Bocuse

In de avonduren zit ik veel op YouTube naar demofilmpjes van het pottenbakken te kijken. Daar leer je veel van, en kom ik vaak op ideeën door de technieken die de pottenbakkers laten zien.
Toevallig zwierf in mijn selectie ook een TV serie rond: GourmetTV. Mijn eerste gedachte was, hoe kan dit nu weer, ik had toch duidelijk op pottenbakken gezocht. Normaal gesproken ben ik gek op dergelijke TV shows en zijn dit soort series best wel leerzaam. Veel hint en tips, of laten iets zien waar je zelf nooit zomaar aan zou durven beginnen. Deze serie was echter anders en ging over de top koks van een tiental jaren terug. Als je dan ziet met welk gemak die heren en dames chef koks met de pannen in de weer zijn, dan voel je jezelf (terecht) een enorme amateur. Daar zal ik zelfs nooit van in de schaduw kunnen staan. Ook al vinden veel gasten dat ik lekker kook, toch lukt iets een enkel keertje minder goed. Het is wel altijd gezellig aan tafel. En daar gaat het om, dat gasten zich onthaald voelen, lekker eten en een gezellige avond hebben in Le Mouton Qui Rit.

Een van de episodes ging over Bocuse. De chefkok der chefkokken, vinden vele mensen dan. In die aflevering, en dat kwam mij een beetje al te onnatuurlijk over, lieten de geïnterviewden zich uitsluitend politiek correct uit over Bocuse. Opmerkingen zoals: genereus, gepassioneerd, loyaal, deelt met anderen etc etc. was het enige dat blijkbaar bij de regiseur door de beugel kon. Zelf denk ik dan dat je geen nationaal instituut kunt zijn geworden als je niet over lijken bent gegaan. De concurrentie in de culinaire wereld is volgens mij moordend. Ieder van de chef koks wil op het hoogste bordes staan, en, zoals bij elke competitive omgeving, zal afgunst en nijd een grote rol spelen. Professioneel koken is een ambacht, maar evenzeer een kunst. In dat wereldje spelen grote emoties de hoofdrol. In 2011 is Paul Bocuse uitgeroepen tot Chef van de Eeuw door het Amerikaans Culinair Instituut. Nou dan moet je wel wat onder de moterkap hebben zitten, of niet dan!

Imperium
Nog steeds is Bocuse bezig zijn imperium uit te bouwen, petje af hoor. Een krasse baas nog, van tegen de 90! En nog een drie sterren kok! Uit de aflevering in 2003, in de stijl van: "een dag met..." bleek wel dat ie zich niet meer zoveel met het handen en voetenwerk bemoeide dan wel met het instituut Bocuse. Het is een merknaam geworden, en daar moet je voortdurend aan blijven werken.
Heel interessant om eens een inkijkje te hebben in die wereld.
Bocuse's site is, geheel onfrans, taalgevoelig. Althans het schakelt automatisch tussen Frans en Engels. Niet helemaal perfect, maar goed bedoeld. Mooi hoor die plaatjes. Hoewel een beetje sloom met laden, een kniesoor die daarop let. Klik maar eens door naar de menu's. Vind ik dan weer erg mooi gedaan.

TER PLEKKE
Het wordt nu echt, heus, helemaal waar, winter. Vanochtend viel er weer een laag sneeuw. Het wordt dan meteen een stuk stiller in de wereld. Al het geluid komt heel dof door zo met die verse sneeuw. Dat dempt al het geluid. Tijd voor een fotosafari denk ik. Dit worden mooie winter platen, misschien wel voor de komende jaren erbij. Want er gaan geruchten rond dat de komende zomer heet wordt. Hoe men dat nu al kan weten is mij een volslagen mysterie, maar goed. De plaatselijke boeren hebben het niet vaak bij het verkeerde eind weet ik uit ervaring. Een lange hete zomer geeft namelijk vaak een zachte winter. Hopelijk, want deze winter lijkt streng te worden. Morgen maar eens een nieuw zak brokkies voor de schapen aanbreken, dan krijgen die ook wat extra energie.

Knorrie
Blijkbaar is het varken netjes in stukken verwerkt, van de week zag ik namelijk onophoudelijk autootjes voorrijden bij de buren. Klaarblijkelijk is het een soort communaal varken geweest. Iedereen laadde een stuk van het beest in.
Hoezo thuisslachten is "verboten". Dat bedoel ik nu met dat LDF bizar veel regeltjes, wetten, en een ongeëvenaarde bureaucratie kent. Met die regeltjes enzo, wordt met een zekere flair omgegaan. Een soort laisser fair die je in veel zuidelijke landen tegenkomt. Hier telt meer de vorm dan de regel. Behalve als een buurman naar de wouten belt omdat ie last heeft van de rook van een brandstapel van ons. Dan komen er meteen 4 mannetjes in het blauw je terrein op om uit te zoeken wat je aan het doen bent. Maar zolang je je onder de radar blijft bewegen, dan bemoeit niemand zich met wat je aan het uitspoken bent. Dat maakt het leven aangenaam rustig.

SolarFarm
Over uitspoken gesproken. Vorige week knalde de Solar Farm eruit. Iets met een klep die verkeerd open stond. Een nieuwe kans om het schakelpaneel te versimpelen, althans voor mij dan. Een deel van de functionaliteit offer ik dan nu even op, dat komt met het voorjaar wel weer. Het zal in ieder geval eenvoudiger te bedienen zijn. Of het precies doet wat ik er van denk moet Wim nog ff bevestigen, maar na een dag of twee het tekeningetje te hebben laten liggen denk ik nog steeds dat het zo gaat werken.

D1,2 driewegklep,K1,2 standaard klep

Het gaat er om dat de drie eenheden als SolarFarm, Atelier en Huis onafhankelijk van elkaar kunnen opereren en dat er ook tussen de CV, de SF, met het atelier geschakeld kan worden. Dus óf de CV óf de SF kan het atelier dan verwarmen. Maar de SF kan ook de CV weer vorstvrij houden. Om de temperatuur te kunnen blijven meten als de CV en SF gescheiden zijn, lopen die twee kleine groene leidinkjes. Daar zit een 2cent stuk in met een heel klein gaatje erin, zodat er altijd iets stroomt. Daardoor neemt het buisje de temperatuur aan van het water, dat willen we weten én meten. Zo werkte het bij de vorige versie ook perfect, dus waarom hier dan niet. Dit is dus versie 3 van het schakelpaneel. Hoeveel versies zullen er nog volgen voor die installatie perfect dat doet wat ik ervan wil hebben? Nou ja, het blijft een beetje een hobby met voortschrijdende inzichten. Wat het allemaal een beetje moeilijker maakt dan nodig, is dat ik er steeds dingen bij verzin. Dat betekent iedere keer een herontwerp en experimenteren. Dingen gaan dan weleens niet zoals dat bedacht is. Dat blijft het leuk houden. Als iets zomaar plotseling in een keer goed zou draaien zou ik daar slapeloze nachten van krijgen. Me afvragend waarom, en wanner het in de soep zou gaan draaien.

Wordt weer vervolgd.