Blog 600

Dit is de 600e blog. Een mooi getal, 600. Niets op aan te merken, een mooi rond geheel natuurlijk getal. Nee, geen priemgetal.

Priemgetallen
Voor diegenen die zich afvroegen wat een priemgetal is: een priemgetal is alleen deelbaar door 1 en zichzelf. Zo is het getal 3 of 11 bijvoorbeeld een priemgetal. Zeshonderd is echter deelbaar door meerdere getallen, zoals 2, 3, 5, 10, 15, 20, 25 en veelvouden daar van etc. en daarom geen priemgetal. Zo'n priemgetal is een redelijk uniek getal en wordt daarom veel gebruikt bij het versleutelen van berichten. Organisaties die veel met versleuteling doen zijn bijvoorbeeld banken, overheden, spionnen, mensen die geheimcodes gebruiken... Overigens ook in de vrije natuur komen vormen van priemgetallen voor, kijk maar eens nauwkeurig hoe en in welke volgorde takken rondom een boomstam uitgroeien, of de nerven van een blad... Je schijnt hele landschappen met priemgetallen (en fractals) te kunnen maken. Nu weten jullie ook meteen waarom priemgetallen mijn interesse hebben.

Van 600 blogjes kun je een behoorlijke hoeveelheid papier (= dode bomen) bedrukken. Neem eens voor het gemak aan dat elk blogje ongeveer 2 A4-tjes vol is dan heb je al snel 1200 pagina's. Daarvan is, schat ik, 99% van de tekst geen bijzonder publiceerbaar materiaal, iets wat je zonder wroeging met gemak zo in de versnipperaar kunt drukken om te recyclen. Dan blijven er zowaar 24 pagina's over waar je misschien in de verre toekomst wat mee kunt, nadat daar nog eens een bijzonder kundige tekstschrijver overheen is gegaan. Met zowat 10K aan plaatjes om er een tien of wat van te kiezen, en een stuk of tien recepten vormt dat bij elkaar misschien een pagina of 30. Leuk weggevertje bij het 10 jarige jubileum van Le Mouton Qui Rit? Misschien, heel wellicht, in het uiterste geval als niemand echt geen beter idee heeft, tenminste. Ach, je weet per slot ook niet hoe een koe een haas vangt zeg ik maar.
Nee, ik vind echt niet dat alles wat ik neerpen niet te lezen valt. Er zijn gewoon andere eisen die je moet stellen aan iets wat je zou kunnen gaan uitgeven - in eigen beheer. Die 600 blogjes samen vormen wel een soort dagboek van de eerste vijf jaar van avonturen door Jan en Miep de Wit in La Douce France (LDF). Het vertelt bijna dagelijks over de ups en downs, de mooie momenten, de ergernissen, een wekenlange saga over dat er een lammetje met de fles wordt grootgebracht. En al het wonderbaarlijke waar je je als buut'n-laander over verbaast. Soms stijl van verbazing van achterover slaat, verbijstert bent, en ook dingen waar je met je verstand niet bij kunt. Uiteraard de mjammie die hier het leven simpelweg veraangenaamd, de omgeving waar je elke dag weer van geniet, het hele proces van de verhernieuwbouw van het huis uiteraard, de B&B met gasten waar je altijd weer iets van leert. Er komt geen einde aan de opsomming. Uiteraard weet ik dat niet alles even interessant is voor iedereen. Dat zou een klein wondertje zijn. Vooral die hersenspinsels vanuit mijn oude vak informatica interesseren maar weinigen, toch maakt het een deel van mij uit, en daarom staat het op de blog.

Als je de eerste epistels nog eens naleest en de latere. Dan is er een duidelijke verbetering in taal en stijl te merken, zeg ik niet alléén. Dat is grotendeels toe te rekenen aan de toewijding van mijn lieve vriendin Marion. Zij fungeert al een paar jaar als ghostwriter en behoedt me voor de stomste fouten. Soms krijg ik ook op- en aanmerkingen uit mijn directe omgeving die me aansporen mijn schrijfstijl te verbeteren. Onverwacht bijverschijnsel was wel dat BP, via een vriendje wellicht, de blog ook is gaan lezen. Waar Google translate al niet goed voor kan zijn. En soms merk ik aan de gasten dat ze hem gelezen hebben voordat ze inchecken. Uitroepend: "Ïk heb je blog gelezen hoor!" Vind ik altijd leuk om te horen.

Qua aantal lezers is er een gestage groei. Van rond de 4 (mrt 2008) zijn er nu ongeveer 130 unieke lezers en lezeressen die elke dag een stukje lezen. Sinds juli 2008 heb ik een tellertje van Google Analytics mee lopen, de staat nu bijna op 60K. Best wel veel voor een verhernieuwbouw blog met veel over eten, dingen die hier gebeuren en zaken die me opvallen. Of gewoon dingen die ik merkwaardig vind als botte Hollander.

Er wordt ook wel eens gevraagd wat de meest populaire stukjes zijn die men leest.

Top 10 dan:

1. Het Project
2. Lammeren
3. Oliebollen
4. Beton Ciré
5. Schapenbout
6. Menu's
7. Vloerverwarming
8. Wijn
9. Frisjes
10. Dit en dat

De eerste vijf, en die over eten gaan, oké te verklaren. Maar waarom Beton Ciré op plaats 4, en Frisjes en Dit en Dat zo populair zijn, Joost mag 't weten.

Tenslotte. Bovenal ben ik het leuk gaan vinden om stukjes te schrijven, en betrap me er nu en dan op dat ik zeg: "leuk voor de blog". Als een soort verslaggever. Nog net niet zoek ik dingen op om "voor de blog" te doen. Kortom slechts het dagelijkse leven wordt beschreven, met af en toe een hersenkronkel er tussendoor.

Blijf lezen, vragen stellen, en commentaar leveren.