Nancy

Afgelopen zondag en zaterdag hebben Wim en ik doorgewerkt om toch het een en ander nog op tijd klaar te krijgen. Niet helemaal gelukt overigens. Die pot van de wc is een paar cm te laag, hoe en waarom? Joost mag het weten. Precies volgens de norm opgehangen zegt Wim. En toch 3.5cm te laag. De hele zaak slopen gaat ons te ver. Zijn er andere oplossingen? Ja, die zijn er. Na een beetje snuffelen op het internet vonden we verschillende maten van wc-potten. Ondanks dat de afstanden tussen de gaten van afvoer, waterstort, en ophanggaten min of meer gestandaardiseerd zijn, is dat niet het geval met de afstand tussen de rand van de zetel en die gaten. Daar zijn verschillende hoogten in te krijgen. Hop, leverancier gebeld en met zijn allen gaan we er wat aan doen. Nu nog ff het url-letje naar de leverancier en dan is het wachten op het aanbod. Slopen kunnen we altijd nog. En tot zolang moeten we het maar doen met de huidige situatie.

place Stanislas

ingang place Stanislas

ingang paleis van de duc

Als beloning hebben we onszelf getrakteerd op een uitje naar Nancy. Eindelijk wilde ik dat zo beroemde Place Stanislas nu eens met eigen ogen zien. Dat het plein omgeven is met huizen uit de nouveau art of jugendstil, dat trek ik ff behoorlijk in twijfel. Vergane glorie uit de 20e eeuw, dat wel. Veel verveloos, nog net op de grens van net niet vervallen. Uiteraard joekels van een overheids gebouwen er om heen. Daarachter vind je dan wel weer prachtige gebouwen in alle bouwstijlen van de afgelopen eeuwen. In smalle straatjes vind je dan ineens een juweel van een 18e eeuws paleis, en een eindeloze hoeveelheid bars, restaurants enz. Smalle straten waar je loopt te apegapen en bijkans je nek verrekt van superb beeldhouwwerk boven een entree van het paleis van de Duc.
Een kathedraal die er niet om liegt, oké ben ik niet zo'n fan van dit soort geloofsuitingen, maar het is wel een genot om te kijken naar het door onze voorvaderen achtergelaten vakmanschap. Vakmanschap, dat nu helaas eigenlijk niet meer voorkomt. 

randonner - slenteren

Het is een nogal trieste dag en kwam er naar onze smaak net iets te veel nattigheid de lucht uit zetten. Met de herfstwind erbij nodigde het ook niet uit een terrasje te doen. Wel stoven we een willekeurig restaurantje in. Pizza dan maar, nog in een houtoven gebakken. Dat smaakt toch altijd beter. We beloofden elkaar dit nog eens dunnetjes over te doen, in het voorjaar of zo.