Wintertime

zicht op Vauvillers

De route tussen Epinal en MSP geeft me altijd een kadootje. Nooit is die rit het zelfde. Mag je ook wel een beetje verwachten met de natuur, het is iets wat groeit, sterft, en bloeit. Maar toch. Bij Fontenoy stonden de bomen volop in hun wintertooi, vet in de rijp. Het is zwaar bewolkt maar op de een of andere manier doet het weinige licht dat er nog is die bomen er uit springen. Mezelf uitfoeterend dat ik vergeten had een nieuw geheugenkaartje in de camera te doen, besluit ik om dat morgen even dunnetjes over te doen. Vervolgens rij ik, genietend van dit uitzicht en flink om me heen koekeloerend, slingerend over het weggetje naar Vauvillers. Thuis gekomen gauw even op het weerbericht gekeken en dat geeft hoop op een redelijk weer voor morgen. Het is fris in huis, dus hop de fik in de haard en in no time loeit het vuur hoog op. Ik installeer me er pal voor in een gemakkelijke stoel, maar is het al snel niet meer te harden zo dicht bij. Morgen maar eens de grote kachel aansteken. Dan wordt het hele huis weer eens warm, altijd goed tegen van alles en nog wat.
Balen! Vanochtend kijk ik nog slaapdronken uit het raam en zie dat de wolken van gisteren toch maar besloten hebben hun lading te laten vallen. Een volgende keer maar weer. Leermoment: altijd een geladen camera meenemen.

OOK-WEER-ZO-WAT

Onderweg zet ik of France Musique of France Culture op. De rest is mij een beetje te schreeuwerig. De eerste zou je erg veel musique op verwachten maar dat is het niet. En bij de tweede een goede mix ervan, maar dat is het ook niet. Beiden zenden erg weinig musique uit, wel wordt er erg veel gezwamd. Praatzenders noem je dat. Prima voor mijn luistervaardigheid, maar als je gewoon een stukkie muziek wilt horen moet je dat echt van je eigen CD`tjes hebben. Op een CDtje past bijna 8 uur muziek dus er staat altijd wel iets op waar je stemming dan naar staat. Een beetje moeilijk en link om die CD uit het handschoenenkastje te graaien tijdens het rijden besloot ik toch maar FM aan te zetten.

foto: toutelaculture.com

Wie schets mijn verbazing echter dat het ineens een hele middag over Gustav Leonhardt ging. Een van oorsprong Nederlandse clavecinist, organist, arrangeur, leider van een van de bekendste Barok ensembles ter wereld enz enz. Maar bovenal dé muzikant die Bach opnieuw op de kaart heeft gezet. En diens muziek zo authentiek mogelijk wilde uitvoeren, zo mogelijk op originele instrumenten. Dat de wereld draait door het diezelfde avond alleen over Piet Römer heeft is frappant. Heeft die Mathijs toch ff iets gemist. Een wereld beroemde medelander heeft op dezelfde dag als Römer de pijp aan maarten gegeven. Zelfs de New York Times besteedde er aandacht aan. Dus hop op het internet maar eens naar uitvoeringen gezocht. Nou ja, met respect voor Leonardt`s monumentale bijdragen aan de muziek, hij had al veel eerder moeten stoppen met muziek maken. Oude en de meest recente opnames laten een duidelijk verschil horen in techniek en uitvoering. Zijn jongste uitvoeringen zijn bijna niet om aan te horen. Zijn vroegere opnamen zijn virtuoos. Duidelijk is de stramheid der jaren erin geslopen. Vooral bij een instrument als het clavecimbel is dat goed te horen, jammer. Waarschijnlijk besefte hij dat ook zelf toen hij enkele weken geleden aankondigde er definitief mee te stoppen. Toch is het een reus geweest. Je krijgt niet voor niets 8 ere doctoraten op je borst gespeld, niet?

GASTEN

Opnieuw, je kunt er geen pijl op trekken. De aanvragen kwamen vorig jaar pas laat op gang, reserveringen en boekingen realiseerden we pas rond april. Nu hebben we de eerste gasten alweer gehad en volgende week weer gasten. Zo vroeg in het jaar hebben we nog nooit gasten mogen verwelkomen. Heb zelfs mijn spreadsheet voor de boekingen moeten aanpassen ;=) dat begon pas in april. De eerste boekingen voor juni-juli zijn ook al gemaakt. Veelbelovend allemaal. Natuurlijk maak je je gedachten over de crisis. Want als er één soort business gevoelig voor is, dan is het de hotellerie wel. Vooral iets dat nog maar 4 jaar draait zoals ons B&B. Alhoewel er veel geruchten gaan dat mensen het wat dichterbij huis willen zoeken. Voor ons goede signalen.

Het is slechts een stevige morgen rijden naar ons toe. Als je zo vanuit NL rond 10 uur vertrekt dan zit je tussen 4 en 5 al achter je eerste glas sap aan de rand van het zwembad. Vanuit Brussel is het nog een uurtje korter. En in Luxemburg is de brandstof altijd nog minimaal een dubbeltje minder duur dan in NL. Sla je bij D6A bij Nomexy af het binnenland in dan rij je het laatste uurtje door een stukje prachtig Frankrijk heen. Onderweg ff bij een bakker stoppen voor een croisantje of pain chocolat of gewoon een verse baguette is natuurlijk een must! Als je een beetje oplet in die dorpjes waar je doorheen rijdt, dan is er altijd wel ergens een bakker open. Of een supermarkt, maar het brood daar is niet zo smakelijk en krokant. Je kunt ook ter hoogte van Nancy van de grote weg af, maar dan moet je een redelijk recente kaart in je navigator hebben zitten om dat zonder al te veel gedoe te rijden. Het stukje Nancy -> Epinal vraagt iets meer rijtijd, maar is wel erg mooi. Het stukje Nomexy -> MSP bekort de totale rijtijd zeker met 15 min zonder dat je nu direct aan het racen bent. Wil je toch over de grote wegen blijven rijden, dan kom je ook wel aan je trekken, maar het is minder spectaculair. Een uitgebreide routebeschrijving staat op onze B&B site.