Slapeloos

Depardieu
Gister had ik weer eens een van die slapeloze nachten. Kom, dacht ik, laat ik die poppenkast rondom Depardieu maar eens beschrijven. Depardieu is een zeer bekende acteur in LDF, met zo'n 150 films op zijn naam. Hij is onlangs namelijk naar Belgie verhuisd uit protest tegen de in zijn ogen absurde belasting verhoging van 75% op alles wat je boven een miljoen verdiend. Uit "solidariteit" met de lagere inkomensgroepen, zegt de minister van financiën. Logisch dat je daar geen zin in hebt. Nou ja, het hele verhaal rondom deze "sur tax" (overbelasting) is zich tot een soort Griekse tragedie aan het ontwikkelen. Van een klucht kun je niet eens meer spreken. Maar al schrijvende over deze toestand bedacht ik me dat het wel een erg intens negatief verhaal werd. Ook al is die hele toestand bagger, dat hoef je nog niet over iedereen uit te storten. Het was een beetje in de geest van: mag ik ff een emmer. Daarom heb ik het maar weer gewist. Niemand leest een blog om er droevig van te worden.

Kaku
Uit arren moede zet ik dan maar eens iets als YouTube op en flipper een beetje heen en weer. Loop ik tegen een paar lezingen aan van prof. Machio Kaku. Een zeer gedreven wetenschapper die ons bijna aan de haren erbij sleurt om na te denken over het leven buiten onze planeet. Hij beschrijft, in zelfs voor mij te begrijpen bewoordingen, de verschillende types beschavingen van 1 tot en met 4 (wij zijn type 0) die elk een overtreffende trap in het beheersen van energie hebben. Van planetair via sterren als onze zon tot aan galaxies. Waarbij de vierde het beheersen en consumeren van de donkere energie is, energie die tussen de galaxiën aanwezig lijkt te zijn. Nee, zegt hij, sterrengluurders kijken niet naar levensvormen maar naar verschijnselen van energie consumptie. En ratelt door dat over honderd jaar ons eerste contact met een buitenaardse beschaving zal plaatsvinden. Een beschaving die wellicht een miljoen jaar op ons voor ligt. Dat zal een vreselijke schok zijn voor alle relegieën die hier de aardkloot bevolken. Vierhonderd jaar geleden werd ene meneer Bruno nog levend verbrand omdat hij beweerde dat er meerdere planeten buiten ons zonnestelsel waren waar zelfs leven op mogelijk zou zijn. Dat dat uiterst bedreigend voor de gevestigde orde was late zich makkelijk raden.
In een vervolg filmpje ging het over dat Einsteins relativiteits- theorie die zwarte gaten voorspelde, zonder precies te kunnen beschrijven wat dat precies was, een zwart gat.

Zwart gat = een geïmplodeerde ster waarvan de massa zo groot is geworden, waarmee ook de zwaartekracht, dat zelfs het licht er niet meer uit kan ontsnappen - van daar zwart gat. Een zwart gat is dus onzichtbaar voor de kijkers en kan alleen gedetecteerd worden door het gedrag van de andere sterren er omheen te analyseren.

Dat kan natuurlijk alleen maar een geniale geest zijn geweest om dat zo te kunnen bedenken. En dat nog ff wiskundig te beschrijven ook. Volgens prof. Kaku ging echter Einsteins wiskunde de mist in op het moment dat we over de rand of invloedsgrens van een zwart gat gingen. Iets met: dat energie en massa zich totaal anders gaan gedragen zodra je over de grens van een zwart gat gaat. Dat noemen ze de quantum horizon, alles daarachter is onzeker.. Kaku kwakt en passant een formule op het bord en begint dingen tegen elkaar weg te strepen, zoals je dat op de middelbare school hebt geleerd. Over blijft een vergelijking waar er iets met een oneindige massa en oneindige energie ontstaat. Ergens wordt er gedeeld door nul in diens vereenvoudigde vergelijking. En oneindig is iets dat prof. Kaku en diens soortgenoten doen huiveren van onbehagen. Een simpele machtsverheffen van -1 zou het probleem uit de wereld helpen maar waarom dan -1? Omdat je dan de inverse van het universum beschrijft. Met andere woorden het continuüm, de vierde soort, wordt dusdanig transparant dat je deel van het continuüm zelf bent geworden, en is het "a matter of thought" als het ware, dat je aan de andere kant van het universum zou kunnen zijn. Eigenlijk op twee plekken tegelijkertijd; daar komt de quantum  mechanica om de hoek kijken.

Stel je voor je bent dan net een soort oneindig gestrekt elastiekje, afhankelijk aan welke kant je het vast pakt en loslaat ben je of aan de ene kant van het univerum of aan de andere kant. Waarna de zaak omgekeerd wordt en je weer terug in de reële ruimte-tijd bent. Maar dan een stukje verderop.

Na nog een paar filmpjes had ik weer voldoende materiaal om eens te kunnen gaan werken aan mijn ontspannings- meditatie oefening om in slaap te komen. En dat werkte.

Schakelpaneel
Wat een redelijke nachtrust al niet doet. In een paar uur tijd is de nieuwe versie van de schakeling voor de solar farm in elkaar geknutseld. Slechts een onderdeeltje miste ik, dat morgen maar ff gaan halen bij de brico. Dan is het alles netjes waterdicht afmonteren en de slangen chaos in de garage kan weer gefatsoeneerd worden.

versie 3

ontwerp versie 3

Bovenstaand ontwerp en de realisatie komen dit keer toch akelig dicht bij elkaar. Driewegkleppen kon ik zo snel niet krijgen. Dat heb ik maar opgelost met twee extra kleppen. Links onderop zie je dat er nog een klep ontbreekt, die moet ik morgen ff gaan scoren. Zo zijn er dus twee bijpasses gemaak en kun je het atelier of alleen door de zon laten verwarmen of alleen door de houtkachel. Het beste van twee werelden kun je dan kiezen. Als je alles open zet staat de solarfarm rechtstreeks op de CV en anders om. Je kunt de twee ook afzonderlijk schakelen. En dat is precies waar het om ging in deze vereenvoudigde schakeling.
Voor het gemak nog ff versie 1 erbij gepakt: een kunstwerkje. Maar het werkte precies zoals bedoeld.

versie 1

Het verschil met versie 3 is dat de pomp uit het schakelschema is verdwenen. De vulnippel is overbodig geworden omdat er vanuit de CV water bijgevuld kan worden. Nu komen en gaan de slangen zijwaarts en in versie 1 kwamen alle slangen van onderen. Het liggende model geeft een strakker beeld. Strakker is altijd beter is mijn persoonlijke mening. Waar de thermometer zit is een kraan gemaakt die een heel klein beetje openstaat zodat er een zeer kleine stroming ontstaat en zo de temperatuur van de solar farm gemeten kan worden. Onafhankelijk van hoe de zaak is geschakeld. In versie drie had Wim daar iets vernuftigs met een 2 cent stuk voor bedacht, dat komt uiteraard dadelijk weer terug als we het nodig hebben om te meten en weten. Ontluchten kan ook via de CV installatie. Alleen de vulnippel voor de antivries moet nu nog een plaats krijgen. Iets met een sortgelijke driewegklep er tussen lijkt me wel een goede oplossing.
Versie 2 ziet er iets gecompliceerder uit. Ook mooi strak, maar er zit een ontwerpfout in die we nog niet hebben gevonden.

versie 2

Toch eens een lijntje uitgegooid naar de leverancier van de klep. En volgens hem zit de driewegklep verkeerd. Die moet in de aanvoer leiding (rood) zitten volgens hem. Daar kunnen Wim en ik dan weer eens over gaan nadenken. Voorlopig is het paneel V3 gedeactiveerd en gaan we daar in juni mee verder.

Besturing

raspberry model A

Voor de besturing gaan we gebruk maken van Raspberry computertjes. In mei besteld, nu pas aangekomen. Ik heb wel gratis een upgrade naar model B gekregen. Had er ook meteen maar twee besteld, voor als er eentje vernaggeld wordt. Blijft het allemaal heel bij het experimenteren dan kan #2 altijd nog parallel gezet worden in een cluster als het ware, dan werkt het net allemaal ff iets sneller.
Lachen, een parallel (cluster) computer in Mailleroncourt-Saint-Pancras. Wat moet je dat noemen: een super micro of mico-super computer?

Van de oorspronkelijke 10K die de maker ervan verwacht had te verkopen zijn ze de miljoen al vet gepasseerd. Daarom heeft het ook 6 maanden geduurd voordat ze bezorgd werden. De Raspberry is eigenlijk een wondertje van techniek. Alles zit erop en eraan met alle aansluitingen die je nodig hebt: netwerk, usb, hdmi, 512MiB ram intern, en een SSD in de vorm van een flash kaartje. Het verhaal past in een klein doosje van het formaat A6 en minder dan 2 cm dik. Ze werken op een navenant kleine voeding. Je zou er zelfs een batterij aan kunnen koppelen en dan werkt het nog. Staat boven aan de lijst voor januari om daar mee te beginnen te experimenteren. Volgens een artikel uit MagPi kun je het apparaat vanuit je leesstoel benaderen. Dus je hoeft er niet eens een monitor of TV en een toetsenbord aan te koppelen. Gewoon naast de schakelkast bij de slangen in de garage hangen, een netwerkkabeltje naar de router in de gang trekken. Nog ff het IP nummer ontdekken en voilá. Het begint hier warempel weer bijna op Maurik te lijken wat dat betreft. Het blijft toch zuigen hè die computertjes.
  
Zon
De afgelopen weken heeft de zon zich niet echt laten zien. Elke dag plenst het wel een uurtje of wat, en dan blijft het de rest van de dag een grauwe soep. Maar het vriest, zelfs 's nachts, niet. Gisteren zowaar 8ºC! Dus eigenlijk valt het allemaal wel mee. De kachel is aan en het is behaaglijk in de keuken. Nu nog het lek bij de panelen ontdekken, waar ik al een vermoeden van heb waar het zit, en we zijn weer terug in business.