Kerstdiner

Deze week is het uiteraard serieus eten geblazen, kerst, oud en nieuw, en de restjes tussen door, of erna. Alle leden van de kookclub waren dit keer in Mailleroncourt en was een smoes snel gevonden om voor elkaar te gaan koken. Eigenlijk hoef je daar geen smoes voor te bedenken, maar het klinkt gewoon leuker.

Wat biedt het kerst diner zoal?
De opening uiteraard met een aperitief: drankje, kaasje, stukje knabbel. Lekker bijkletsen en uiteraard waren Fannie en ik te laat, klonk het. De heren hadden zich al redelijk ingedronken bleek, het werd natuurlijk meteen gezellig. Zoonlief likte een broodje voor en drukte dat in de hand van Fannie die het net zo beleefd weer terug gaf. Slinks verdween het stukje brood vervolgens weer tussen de andere. Om je te begieren! Kinderen!
Het was echter tijd voor het serieuzere werk en we schoven aan de feestelijk gedekte tafel. Volgens opdracht was iedereen in gala. Ook deze jongen had een pak uit het rek getrokken. De tuxedo uit 1990 was iestjes te klein geworden, maar het streepjespak uit '08 was dan weer ruim een maat te groot. Je kunt niet alles hebben.

Menu

• Openingsgambiet werd uitgevoerd met een amuse van tomatencrème, een paté met cranberry saus en een mini, maar dan ook echt mini pasteitje, Hoe krijgen ze het voor elkaar. 
• Louise had een boerenpate gemaakt met een dekseltje van deeg erop. Lekker pittige en stevige paté, plus geroosterde tomaatschijfjes op een toostje. Heerlijk, gecombineerd met een cote du rhone van wel zeer jonge leeftijd. Paste perfect.
• Yvette verzorgde dit keer de hoofdschotel met eendenborst, tijdens het voorsnij werk werd er glimmend van genot uitgebreid voorgeproefd door Willem. Eendenborst, wat er van overbleef dan, in een lekkere saus, geflankeerd door een "schijf" puree met iets erin. Daar bovenop rodekool met als bijgerecht zelfgemaakte appelmoes. Prima combinatie. Lekker ouderwets traditioneel, maar het is dan ook kerst.
• Fannie pakte uit met een kaasplankje, en pièce de résistance de chocobombe volgens een recept van Jamie Olivier zoals dat stond in Allerhande. Beetje aangepast, eigenwijs als we zijn, door de chocolade saus zoals we hem in Le Mouton maken, en ipv vanille-ijs (die in LDF vreselijk is) met rum & raisins. De serie desserts werd afgesloten met zelfgemaakte choco truffels en koffie met de LMQR mandarijnen likeur. Net zo lekker traditioneel als het hoofdgerecht maar allé, het is kerst.

bron: Allerhande

Helaas geen plaatje van ons eigen ding geschoten, dat overigens als twee druppels water hierop geleek. Echt waar ;=)

Al met al een zeer klassiek diner afgesloten met een soort dobbelspelletje dat eigenlijk te dom is voor woorden en dat ik daarom ook maar niet beschrijf. Gaap. Gaan we ook nooit meer doen.

Het was wel een chique aangelegenheid, iedereen in het pak of lang. Fris gekapt en geschoren. Precies waar de traditie om vraagt.
De komende dagen maar eens een paar balansdagen inlassen, hoewel ik me behoorlijk ingehouden heb.

Economie van de kerst
Kerst is uiteraard ook een enorm commerciële aangelegenheid. In LDF bestaat het fenomeen van kerstmarkten, nee niet die van een tiental stalletjes met lampjes, kaneelgeur en wat van de kou stampvoetende kooplui, maar een soort megahappening.

bron: mayetteetnico

Waarvan die in Strasbourg wel de grootste en bekendste is. Tegenwoordig is er in Strasbourg een soort van ballotage commissie die erop toeziet dat een en ander niet in een gewone ordinaire markt ontaard, maar ook de kerstsfeer weergeeft.
Naar aanleiding van een suggestie van een van de gasten eens gekeken wat dat dan kost zo'n stalletje huren om mijn keramiek op zo'n markt te verkopen. Jeetjemina! Dat is een stevig bedrag dat varieert tussen de drie en negen duizend euries. Ex belastingen en verwarming. De suggestie was om er met mijn huisjes te gaan staan. Nou dan moeten er wel een stevig aantal huisjes verkocht worden wil dat er uit komen. In ieder geval, zegt Fannie, weet je dan of zoiets al of niet haalbaar is. Niet dus. Eigenlijk ben ik daar niet rauwig om. Dat is minimaal 2 weken koude voeten en in een hotel zitten. Niet mijn ding.

Wat een enorme vlucht neemt in de kersttijd is de verkoop van tafelservies, kleden, potten en pannen - bij elkaar noemt men dat l'art du table . De verkopen verslaan in deze tijd met gemak de omzet van een heel jaar. Alleen in LDF schijnt er op deze l'art du table markt op jaarbasis meer dan 5 miljard euries omgezet te worden. Natuurlijk zijn er de pas getrouwde stellen die allerlei nutteloos serviesgoed in vijfvoud tijdens hun huwelijksfeest krijgen, maar de kersttijd slaat echt alles. 'Men' wil goed voor de dag komen, dus een frutsel hier en een ornementaal tafelstuk daar. Zijn ze gek op de fransjes. En het staat ook geweldig een mooi stuk op tafel.

Chatons 
Wat ook een mooie traditie is, is die uit de Provence het hele land verovert schijnt te hebben. Namelijk die van de Chatons (soort poppetjes) in combinatie met kerststalletjes. Misschien is het beter van zogenaamde tableaus te spreken. Elk jaar wordt daar in het nationaal tv journaal aandacht aan besteed. En ieder jaar zijn de stalletjes mooier en complexer. Dit jaar doet ook de mechanica voor het eerst zijn intrede. Poppetjes die maaien, schoffelen of op een andere manier bewegen. Hele taferelen worden met de Chatons uitgebeeld, taferelen die niet alleen maar te maken hebben met de kerststal à la kindeke jezus enzo. De uitzending op het journaal laat ook vaak de makers van de zogenaamde Chatons in beeld komen. Mensen die ambachtelijk knutselen in een kleine werkplaats en hun kunst doen. Denk je, is dit kunst? Op zijn minst kleine kunst. De mensen die de producten kopen maken er in ieder geval de meest fantastische voorstellingen mee. Fannie heeft ook van die dingen uit Colombia en Liberia meegebracht en worden elk jaar op tafel uitgestald. Op zich wel grappig.

Gasten
Ieder jaar hebben we tot nu toe gasten gehad voor de kerst en of oud en nieuw. Dit keer alleen voor het oud en nieuw. De kerstdagen liggen midden in de week, ongunstig dus voor de meesten. Dat betekent dat we de laatste klusjes moeten afmaken, de kamers klaarmaken, en het appartement op temperatuur moet laten komen. Een boel werk maar altijd leuk als je tegen het einde van het jaar gasten hebt. Ze gaan voor zichzelf koken dus hebben we daar wel weer een mazzeltje aan en kunnen we lekker een beetje voor onszelf gaan rommelen tijdens de jaarwisseling. Oliebollen? Vraag ik aan Fannie? Wat je wilt, nou we zien wel.