Dit en Dat 2

Het blijft maar regenen. Even leek het vanochtend erop dat de buien zouden overdrijven en het was zowaar een beetje lichter in de lucht aan het worden. Nee nog geen blauwe plekken, maar er was een kleine hoop dat ik buiten aan de collector kon gaan werken. Het mocht niet zo zijn. Volgens de meteo gaat het ook geen witte kerst worden. Jammer. De allereerste kerst die we hier vierden, we hadden woningen geruild met Dries en Els, was het prachtig weer en lag er een laagje sneeuw. Onze eerste witte kerst sinds járen. Daar hebben we echt van genoten. De jaren daarna is het eigenlijk nooit meer wat geworden. Het jaar 2012 was een echt regenjaar. Jawel het klimaat is aan het veranderen, merkbaar. De seizoenen zijn, lijkt het wel, aan het verschuiven. Op zich niets mis mee, als de vakanties dan ook mee zouden schuiven is er voor ons niets aan de hand.

Huisjes

Ha! De huisjes #13&#14 staan in de stijgers en ook een soort verdamper (geurtjes) in de stijl van de huisjes. Leek me weer eens wat anders dan die standaard dingetjes: meestal een klein schaaltje op een voetje met ruimte voor een waxine lichtje. Het is een protoype, dus er zal best nog wel het een en ander aan gaan wijzigen. Dat is het voordeel van klei, beetje nat maken en je kunt er weer alle kanten mee op. De basisvorm van een huisje staat vrij snel. Vooral als je dat met de plakkenwals doet in het atelier. Met de hand uitrollen is iets lastiger, en krijg je zeer onregelmatige plakken. Dit keer heb ik voor een taps toe lopende vorm gekozen. Daarin moeten dan veel kleine raampjes komen. Nu nog even wachten dat de klei een beetje opstijft en de transformatie kan beginnen. Volgende week wil ik nog een paar ondiepe schalen of borden draaien, en dan we kunnen een oven vol mikken. Misschien moet ik die oven in het winteratelier zetten, wordt het lekker warm. Met zijn tweeën is de oven prima te tillen omdat je er de helft aan onderdelen af kunt halen. Als Willem volgende week ff een handje geeft is het zo gepiept.

update:
De verdamper is af, maar het is meer op een 'Gaudi' huisje gaan lijken dan de bedoeling was. Dus heb ik het maar nummer 15 gegeven. Wie weet is dit iets wat de mensen hier wel bevalt. Het praktische verenigd met het nuttige.

huisje #15

De foto is een beetje hard geworden, maar het geeft de idee mooi weer. In die gapende opening kun je de escence / olie gieten en dat kan dan aan de zijkant maar ook door de twee kleine 'huisjes' er bovenop ontsnappen. Vond dit wel een geinig idee. Na het bakken eens kijken wat de warmte van het waxine lichtje doet met het geval.

Glazuur
Als ik in NL ben, is een bezoek aan kunsthandel Hazelaar bijna verplichte kost. Daar vond Fannie dit keer een potje luster glazuur. Luster is een goedje dat na het bakken een metalige glans krijgt, in dit geval een koperkleurige glans. Een paar jaar geleden heeft Fannie dat op een kaarsen-plateau aangebracht en het leek haar leuk om met dat kleurtje iets te doen met de huisjes. Dat wordt spannend. Want dat glazuren kan je werk maken en breken. Bovendien aan een huisje zit ik best wel lang te poetsen en te vormen, dus is experimenteren met glazuren op zo'n huisje niet mijn favoriete bezigheid. Glazuur poets je er van zijn leven niet meer af.  

bron: JW

Huisje #10 heeft een mooi plekje bij JW gekregen: onder de kerstboom. Het geeft altijd een fijn gevoel dat je werkstukjes gewaardeerd worden. Bedankt voor de pic JW!

Schijnveilig
Over plaatjes gesproken. De afgelopen maanden is hier in de buurt twee keer ingebroken. Bij een van de slachtoffers is zo'n beetje zijn hele werkplaats en auto ontdaan van gereedschap. Voor een klein bedrijfje als het zijne is dat natuurlijk een ramp. En omdat de auto niet afgesloten in de garage stond, keert de verzekering de schade van het gestolene uit de auto niet uit. Wat een zakken. Uiteraard zijn het de Roma, maar die krijgen van alles de schuld, dus neem ik dat even voor kennisname aan. Dat herinnert me eraan, ik heb nog een beveiligingscamera liggen. Die had ik vorig jaar weer van zijn plek afgehaald omdat de burgemeester daarover een opmerking maakte. Die ga ik toch maar weer installeren. Er is nu een keihard argument om dat te doen. Vorig jaar stond ik eigenlijk met de bek vol tanden om een smoes te bedenken. Nu de Raspberry computertjes binnen zijn zou ik die camera aan de Raspberry kunnen koppelen. Lijkt me leuk om als er wat beweegt via internet een fotootje te krijgen. En misschien moet er aan de achterkant van het huis ook zo'n ding gemonteerd worden. Dat kan dan als webcam dienen, kunnen de gasten zien hoe het zwemwater er voor staat.

Hottub
Zwembad. Fannie is nu serieus over de hottub, minimaal 4 personen. Met een beetje geluk staat er in juni dan een hottub in de buurt van het zwembad. Die koop je kant en klaar, wordt voor je op de plek neergezet, stekker erin, water aansluiten, en gaan. Nog een afdakje erboven en heerlijk in de buitenlucht badderen. Het wordt er eentje met een ingebouwde kachel op hout. Want in deze periode is er bijna geen zon (de laatste 5 weken zegge en schrijven iets van 4 zonuren), en dan wil je ook in de tobbe kunnen. In de zomer sluit je de solar farm er op aan, gratis heet water dan. Kun je altijd nog bijverwarmen als dat nodig is.

Chippie
Die kat is een raar monster. 's Avonds roep ik hem en dan komt ie vrijwel altijd aangescheurd voor z'n bakkie voer. Blijft meestal luidkeels mekkeren totdat alles OK is. Dan kruipt ie in zijn kattenmand en pas de volgende ochtend hoor je gekrab en gejengel aan de deur: honger! OK we ontbijten dan gezamenlijk en daarna schuif ik het beest naar buiten. Kan ie muizen en ratten gaan vangen. Daar is ie goed in. Afijn, eergisteren, geen Chippie. Gisteravond, geen kat. En dan denk je meteen aan een tot enkele millimeters dikte platgereden beest ergens op en achteraf weggetje. Rond het midi, hé! Gemekker aan de deur. Zucht, drie dagen is toch wel erg lang om pleite te zijn denk je dan. Ik doe rap een greep in de koelkast, ok hij zal wel honger hebben, een mik een half blikkie sappige brokjes in zijn bak. In no time was dat opgeschrokt en is de eetbak spig&span. Vervolgens klimt het beest om mijn knie en begint uitgebreid te boeren. Even dacht ik dat ie ging kotsen, dat moest ie maar op de grond doen. Loos alarm, poes ff met de borstel aangeharkt en hop klaar om bewusteloos in zijn mand te vallen. Wat een leven hebben die beesten toch. Als je maar hard genoeg mekkert, krijg je voer. Beetje tegen de baas aanschuren dan krijg je massage, en de rest van de dag in je mand een beetje verveeld voor je uit liggen staren. Ga je voor de deur staan mekkeren, mag je naar buiten (of naar binnen) en je ziet zelf maar wanneer je je weer meldt. En wie zei dat beesten stom zijn? Ze weten je perfect te manipuleren, dus eigenlijk zijn ze slimmer dan wij allen bij elkaar. Gratis voer, onderdak, en massage op zijn tijd. Wát een leven!

update:

Boete
Mijn eerste boete te pakken in dit land, iets te hard gereden. Tricky, pal voor het flitsding stond blijkbaar een bord voor 70KM, niet gezien, en flits. Twintig km te hard dus. Die boetes zijn hier niet mals. Maar ze maken je het wel erg makkelijk om te betalen, kan per cheque, overmaking, per telefoon en via een website. Die website maar eens bepotelt. En dit is werkelijk niet van deze wereld. Waar bijna alle websites in dit land in uitblinken is het verstoppen van essentiële informatie. Je wordt gedwongen duizend keer heen en weer te gaan om op de juiste pagina te komen. Om dan uiteindelijk, als laatste redmiddel, via Google/Bing/... een url te vinden welke pagina je dan moet hebben. Want op een gemiddelde franse site kom je via de navigatie op die site absoluut niet waar je zijn moet. Rare jongens, die franse website bouwers. Dit is echt de allereerste site waar het zonder omhalen doet wat het moet doen. Tuurlijk is het zonde geld, maar dit maakte mij bijna weer hoopvol gestemd over hoe een site in LDF ook gemaakt kan worden. Tik maar eens in: amende.gouv.fr. Hop, geen geneuzel, toelichtingen, keuze uit tientallen menuopties, niks van dat al. Gewoon recht toe recht aan: pay your fine. Ook nog taal gevoelig die site. Daar zakt je kaak wel ff van naar beneden. Een soort acceptgiro nummer invullen, checksum erbij en op validate klikken. Zonder rompslomp kom je op een scherm om je kaartnummer in te vullen, klik. Wil je een reçu opslaan, afdrukken of per post ontvangen. Uiteraard per post. Twee keer graag. Vervolgens: thank you for paying. Zelfs die taalgevoeligheid is correct doorgevoerd, door de hele route. Moet je eens bij EDF op de site komen. Alleen de eerste pagina is in het engels, daarna houd het op. Ze kunnen het dus wél. Mijn dag is weer gemaakt. Ok het koste een hand geld om dit te ontdekken, maar zo efficiënt heb ik maar weinig sites gezien. En al helemaal niet in LDF. Bien sûr, klinkt nogal negatief. Maar mensen die ik spreek over de gemiddelde franse site klagen allemaal over de onnodig inefficiënte, en idioot omslachtige manier waarop je via het interwebz met organisaties en instanties moet communiceren. Dus dan mag het best wel eens gezegd worden dat deze "boete" site een compliment verdiend. En dat uit mijn pen ;=)) 

Zo dit was een dit-en-dat pur sang.