3 april 2011

LB 5

Je ziet het niet echt als je elke dag met zo'n lam aan de gang gaat of het groeit of niet. Mijn truuk is door het onder mijn dijbeen te laten komen drinken als ik op een krukje zit. Moet je ook oppassen want ze kruipt onder de kruk door die dan nu te laag geworden is en dondert het ding om. Wil je net gaan zitten, tsja en de eerste keer ben je daar niet op bedacht dus met fles overheerlijke melk en al flikker je in de derrie van de andere schapen. Ach een wasmachine is er goed voor. De wekelijkse weegbeurt gaf er weer een kilo bij, dat maakt 6. En als ie je ziet stuift ie op je af alsof d'r leven vanaf hangt. Dat krijgt ie steeds beter in de gaten dat er een fles melk klaar is en het mekkeren hoor je honderden meters ver.

La Bouffe 5 weken oud

Zoals gisteravond even buurten bij Louis en Fred. Gezellig zwetzend over w.v.t.t.k. Het was aan het eind van de middag: 26ºC.  Buiten lekker aan een glazje wijn met z'n allen. Zo vroeg al in de lente en het luie werkwater stond je al op het voorhoofd, niet te weinig. Vroeg Louise ineens. Zeg Cornelis zoals je over BP schrijft in je blog, dat doe je toch niet over mij hè. Huh, nee natuurlijk niet. Maar die BP dat is een halve zool, een clown, die verleiding is gewoon te groot.

Naarmate de avond vorderde mekkerde LB steeds luider om de fles. Wat kan die een kabaal maken. Als dat dan gedaan is nog ff kletsen met het ook al zwak, ziek, en misselijk thuisfront. Heerlijk zo'n avond. Nog ff de ronde om alle deuren en ramen weer dicht te maken en klaar voor een doesje.

Vandaag ff een fotootje. Ze heeft het schuim van het zuigen aan de melkfles nog aan de kaken hangen. En dan wordt er flink geschud met het koppie en vliegen de slijmerige schuimvlokken alle kanten op. Dan het lijf nog even schudden, dan hoor je het geklots in de maag ook nog en mevrouw is weer klaar voor de komende paar uur.
LB volgt je ook as een hondje, waar je ook maar gaat. Dwars door het huis heen (eng) en weer terug. Wegen is dan ook een makkie, je pakt LB gewoon op, die staat toch tegen je benen aangedrukt. Gaat op de weegschaal staan en laat 'm dan weer los. Af en toe moet je echt oppassen anders struikel je over het beest. Net als met Chippie (Bios 2.0) die kan ook zo hinderlijk om je benen heen kleven. En als je dan op zijn pootjes trapt heeft die kat echt pech vind ik dan weer.
LB zat een keer klem met zijn hoef tussen de deur van de Grange, moet natuurlijk wel buiten blijven. Dat moet behoorlijk zeer gedaan hebben, maar geen kik. Wel een minuutje mank lopen. Ajah het pastorale leven. Geeft wel een merkwaardig gevoel dat zo'n beest volledig van je afhankelijk is voor zijn voeding.
Hoewel. Gisteren zag ik een paar grassprieten uit het bekkie hangen. Zo van: wat zou ik daar nu eens mee gaan doen. Vandaag zag ik dat het groene goud echt ingeslikt werd, kijk en dat zien we graag. Over een paar maanden kan dan het serieuze werk beginnen: het gras maaien. Zo verdiend iedereen de kost hier, za'k maar zeggen.

SUFFOLK
Achter de boer van de suffolk schapies ben ik nog niet gekomen. Misschien gewoon maar eens persoonlijk naar het stadhuis gaan in Melincourt. Eigenlijk is het een beetje merkwaardig, via mail of telefoon krijg je zelden de juiste info, ga je er met lijf en al heen wordt het verhaal ineens heel anders. Wonderlijk. Zo bestuur je toch geen land waar alles op persoonlijk contact moet gebeuren. Dat werkt bepaalde vormen van corruptie stevig in de hand.

LDF
LDF heeft een geweldig voordeel, als je daar flink aan meedoet krijg je meer voor elkaar. Je speelt het spel en rolt de dobbelstenen. Zoiets als met de stroom mee zwemmen, zeg maar. En een vette grijns werkt altijd. Zoals overal op onze aardkloot. Maar hier blijkt een lach de uitwerking van wonder smeermiddel te geven. Het heeft even geduurd voordat ik dit overtuigend kon brengen, die beleefde brede glimlach, maar dan heb je ook wat.

Geen opmerkingen: