat is dan.

Tot twee keer toe kwam er iemand vragen of ik ook op hun kunstmarkt wilde komen staan. Nou voor de publiciteit graag natuurlijk maar of je wat verkoopt: ijdele hoop. Ik ben geboekt op 1 mei in Bains les Bains. Als we dan gasten hebben gaat dat feest natuurlijk niet door. Die andere is midden in het seizoen, dat moeten we maar ff afhouden.