1 april 2011

Keuken

Eigenlijk zou ik in de telefoon klimmen om eens hoog uit de boom beginnen te toeteren dat dit allemaal toch geen stijl was en en...  Had een pracht van een tirade voorbereid. En opeens gaat de telefoon. Guess what, staat de poseur voor de deur! Ik slik meteen mijn venijn in en heet hem hartelijk welkom. Leg het probleem uit en binnen een halfuurtje was het euvel uit de wereld. Maar ja garantie is garantie en dan ga je er niet zelf aan prutsen.

Voorzichtig nam ik een aanloop van: 'k heb nog een vaatwasser, zou u die kunnen plaatsen? Kunnen we daarvoor een dag prikken om die vaatwasser te plaatsen? Reageerden ze enthousiast met, ach we hebben nog wel wat tijd. En we zijn er nu toch. U ben onze laatste klant voor dit weekend. Wat een bak koffie en een vriendelijk woord al niet doet hè. Volgens mij worden die mensen voortdurend afgeblaft. Vol enthousiasme gingen ze aan de gang.
En hop de grote kast opzij om plaats te maken voor de vaatwasser. Alle laden er weer eens uit, dingen losgeschroefd en knerp knerp schoof het gammele gevaarte over de grond. Na twee uurtjes hard werken stond het ding op zijn plaats. Afijn een projectje voor volgende week om het ding en de koelkast eindelijk eens op het water aan te sluiten. De leidingen zitten dicht in de buurt. Wordt wel veel gewriemel natuurlijk om de leidingen netjes weg te krijgen. Moet maar een luikje of zo zagen voor het gemak van montage. Na een paar uur waren ze klaar.

En toen ik de sleutelzin uitsprak: "combien je vous dois" (hoeveel ben ik u schuldig) stelde hij 20 euries de man voor als beloning, een schijntje! Dat ronde ik maar naar boven af. Zij blij en ik erg blij. Dit zit tenminste recht. En met de overgebleven materialen van de vorige twee keukenbladen was alles nog op kleur ook! Perfect ingebouwd. Zelf kan ik dat niet zo nauwkeurig, hij bijna uit de losse hand en dan is het nog haaks ook! Hij legde nog uit hoe de vaatwasser er uit te schuiven om het een en ander af te monteren. En dan was het weekend vieren.

Een prachtige goudgele zon schijnt de kamer in. Buiten is het 18.6 graden en binnen loopt de thermometer voor het eerst boven de 20 graden op zonder te stoken. De deuren en ramen staan wagenwijd open. Het is echt lente! Stukje kaas en een glaasje wijn was wel weer verdiend.

Geen opmerkingen: