18 april 2013

Schapie

De laatste dagen schijnt er opnieuw een joekel van een roofvogel rond te fladderen hier. En af en toe neemt ie een snoekduik op een van de kleinste lammeren. Meestal komen ze met de schrik vrij, verliezen een pluk haar en dat is het. Een paar dagen geleden was een van de lammetjes toch aan de beurt, sindsdien bleef een van ooien maar klagend blaten. En dan is er meestal iets aan de hand. Met de verrekijker hield ik de zaak extra in de gaten, alles liep nog rond, geen een die een poos niet bewoog, op zijn zijde lag of hinkte. Vanochtend bleek het toch mis gegaan te zijn. Want vanochtend kwam de burgemeester vertellen dat er een dood schaap in de weide lag en of ik het kadaver dan maar ff snel wilde opruimen, op laten halen of begraven. Natuurlijk weer de buren die dan vriendelijkerwijze meteen de politie of in dit geval de burgemeester hebben gebeld. Even aanbellen is blijkbaar teveel gevraagd. Dit keer geen politie, er was immers nog niets illegaals gebeurd. Geen brandstapel of zo. Dus konden ze de politie daar ook onmogelijk voor bellen, hoe graag ze dat misschien gedaan hadden ;=)
Mijn reactie merkende van: huh, waaz daat? Reageerde de burgemeester door op zijn ogen te wijzen: "iedereen houd het hier in de gaten," zei ie, maar wees tegelijkertijd vagelijk achter zich. Hij wapperde in de richting waar de buren wonen. Ik had het dode lam nog niet opgemerkt want we waren druk aan het klussen in het appartement. Fijn dat er dan iemand komt om je te waarschuwen. Want zo'n kadaver kan behoorlijk gaan stinken. Afijn, er was sowieso al een gat voor iets anders gegraven, dat lam kon er nog wel bij. Toegedekt met aarde en een beetje kalk. Na een gepast kort vaarwel en goede reis voor de grote overtocht wensende stampte ik de aarde aan.

Doodsoorzaak: vier forse gaten in de rug. Waarschijnlijk hadden de klauwen van de roofvogel de longen doorboord want er zat bloed op de bek van het lam. Die vogel had het lam never nooit de lucht in kunnen krijgen, het beessie woog toch snel al een kilo of 20. Zinloze dood. Het was ook nog een ooilam, dubbel jammer, daar had ik graag mee door willen fokken. Bizar toch wel. De overburen hadden een joekel van een vogel in de notenboom gezien een paar dagen geleden. Volgens hen schijnt het meer voor te komen dat grote roofvogels kleine lammeren te grazen nemen.

Huisjes
Alle nieuwe huisjes staan nu te drogen, je blijft er telkens een beetje aan poetsen hè! Dat moet ik eigenlijk niet doen, gaan ze nooit op vooruit denk ik dan weer. Als ze wat droger zijn eens kijken of er nog iets bijgewerkt moet worden, kleine scheurtjes dichtmaken bijvoorbeeld. Daarna kunnen ze in het atelier op de droogplank gaan staan totdat er weer een oven voor het biscuit bakken gevuld kan worden. Ik ben benieuwd wat er heel van blijft.

Getuigen
Vanochtend weer een gratis spraakles gehad. Om de zoveel tijd kloppen namelijk een stel Jehova getuigen aan die dan met je willen praten over creationisme, het boze, de geboden van het leven. Dat alles in de bijbel beschreven staat zoals het moet, altijd gaat en eeuwig zo zal zijn. Soms komt me dat niet goed uit, maar dit keer nodigde ik ze met alle egards binnen. Koffie? Willen ze nooit, of water, ook niet. Waarna vervolgens de grote vragen van het leven aan de beurt kwamen. Ik merkte dat we allebei zaten te genieten van het steekspel. Dat gaat dan ongeveer als volgt:

Bestaat de grote man? Nee! Ja, want het staat in het boek. Is dat onomstotelijk bewijs? Ja want het is beschreven. Dus als ik op een papiertje schrijf dat Patokkel bestaat dan is het ook zo? Patokkel, wie? Mijn imaginaire ik. Nee, natuurlijk niet. Maar het staat toch opgeschreven, dus waarom zou dat dan niet de waarheid zijn? Daar keek ie even verward...
Beng! Het boek op tafel. Sloeg het uiteraard op de juiste positie open en begon iets te citeren over het kwade. Want zijn grote baas was altijd het goede. Bij Patokkel, die gast kent dat hele ding uit zijn hoofd...
Het gesprek ging van de hak op de tak, ouderwets geëpibreer weer.
Dan ik weer, ik kan het gewoon niet laten. Ik heb eens een film gezien waarin Hitler de oorlog gewonnen had. Zou het dan zo zijn dat alle ongewenste vreemdelingen uitgemoord zouden zijn geweest, en dat we dat nu in deze tijd als heel normaal beschouwd zouden hebben? Immers het gelijk staat aan de kant van de overwinnaars...
Zijn vrouwelijke compane begon nu toch echt heel erg onrustig te worden. Dit ging en beetje te snel en de verkeerde kant op volgens haar. De man hief zijn hand op en legde in ultra rap Frans uit dat het puur om het argument ging. De dame zakte gerustgesteld weer terug in haar stoel. Ze was de draad allang kwijt. Met een vette grijns zaten we tegenover elkaar, helemaal opgaand in onze discussie.
Het kwade nog een keer. De boze meneer zou in dat geval dan het goede zijn, immers Hitler had gewonnen. En uw Baas het slechte. Iedereen zou dat dan geloven. Even zag ik hem schrikken, dit grensde bijna aan lastering! Ik drukte nog ff door. De waarheid is onderhevig aan interpretatie gekleurd door de epoche, het tijdsgewricht. Om de zoveel jaar heeft immers een andere partij gelijk. Blijkbaar gaan er dan andere regels gelden. De machtshebbers hebben toch altijd het gelijk aan hun kant. Nee, nee, mijn Baas is en blijft het goede, wat er ook gebeurt en wie dan ook aan de macht is. Zijn dan de huidige machtshebbers het Kwade?... Zag ik daar een be-aming van op zijn gezicht?
En zo ging het een uurtje door. 
Uiteraard heb ik niet de illusie dat ik een Jehova getuige kan omturnen, verre van dat. Het  is ook niet het doel van zo'n gesprek. En mijn gesprekspartner heeft ook niet de idee dat ie een nieuwe ziel gaat winnen door met mij te praten. Maar het is wel genieten zo, een beetje schermutselen met woorden, opzettelijk in twijfel trekken van alles en nog wat, argumenten omdraaien, inverse logica toepassen. Lekker zwammen dus. Genieten!
Na een uurtje was het vuur er wel uit en rondden we het gesprek af. Een perfecte spraakles was dit weer geweest. Een paar nieuwe woorden geleerd, af en toe werd ik gecorrigeerd. Geweldig. En dat allemaal door slechts een uurtje van je tijd op te offeren. Bij het afscheid nemen gaf ie te kennen het een fijn gesprek gevonden te hebben, dat had ie niet vaak met de mensen hier. "Nee", zei ik, "die zijn aan het overleven, die maken zich drukker over het weer dan over religie en politiek. Of het niet wezenlijk zijn der dingen. Het interesseert ze niets of de grote Baas wel dan wel niet bestaat, het is gewoon een deel van hun leven."
We maakten een nieuwe afspraak voor volgende maand. Onderwerp: het kwade. Kijk, daar kun je wat mee.

Appartement

De vloer van de gang is weer dicht met watervaste plaat en de randen tegen de muur aan zijn aangesmeerd. Het betere PUR schuim vult de kiertjes op, klaar om morgen de tegels te leggen. De tegels die eigenlijk voor een ander project bedoeld waren komen hier mooi van pas. Het appartement gaat even voor. Volgende keer dan maar weer wat bijkopen als ik in NL ben. Wel mooi dat de dikte van de platen plus de tegels precies aansluiten bij het bestaande.

Van de wand in de huiskamer is er ook een stukje uitgezaagd, die was weliswaar niet door de lekkage aangetast, maar we wilden het gewoon zeker weten. Alleen van de ondervloer, daar moest dan wel een stukje uit. Dat kan morgenochtend dan ook weer dicht, je ziet dan bijna niets meer van de lekkage. Na de buien van afgelopen weekeinde is het drooggebleven, operatie geslaagd zal ik maar zeggen.

Nu de goot nog beter aansluiten aan het balkon en dat is dan weer een probleem minder. Met zo'n huis is er altijd wel wat.

Asjemenou! De zwarte tegelstrips voor de WC zijn ook weer teruggevonden. Die bleken niet bij de restpartij tegels voor de WC te liggen, maar weggemoffeld in een klein doosje bij de voorraad in de grange. Wat een gedoe. De strips zijn uiteraard onmiddellijk, dadelijk, direct, nu geplakt, de laatste twee tegels ook, eindelijk klaar. Morgen voegen dan kan ook het laatste accessoire opgehangen worden. Baal je wel van, dat er dan net een klein plekje onafgewerkt blijft omdat die laatste twee strips ineens onvindbaar waren.


Geen opmerkingen: