Muziek

Eens in de zoveel tijd organiseert een van de twee commitées de fêtes in dit dorp iets. Hetzij een vide greniers, de opening van het visseizoen, of le jour de la musique (een landelijk gebeuren). De laatste twee jaar is er iets nieuws aan het opkomen. Muziek uitvoeringen van een plaatselijk orkestje in combinatie met het dorpskoor. Op zich al iets bijzonders dat er in een dorp met 114 inwoners al een koor is. Natuurlijk zijn het geen zangers en zangeressen met het niveau op Choeur Chorale de la Cathédrale de Sainte Plaisante de Mailleroncourt. Gewoon een clubje huisvrouwen met één mannelijk haantje ertussen, dat gewoon lekker oudere populaire typisch Franse liedjes zingt. Met hier en daar iets van de Beatles of iets anders van buitenlandse oorsprong, om dat in gebroken Engels, of Duits uit de kelen te laten komen. Oké soms is het vals, vallen de meiden niet allemaal tegelijk in of lijkt het meer op een op hol geslagen gillende keukenmeiden bende, een kakofonie aan geluiden, met een of twee stemmen die er met een gebronste bas er ver bovenuit komen. Of juist lijkt het of iemand staat te kermen van de pijn, althans zo klinkt dat hoog gillend geluid dat dan kermend uit een van die kelen komt. Het mag de pret totaal niet drukken. Toch? Een heel enkel keertje komt er zelfs iets waarachtigs uit die kelen. Klinkt het bijna melancholisch of soms vrolijk met die ouwe-gouwe typisch lyrische liedjes uit de eervorige eeuw. Héél af en toe klinkt een pareltje, en dan lijkt het wel alsof het choeur l'Echo du Bois even boven zich zelf uitstijgt. Het is pure folklore, waarbij je als je je ogen dicht doet even waant is een tijd van 50 jaar terug. Voor je geestesoog zie je zomaar een scene uit Don Camillo aan je voorbij trekken waarbij het plaatselijk orkest als een razende voorbij de kerk trekt om toch vooral op tijd ergens anders aan te komen. De muziek sliert als een verwaaide echo achter hen aan. Om uiteindelijk een leeg dorpsplein met links een kerk, en rechts het stadhuis met het obligate dorps café achter zich te laten. Je weet wel, dat effect wat er optreed direct na een geluidsuitbarsting. Het is dan even stiller dan stil, niets lijkt de bewegen en elk geluid lijkt te zijn bevroren, op dát ene ogenblik. Na een moment van stilstand lijkt het dan alsof al die geluidjes, bewegingen in de wind, het dwarrelende stof ineens weer hun koers vervolgen. C'est bizar!
Als dan opeens het hoempapa blazers ensemble uit Luxeuil-les-Bains met een enorme toeter iets nieuws inzet versplintert dat laatste plaatje in je geest en hoor je opnieuw die saxofoon er dwars doorheen in een krampachtige poging er nog wat van te maken.
Het koor zet in en hoppa, je bent weer terug in de realiteit. Na afloop van al dat muzikaal geweld vraag ik nog aan de bourmaitre of hij een van zijn foto's aan mij wil mailen, en vat een glas koele Chardonnay uit 2010 (een prima jaar overigens). Altijd leuk zo'n verre d'amitée achteraf. Beetje slurpen aan het glas en wat te knabbelen. Dit keer iets wat ik nog nooit gezien had. Een soort brood taart. Zeg maar een brood dat in een bus van ongeveer 20cm in diameter is gebakken, dan in hele dunne plakjes van een halve centimeter is gesneden met allerlei hartig beleg ertussen. Dat geheel stapel je dan op, snijdt de handel aan in kleine partjes als een pizza en legt daar bovenop het mooi ingesneden eindstukje van het brood. Lijkt dan net een taart in torenvorm. De eerste indruk was dat het een brioche was, zo'n zoet brood. (zie mijn vorige blog over brood in LDF) Maar dit was iets heel interessants, perfect voor een receptie. Voor het brood zelf zou ik een iets smakelijkers graan hebben gekozen maar dat mocht niet bommen. Na een paar glaasjes begonnen de eerste mensen af te taaien, en vond ik het ook wel welletjes. Nog even de bourmaitre een handje schudden en noar huus op an. Een geslaagde onbetaalbare avond zo met koor en orkest.
Vanochtend nog een mailtje naar de burgervader gedaan met een bedankje en om toch vooral vaker zo iets te doen. Nog een keer als herinnering een fotootje gevraagd (die komt er dus aan).

Mandelbrot
Vanochtend kreeg ik een mailtje van André met een link naar een Mandelbrot filmpje. Pas op, het werkt een beetje hypnotiserend.

Meneer Benoit Mandelbrot (1924-2010) staat als vader van de fractals (1975) bekend. Later toen computertjes een steeds krachtiger processor kregen werden met de door hem bedachte wiskundige formules steeds mooiere plaatjes gegenereerd. Ik denk dat deze kunstvorm voor Mandelbrot onbedoelde neveneffecten zijn, maar wel prachtig. Dus wie maalt daar nu om, bedoeld of onbedoeld. Met fractals kun je hele landschappen bouwen, klik maar eens op het hieronder staande filmpje.

Rondom fractals is een hele nieuwe tak van sport ontstaan. Voor amateurs is het gewoon prachtig om te kijken hoe zich dingen steeds maar weer veranderen en toch hetzelfde blijven. Voor professionals is het een manier om met één A4-tje aan formules complete planeten in beeld te brengen. Of, voor spelletjes makers om scenes te genereren. Fractals worden ook in encryptie gebruikt, in sommige bankbiljetten, in reclame... Je zou er ook zomaar een mozaïek van kunnen maken als je een meester mozaïek maker zou zijn:

bron: screendump YouTube

Ik stel me dan iets als een gigant van een muur voor met zo'n mozaïek. Er opaf lopend, naarmate je dichterbij komt, blijft het patroon herkenbaar. Je loopt als het ware door een tunnel heen omdat het patroon zich gewoon blijft herhalen. Psychedelisch, zonder meer. Zou iemand dat eens in een metrotunnel willen maken? Lijkt me echt kicken.

bron: screendump YouTube

Uit mijn jonge jaren kan ik me nog herinneren dat dit een van de meditatie technieken was. Je sloot je ogen en probeerde je voor stellen dat je telkens door een vierkant heen 'zweefde' en een stukje verderop weer een nieuw vierkant zag waar je doorheen ging, en weer een... Zo kwam je makkelijk in een soort van trance. 

Balkon

Chippie net uit het bakkie kwark

Alle tekenen duiden er op dat de lente echt in aantocht is. In de ochtend is het nog behoorlijk fris, het vriest net niet meer in de nacht. De schapies lopen al bij het ochtendgloren in de wei, en Chippie wil nog steeds rond vijven naar buiten, dat is nu met de zomertijd een uurtje later. Mazzel, scheelt weer een uurtje slapen zo. De boeren zijn de koeien aan het verweiden geslagen, en de eerste mestwagens zijn aan het uitrijden, dat wordt dus een grijsgroene waas over de wegen de komende weken.

Gisteren het balkon ontdaan van alles wat zich er in de winter op had verzameld, nu nog met een hogedruk spuit de tegels schoonmaken en we zijn er weer klaar voor. Wellicht dat dat ook helpt om het hek van het balkon makkelijker schoon te krijgen met de Kärcher spuit. Het ijzerwerk heeft hoognodig een onderhoudsbeurt nodig. Waar zouden mijn laarzen staan? Want dat wordt natuurlijk een kliedernat werkje. Afijn gisteren ook met Harrie Willems, een NL aannemer hier uit Pont du Bois, wat scheurtjes gerepareerd van het beton, de rubberen tegels bijgesneden voor rondom het bordes, voegen in de kit gezet en de aansluiting van het nieuwe voegwerk van de muur met het beton van de vloer gekit. Dat gaat voorlopig ff niet meer lekken. Volgende week komt ie weer voor een klein klusje op het dak en dat is dan dat. Hij maakte ook nog en passant de goot schoon. Dat was weer een productief dagje. Toen wilde ik de nieuwe lichtslang gaan ophangen. Ho! Dan kan ik hem er weer afhalen voor het schilderwerk. Da's is dus niet zo'n goed plan bedacht ik nog net op tijd. De oude brak bij het verwijderen in mijn handen in stukken. Kon ik meteen zien hoe dat in elkaar zat. Interessant. Wel belachelijk, zo'n lichtslang moest je dus na vier jaar al vervangen. Dat plastic wordt gewoon bros. Nog een wonder dat er geen kortsluiting was ontstaan.

Het lijkt erop dat het balkon de zomer weer in kan.  Nu nog een soort baldakijn voor Fannie bedenken en het betere vakantiewerk voor haar kan beginnen. Het schijnt dat er een hittegolf voor de zomer op het menu staat. Nou, laar maar komen die zon, het is nu wel lang genoeg koud geweest.

Maandag maar weer eens een ritje déchetterie, dan is ook de garage en de grange weer leeg van het verzamelde grofvuil.

Met Harrie besprak ik ook de plannen door voor het plancher rondom het zwembad en de installatie van de hotub. Daar had ie wel oren naar, moesten we het maar eens over hebben. Een goede werker die Harrie, geen gedraal, poetsen, en lullen. Maar dat doe ik ook graag. Wat mij opviel was dat hij eigenlijk allemaal Nederlandse producten had. Het reparatie cement, de voegkit, gereedschap. Uiteraard kregen we het daarover bij een bakkie doen. Ach, zijn zoon kwam regelmatig hier en hij was met die producten nu eenmaal vertrouwd. Dus waarom die ook niet uit NL meenemen. Bovendien kon hij toch geen goed alternatief vinden hier in LDF. Klopt, voor Egaline moet je toch iets uit NL halen. Dat spul hier is het net niet. Kwam er ook een verhaal boven over een soort marktafspraak tussen Weber en Knauff. De producten van de laatste werden hier niet verkocht omdat het niet mocht. Huh? Had vorig jaar nog isolatiedekens van dat merk bij BigMat gekocht. Ja ze waren nu niet meer te krijgen. Nou nee, bij winkels die Weber spul verkochten kwam Knauf niet binnen. Maar zijn zoon was in onderhandeling met een andere grossier in Vesoul en ze waren al een stuk op weg om ook lijmen en poeders van Knauff op de markt te brengen. Leek mij een merkwaardig verhaal. Zeker, de fransjes hebben er een handje van markten dicht te metselen voor de concurrentie, en ja ze willen maar al te graag hun markt beschermen. Ja, van monopolistische praktijken, en prijsafspraken zijn ze absoluut niet vies. In prijsopdrijving zijn het meesters. Echt waar voor hun geld zie je de commercie eigenlijk ook niet leveren. Dat is wat het ontbreken van concurrentie doet.

Nog even kwam het merkwaardige Pigeon (buitenlanders zijn sukkels en betalen altijd teveel) verschijnsel ter sprake. Ja daar had hij soms ook last van. Maar als je voldoende connecties had viel het wel mee uiteindelijk. Daar komt het in een land als dit altijd weer op terug: connecties. Moet daar maar eens meer aan gaan werken.
Mijn connectie met BP schijnt echter in een terminaal stadium te zijn ;=)

Affouage

commitée d'afouage
photo: bernard petit clair

Van de week ook even op zoek geweest naar de bomen die op de affouage lijst stonden. Merde, die stonden een eind van de weg af zeg. Dat ene perceel in het midden van de rimboe, daar kwam ik 20 meter ver met de auto en toen maar omgedraaid. De kaplijst heb ik vervolgens met gezwinde spoed bij Dominique ingeleverd. Die heeft daar speciale spullen voor en een meter diepe moddergeul is niks voor die mega trekker van 'm. Toch ff het vaste bedrag op de lijst geschreven en dat met 'm afgesproken: 25€ per sterre. En 20 sterres, zo'n beetje wat ik dit jaar verbrand heb. Een heel verschil met de 70 sterres die ik bestelde in jaar 1. Dat levert ie dan keurig geklooft af op het terrein hier. Meteen ook even gepolst voor het maken van de poutres voor de gazebo. Die kon ie wel zagen voor me. Had ie net gedaan voor een timmerman die net weg was. Dat probleem is dus ook weer in potentie opgelost. Connecties hè. Het ontwerp van de gazebo, ofwel folie in het frans, begint ook vormen aan te nemen. Het moet zo gemaakt worden dat het geen fundering heeft, anders heb je er een vergunning voor nodig. En ook weer niet zo dat de wind er rondom vrij spel mee heeft. Fannie wil er een WC en douche bij. En een deck waar je op een paar deck stoelen kunt liggen. Duidelijke gebruikseisen.

Boomgaard

Tjonge, een heel verhaal zo op de zondag.

Onze boomgaard komt dit jaar ook aan de beurt om gerenoveerd te worden. Het toeval wilde dat Yvette net bij een fruitbomen figuur in NL bomen had besteld. Mooie halfstammige, en een prima advies had ze gekregen. Ze werden keurig in LDF op de afgesproken tijd geleverd en zijn per direct geplant. Daarom maar eens op de site van die leverancier fruittuin.com gekeken. Mooie keuze, en het leek precies wat ik nodig dacht te hebben aan boompjes. Aktie: een mail in elkaar gedraaid voor een advies. Ondertussen zelf eens zitten studeren op:

• appels: zoet friszuur veel sap
• peren: sappige handperen
• pruimen: volle en grote sappig vlezige

Meer in het bijzonder werd de pluktijd bekeken. Want het is voor de gasten natuurlijk altijd leuk om zo uit de boomgaard wat onbespoten fruit te kunnen scoren. Die pluktijd zou dus met juli moeten beginnen. Waarop ik mijn eigen lijstje eens maakte. Heb ook gekeken naar bestuiving (wel of niet zelfbestuivend want: bijen probleem), halfstam om op de grond staand te kunnen plukken, ziekte gevoeligheid: heb geen in om te gaan spuiten, en welke waardering het fruit bij de consument had: lekker is maar lekker.

Goed, eerst het voorstel van de bomenboer maar eens afwachten.

Met de pruimen kwam ie terug, beng in de roos.

Althan
bron: fruittuin.com

Opal
bron fruittuin.com

De peren zag ik potentieel een probleem i.v.m. bestuiving en pluktijd. Met de appels was het een totaal ander verhaal geworden. Op zich is dat natuurlijk niet erg. Zo'n specialist weet honderd keer beter wat je in de grond kunt steken dan ik. Mijn voornaamste probleem met zijn lijst is dat de pluk pas in september of zo zou zijn. En dat was nu net niet de bedoeling. Dan heb je ineens karrenvrachten met fruit waar je eigenlijk niets mee kunt. Een paar appels per dag, en als toetje een peer, tussendoor een handje pruimen, meer kun je niet op toch? Weliswaar stonden de bomen dan allemaal in april in bloei. Belangrijk voor de bestuiving uiteraard. Toch wil ik appels en peren hebben vanaf juli. Dat heb ik maar eens teruggekoppeld met hem.

Tijdens het verzenden van de mail vloog het internet eruit. Maandag moet ik maar even bellen of het allemaal gelukt was. Toch weer 10 boompjes te planten zo meteen met allemaal lekker sappig spul. Goed voor de jus (cider) en goed voor de schapen. Die zijn er gek op wat elk jaar in de boomgaard op de grond valt. Zou zo'n schaap nu ook dronken worden van het gistend fruit in die magen van 'm? Eigenlijk nog nooit een schaap zien waggelen van de beneveling. Of zouden die gewoon omkiepen en blijven liggen tot ze weer nuchter zijn?

Kunstmarkt

De oven is bijna vol, toch vandaag en morgen nog maar wat erbij gaan draaien. Fannie wil graag een grote fruitschaal hebben. Nou, dat is een mooi plan. Kan ik ook meteen die orchideeschaal maken die op het lijstje staat. Nog wat kommetjes erbij en dan moet het maar goed zijn voor de markt. Verkopen doe je toch niets dus het is alleen maar demo. Weer een stapel kaartjes neerleggen, kwam vorig jaar toch weer wat reacties op. Tijdens de markt wil ik dan een huisje gaan maken en wat demo draaien. Was wel leuk om mensen eens uit te nodigen iets te gaan doen op de schijf en de eerste schreden op het edele pottenbakkers pad te laten zetten. En wordt het niets dan kan het altijd weer de ton in.

ISS
Voor de liefhebbers:

Time: Sun Apr 07/10:06 PM, Visible: 2 min, Max Height: 42 degrees, Appears: SW, Disappears: SSW