Huishouden

Vandaag nog maar eens wat huishoudelijke klusjes gedaan, opruimen, de keuken een beurt geven... Verder gegaan om de twee seizoenen dekbedden weer bij elkaar te krijgen. Die bestaan uit een dikke en een dunne laag. Maar dan moeten ze wel in elkaar passen met die drukknopen. Elk merk zijn eigen dingen weer. Denk je er twee bij elkaar te hebben, passen die drukknopen weer niet. Wat een gedoe. Er ligt een behoorlijke berg aan dekbedden in de lobby en morgen komen gasten. Dan moet die zooi wel aan de kant zijn.
Huishouden ook op de computer. Backups maken. De NAS (pakketje harde schijven die je via het netwerk kunt bereiken) draait weer. Weliswaar niet in de configuratie die ik wilde, maar goed. Sinds gisteravond de grote kopieerslag begonnen en `t zaakje staat nu nog te reutelen. Nou ja kun je tenminste via Wifi een filmpie kijken op het balkon. Al die foto`s eens bij elkaar is ook wel lollig.

RADIO FRANCE
Het is in en in triest weer hier. Tot een uur of elf was het buiig. De solarfarm klom rond midi met veel moeite naar 20 graden. Na de middag doe ik de haard aan, ha lekker warm. Ben ik net geïnstalleerd, boekje in de hand, lekker warm voor de kachel, gaat die telefoon af. Een beetje balend sta ik op. Zie op het schermpje dat het een Frans nummer is en meld me. Dat balen is snel over. "Allo", klonk het, "hier is ken uw streek van RadioFrance". Denk ik: wat krijgen we nou! Snel had ik in de gaten dat dit niet een gewone telefonische verkoper was. Of ik wel eens naar RadioFrance Besançon luisterde. Nou daar kon ik kort over zijn, "Nee", antwoordde ik. Daar stokte het ratelen een beetje aan de andere kant. Iets te direct voor een Fransje. Die zou antwoorden "dat het hem speet" en een smoesje als "aan mijn aandacht ontsnapt" of zo. Want beleefd blijven hè. Botte Hollanders doen het af met één woord.
Wat was het geval. Ze hadden een quiz (ken uw streek) en daar zochten ze prijzen voor. In ons geval stelde ze voor een verblijf en diner voor twee. Omdat ze iets origineels zochten hadden ze bedacht om ook een middag of ochtend een introductie in pottenbakken aan te bieden. "Want dat doet u ook hè"?, klonk het. Uit zichzelf vertelde ze wat daar tegenover stond. Een interview op de radio, zodat ik Le Mouton Qui Rit kon aanprijzen. De hele week zouden ze dan Le Mouton gaan vermelden als prijs voor de quiz. Nou, daar hoefde ik niet met de directie voor te overleggen. Dus zei ik daar natuurlijk ja op. Gratis publiciteit op de radio. Bijna voor niets dan. Ze gaf haar naam en contactgegevens op, dat noemen ze hier coordonnées. Een contract zou me toegestuurd worden. Asjemenou!