Bloggen

Bloggen moet je dus niet doen als je moe bent. Toch wil je je verse indrukken kwijt, en na een hete douche ben je lekker opgeknapt. Dan bestijg je je toetsenbord als een die-hard toetsenbordridder en begint te rammelen. Niet meer doen dus. De laatste blog kwam van Marion dan ook terug met ongemeen veel correcties en opmerkingen. Slecht geschreven was de vriendelijke boodschap.

Nederlands! Steeds meer begin ik te beseffen hoe moeilijk die taal eigenlijk is. Vooral als je in het dagelijkse leven helemaal ondergedompeld bent in een andere taal dan je moerstaal. En ja, ik lees nog steeds fervent de NL sites als Geenstijl.nl of DasKapital.nl, soms de telegraaf, AD, VK etc. Gewoon mijn standaard rondje online kranten, ook niet nl sites waaronder NYtimes, Time, IndianTimes, Frankfurter, Figaro, LeMonde en nog wat andere minder voor de hand liggende sites. Dat houd me tot koffie tijd meestal wel bezig. Je kunt dan ook wel zeggen dat ik redelijk geïnformeerd ben over de gang van zaken buiten Mailleroncourt-Saint-Pancras. Onderwijl luister ik naar een Franse nieuwszender die vanaf een uur of acht afgaat.

Er is dus geen enkel excuus te bedenken waarom ik dan, af en toe een erbarmelijke hoeveelheid, fauten maak. Soms tot wanhoop van Marion. Oké meestal babbel ik maar wat, haal het door de spellingchecker. Laat het nog een paar uur in draft modus staan, lees het daarna nog eens door en druk uiteindelijk op publish.

Meestal herlees ik na publicatie het stukje dan nog een paar keer door, verbeter nog wat, en log af om te gaan slapen. Daarna komt Marion meestal in actie. Af en toe hebben we een discussie over woordgebruik en betekenissen, maar voor de d's en t's en de komma's heeft ze altijd gelijk. Af en toe bekijk ik het waarom van de correcties op onzetaal.nl en leer weer wat bij. Bij twijfel type ik het woord in de zoekregel van Google, de meeste hits krijgt dan de voorkeur van de twijfel en gebruik ik die spelling. Helaas ben ik niet zo'n goede leerling. Veelal ontsnapt me de pointe van die komma's terwijl ik aan het schrijven ben.  

Vroegah, toen waren de zaken wat simpeler. Bij WordPerfect, ja bijna antiek, had je zoiets als een grammar checker onder de F4 knop zitten. Zou dat ook voor bloggers en mail pakketjes bestaan als Thunderbird? Kan me nog goed voor de geest halen, dat ik mensen die beweerden dat hun (schrijf)taal perfect was, altijd een beetje toelachte, niet uit. Wetende dat, als mijn favoriete F4 toets diens werk deed, er ongetwijfeld fauten uit hun epistels kwamen. Er bestaat gewoon niemand die de taal, welke willekeurige taal dan ook, perfect schrijft. Opnieuw, voor mij is dat geen excuus om de fouten te maken die ik maak. Dankzij Marion zijn de ergste er wel uit geramd, perfect zal het nooit worden.

Google translate

Als ik op een lange avond alleen mijn stukje aan het componeren ben, verder niets lees, luister, of doe, gebruik ik wel eens een opmerkelijke truc die ik een tijdje geleden ontdekt heb. Dan haal ik het stukje door Google translate, en vertaal dat resultaat weer terug naar NL. Meestal ontstaat er dan een onbegrijpelijk soort abracadabra. Mijn ontdekking was dat als je aan de syntax en interpunctie ging sleutelen van de brontekst er een steeds betere vertaling kwam. Ik vroeg me af of dit ook was te gebruiken om je NL bij te schaven. En dat bleek zo te zijn.

Dat doe ik als voorbeeld eens met de bovenstaande paragraaf. Van Nederlands naar Engels

• My discovery was that if you went to the syntax and punctuation keys of the source becoming a better translation came. I wondered whether this was to use to refine your GB. And that turned out to be so.

Geen geweldig Engels dunkt me. De tweede NL versie:

• Ik ontdekte dat als je ging sleutelen aan de syntax en interpunctie van de brontekst, de vertaling steeds beter werd. Ik vroeg me af of dit mechanisme ook zou werken voor het verbeteren van het taalgebruik. En dat werkte. 
• I discovered that if you went tinkering with the syntax and punctuation of the source text, the translation was improving. I wondered whether this mechanism would also work to improve the language. And that turned out to be so.

Dat lijkt er al meer op. Een volgende Nederlandse versie geeft een bijna goed resultaat.

• Ik ontdekte dat als je begon te sleutelen aan de syntax en interpunctie van de brontekst, de vertaling steeds beter werd. Ik vroeg me af of dit mechanisme ook zou werken om de oorspronkelijke taal te verbeteren. En dat werkte.
• I discovered that if you started to tinker with the syntax and punctuation of the source text, the translation was improving. I wondered whether this mechanism would also work to improve the original language. And it worked.

Draai je de vertaling om : Engels naar Nederlands dan blijft er een hardnekkig foutje in zitten.

• Ik ontdekte dat als je begon te sleutelen aan de syntaxis en interpunctie van de brontekst, de vertaling te verbeteren. Ik vroeg me af of dit mechanisme ook zou werken naar de oorspronkelijke taal te verbeteren. En het werkte.

Daar houd ik het er maar bij, en ook dat vertaal machines niet perfect zijn. De truc werkt. Het Nederlands is ineens een stuk leesbaarder geworden. Grappig om eens iets te gebruiken waar het eigenlijk niet voor bedoeld is. Voor mij als bijna analfabeet is dit een perfecte oefening. Ook al ga ik dit niet voor alle blogs doen, dan zou ik wel eens tot diep in de nacht bezig kunnen zijn met een stukje. Het moet geen taakstraf worden.