Drol

Van Dam (1946) is mijn meest favoriete "culinair" journalist. Zijn mening over de smaakpapillen van de gemiddelde nederlander steekt ie niet onder stoelen of banken. Heeft een enorme bieb opgebouwd van culinaire boeken, een soort van Theo van Goch (1957-2004) maar dan op culinair gebied. Van Dam kampt met een slechte gezondheid de laatste tijd.
De man is een ras kankeraar over de slechte kwaliteit van voedingswaren. Of moet ik zeggen: "laat zich nogal cynisch uit". Neemt tegenwoordig iets meer het blad voor de mond, maar er zijn tijden geweest dat ie onomwonden zijn mening gaf: "als je en strik om een drol heen windt dan vreet een NL-er dat ook". Heerlijk zo'n man, die gewoon zonder ogenschijnlijk commerciële prietpraat zijn menig geeft. De man wordt verguisd en vereerd, wat betekent dat ie goed is. Als iedereen met je wegloopt is het ook niet goed, er moet controverse zijn, toch?

BROOD
Zo was ik vorige week even weg van huis naar NL, en dan proef je het verschil in eten echt wel. Het zogenaamde ambachtelijk gebakken volkoren brood lag als een kleffe zoetige smaakloze meelbal in mijn mond. Het blijft nota bene ook nog aan je tanden plakken! Er wordt teveel geknutselt aan het voedsel in NL. Dat waren Fannie en ik wel met elkaar eens. Mandarijn die niet echt een mandarijnen smaak heeft, bananen die meer een meelstaaf zijn; gewoon fruit dat veel te vroeg geplukt is om smaak te krijgen. Maar de verse melk is dan wel weer net iets voller van smaak. Zo heeft ieder land wel iets.
In LDF kom je ook echt wel eten tegen dat niet te pruimen valt. Heus wel. Vooral dat brood uit de supermarkt, kun je ook gewoon een maand laten liggen en is het nog "vers", althans niet beschimmelt. Fruit en groente zijn hier wat verser en smakelijker. Moet je ook wel goed mee opletten om met vers spul thuis te komen. Na drie jaar als gelegenheids kok wel wat ervaring mee opgedaan. En als je goed oplet met je dagelijkse broodhap, waar je het koopt, dan proef je het verschil met het spul uit NL echt wel.

FAVERNEY
Buiten dat Faverney twee redelijke restaurants kent, heb ik in Faverney onlangs ook een bakker ontdekt waar superieur brood te krijgen is. Toevalig! De bakker waar het om gaat is bijna altijd dicht als ik er voorbij rij. Op weg naar Vesoul voor iets officieels, zag ik uit mijn ooghoek iemand uit de bakkerij komen, hup ik boven op de rem. En naar binnen. Bij binnenkomst rook ik het al: dit is goed. Dit moet. En jawel, de baguette overleefde maar weinig kilometers. Die korst is heel bijzonder, knappig en met een smaak alsof het op hout gebakken is. Walgelijk lekker!

Volgens mij als iemand dit soort broden heeft geproeft eet ie never nooit meer stokbrood in NL. Want dat spul uit NL is daarna een slag in je gezicht. Een drol zoals van Dam dat zo plastisch zegt.

Bij gelegeneid sla ik sindsdien twee of meer broden (pains) in en een baguette voor onderweg. De pains snij ik in 4 stukken en gaan de vriezer in. Voor als ik mezelf eens wil trakteren. Vers is natuurlijk altijd beter, maar als je ze vers in de vriezer stopt en dan oppiept in de oven bij 120 graden lijkt het net echt. Een plak ham erop en een beetje Dijon mosterd extra fijn maakt het feest dan weer helemaal kompleet. 

Vinden? Vanuit Vesoul komende is het de eerste bakker die je tegenkomt in Faverney aan de rechterkant. Net voor het benzine stationnetje.

Da's best wel maf zoals je je adresjes krijgt.