Regen

Eindelijk een beetje regen vandaag. De meteo zat er een aantal keren flink naast de afgelopen tijd. De grond zuigt het kostbare nat gewoon op. Gewoon, foetsie. Na de eerste bui van vanochtend zag je er een paar uur later helemaal niets meer van.
Alleen la Bouffe was kletsnat toen ik d'r de fles gaf, en daarna ik dus ook. La Bouffe groeit nu lekker, krijgt mooi vlees op de botten en kan niet meer onder de stoel doorkruipen. Die leunt daarom maar een beetje tegen me aan tijdens het drinken. De voddenbaal! Ze begint steeds beter en sneller te reageren op het roepen. Gisteren trok ze een spurt helemaal uit de achterste wei. Echt koddig om te zien zoals die zich afzet met de twee achterpoten en de voorpoten het evenwicht bewaren. Een kluwen wol die door de wei schicht. En je herkent LB van ver: de wol is veel witter dan de van de andere lammeren.
Nog steeds weten we niet van wie de lammeren in Achenoncourt zijn. Die met die zwarte koppen dus. Loes zou dat aan een van de koor dames vragen maar die blijkt op vakantie te zijn. Volgende week nog maar eens een poging doen en in Melincourt maar gewoon eens ergens aanbellen dan.

MOTOR
De motor moet volgende week in de service. En verdomd bij het opstarten vandaag bleek de accu weer leeg te zijn. Morgen maar eens aan de lader gaan zetten. Stom dat ik dat ding niet aan de voeding heb gezet in de winter, maar het was een onderhoudsvrije accu, niet nodig zei de Nederlandse dealer. Maarja.
Toen ik vroeg aan het fransje of hij het probleem met de voeding voor de tomtom ook kon maken moest er meteen een paar dagen bijgerekend worden voor die reparatie. Totaal verbaast reageerde ik met: hoe kom ik dan thuis. Daarop werd laconiek gereageerd met dat dat mijn probleem was. En daar gaan we weer met het Franse ondernemerschap, is er niet. Iets wat ik nooit zal begrijpen, dat de consumenten dat maar blijven pikken die botheid van de dienstverleners. Sarkozy maande de Parijse obers al eens vorig jaar hun attitude te veranderen omdat dat schade aan het toerisme deed. Heeft natuurlijk geen moer geholpen, dat zit gewoon te diep in de volksaard. Je moet als ondernemer vooral niet meer dan strikt noodzakelijk doen als je je geld binnen hebt of iemand van je afhankelijk is.

VERKOOPTACTIEK
Die verkoop tactieken, daar zijn ze goed in. Van redelijk geraffineerd tot uiterst agressief. En dan bedoel ik heel erg agressief. Geraffineerd verkopen ze je een sigaar uit eigen doos alsof het een wereld bonus is. Niets mis mee, daar ben je zelf bij. En meestal is het nog grappig ook hoe ze dat doen.
Het summum van agressieve verkoop maakte ik vorige week mee. Dat sloeg werkelijk alles. Iets wat ik mijn hele leven nog niet heb meegemaakt, en ook niet van gehoord of gelezen heb. Dat ging als volgt. 
Ik vraag via een site een aantal vergelijkende offertes op voor de verzekering van de auto. Een paar dagen later gaat de telefoon af. OKÉ, te verwachten. Ik neem op, hoor niets en leg weer neer. Prompt weer telefoon: "secret" staat er in het venster. Die neem ik bijna nooit op omdat dat bijna altijd verkopers zijn. Dat ging een half uur door zo. Af en toe kwam er een nummer in beeld, neem je op, geen geluid. Ook colportage denk je dan. Een keer wacht ik wat langer, klik, stilte. De volgende dag opnieuw. Niet een of twee keer, nee een half uur achter elkaar. Niet normaal meer. De derde dag had ik er genoeg van en bel het nummer dat verscheen in het venster om ze te vertellen dat ze naar de hel konden lopen. Op dag vier ineens een mailtje met een link en een telefoonnummer. Dus hop die link gevolgd getallen ingevuld en een prijs gekregen. Dat viel alleszins mee 327 voor een heel jaar all risk. Een uur later gaat de telefoon af, een normaal nummer in het venster dus ik neem op. Daar begon het. U heeft net een aanbieding via het net gekregen, of ik belangstelling had die verzekering te nemen. Ja dat had ik.
Zo hé, wat er toen gebeurde stond mijn verstand bij stil. Klonk het gehaast: dan gaan we samen het formulier verder in vullen. Zei ik, ik zie geen formulier. Nee, maar u krijgt NU een mail met uw toegangs code en dan krijgt u automatisch het formulier. Gaan we samen invullen. Prima, vond dat een beetje vreemd maar daar zou ik later wel achter komen waarom. Na een minuut, waarin onophoudelijk gevraagd werd of de mail al was gearriveerd, verscheen dan eindelijk de toegangscode. Klikt u nu op de link en vult uw code in, klonk het gebiedend. Dat gedaan. En jawel een formulier. Vult u nu uw gegevens in van de auto, deed ik. Klik nu op OK, deed ik. Vink nu alles aan wat van toepassing is. en daar begon het. Mijn vragen van: wat betekent dit, of wat wordt er bedoeld met dit of dat riep een reactie op van doet er niet toe, vul ik wel voor u in. En dan begin ik als telefoonterrorist natuurlijk meteen te steigeren. Dus: wat ik niet begrijp vul ik ook niet in. Nee, nee hoeft niet, doe ik wel. Geeft u nu uw bankkaart code maar en dan doen wij de rest. Nou daar moet je net voor bij mij zijn! Zomaar over de telefoon? Zei ik. Geen sprake van! Kwam het: ja maar vul dat in, doe dat, en dan doen wij de rest. Niks ervan, ikke weer, ga eerst ff de handel vertalen en dan kom ik wel terug. Nee dat kan niet, deze aanbieding geldt alleen vandaag! En die heb ik meer gehoord. Het mannetje begon zowaar boos te klinken. Waarom vult u het niet gewoon in, wat u niet begrijpt doen wij wel voor u. Toe maar, vul maar in en klik op OK. TOE DAN!
Blijkbaar was ik toch iets te halsstarrig voor 'm want na een minuut steeds indringender gemekker, riep ie dat ie mij iemand anders zou geven. Op mijn vraag of ze Engels sprak, gewoon om ff te stangen, werd onnozel gereageerd. Zo van: Engels? Waz dat? Nu had ik al iemand op de achtergrond horen meemekkeren, souffleren, dus die nam het gesprek over. Zelfde tactiek en ik maar volhouden: wat ik niet begrijp vul ik ook niet in. En ook nu weer ging het los, VUL IN, DRUK HIER, KLIK DAAR. Op mijn kalm uitgesproken opmerking of ze me iets kon uitleggen werd niet gereageerd. En of het speciaal nu moest en of het ook iets later kon vandaag, werd gestameld dat dat inderdaad zo was. Maar hop daar ging ze weer: KLIK HIER KLIK DAAR DOE DIT DOE DAT!
Mijn geduld raakte een beetje op. En wat doe je dan als telefoonterrorist, je zegt dat je gaat ophangen als zij zo doorgaat. En ze ging door. Zo graag wilde ze de deal sluiten. Ik hing dus maar op. Eerst maar eens een stukje de wei ingewandeld, schapies geteld en een paar brokkies in de bekken geschoven. Wat geeft dat een rust, die beesten.
Dat formulier heb ik wat later met woordenboek en Google translate op mijn gemak verder ingevuld. Een uurtje later was ik klaar. Heerlijk glazje wijn, muziekje, woordenboek, gewoon op mijn akkertje. Je moest een soort depot storten, ook nog gedaan en de auto was volgens de regels verzekerd. En nu ruim een week later verbaas ik me er nog over hoe dat ging. Tuurlijk wilde ik die verzekering, had ik nota bene al gezegd vanaf het begin. Was niet alleen de goedkoopste maar ook nog met de beste voorwaarden. Dus waarom die agressie. Wie het weet mag het zeggen. Of zijn die gasten zo geld-geil dat de normatieve grenzen allang zijn vervaagd?