Prelude

Over de Franse belastingen is de laatste maanden veel te doen geweest. Het onzalige idee van prez. Hollande om over het inkomen van een miljoen en hoger 75% als extra belasting te gaan heffen, heeft bij de superrijken veel kwaad bloed gezet. Wat hij er mee bereikte was dat de Russische Putin de kans schoon zag om Hollande een poets te bakken ;=)  Meneer Depardieu heeft nu een russisch paspoort en een show job als minister van cultuur in Kazachstan geloof ik. Dit zijn de leuke dingen in het leven.

Maar nu iets lolligs, het is óf Machiavelisme pur sang, of gewoon stom. in beide gevallen ben ik nogal geamuseerd.

Inleding

bron: thezoom.com

Het is met LDF net als met een echtpaar waarvan de vrouw overspel pleegt, en de man een slippertje maakt. Geen van beiden weet het van elkaar, maar de rest van het dorp wel! LDF zit namelijk economisch gezien diep in de shit, al jaren voordat de crisis uitbrak. Geen van beide partners wil het van de ander weten. De regering en de vakbonden hebben hun koppen stevig in het zand gemetseld. Het volk doet ook alsof hun neus bloed. Niemand zegt hardop dat de vakbonden, net als toentertijd in de UK, elke hervorming van het arbeidsstelsel in een verstikkende houdgreep hebben. De werkenden zijn als de dood voor ontslag, belastingverhogingen, en verlies van rechten. Daardoor blijven de vakbonden stevig in het zadel zitten. Er wordt al decennia lang om het minste of geringste gestaakt in LDF. Dat gaat onvermindert door.
De overheid ontkent ten stelligste dat er een begrotingsprobleem is. Om van een crisis maar te zwijgen. LDF in een crisis? Hoe kóm je erbij! Iedereen ziet het, alleen zij niet. Er is niets aan de hand, gaat u rustig slapen. Ammehoela! Als ze dát zeggen dan moet je wel heel erg op (je centen) gaan passen.

Industrie en handel

teloorgegane indusrie
foto: ale de vries

De meeste sectoren in de industrie en handel vertoonden tot voor kort het zelfde gedrag: niets aan de hand, waarom zouden we dan de prijzen verlagen? De prijzen zijn vorig jaar dan ook gewoon fors doorgestegen. In bepaalde sectoren meer dan  10%. Het dagelijks leven in LDF is per saldo 7% duurder geworden vergeleken met vorig jaar. Voornamelijk als gevolg van hogere belastingen en voedselprijzen die de pan uitrijzen. Wel viel op dat de absurde pieken van prijsstijgingen rond de kersttijd van voorgaande jaren de afgelopen  kersttijd zijn uitgebleven. Aaanbiedingen als twee voor de prijs van één, waren echter als sneeuw voor de zon verdwenen. Er lagen gewoon wat goedkope zooi op pallets opgestapeld, als aanbieding dan hè. Het uitbundig assortiment waar ik me in de kerst van 2008 zo over verbaasde, daarvan was nog maar een schaduw te zien. Erg karig allemaal, of beter: sober. Geen echte kerstsfeer, althans hier in de streek.

Agitprop
De propaganda machine maakte daar handig gebruik van door juist die periode als meetpunt te nemen en de extreme prijsstijgingen gedurende het jaar daarmee te bagatelliseren. Prijsverlaging als gevolg van de crisis past namelijk niet in het plaatje dat naar de consument getoond wordt. Alles is toch prima voor elkaar? Niets aan de hand. Op belastingformulieren wordt zelfs aangegeven dat de "reguliere" stijging van 2.5% ook dit jaar zoals gebruikelijk is doorgevoerd. Belastingen zijn in LDF namelijk geïndexeerd. De absurditeit ten top! Officiëel vraagt niemand zich in dit land af of er wellicht niet iets gedaan moet worden aan de totaal scheefgegroeide verhouding tussen overheidsapparaat en werkende bevolking. Meer dan 50% van het BNP wordt door het overheidsapparaat opgeslokt. Die meer dan 10% werkeloosheid laat ik maar buiten beschouwing. Zo'n situatie is natuurlijk voor een land met een dergelijke scheve verhouding een regelrechte ramp. Dat ww cijfer is stijgende. In deze streek is de werkeloosheid dichter bij de 15%. De verborgen werkeloosheid ook maar niet meegeteld.
De symptomen spreken boekdelen. Het systeem kraakt in alle voegen, er moet nodig iets verhernieuwbouwd worden in LDF.

Teloorgang
Zoals ik al een paar maanden geleden al schreef: vertrouwde gezichten zie je meer en meer verdwijnen in de winkels, assortimenten worden ingekrompen, uiteraard de prijzen niet. Die aanbiedingen in een tijd dat er topomzetten gedraaid moeten worden is natuurlijk niet omdat er een kopersstaking is. Absoluut niet. In de bouwmarkten waar het altijd afgeladen vol was kun je nu op je gemak je spulletjes inslaan zonder door iedereen aangestoten of omver gelopen te worden. Bij Big Mat in St. Loup staan opvallend weinig bedrijfswagentjes de laatste tijd. Sterker nog, ik sta ook bijna nooit meer te wachten bij de kassa daar.
Gelukkig beginnen de eerste barstjes te verschijnen in het propaganda bolwerk. Het verhaal van de economische teloorgang is echt niet langer achter een hoop agitprop te verbergen. Het was wel lachen toen die 70% sur tax over inkomens van boven een miljoen spoorslags min of meer teruggedraaid werd toen bleek dat bekende fransjes het wel voor gezien hielden. De superrijken begonnen miljarden naar belastingveilige havens over te maken. Deze Griekse kapitaal vloed heeft het franse financiële systeem bijna lamgelegd.
En ineens komt daar dan een minister Lapin met een verhaal naar buiten dat het allemaal niet zo best is gesteld met de Franse economie. Dat verneem je dan via de buitenlandse kranten. Want de franse media houdt zich nog steeds van de domme. Paniek in het propaganda kamp. Zelfs vakbonden staan verbaasd te kijken terwijl ze hun volgende staking al weer aan het voorbereiden zijn. Dat een toko als PSA (Peugeot enzo) vorig jaar bijna 20% minder auto's heeft verkocht, en andere industrieën het niet veel beter hebben gedaan, is totaal niet van belang. Gestaakt zal er worden, want: behoud van loon en rechten.
OK, de lasten worden inderdaad een beetje eenzijdig op de burger afgewenteld. Zoals in heel Europa eigenlijk. Dan maar een agitprop oorlogje er tegen aan, door Mali te gaan helpen de slechterikken weg te jagen. Bij doorvragen van een journalist waarom juist Mali geholpen moest worden, werd er gestameld dat omliggende landen daardoor bedreigd werden. Hoezo omliggende landen? Ah, uranium, en olie. Juist!
Lapin sprak echt niet zomaar zijn mond voorbij. Dat was strak geregiseerde propaganda, zoals het ook hoort in een op communistische leest geschoeide politiek en economie. Die Lapin is dan de zondebok, of mischien ook weer niet. Read my lips! Het volgende dat er aan komt is een cabinets hervorming. Geen serieuze vermindering van overheidsdiensten, wel hogere belastingen. Een vrij voorspelbaar scenario.

USSR
Kijk maar naar de manier waarop het USSR blok naar de haaien ging. Uiteindelijk konden de partijbonzen de peut voor hun prive jets niet eens meer betalen. Het leger bestond voornamelijk op papier,  en staatsbedrijven draaiden op gebakken lucht. Corruptie nam een zeer hoge vlucht en is daarna nooit meer tot een acceptabel nivo gedaald.
Dat alles wordt ook hier langzaam zichtbaar. Het aantal militaire vluchten in de omgeving is opvallend gedaald, gemeenten moeten fuseren, scholen worden geclusterd, en prijzen voor overheidsdiensten beginnen aan een stijle klim. Oh ja, politie brueaus worden aan de lopende band opgeheven. Een soort samentrekking van activiteiten rondom de steden vindt plaats. Het is altijd een veeg teken als het platteland aan zich zelf overgelaten wordt. Ik ga niet zover door te zeggen dat het een prelude is voor de ineenstorting van de Vijfde Franse republiek maar de fransjes gaan een zeer moeilijke tijd tegemoet. En wij met hen.

LMQR
De nieuwe fotootjes van de kamers zijn gemaakt. Wel een opvallende 'zachte' tekening heeft die supergroothoeklens die Paul gebruikte. De verlichting en het invallend licht door de ramen, geven een heel aparte sfeer aan de kamers. Ga niet zeggen, het lijken wel zalen, dus fake. Ze zijn best groot:  5x5 meter. Afijn kijk zelf maar.

kamer 1

kamer 2

kamer 3

kamer 4

kamer 5

keuken

lobby

appartement woonkamer

appartement slaapkamer

appartement slaapkamer

appartement keuken

Alle foto's zijn van Paul Vink (bonne-idee.com) het is een mooie rapportage geworden. Na het weekeinde komt onze vernieuwde site on line, dus deze serie fotootjes komt als geroepen.

Sorry voor de slordige plaatsing van de plaatjes. Af en toe krijg ik een punthoofd van hoe blogger daarmee omgaat.

Lam 2

Oeps! Deze blog is op de een of andere manier blijven hangen en niet gepubliceerd, vreemd. Alsnog dus de post van gisteren.

Eergisteren is een nieuw lam in de wei gespot. Weer een rammetje. Dram was toch wel erg productief met rammetjes maken, vorig jaar ook al 6 uit de acht waren rammetjes. Fotootje komt nog, als ze vanavond weer op stal staan. Nu is het een grote glijpartij in de wei. De vorst zit namelijk nog in de grond, met de bovenste centimeter ontdooid heb je een perfecte glijbaan zo. Heb bepaald geen zin om vol onderuit te gaan in die pruttel. Door de verrekijker turend is goed te zien dat het echt een rammetje is, die hebben altijd een gedrongen koppie. Verder zijn er nog geen in het oog vallende kenmerken. Vanavond maar ff inspecteren.

Slechts één schaap gaat een tweeling produceren, dat kan deze week wel eens gaan gebeuren. Want: uiers dik, schede nat, en het is behoorlijk dik allemaal. Ben benieuwd wat dat wordt. Een paar jonge ooien is nooit verkeerd als verversing in de troep. De twee ooilammeren die ik van vorig jaar heb aangehouden zien er behoorlijk gezond uit. Staan mooi op hun poten, kijken helder uit hun ogen, en zijn zeer levendig. Precies zoals ik ze hebben wil. Leuk hoor, als je zo een beetje kunt klooien met het kruisen van schapenrassen. Het gaat ook redelijk snel om een nieuwe hybride te fokken. Binnen een paar jaar zie je al het begin van een resultaat. Overigens wordt er niet alleen op uiterlijk geselecteerd maar ook op het karakter van een schaap. Bevalt het gedrag, is het alert, levendig, reageert het goed op mensen (lees gasten), dan houd ik het aan. Is het te wild of schuw en/of past het niet bij de rest van de troep dan komt het beestje op de verkooplijst. Zo hou je een leuk troepje over waarmee je aan elkaar lol hebt. Primair zijn ze natuurlijk bedoeld voor het kaal knagen van de wei, aan de andere kant moeten ze natuurlijk wel te hanteren zijn. Zo reageren ze perfect op brokkies, en laten zich gemakkelijk uit de tuin drijven als de deur van de stal weer eens open gelaten is door de tuinjongen.

Moet mijn profiel maar eens gaan updaten.
Beroep? Hobbyboer! Lijkt me ook wel een mooi DA antwoord voor iemand die naar mijn beroep vraagt. De kids van André en Mar zeggen het al jaren tegen me: "boer knélis".

Le Mouton
Vandaag leek het buiten bijna warmer dan binnen te zijn. Abnormale temperaturen van bijna 15 graden mat ik. De zon scheen nog niet eens maar de temperatuur van de zonnecollector sprong naar 25ºC. Buiten zie je de eerste groene dingen naar boven komen, de twee lammetjes zijn al vriendjes geworden en dartelen samen door de drassige wei heen. Als de regen nu ook eens beetje ophoudt kan er buiten geverfd worden, dat is erg nodig namelijk. De lijst met buitenwerk is lang.

Vanmiddag kwam Paul langs om nieuwe foto's van de kamers te maken. Paul heeft een site gemaakt die is samengesteld uit de diverse gites en B&B's hier in de omgeving, daar kun je ons nu ook op vinden en boeken.
Uiteraard eerst maar eens een bakkie gedaan, ff bijgekletst, geluncht. Daarna de grote tour door het huis heen gegeven zodat Paul zich voor zijn rapportage een beeld kon vormen. Professionele plaatjes zijn dat geworden. Kan ik mooi onze eigen, en de verschillende advertentie sites mee updaten. Het bleek dat op de een van de sites de foto's door elkaar gehusseld zijn: foto's van het appartement en B&B staan door elkaar heen. Dat geeft natuurlijk geen goed beeld. Paul gaf nog wat hint en tips waar ik dan weer mijn voordeel mee kan doen. Ben benieuwd wat de eindresultaten van de foto's zijn. Dan is het even een paar dagen hard werken en de nieuwe lay-out van le mouton qui rit on-line zetten. Daarna is het wachten op de boekingen.

De plannen voor een jacuzzi zijn definitief, daarmee completeren we het buitengebeuren voor de gasten. Bijna een soort welness centrum in Le Mouton. De precieze positie van de hete kuip zal nog wel een puzzel worden. Er moet namelijk met de slagschaduw van het gebouwtje rekening gehouden worden, die mag in de winter natuurlijk niet op de collector vallen. Gelukkig zijn er nog een paar maanden om dat uit te vogelen.
 

 

Dit en dat

Nog steeds geen nieuwe lammetjes. Net nu het weer een beetje warmer begint te worden leek me dat een mooi moment om te werpen voor de beesies. De natuur beslist anders. Het kan nu elk moment gebeuren zegt ook BP. Nou ja de zaak maar goed in de gaten blijven houden is het enige wat ik kan doen.

DINER
Lieve vrienden van ons komen eten, die gaan we eens trakteren op: pompoensoep uit eigen tuin, kip mandarijn, en de chocobombe die met de kerst zo'n  succes was.

Pompoensoep
De pompoensoep is weinig werk. Pompoenen uithollen, in stukjes snijden, ui en knoflook en spekjes uitbakken. De stukjes pompoen erop storten, omroeren, even laten sudderen. Daarna alles onder water zetten. Twee bouillon blokjes erbij doen, een el thijm toevoegen, op smaak maken met zout. De soep aan de kook brengen, zet vuur op 4, een uurtje laten koken. Dan de staafmixer erin, de massa pureren en klaar. Echt niks aan. Je kunt nog wat overgebleven kippenpootjes erin plukken voor de extra smaak. Of je kunt iets anders spannends toevoegen. Opdienen met een paar blaadjes peterselie of een ander frutseltje, een lepel crême fraiche in het bord erbij en happen maar. 
  
Kip mandarijn
Men neme:

men neme, 1 ui, 3 t  knoflook, 100gram ger. spek, 1 mandarijn, 1 fl donkerbier, 1 filet pp, zout - peper naar smaak

Hak de de ui en knoflook aan gort, dan nog even het overtollige (loshangende stukjes) van de kipfilée afsnijden. Ook de vliezen en eventuele vetrandjes dus, die voer je dan aan de kat. Doe een beetje zout en peper erover, klaar. Tenslotte de mandarijn pellen en overdwars in dunne plakjes snijden. Daarmee zijn de voorbereidingen wel klaar. Lok tenslotte de kat naar buiten en we gaan aan de slag.

Een klontje boter en een flinke scheut olijfolie de pan, vuur op hoog. Braad de kip aan. Als de stukjes dichtgeschroeid zijn en lichtbruin (ongeveer een minuut of 2) haal je ze uit de pan en leg ze te rusten op een bord. Is de kat al buiten? De kipfilets mogen niet helemaal gaar zijn van binnen, het beste is als ze nog net rauw zijn, dus een stuk rauwer dan rosé.

Bak nu de spekkies uit. Vuur op 4. Uien & knoflook bakken, als alles glazig is, mik de mandarijnen erbij. Even laten sudderen, vuur op 2. Leg de kip boven op de massa in de pan, giet het vleesnat erbij. Leeg 3/4 flesje van het donker bier in de pan. Ik gebruik donker Kasteel bier (ook in LDF verkrijgbaar), maar in principe doet ieder donker bier wel de truc: bitter zoet effect. Drink het overblijvende bier op en doe de deksel op de pan. Een uurtje laten sudderen en klaar.

Chocobom
De chocobom is niet zo ingewikkeld om te maken. Een beetje goede voorbereiding, een makkie. Minimaal 4 uur van te voren klaar maken.

WAARSCHUWING: DIT IS EEN CALORIE BOM ;=))

Prepareer het krenten-/rozijnen brood door er alle randjes van af te snijden. Die randjes gaan de tuin in voor de vogels. Alles gaat nu eerst een stijf uurtje de koelkast in: de schaal, het in plakjes gesneden krenten-/rozijnenbrood, de frambozenjam (of welke jam dan ook), de overlangs gesneden mandarijn, de geplette pistache noten, en de uitgelekte kersen.

Nu gaan we assembleren.

Haal alles uit de koelkast en beleg de wanden en bodem van de schaal met krentenbrood. Goed aandrukken. Besprenkel het brood met een likeur als cointreau of iets dergelijks. Niet te veel, het moet geen drassig geval worden. Besmeer het krenten-/rozijnenbrood daarna met jam, wees gul. Vul de schaal tot de helft met rum and raisin ijs. De handel even goed aanplempen. Leg nu laagjes met de kersen, pistache, en mandarijn schijfjes. Vul op met de rest van het ijs en bedek dat weer met wat plakjes krenten-/rozijnenbrood. Deksel of bord erop en dan gaat het geheel de vriezer in.

Nu de Le Mouton Qui Rit chocosaus maken met 1848 chocolade van minimaal 70% cacao (banketbakkers kwaliteit), opwarmen totdat het dik vloeibaar is, al roerend de room (20cl) toevoegen, een zakje vanillesuiker en 2 eetlepels honing. Alles goed omroeren tot de massa mooi glad is, en op een warmhoudplaat wegzetten. Een deksel op de pan zorgt ervoor dat zich er geen velletje vormt. Toch regelmatig even omroeren, dat maakt de saus smeuiiger.

chocobombe

Als je het dessert op gaat dienen haal je de bom uit de vriezer, snij met een flexibel mes even de aangekoekte delen los, keer de schaal om op een groot bord. Voeg vervolgens een theelepel likeur toe aan de choco saus, even roeren en dan over de bom gieten. De saus moet diklopend zijn zodat het op de bom stolt. Niet te ruim want er moeten plekken van het ijs en brood zichtbaar blijven. Je kunt er nu nog wat frutsels als versiering opdoen, bijvoorbeeld chocolaatjes of bespuiten met slagroom. De overgebleven saus doe je er in een kommetje bij.

Deze ijstaart kun je met gemak voor 8 personen rekenen. Het snijden van de porties moet je met een beetje overleg doen, niet duwen maar een zagende beweging bij het snijden maken is beter. De plakjes met een taartschep serveren.

Eet smakelijk ;=)

Opmerking Marion: En ga vervolgens voor het komende halfjaar op dieet? Pfffttttttt.......

Kruiderij

kruidnagels
bron: health-learninginfo.org

Onlangs zag ik op YouTube een filmpje over kruiden uit de orient. Kaneel, peper, kruinagel, comijn... Zeer leerzaam om te zien waar dat allemaal vandaan komt en hoe het eruit ziet als het geoogst wordt. Een filmpje over kruidnagels! Deze specerij heeft sinds een jaar mijn bijzondere belangstelling.

kruidnagel vlak voor de oogst
bron Jan Thijm

Aan kruidnagel worden allerlei eigenschappen toegedicht. Het is geneeskrachtig, bij tandpijn schijnt het de pijn te verminderen, slapeloosheid te verminderen, familieproblemen op te lossen en wat al niet. Feit is dat kruidnagel niet bijzonder veel in de keuken gebruikt wordt. Nogal tricky om mee te koken omdat dit een zeer krachtige werking heeft, dus oppassen met de dosering. Dat maakt het ook een uitdaging en ben ik de laatste tijd aan het experimenteren gegaan kruidnagel in gerechten te verwerken. Soms iets te enthousiast, en was het gerecht vervolgens niet te pruimen. Dat leert je heel beheerst met dat goedje om te gaan. Ook de duur van het meekoken speelt een rol, dat is logisch. Een kruidnagel uit een heet potje vissen is als het zoeken naar een naald in de hooiberg. Beter is het, indien mogelijk, om een kruidnagel pas later toe te voegen. De praktijk leerde opnieuw: minder is smakelijker. Iets waar ik eerst in tuinde was door een zakje kruidnagel poeder te kopen. Dat bleek in gebruik toch minder krachtig, en niet altijd van al te beste kwaliteit. Verse kruidnagel is echt super geurig. Als je ooit op een markt in het verre oosten hebt gelopen, Sri Lanka en Indonesië zijn mijn referentie landen daarvoor, dan ruik je kruidnagel van verre. In mijn tropische jaren vond ik het toen scherp en te overheersend ruiken. In Indonesië stoppen ze het zelfs in hun sigaret, vreselijk penetrante geur. Sinds mijn interesse in kruidnagel is gewekt raak ik er steeds meer van overtuigd dat toen de overdaad schaadde. Net als met nootmuskaat moet je het met mate gebruiken. Met je neus boven de mandjes kruiden hangen en diep inademen was toen wellicht ook niet zo slim. Nu kijk ik altijd uit naar zo vers mogelijk spul. In toko's kun je het nog wel eens redelijk vers tegenkomen. Of bij groothandels zoals de Sligro of zo. Omdat daar nu eenmaal grotere omzetsnelheden zijn, dan heb je meestal verser spul.
Hoe ik het gebruik? In sausen en vleesgerechten als kip, stoofvlees, en ook wel varkens- en schapenvlees. Ook in mijn mandarijnen liqueur zitten een paar kruidnagels. Een recept waar ik nog steeds mee aan het sleutelen ben.
Gisteren heb ik een kruidnagel met de Boeuf Bourguignon (1.4 kg 4 uur op 3 á 4) mee laten sudderen. Met een verrassend resultaat. Er zat ineens een beetje beet in het gerecht wat er normaal niet inzit. Heel apart.

update: 20130124

onrijpe kruidnagel
bron: martin van velzen

Koekkruiden

pain d'epices

In deze streek wordt vooral rondom de jaarwisseling veel van wat ze noemen Pain d'epices (kruiden cake) verkocht. Kost zo'n 8 euro bij de bakker. Samen met de Vin Chaud (soort bisschops wijn) is dat een lekkernij in deze streek. Daarom toch maar eens geprobeerd. Die vin chaud gaat er altijd wel in, maar die (gekochte) cake komt beslist voor verbetering in aanmerking. Misschien hoort het zo te zijn, droog, mierzoet, en het smaakt een beetje naar wat we in NL taai taai zouden noemen. Voor het betere werk moet je zoiets denk ik echt bij een viennoiserie (banketbakker) kopen, en al helemaal niet in de supermarkt. De commerciële varianten van traditionele producten blinken niet altijd uit in smakelijkheid, laat staan verteerbaarheid, het wordt nu eenmaal in massa gemaakt en kan derhalve gewoon niet echt vers zijn. Dat ter verdediging. Misschien waren mijn verwachtingen gewoon te hoog gespannen, want het rook errug lekker. Of is het zo net als met de koffie: niet kunnen wennen aan die specifieke smaak of dat mengsel. Nog waarschijnlijker is dat mijn smaak zintuigen die verandering gewoon niet aan kunnen of willen kunnen. Zou dat met de leeftijd te maken hebben? Vasrt wel, je takelt natuurlijk geleidelijk af hè.  Maar ja ik als kaaskop, kan ook niet wennen aan boudins, kopkaas, varkensmaag en zo, terwijl dat hier als een echte lekernij wordt gezien.

Recept
Toch maar eens op Marmiton naar het recept gezocht. Wat ik al dacht, een samenstelling van koekkruiden en ander lekkers. De verleiding om het gist en meel te vervangen door zelfrijzend bakmeel kun je maar beter weerstaan denk ik. Dat zal er echt een chemisch smaakje aan geven.

- 250 g honing
- 250 g meel
- 100 g poedersuiker
- 1 zakje rijsmiddel / gist
- 1 zakje vanille suiker
- 1 tl. anijspoeder
- 1 tl. nootmuskaat
- 1 tl. kaneel
- 1 tl. gemberpoeder
- 1 tl. quatre epices "vier kruiden"
- 2 eieren
- 10 cl melk 

(tl = theelepel)

Voor de bereidingswijze kijk maar even op Marmiton, staat ook een filmpje ter verduidelijking.

Ook eens gespit naar wat men quatre epices (vier kruiden) noemt. Het poeder bestaat volgens Wiki uit gelijke delen van: Cannelle de Ceylan, Girofle anglais, Noix muscades, Poivre de la Jamaïque ofwel: kaneel, kruidnagel, nootmuskaat, "peper".

poivre jamaique
bron: edelices.com

Poivre de Jamaïque (Pimenta dioica, Pimenta racemosa) is géén pepersoort pur sang, meer een aroma dat doet denken aan de vier andere specerijen: kaneel, nootmuskaat, kruidnagels en gember. Door die samenstelling krijgt het een soort van peper effect. Het is, volgens Wiki weer, een bijzonder aromatisch goedje en wordt gebruikt in patés en andere vleesgerechten. Blijkbaar ook in deze cake. Spannend!
Al met al komen we dan heel dichtbij van wat we in NL koekkruiden noemen. Poivre de Jamaïque: dat klinkt toch wel heel erg exotisch. (een potje van 22 gram kost bij edelices E7.40) 
Hé, denk ik dan. Zouden die korrels zitten in die vier seizoenen peper? Iets dat geen peper was zat erin, werd er tenminste gezegd in de uitzending over vier seizoenen peper van Keuringsdienst van Waarden. Sowieso een leuk programma, die gaan echt de diepte in.
Borrelt naar boven: zou de poivre de jamaïque ook iets zijn om in een recept van een likeurtje te gebruiken? Merkwaardig zoals je toch telkens opnieuw bij gember, kruidnagelen, en kaneel uitkomt in pittig smakende gerechten.

Recept
Tenslotte kijk ik nog eens nauwkeuriger naar het recept: op de kruidnagel na is die quatre epices meer van het zelfde. Dat de Jamaicaanse peper ook nog eens naar die andere kruiden smaakt, wat is dan de toegevoegde waarde van zowel de 4-épices als de poivre Jamaïque. Zoals altijd gaat het uiteraard om de verhoudingen. Alleen vraag ik me dan af of onze tong en neus echt in staat zijn het verschil te proeven als je net ietsjes meer van dit en minder van dat erin doet om de poivre Jamaïque of quatre epices te reconstrueren. Die mélanges zullen beslist hun doel hebben. Het lijkt alleen een beetje de helft van de helft te zijn, wat zich vertaald in steeds kleinere hoeveelheden per specerij. Dat is nogal moeilijk uit te voeren in een keuken waar je met (maat)lepels, maatbekers, mespuntjes of snuifjes werkt. Echt niet in halve grammen. Dan zou je zelfs een grote of kleine kruidnagel in het recept moeten aangeven, of de leeftijd van het kaneel, en de gemberwortel om maar iets te bedenken. Dus, stel je zou alles kersvers met het vliegtuig in kunnen vliegen. Zou je dat echt proeven als een cake 1:15 uur in de oven heeft gestaan? Misschien een keurmeester die zijn hele leven niets anders dan pain d'épices heeft gegeten. Maar wij, die de hele dag koffie drinken, zelfs misschien een sigaretje opsteken, of in de file zitten achter een walmende auto of trekker, of erger nog in een vervuilde stad rondlopen en werken? Ech nie!

Wie nog suggesties heeft mail maar, of druk op de comment link onderaan deze blogpost.

Schapies

biggenlamp boven een lam ;=)

Na het eerste lam is het even stil geworden op de hobby boerderij Le Mouton Qui Rit. Er staat er eentje op springen, dat zou een dezer dagen echt moeten gebeuren. Dat wordt spannend dus. Afijn, op dit moment is de wei besneeuwd en krijgen ze nu iedere dag hooi en brokkies. Een van de schapen waarvan ik dacht dat ie het niet zou halen gaat maar dapper door. Ondanks zijn sterke vermagering, de rammetjes hebben het beest behoorlijk leeggezogen, is het arme dier ook nog bevrucht geworden. Dat gaat volgens mij complicaties opleveren. Maar extra goed in de gaten houden en desnoods afzonderen en bewaken. Even rijst de gedachte om het beest te aborteren om het een kans te geven, maar dan denk ik: met goede zorg zou ie het wel eens kunnen redden. En dan opnieuw: gaat het lam het dan wel redden en wordt dat dan geen doodgeboren lam? Twijfel, twijfel... wie een goed plan heeft mag het zeggen.

Bij andere boeren zie ik ook al klein grut door de wei heen scheuren. Dat vind ik altijd een mooi gezicht, en de schapies sjokken daar dan maar een beetje omheen. Verbazend altijd hoe die kleintjes de winterkou verdragen. Vanochtend schoot Knoppie onder de voederbak weg, die lag helemaal in een soort holletje van stro. Denk je eerst joh, wat is dat dan, kijk het beweegt! En roets, als een speer schoot Knoppie het hok door op zoek naar de moeder's uier. Hij groeit als kool, dat lam. Daar gaan we nog lol aan beleven.
De komende weken moet de rest ook gaan, je ziet de uiers opzwellen, bij een paar anderen worden de schedes ook al glad. Allemaal tekenen dat het staat te gebeuren. Ik ben benieuwd of het net zo soepel gaat als vorig jaar. Toen was er maar een fatale complicatie. Leuk hoor een beetje dollen met die schapies. Je hoeft je neus maar te laten zien en ze beginnen aan je te snuffelen op zoek naar brokkies, om dan door te stormen richting voederbak.

OVERHEID
Even iets over die kleinere overheid uit de vorige blog. Zowel van mijn ghostwriter als andere kreeg ik daar opmerkingen over. Commentaren zijn altijd welkom, het zet je aan nog eens na te denken over wat er zo neergepend is. Goed. Degenen die regelmatig deze blog lezen weten dat ik een aanhanger ben van de stelling "less is better, small is beautiful". In het bijzonder met betrekking tot een overheid. Dat maakt mij niet tot een liberaal ofwel rechtse denker, zoals enkelen opmerken. Ieder heeft recht op diens eigen mening vind ik ook, daar ben ik best wel fanatiek in. Het opdringen van je mening aan anderen hang ik niet echt aan. Zelf heb ik geen bepaalde voorkeur voor een stroming. Bien sûr heb ik net als ieder ander, wel een mening over van alles. In een zeker opzicht mag je me wel anti politiek noemen, in het bijzonder anti-politici. Maar dat is weer een ander stokpaardje van me.
Geen overheid? Als een soort anarchistische maatschappij? Nee, dat ook weer niet, geen anarchistische samenleving, omdat we dan weer terug naar af gaan. Daarom vind ik heb je een zekere hoeveelheid publieke werkers nodig. Een gemiddelde burger zie ik namelijk echt niet zonder dwang aan de weg werken, of de wegen sneeuwvrij maken. Onderwijs, moet je echt niet in handen van particulieren leggen. Want dan krijg je uitwassen als zwarte kousen en koraan scholen, om van de katholieken maar te zwijgen, geen haar beter. Dat geen haar beter: jonge ontvankelijke geesten moet je niet volproppen met een eenzijdig wereldbeeld. Het doel van scholen is kennis overbrengen, niets meer en niets minder. Geen propaganda voeren voor een bepaald denkbeeld. Scholen horen neutraal te zijn. Scholen horen een omgeving en het klimaat te scheppen, een vruchtbare bodem in jonge geesten te kweken om onbevangen de wereld om zich heen te kunnen bestuderen. Zonder vooroordelen. Religie en politiek dienen in mijn optiek dan ook ver van de scholen te blijven. Dat echter terzijde.
Een paar publieke functies die in handen van een overheid te rechtvaardigen zijn: onderwijs, omgeving, gezondheidszorg. Ook nog iets als binnenlandse zaken om belastingen, politie / justitie, sociale zaken en zo te organiseren. Ministeries als defensie, buitenlandse zaken zijn ondergeschikt. De huidige crisistijd bevestigt dit. Het zijn namelijk de eerste ministeries die gewist worden bij tegenwind in de economie. Uiteraard is cultuur ook een gewillig slachtoffer. Dat laatste is meestal niet zo'n ramp. Een eeuw of zo geleden bedropen dat soort dingen ook zich zelf. Er zijn altijd wel een aantal mecenassen die zich opwerpen voor de kunsten, nadat ze niet meer weten wat ze met hun geld moeten doen. Al het andere moet je gewoon aan lokale gemeenschappen overlaten.
Gelukkig wordt naar mijn mening nooit gevraagd, de Patokkel behoede me.

DA

Als zugabe nog een infographic. Over hoe iedereen in de VS en UK ook door de corporaties in de gaten wordt gehouden. Mijn vermoeden is dat het in de rest van de wereld niet veel anders is.

Do You Know Who's Watching You? infographic

Geschrokken? Dan bent u een DA kandidaat.

De uitspraak: "Gaat u maar rustig slapen, de overheid waakt over u." is wel erg letterlijk geworden hè? Die bestanden zijn ook voor overheden beschikbaar, 'legaal' (o.a. de patriot act) of illegaal. Ja, dan kan DA wel eens een leuk idee zijn om dat nest een beetje op te schudden.

Volkstelling

Het is weer zover, ze willen weer alles van je weten. In dorpen kleiner dan 10K inwoners wordt elke 5 jaar een volkstelling gehouden. Echt, het staat er letterlijk. ELKE VIJF JAAR. De overtreffende trap van bureaucratie. Een signaal ook van een bureacratie die het net niet voor elkaar heeft.
In NL wordt al decennia lang geen volkstelling meer gehouden. Dat besluit viel na het debacle van 1971 toen er enorme protesten ontstonden tegen de manier van neuzen tellen. De vragen werden als impertinent ervaren. Sterker nog, bij weigering kon je drie maanden de bak in gaan. Klinkt als: totalitair regiem, nietwaar? Anderzijds omdat men meer en meer gegevens over u uit andere bronnen kon peuren. Anno 2013 bent u zelf niet eens meer nodig om alles over u zelf aan te kruisen. Een project dat ergens begin tachtiger jaren is ingezet en nu zijn voltooiing nadert. Steeds meer databases worden aan elkaar geknoopt, en steeds meer bedrijven en andere privaatrechtelijke ondernemingen of organisaties worden gedwongen hun bestanden in te leveren of open te stellen. (waar die wetten op terreur bestrijding allemaal niet goed voor  zijn) Ik vroeg me ook altijd af waarom burgers nog een belastingformulier moesten invullen. Elke cent gaat immers via de bank, alles over je wordt of is geregistreerd. Daar houden zich hele volksstammen in NL mee bezig. Zelfs je telefoon en internet verkeer is en wordt vastgelegd. Een droom van veel administrateurs uit de beginjaren van de automatisering uit de vorige eeuw is werkelijkheid geworden.

In LDF is die universele integratie van gegevens nog lang niet zover. Of het zou moeten zijn dat de verscheidenheid aan formaten van bestanden en gegevens zover uit elkaar ligt dat de centrale overheid (noodgedwongen) zegt: laat die lokalen maar lekker verder knoeien, wij doen het gewoon elke vijf jaar even dunnetjes over. Een voorbeeld is de burger administratie. Die verschilt van gemeente tot gemeente. De een houdt het in een schriftje bij, de volgende in een heus spreadsheet, en weer anderen doen het via een centrale regio registratie. Weinig is echter landelijk op elkaar afgestemd.

Witte pakken
Maanden geleden zag ik een paar mannetjes (in pakken) rondlopen hier in het dorp, stonden bij elk bewoonbaar huis even stil en noteerden het een en ander. In andere dorpen zag ik ze ook al rondlopen en driftig iets opschrijven. Achteraf gezien waren dat natuurlijk de scouts, de voorhoede voor deze enquête.

rencensement de la population

Vorige week kreeg iedereen een brief in de bus die deze enquête aan kondigde. En meerdere malen werd de lezer in de brief op het hart gedrukt dat alles anoniem zou blijven. De enquête meneer of mevrouw stond onder een soort van zwijgplicht en een ander instituut zou ff alles anonimiseren. Dan lees ik over de wet zus, de wet zo, je was volgens de brief verplicht om mee te werken. Nu ken ik de wet niet echt. Echter, ik kan me een gesprek herinneren waarin gezegd werd dat er vaak met het aanhalen van wetsartkelen wordt geschermd, en zelfs gedreigd, om je te overtuigen van de wettelijke verplichting dienaangaande. De spreker bedoelde te zeggen dat alleen het aanhalen van een paar wets artikelen niet zondermeer betekende dat een en ander daarom ook daadwerkelijk verplicht zou zijn.

Ze nemen een maand voor de gegevens vergaring. Mooi, niemand heeft haast, en niet iedereen is op dezelfde avond of dag thuis.
Louise had het invulformulier al, blijkbaar moet het persoonlijk overhandigd worden. Dus haar form mocht ik alvast ff besnuffelen. Een paar vragen lijken mij wel in aanmerking te komen voor een data-anarchistisch antwoord.

Waz dat: DA? Nog ff kort de stellingen van DA.

1. Biedt nooit vrijwillig informatie aan als daar niet gericht om wordt gevraagd
2. Als er om informatie wordt gevraagd van overheidswege geef dan alleen de info die strikt noodzakelijk is om het gewenste effect te sorteren. Alle andere info is namelijk alleen bedoeld ter verrijking (vulling) van de databases en per definitie een inbreuk op je privacy. 
3. Wordt er door een willekeurige vragensteller niet persee om de waarheid gevraagd, lieg dan dat het gedrukt staat, en lieg iedere keer wat anders in een vorm die aannemelijk is. In alle andere gevallen treden de eerdere stellingen in werking
4. Als de overheid ergens om vraagt, of iets aanbiedt, geef of neem met gulheid. 

Een klein voorbeeldje van #4 is bijvoorbeeld het indienen van een verzoekschrift om uitstel van belastingaangifte.

Als alle belastingplichtigen dat zouden doen heeft de dienst aan een paar containerschepen papier nog niet genoeg om dat verzoek te bevestigen. Laat staan dat de verwerking van de bevestiging van dat verzoek binnen de wettelijk gestelde termijn kan plaatsvinden, niet dus. Het hele proces stagneert omdat iedereen uitstel krijgt, waardoor dus een deel van het belastinggeld veel te laat binnen komt. Want uitstel betekent ook later betalen. Voor de burger zijn het kleine bedragen, bij elkaar is het een heleboel.

Voorbeeldje van #3. Bij het aanvragen van een informatiebulletin vraagt men vaak om je geslacht en geboortedatum. Dat is natuurlijk irrelevant voor het aanvragen van een brochure. De brief die je terugkrijgt begint namelijk bijna altijd met mijnheer/mevrouw of L.S.

Data-anarchie heeft echter ook te maken met het kluitje en in het riet sturen van de vragers. Je wilt namelijk graag dat je antwoorden er voor zorgen dat je onder de radar blijft, én dat je krijgt waar je om vraagt. Geef dus geen geboortedatum op die op het oog al onwaarschijnlijk is, want men heeft andere gegevens of geassocieerde gegevens van je waarmee men de betrouwbaarheid van je antwoorden binnen een zeker marge kan bepalen. Je antwoord dient dan ook binnen de marge te vallen maar hoeft niet persée waar te zijn. Als je een jaartal opgeeft als veertienjarige en je heb al drie kids die studeren, dan is dat redelijk onwaarschijnlijk.
Zelf gebruik ik deze datum als code om te zien waar welke spam vandaan komt, en soms spreek ik de firma die mijn gegevens heeft doorverkocht er op aan, want illegaal.

Laat ik het hier maar bij laten. Een verdere discussie over DA zou binnen deze blog te ver voeren. Het is al decennia lang wel een belangrijk onderwerp, die privacy. Overigens, wist u dat uw naam in 1990 ongeveer 300 keer per dag uit een selectie kwam en dat dit anno nu gestegen is naar meer dan 30.000? Dus, dat uw naam en gegevens op de een of andere manier worden geraadpleegd of geselecteerd? Daarom hoe meer kluiten des te geringer is de kans dan men u komt lastigvallen. Hoe meer zand in de overheidsmachine des te groter de kans wordt dat de overheid u minder gaat lastigvallen met naar de bekende weg te vragen. Uiteindelijk is al die vragerij pure werkverschaffing. Een kleinere overheid (dan nu) is altijd goed.

Een tweede formulier ging in op de woonsituatie. Dat is natuurlijk bedoeld voor de tax d'habitation (soort WOZ). De witte pakken brigade heeft daar het voorwerk al voor gedaan. Heb je stiekem een douche bijgebouwd, een extra kamer, toestand van je huis is luxer etc. Dan ben je de klos. De gegevens worden dan verwerkt in een oncontroleerbaar puntenstelsel. Meer punten is uiteraard meer belasting.

Hoe betrouwbaar zijn de zo vergaarde gegevens? Betrouwbaar genoeg. De methode is briljant door zijn eenvoud. Door een lokale agent te nemen die bekend is met de situatie worden niet alleen invul fouten, maar ook onwaarschijnlijke antwoorden vooraf gecorrigeerd. Achteraf corrigeren van de gegevens lijkt mij onpraktisch, hoewel theoretisch niet onmogelijk. Vanwege de anonimisering. Anonimisering? Dat wil zeggen dat de gegevens na die bewerking niet herleidbaar zijn naar u als individu. Zoiets als: er zijn 52 huizen met 2 bewoners in Mailleroncourt. En niet: op nummer 12 wonen 2 mensen, nl Pietje Puk en Klazien van Veen. Op nummer 14 wonen...

Echt hoor! Alle formulieren worden geanonimiseerd! Ten eerste worden de formulieren vooraf gecontroleerd door de enquetrice om ongeldige invoer te verminderen. Maar anonimiteit begint bij de bron. Zij is nota bene iemand uit het dorp! Klep, klep, klepperde klep, toch? En zou de enquetrice de formulieren gaan registreren, of nummeren? Of erger nog, gaan verrijken of voorbewerken zodat de gegevens toch herleidbaar worden? Een ander lek zit tussen de enqueteur en het instituut dat de formulieren gaat verwerken. Zouden de formulieren vernietigd worden na gebruik? Ha, ha, de Franse authoriteiten die een formulier vernietigen? Weer een lek. Wie gegarandeert en overtuigt ons dat er niet een soort meta data set wordt gemaakt voordat de anonimisering plaatsvindt? Je mag er van uitgaan dat een comptuter de formulieren inleest, wat gebeurt er met dát bestand? Vragen, vragen..

Dit wordt geheid een gratis spraakles ;=)

Nieuwjaarsborrel

Vind ik leuk, elk jaar naar de nieuwjaarsborrel in Mailleroncourt-Saint-Pancras gaan. Kun je je neus weer ff laten zien, handjes schudden en af en toe een beetje klef doen, dat hoort er nu eenmaal bij. Zo nu en dan wordt je begroet met Mesjeu Le Mouton Qui Rit, dan roep ik maar C'est Moi! Dat ben ik! Vette grijnzen zijn dan je beloning. Bourmaitre even de meillieur voeux (de beste wensen) toegewenst, de gemeenteraadsleden een hand vol bacteriën gegeven, en die ronde zit er weer op. Natuurlijk komt eerst de gevreesde lange zit voor de slideshow. Tientallen slides waarbij ieder poppetje vernoemd moet worden die erop staat.
Tot mijn stomme verbazing echter, werden de slides er in hoog tempo doorheen gejast. Zouden ze eindelijk begrepen hebben dat al die poppetjes noemen niemand boeit? Iedereen kent toch iedereen in dit soort kleine gemeenschappen, nou dan. Kreeg wel een beetje de indruk dat de burgemeester een beetje mat was, alsof hij het wel gezien had. Dit is overigens ook zijn laatste ambtsjaar. Volgend jaar gaan landelijk ook een heleboel gemeentelijke fusies plaatsvinden.  Alle kleine gemeentes gaan dan op in een soort super commune des communes. In dit geval gaat Mailleroncourt op in Vauvillers, dat wordt dan Groot Vauvillers, of zo. Hoogstwaarschijnlijk neemt de bureaucratie dan toe en de handhaving  navenant. In een dorp met 200 poppetjes kon je het meeste tussen neus en lippen 'regelen'. Dat is dan wel voorbij.
Ook werd er nog even stilgestaan bij de windmolens. Wat blijkt, Mailleroncourt komt niet in aanmerking voor plaatsing. Heeft iets te maken heeft met de oefen-, of aanvliegroute van de vliegbasis in Luxeuil. Hebben wij ff mazzel. De burgemeester baalde want die 10K per molen werd hem wel door de neus geboord. De man heeft het altijd zo goed voor met het dorp.
Afgesloten werd er met een soort educatieve boodschap, wees lief en denk aan een ander, daarna konden we eindelijk het glas heffen.

vriend Didier

Prima appeltaartje

lekker happen

lekker drinken

Het nieuwe factotem?

burgermeester worstelt met het suikerklontje

Joker mag even schuren

Mjammie

Het viel Louise op dat de tafel nogal karig was bedeeld. Samen besloten we daar volgend jaar maar eens wat aan te gaan doen. Dit was wel heel erg minimaal. Ja, weet ik, iedereen moet een beetje de buikriem aanhalen. En de mensen doen hun best, echt waar, dit was net ff iets té.

WINTER
De winter is aangekomen, de temperaturen dalen gestaag. Op het journaal werden beelden uit de Pyreneeën getoond. Daar is in een dag 50cm sneeuw gevallen. De wegen zijn dichtgeslibt, maar men is fatalistisch over de files die dan natuurlijk ontstaan. De overheid reageert gewooblijk heel adequaat. Daar hoor je ook niemand op afgeven. Altijd klinkt het gelaten: "da's de winter hè". En men rolt in een gezapig gangetje door. Dat is in NL toch wel ff anders! Daar is het geklaag niet van de lucht, "waar betaal ik dan mijn belasting voor", "waarom is het niet spic en span die weg", en "wat een files!". Alleen maar klagen, daar zijn we wereldkampioen in. Niemand die zich op zijn eigen rijgedrag beraadt.

sneeuw op LMQR

Toch is de winter ook een mooi seizoen om mooie platen te schieten. Met het fotootje boven een beetje zitten klooien met een filter. Dramatisch ;-) Als je goed kijkt zie je nog een roofvogel in de top van de boom zitten, een buizerd dacht ik. Van die afstand is dat een beetje moeilijk te zien. Je ziet ze ook opvallend veel langs de weg, dus het zal er wel een zijn. Het kan ook net zo goed een kraai zijn.

De schapies liepen vanochtend al te klagen: baassie er ligt sneeuw op het land, waar blijven onze brokkies! Dus hop, hooi en brokkies in de troggen gedaan. Moet je wel uitkijken, want ze lopen je zo van de sokken af in hun spurt naar de voederbak. Brokkies! Als een horde wilden stormen ze daar altijd op af.

Even later sta ik naar buiten te koekeloeren, met een bak koffie in de hand, de haard loeit achter mijn rug. Zie ik ineens een paar honderd van die schijtlijsters op de wei landen. Precies waar er nog een paar strepen groen zijn. Flux de verrekijker aan mijn hoofd gezet, hé die pikken ergens in. Ah, het kan niet ander zijn dan dat ze aan de drollen van de schapen zitten te vreten. Die moeten behoorlijk honger hebben, je ziet anders nooit dat vogels de drollen van de schapen opeten.

vogels aan de schapendrollen

Komt Chippie ook nog tegen mijn benen aanwrijven, die schuif ik dan prompt tactisch naar buiten. En verdomd, Chippie heeft lol in de sneeuw. Een schaduw gevecht met het sneeuwmonster volgt. Dan zou het leuk geweest zijn als ik met deze camera een filmpie had kunnen maken.

Chippie en het sneeuwmonster

Rare kat. Na een half uur had ie het weer erg koud aan de pootjes, hop maar weer voor de haard. Wat een leventje hè.

STROOM
In LDF kennen ze voor de stroom 3 tarieven.  In het begin begreep ik daar alleen van dat de eletriciteits leverancier het zo uitkiende dat de consument, over een jaar gezien, het maximum zou gaan betalen. Gewoon zoals iedere business zou doen met een goed verdien model.

tarieven structuur EDF

Nu begrijp ik dat EDF (lees de politiek) de burger wil aanmanen zuinig te zijn met stroom. En als de burger dat dan is, dat EDF dan toch net zoveel verdiend. Uhm, belasting binnen komt. Zo zijn er drie periodes op een dag: heure plein (vol tarief  tussen 0600 en 2200), heure creuse (nachttarief) en heure blanc (standaard tarief). Tussen het minmum en maximum tarief: blauw (7ct / KWh), wit (11ct / KWh)  en rood (51ct / KWh) zit nogal een groot verschil. Dat scheelt een factor 7, niet te kinderachtig. Mensen die op electriciteit verwarmen, en dat gebeurd veel, zijn dan nu de klos en betalen 7 x zoveel als normaal. Gelukkig is er een maximum gesteld aan het aantal dagen dat EDF het maximum tarief mag berekenen, dat is ruim genomen: 22 dagen. Uiteraard zijn de rode dagen op dagen dat het landelijk vriest, of er een hittegolf is. Dat moet een wetenschap op zich zijn om de maximum opbrengst uit te kienen. Ook met daluren en gewone uren kan men schuiven. En dan denk je: oh 51 cent, dat valt nog wel mee! Maar dat bedrag verdubbelt nog even vanwege de toeslagen en belastingen die daar weer over heen komen. Zo betaal je meer dan een euro per KWh op een rode dag. Er staat wel TTC (tout tax compris = alles inbegrepen) maar zo staat het niet op je factuur uitgeschreven. Is dit een eerlijk systeem? Ja en nee. Ja, want in de zomer kún je je airco uitlaten en de ramen open zetten, en nee, in de winter heb je geen keuze. Die koelkast loopt altijd door, pech. En nee, als je niets anders hebt dan electrische verwarming ben je echt aan de beurt. Je verbruikt nu eenmaal meer energie in de winter. Om dat af te straffen heeft totaal geen remmende werking op het verbruik.
Nou ja, die toko moet natuurlijk wel zijn mensen kunnen blijven betalen, en nieuwe atoom centrales kunnen neer zetten. Eens kijken, wie zijn de aandeel houders? Juist, de staat heeft een fors meerderheidsbelang, eigenlijk enig aandeelhouder. Ach.

Ruimteschip aarde

Hoor ik op het journaal dat bijna 50% van het wereldwijd geproduceerde voedsel wordt weggegooid of vernietigd. Dat doet je ineens nadenken over hoe we omgaan of omgegaan zijn met grondstoffen. En in het bijzonder in Le Mouton Qui Rit.

Cradle to Cradle

Een tiental+ jaren geleden ontstonden ideeën om onze aardbol te beschouwen als een ruimteschip. UItgangspunt was daarbij dat grondstoffen en energie eindig zijn. Er komt niets meer bij, behalve dan enkele tonnen ruimtestof per jaar. De voorstanders van dat idee hadden het jaren geleden ook al over kleinschalige opwekking van energie (lokale energiecentrales) eigen warmwater voorziening en uiteraard zorgen dat je zo weinig mogelijk verspilt. Nog mooier, dat alles wat je wegmikt ook ge-recycled ging worden. Helaas is dit idee een beetje in de coulissen blijven hangen. Ook al omdat het door de lobbyende menigte in de hippie sfeer werd getrokken, waardoor het op zich goede idee een verkeerd imago kreeg. Allerlei "groene" partijen hielden vol, ook al leek het tot voor enkele jaren een marginale kwestie te blijven. Totdat. Als een soort logisch vervolg er enkele jaren geleden het begrip Cradle to Cradle onstond. Het idee was om vanaf het begin van de ontwikkeling van een product rekening te houden met het herwinbaar zijn van de grondstoffen. Dat was een nieuwe invalshoek, waarbij zowel ontwerpers, fabrikanten en afnemers betrokken raakten. Fabrikanten zagen kansen in besparingen, en gingen met de C2C filosofie aan de slag. Consumenten zagen het zitten omdat het kopen van een dergelijk product hen een goed gevoel gaf (waar indoctrinatie al niet goed voor is). Politiek wilde mee omdat hier erg makkelijk te scoren viel. Gecombineerd met de restanten van Ruimteschip Aarde, het politiek opportunisme, én de economische prikkel als een van de effecten van het Cradle tot Cradle idee, lijkt het schip nu echt de haven te kunnen gaan verlaten. Behoudens enkele dwazen die denken dat steenkool nog steeds een herwinbare energiebron is, zijn de meeste overheden wel om. De tijd is rijp lijkt het wel. Zelfs oliemaatschappijen zien nu kansen om aan alternatieve energievormen te kunnen verdienen en participeren links en rechts in dergelijke projecten. Als de olieproducerende landen op tijd ook hun geld in dergelijke zaken steken in plaats van: wie kan de hoogste fallus bouwen. Dan komen we er wel.

Even voor alle duidelijkheid. Deze jongen is geen milieu freak en beslist geen geitenwollensokken figuur. Sterker nog, hij komt uit de van wollige zaken gespeende IT wereld. In ons huishouden was Fannie al veel langer bewust bezig met het milieu. Daar deed ik altijd een beetje schamperig over. We werden immers fors belazerd door verplicht ons afval gescheiden aan te bieden en het soms zelfs eigenhandig te moeten wegbrengen. Vervolgens las je dan in de krant dat alles toch weer op een grote hoop werd gegooid. Toch werden de reinigings lasten opgedrukt he. Ja, omdat het systeem zo veel duurder is geworden, voel je' m?

Le Mouton Qui Rit
Hoe het zo gekomen is dat ik pas in Le Mouton ben gaan letten op de ecologische footprint? Eigenlijk doordat het me opviel dat het in LDF buiten zoveel schoner leek dan toen ik er een tiental jaren geleden voor het laatst was.

• TOEN: overal lag afval langs de wegen, in parken, in dorpen en steden. Een smeerboel was LDF.
• NU: als er iets van afval ligt valt het op, er rijdt regelmatig een bezemwagen door het dorp en de burgemeester komt vriendelijk vragend langs of je je terrein wilt opruimen als er te lang afval blijft liggen.

Dat heeft me een aantal jaren geleden eigenlijk getriggerd. We gooien goed bruikbare dingen gewoon weg en kopen daarvoor in de plaats spullen die steeds minder lang meegaan. Of kopen iets nieuws omdat het oude uit de mode is. Hoe vaak hoor je niet uit de luidsprekers tetteren: verbeterd, vernieuwd, mooier, moderner... koop, KOOP, KOOP.
Uiteindelijk denk je: kan het een onsje minder? En mijn conclusie was: dat kon en kan en gaat gebeuren.

Vanaf het begin van de verbouwing van Le Mouton Qui Rit heb ik er op gelet welk materiaal er gebruikt ging worden. Zijn de gesloopte materialen te hergebruiken? Is het afval dat we genereren te recyclen? Of zo'n restje cement, kan daar nog wat mee? Dat klinkt allemaal heel erg braaf, toch heeft het zijn nut gehad. We genereren hier opvallend weinig echt afval. Papier wordt voor een deel hergebruikt als isolatie, vulmiddel, aanmaak spul voor de kachel, of weggebracht naar de dechetterie en daar in de papiercontainer gegooid. Onze versleten autobanden worden hergebruikt in de funderingen van bijvoorbeeld de solarfarm en in andere objecten die zich daar voor lenen. Houtresten worden zorgvuldig bewaard en wat dan echt niet meer gebruikt kan worden, gaat de kachel in. Snoeihout wordt veel voor het kuilvuur (keramiek) gebruikt of gaat ook de kachel in. Flessen, glas en plastic, krijgen een tweede leven als vervangende bakstenen voor een muur, vulling in vloeren en muren, en anders de glasbak of milleubak in. Ook koop of gebruik ik bijna uitsluitend isolatie materiaal van natuurlijke materialen: lain de bois, een afval product uit de houtindustrie of ouate de cellulose (idem uit de papierindustrie). Wol dat ieder jaar van de schapen af komt wordt gebruikt als isolatie. Het tuinafval wordt verbrand en wordt weer terug op het land verspreidt. Het snijafval uit de keuken werd of gevoerd aan Knorrie (RIP), of in een ander gerecht gebruikt. De rest gaat uiteindelijk via de biobak de tuin in. Al dat kost eigenlijk weinig inspanning, het is een kwestie van discipline.

ecologische footprint aardbewoner
bron: wikipedia

Footprint
Gelukkig hebben we twee grote stallen waarin we het een en ander op kunnen slaan, voor later hergebruik. Je staat er eigenlijk van te kijken hoe weinig echt afval er dan maar overblijft. Daarom hoeven we, buiten het seizoen, ook niet meer dan een keer in de maand de poubelle (vuilnisbak) buiten te zetten. Een keer in de maand rij ik naar de dechetterie om het spul dat niet in de poubelle mag (karton, papier, plastic) weg te brengen. Daar wordt het dan alsnog gerecycled.
Een artikel op een web-krant trok mijn aandacht. Het ging over de ecologische footprint van een aardbewoner. Het verschil tussen een Afrikaanse consument die eigenlijk niets te makken heeft werd vergeleken met een Noord-Amerikaanse consument. Kijk maar eens op het kaartje hierboven. Uiteraard betreft het hier statistieken en is de zeef wel erg grof ingesteld. Ik kan me zomaar voorstellen dat in Siberië en Mongolië dat rode kleurtje best wat lichter is. Hoe bereken je jou footprint? Op het internet staan programmaatjes om je footprint uit te rekenen. Heb ik natuurlijk ook gedaan. Niet verbazend komen we met Le Mouton daarmee dik onder de norm in LDF uit. Al met al ben ik dan ook niet ontevreden met mijzelf over hoe ik mijn omgeving opnieuw ingericht heb.
Zelfs uit mijn directe omgeving komen vrienden regelmatig met ideeën aanzetten om energie en dergelijk nog efficiënter te gebruiken of zelfs op te wekken. Op zich ben ik overal voor te porren, als het op een normale manier te implementeren valt. Het moet te integreren zijn in het bestaande, en door ons zelf te onderhouden zijn.
Natuurlijk besef ik dat we met Le Mouton in een zeer geprivilegieerde situatie zitten. Ruimte zat, en in winter ook tijd zat. Met vrienden en kennissen die altijd bereid zijn mee te denken en te helpen. Zo is hier  een solar farm ontstaan, volgend jaar de eerste PV cellen en wellicht dat er iets met aardwarmte gaat gebeuren.

eurobiljet

De algemene klacht over het Europees papiergeld is: foeilelijk! Monopoliegeld, oorlogsgeld, niet van deze tijd. Nou ja, niet iets wat je als visite kaartje kunt gebruiken. Dat krijg je hè, als de politiek zich er mee gaat bemoeien, dan wordt alles grijs en grauw. Het eerste de beste ontwikkelingsland heeft mooiere biljetten. Soms zijn dat echte kunstwerkjes. Hoorde ik ook wel eens. Kijk maar eens hieronder

Grafische kunstwerkjes op een tiental vierkante centimeters. Natuurlijk spreekt hier mijn persoonlijke voorkeur uit. O, er zijn best nog wel honderden biljetten die pijn aan de ogen doen. Stiekem maak je toch een selectie.

Een bankbiljet leeft kort. Hoewel sommigen wel het eeuwige leven lijken te hebben, zoals de US dollar. Heel af en toe komt er een andere kop op, maar dan heb je het wel gehad. Die dollar biljetten zijn namelijk zo ouderwets dat ze per definitie eeuwig mee kunnen.

Maar er is hoop. Het lijkt erop dat we van die armetierige euro biljetten afkomen. Hier het nieuwe vijfje.

nieuwe en oude 5 euries biljet

Alhoewel ook die nieuwe kleurtjes geen echte schoonheidsprijs verdienen. Beetje met DDR kleurtjes goochelen en dan denkt men er van af te zijn. Het blijven lelijkerds. Vooral die streepjes aan de zijkant, zeker voor de geldtelmachines gedaan. Oh wacht, het kan een veiligheidskenmerk zijn. Ergens iets gelezen over de afstanden tussen die streepjes. Die, volgens een bepaald algoritme, verschillende voor het oog niet zichtbare onderlinge afstanden hebben. Een soort verfijnde barcode zeg maar. Zouden ze werkelijk zo slim zijn?
Dit ontwerp is in ieder geval een stap in de richting. Nu de rest nog een facelift en we kunnen er weer 10 jaar tegen. Hopelijk is dit biljet net zo'n kort leven beschoren als diens voorganger.

VERHAALTJE 5
Zoals beloofd, ik pak de draad weer op. Ik vond onlangs een mooi voorbeeld van een storyboard. Van de dechetterie hier in LDF. Hoorde bij een serie filmpjes van hoe ze afval verwerken.

mooi voorbeeld van een stroyboard over afvalverwerking

Opbouw

I Verhaallijn opstellen

II Storyboard

III Ordenen 

IV Uitbreiding

V Uitwerking

VI Aankleding

VII Nawoord

(1 t/m 4 zijn links naar de vorige deeltjes)

Uitwerking
Bij dit gedeelte zijn we aangeland met het uitwerken van ons verhaaltje. We waren begonnen met een ongeordend stapeltje kaarten of geeltjes met daarop losse kreten. Al doende werd het een samenhangend verhaal met een tijdlijn. Nog steeds zijn de personages niet uitgewerkt, maar er is wel een soort framewerk ontstaan waarbinnen nog van alles kan gebeuren, veranderen, gewist of aangevuld kan worden.

• De alinea wordt uitgeschreven
• Aanvullende en of verbindende zinnen worden gemaakt
• Verbindende zinnen tussen de alinea's
• Tabellen, kaders, of figuren maken

De alinea wordt uitgeschreven

De tekst die er nu staat hoeft nog helemaal niet leesbaar te zijn. Vaak zijn het nog losse flarden van zinnen, trefwoorden, of zelfs slechts een opmerking. Nu is het moment aangebroken de tekst om te zetten naar lopende zinnen. Maakt ze niet langer dan 14-19 woorden. 

voorbeeld oertekst:

titel: Onttrekken van alcohol uit wijn

subtitel: preparatie van de wijn en het opkook proces

body: 

• om de alcohol uit de wijn te halen moet de wijn op een temperatuur van 78ºC gebracht worden
• wijn in erlenmyer of pan doen
• thermometer aanbrengen in destilatie kolom
• warmtebron afregelen
• vloeistof op temperatuur brengen
• koeling aanzetten
• let op verschil ethyl en methyl alcohol

Uitwerking:

Giet de container rode of witte wijn in de kookpan. Sluit deze af en verbindt alle andere delen van de destillatiekolom met elkaar zoals dat in de handleiding is aangegeven. Zet de koeling aan, later regelen we de doorstroomsnelheid van de koeling om de uitloop van de alcohol te optimaliseren. Stel de warmtebron nu zo in dat de vloeistof de temperatuur van 65ºC bereikt. Houdt die temperatuur ongeveer vijf minuten vast. Op deze manier verdwijnt bijna alle Methyl alcohol die er nog in zat. Dat was al weinig omdat er is uitgegaan van gewone in de handel verkrijgbare wijn. Dit tussenstapje doen we uit kwaliteitsoverwegingen. Methanol is niet geschikt voor consumptie, je wordt er namelijk blind van. Giet de vloeistof die nu uit het toestel komt, het zullen hooguit enkele cc's zijn, in een duidelijk gemarkeerde fles voor later gebruik. Zoals bijvoorbeeld schoonmaak alcohol of antivries. Breng nu de temperatuur omhoog naar ongeveer 78.37ºC en controleer de afdichtingen van je destillatie opstelling terwijl de vloeistof op de gewenste temperatuur komt. Wat er nu nog uit de condensor druppelt is voornamelijk water. Zet een nieuw opvangglas onder de uitloop van de koeler en laat als er voldoende volume is de alcoholmeter er voorzichtig inzakken, lees het percentage alcohol af. Uit 5 liter wijn krijg je ongeveer 500cc pure alcohol*. Stop het kookproces als het percentage alcohol sterk terugloopt**.

Aantekeningen:

• Kijk nog eens naar bepaalde trefwoorden of onderwerpen. Horen ze in deze paragraaf wel thuis. Daar komt het storyboard en de tijdlijn weer om de hoek kijken om dat te controleren. Klopt je logica nog wel, of de volgorde waarin je dingen had willen vertellen. Bijvoorbeeld: is de opbouw naar een climax of conclusie hier wel op zijn plaats? Wees niet gehinderd door kennis om volgorde of opbouw aan te passen.
• Lees het stukje nog eens voor aan jezelf. Loopt het, of zijn er nog zinnen die een inleiding of bruggetje nodig hebben. Een beschrijving, sfeer tekening, tabel of grafiek. 
• Binnen een alinea of paragraaf niet van onderwerp veranderen, blijf de rode draad volgen van je storyboard. Zet uitstapjes in kaders naast je tekst of verwijs naar de bijlagen. In een fictief verhaal kunnen meerdere rode draden door elkaar lopen, maar houdt binnen een paragraaf een enkel onderwerp vast. Een nieuwe rode draad? Begin met een nieuw hoofdstuk.  
• Ben je fictie aan het schrijven dan kun je soms met de syntax wel eens de hand lichten, dat is de dichterlijke vrijheid van elke schrijver.
• Blijf je bewust van je lezers, welk soort lezers publiek probeer je te bereiken. Probeer geen té gezochte constructies te kiezen. 
• Stem de lengte van je zinnen dus op je publiek af.
  Resultaat: goed lopende paragrafen met een redelijk correcte syntax.

Verbindende zinnen tussen de alinea's

Als je de paragrafen hebt uitgewerkt zul je soms hiaten krijgen, of het ontbreken van verband tussen de alinea's. Hiervoor zijn de zogenaamde bruggetjes handig. Een aanloopje dat logisch volgt op het bovenstaande en datgene wat erna komt inleidt. Anders wordt het al snel een verwijzing of zelfs een nieuw hoofdstuk.

Resultaat: in het hoofdstuk of memo zit een logische lijn zonder hiaten.

Tabellen, kaders. of figuren maken

Het laatste decennium is de lezer steeds visueler ingesteld geraakt: een plaatje zegt meer dan duizend woorden. Een kleine illustratie in een verhaal is nooit weg. Dat fleurt een beetje op en vaak is het een prima kapstok om iets te onderstrepen of te onthouden. Houdt wel rekening met de rechten van de makers ervan. Vraag dus altijd om toestemming, of op zijn minst verwerk een goede verwijzing van je afbeelding in je voetnoot of bij het plaatje zelf. Het voert te ver om het uitgebreid over copy rights en fair use te gaan hebben hier. Tabellen en grafieken spreken voor zichzelf, waar van toepassing verwerk ze in de tekst. Overdaad schaadt, maak er eventueel een bijlage van.

Resultaat: prettig ogende opmaak

Het verhaal is rond. Heeft een duidelijke lijn of rode draad, gaat niet van de hak op de tak, zaken die bij elkaar horen staan bij elkaar. Pietje krijgt geen bekeuring als deze nog niet te hard gereden heeft. Of te langzaam ;=) De ontknoping komt pas nadat Jantje is vermoord door Manon.

Herlees je werk nog een keer en lees het eens hardop. Klinkt het nog steeds zo pakkend als je in je gedachten had? Laat desnoods het werk even liggen en kijk er later nog eens naar. Of laat het aan een collega of bekende lezen.

Volgende aflevering: Aankleding, een beetje psycho-linguïstiek en ander leuks.