Leven

In een goed leven gaan twee dingen volgens mijn filosofie altijd samen. Boeken en eten. Twee van mijn favoriete onderwerpen op dit blog. Gisteren een nieuw recept aan mijn schatje gevoederd dat zeer in de smaak viel. Eerst over die boeken, want misschien ga ik een mooie slag slaan voor de bieb van LMQR. 

BOEKEN
Tijdens de nieuwjaars receptie had de burgemeester (BM) het ook over de bibliotheek die elke maandag open zou zijn. Een bieb in ons dorp? Da`s een nieuwe dacht ik. Vaag herinnerde ik me echter dat Louise het daar ook al eens over gehad heeft, maar het precieze er niet van wist. En kijk! Tijdens de verre d`amitié (glaasje onder vrienden) bood een van de dorpsbewoners zijn bibliotheek aan ter aanvulling van de bieb. Het scheen nogal veel te zijn, en ook boeken met verzamelwaarde. Uiteraard werd mijn nieuwsgierigheid, en hebberigheid, meteen geprikkeld en spitste ik mijn oren. Dat kon namelijk ook wel eens iets zijn voor LMQR`s bescheiden biebje. Begint die burgemeester met afwerende, bijna bezwerende, bewoordingen een betoog waar de honden nog geen brood van lusten. Nee dat moesten we vooral niet willen, en waar moeten we dat dan opslaan, nee dat is niks voor ons. De bieb van het departement wisselt van tijd tot tijd de collectie en dat moet dan voldoende zijn. Nu ken ik de collectie niet, dus heb geen oordeel daar over.
Mijn verbazing stijgt echter, tijdens het afluisteren van het gesprek, met de seconde. Dit gaat niet volgens de regels der franse politesse (beleefdheid), een beetje erg bot zelfs. Waarom de man niet uitbundig bedanken voor zijn aanbod en hem doorverwijzen naar de organisatie die die bibliotheek beheerd? Dat was enerzijds veel minder confronterend, anderzijds legde je het probleem van afwijzing bij de bieb. Daarmee de onderlinge vrede weer bewarend, iedereen weer tevreden. En de regels van de etikette zijn gevolgd, perfect zo dus. De BM zou zelfs kunnen aanbieden dat aanbod voor te leggen aan de bieb. Niets van dit alles. Ik vond dit gedrag ook niet echt bij de BM passen, daar moest meer achter steken.
De goede man stond er totaal bedremmeld bij. Afgezeken, zouden we in mooi Nederlands zeggen. Het zou kunnen zijn dat de man zijn collectie wilde verkopen en de BM daarom een beetje bits was. Kan ook door diens eerdere ervaring met de man komen dat de bedoelingen van deze niet altruïstisch waren. Zelfs een eerder conflict tussen die twee zou het gedrag van de BM kunnen verklaren, overpeinsde ik nog. Maar de lichaamstaal tussen hen gaf geen agressie te zien, meer een soort neutraliteit gemengd met dat stukje respect wat er bij fransjes ingebakken zit voor functionarissen. Met grote zelfbeheersing wachtte ik het verloop van het gesprek "rustig" af. Toen de burgemeester uit gefulmineerd was en weg liep, sloeg ik vervolgens mijn slag. Klein intrigantje? Welnee!
Tien (kijk), zei ik, als de gemeente niet wil dan ben ik wel geïnteresseerd in een paar boeken. Altijd bescheiden blijven hè. "Voor onze gasten", zei ik nog. De man  reageerde eerst nog een beetje terughoudend, maar raakte zijn reservering snel kwijt. "Ik kan over week of zo eens komen kijken. Gewoon om u te bevrijden van de prettig leesbare boeken, niet de verzamelboeken, dan komen we er wel uit." Beheers je nu, dacht ik, dring je niet op. Nadenkend nog dat het hem natuurlijk om die laatste soort boeken ging. Hierop voegde zijn vrouw zich bij de discussie en was positief over mijn voorstel. "Ach", zegt ze tegen haar man "die boeken liggen nu ook maar in de grange in dozen, daar kunnen we er best een paar van kwijt". Om niet al te hebberig te lijken lichtte ik mijn belangstelling nog toe, naar welk soort boeken ik zocht. "Iets van Stendhal, Zola, Diderot", zei ik. "Maar ook lekker weglezende dingen als detectives. Heeft u dat?" Naar de top tien auteurs, bijvoorbeeld de meest gelezen uit 2009, vroeg ik maar niet. Als die meneer een bibliofiel was, dan zouden dit soort titels niet in zijn collectie voorkomen. Maar je weet maar nooit hoe een vlieg een koe vangt nietwaar? Met enige moeite wrong ik zijn adres uit hem, nummer 13, en we gingen uit elkaar.
Waarom fransjes altijd zo moeilijk doen over adressen, ik heb geen flauw idee. Het is altijd zoiets van: schuin tegenover dit of dat, direct na het roze huis van huppeldepup, of achter het monument links omhoog. In plaats van naam straat en huisnummer. Het zal wel zijn omdat pas recentelijk àlle steegjes, weggetjes, straten en wegen een naam hebben en huizen zowaar nummers hebben gekregen. Hierdoor behelpt men zich maar met: het huis achter de boomgaard van Philippe, en zoek dan maar eens uit wie die Philippe dan wel niet mag zijn. En waar die dan nu weer zijn boomgaard heeft
Onze buurvrouw gaf me nog een tip om niet zomaar binnen te vallen maar eerst ff aan te bellen en een afspraak maken. "Fransjes houden ervan om dingen te kunnen voorbereiden", zei ze nog. Dat wist ik eigenlijk wel, zomaar binnenvallen kun je echt niet bij een gemiddeld fransje. Toch even een goede herinnering. Volgende week maar eens aankloppen en een afspraak maken.

ETEN

Het tweede goede ding uit het leven is eten. Lekker eten. Dit keer had ik iets voorbij zien flitsen van een kookshow. Iets met kip, gewikkeld in ontbijtspek. Daar ga ik dan mee aan de slag, ik zoek namelijk nog naar wat nieuwe recepten voor het komend seizoen. Lees wat om me heen, ga eens kijken op Marmiton en andere kook sites. Gemixed met een dosis fantasie, de weinige ervaring die ik de laatste 4 jaar heb opgebouwd, en de hints en tips van Fannie. Dan rolt er uiteindelijk iets als een recept uit.

Dit is het basis recept geworden. Meer een recept om mee te beginnen, omdat er best nog wel aan gesleuteld kan worden voordat het iets is voor onze gasten. Sleutelen aan dingetjes erbij, opmaak, trancheren of niet, hoeveel per persoon etc.

Tools

• kleine ovenschaal met deksel, keukenmes, snijplank

Ingrediënten

• 2 stukjes kipfilet
• 4 kruidnagels
• snufje nootmuskaat
• 1/2 ui
• 1 teentje knoflook
• 1 ons gesneden onbijtspek
• zout en peper

Bereiding

• Hak de ui en knoflook in hele kleine stukjes, kruimeltjes bijna
• Snijd de filets overlangs open en vouw de stukjes uit elkaar. 
• Prik aan elk van de uiteinden, ongeveer 3 cm uit de kant een kruidnagel in het vlees
• rasp een klein beetje nootmuskaat er over
• Strooi een deel van het ui en knoflook haksel op een van de helften, en vouw het dicht
• Wikkel het geheel in ontbijtspek, en leg het in de ovenschaal 
• Oven (voorverwarmen) op 200°C, zet toegedekte schaal erin. Na 30 minuten deksel eraf en nog 15 minuten nagaren.

Hints

• Opdienen meteen uit de oven
• Let op, nootmuskaat overheerst snel, wees er bescheiden mee
• 500 gram blijkt meer dan voldoende voor 4 personen
• Fannie legde eerst een laagje ontbijtspek in de schaal, en daarna de filet er bovenop, vouwde vervolgens het ontbijtspek om de filet heen, ook een prima manier. Zelf wikkel ik het spek meestal om dit soort dingen heen om een stevig pakketje te krijgen, ieder heeft zo zijn werkwijze, niet verkeerds aan.
  Bij de meeste winkels kun je ook vragen om het spek net iets dikker te snijden, doe ik vaak. Dit omdat het dan wat makkelijker gaat met wikkelen en het vlees net iets sappiger blijft
• De smaak van de combinatie nootmuskaat en kruidnagel door het vlees heen is heel subtiel, niet zomaar dingen toevoegen dus.
• Om op te dienen kun je het vlees trancheren in plakjes van ruim een centimeter. Let op, het is heet en het vlees is zeer gaar, een scherp mes nemen! Kun je meteen de kruidnagels eruit proberen te halen. Waarschuw je gasten er even voor om die kruidnagels eruit te vissen voordat ze toehappen als je niet alles gevonden hebt. Kauwt iemand op een kruidnagel dan blijft die smaak erg lang in de mond hangen en kan daardoor het gerecht verpesten.
• Garneren om het geheel een klein beetje meer body te geven, het oog wil immers ook wat. Er omheen of erbij kun je dan wat aardappels uit de oven doen. Een slaatje bla, wat kersen tomaten, wellicht. Of omdat het winter is: Paddo`s! Trompets de mort, met gebakken spekkies erbij desnoods; lijkt me een goede keuze. Dan krijgt het geheel een mooi uiterlijk, het halve eten gaat ook via het oog. Gelet op de kleur van het vlees zou je naar contrasten moeten zoeken in de garnering. 
• De smaak van het vlees is een heel klein beetje aan de bittere kant, ik denk daarom aan een saus van pruimen met een snufje kaneel en/of een ietsje pietsje honing erin.
• Suggesties? Klik hier voor je opmerkingen of suggesties.

VOETNOOT

Die tien meestgelezen francophone auteurs?  Om jullie alvast voor te zijn:

Marc Levy, Guillaume Musso, Katherine Pancol, Anna Gavalda, Fred Vargas (la reine des romans policiers),  Muriel Barbery, Amélie Nothomb, Bernard Werber, Eric Emmanuel Schmitt, Marie N’Diaye

En deze drie ook nog ff in de gaten houden:

Tatiana de Rosnay, Michel Houellebecq, Maxime Chattam

Die behoren tot de groep meest verkochte auteurs hier in LDF. Marc Levy staat voorlopig nog eenzaam bovenaan in alle lijstjes. Voor elk wat wils. Mijn favorieten zijn Werber, Houellebecq en Loevenbruck. Maar ja, ik ben nog maar net begonnen me in de franse literatuur/ lectuur te verdiepen. En daarom kies ik ook voor de meest makkelijk te verteren boekskes, voorlopig dan maar. Hoewel het nasnuffelen van zo`n lijstje altijd weer een uitnodiging is om dieper te graven. Ook de url`s er maar aan toegevoegd voor de nieuwsgierigen onder ons.