Deze zomer hebben jullie massaal het varken van de buren aan de overkant zitten voederen met van alles wat overbleef uit de keuken en van de tafel. Echter, Knorrie is niet meer, en wordt op dit moment verwerkt tot karbonaadjes, worst, en soepvlees. Iedereen wist dat dit het lot van Knorrie zou zijn, dus dit is echt geen verrassing.
Prelude
Zit ik lekker met mijn schatje te kletsen, hoorde ik een enorm gekrijs en gestommel buiten. Helemaal niet nieuwsgierig liep ik rap naar het raam, en passant mijn camera van de tafel grissend. Ik keek naar buiten en zag een behoorlijke commotie bij het varkenshok aan de overkant. Met drie man sterk probeerde men Knorrie om zeep te helpen. Oeps, geen goed zicht, snel naar kamer 5. Dat is beter. De camera op repeat gezet om geen enkel moment te missen.
Noodsprong
Ik zie drie volwassen mannen achter het varken aanjagen. Dat is altijd koddig om te zien. Uiteraard grijpen ze een tijdje mis. Varkens zijn slimme beesten, en Knorrie tegen beter weten in kroop weg in zijn nachthokje. Zo van, lekker puh, zie maar dat je mij hier uit krijgt. Je doet toch wat in doodsangst. Het hok werd vervolgens half gesloopt, opgetild en Knorrie eruit geschud. Na een korte vervolg jacht op 4 vierkante meter werd een paar keer de bijl geheven. Een beetje lukraak op de kop van het beest inslaan bedoel je, totdat het door de hoeven ging. Tenslotte kon Knorrie dan toch de Grote Reis beginnen. Tsjonge, dat ging niet zachtzinnig. Nu staan de fransjes niet erg bekend om hun dier vriendelijkheid, maar dit ging nogal van behoorlijk dik hout zaagt men planken!
Scheren
Met enige moeite hesen de heren het kadaver op de ladder en begon het scheren. Meestal gaat dat met een vlammetje om de haren eraf te branden, maar met een scherp mes kan het natuurlijk ook. Ik loop er heen, vraag of ik fotootjes mag maken. Er wordt geknikt. Zo van, heb je die rare 'ollander weer. Zo kan ik toch nog een mooi plaatje schieten.
CONFIT
Het kerstdiner met de kookklub is in aantocht. Wij moeten het toetje doen. Wat zal het worden? Via Marmiton krijg je elke dag wat ideeën aangerijkt, 9 van de 10 keer mik je het weg. Van de week hadden ze het echter over konfijt. Hé da's leuk. Heb ik nog nooit gedaan, en wellicht is het wat voor het diner. Het internet, de wereld bieb, snel geraadpleegd. Immers, meer recepten is altijd beter. Daar destilleerde ik dan weer het een en ander uit en ging aan de slag.Recept
Men neme 500 gram suiker, losse dat op in een halve liter water. Pel 5 mandarijntjes, rijper is beter, en zorg dat het wit zoveel mogelijk er van af is gehaald. Alles in een wijde steelpan doen en net aan de kook brengen. Meer niet, dus niet laten dóórkoken of zo. Dan 24 uur laten afkoelen. De volgende dag een afgestreken kopje suiker toevoegen, weer aan de kook brengen en af laten koelen. Herhaal dat vijf dagen. Waarom vijf dagen is mij een raadsel, maar dat zegt het recept. Daarna de vruchen uit de oplossing halen en in een oven op 50º laten opdrogen. In een van de recepten staat dat je daarna de vruchtjes in poedersuiker kunt rollen en verder drogen. Zelf denk ik dan nog een deel in de chocolade te dompelen. Lijkt me heel lekker te worden.
Meten is weten
Bij verder lezen kom ik te weten waarom dat toevoegen van de suiker nodig is. Omdat er vocht aan de vruchten wordt onttrokken wordt de suiker oplossing verdund. Dat hef je dan weer op door er suiker bij te doen.
Meten is weten zeg ik altijd. Dat zomaar erbij mikken van suiker lijkt me een te wisselvallig resultaat te gaan geven. Dat moet beter kunnen. Ook hier biedt de internet bieb weer oplossingen voor. Na een minuut staat de info op mijn schermpje. Er is een eenheid of grootheid voor het suikergehalte: Baumé of Oechsle graden. Dat kun je of met een soort dompelaar meten of met een refractie meter. Beiden had ik al aangeschaft voor twee andere projectjes: appelstroop en likeur maken. Fannie zegt altijd: "Eerst het recept gaan volgen, en dan je eigen kraak en smaak aanbrengen." Zo gezegd, zo gedaan. Daarna kan ik alijd nog de jonge wetenschapper uit gaan hangen ;=) Niet dat een van beide methoden een garantie biedt dat het allemaal goed gaat. In de keuken speelt altijd ervaring een grote rol of iets lukt of niet. Oefening baat kunst.
De suiker oplossing die overblijft heeft uiteraard een vet-flinke mandarijn smaak, daar maak ik dan nog een flesje mandarijn likeur van. Net zo makkelijk.
update:
Tegenwoordg heeft men het alleen nog over Brix voor het suikergehalte.
 |
| brixmeter |
In oude literatuur en recepten kom je in plaats van °Brix, °Baumé (°B) tegen. Om het suikerpercentage te bepalen moet je het aantal °Baumé met de omrekenfactor 1,8 vermenigvuldigen. 10 °Baumé is dus 18 °Brix. en 15,5 °Baumé is dan 30 °Brix. (Een brixmeter is dus een refractie meter)
bron: horeca nl
 |
| kijkvenster brix meter |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten