Herfst

Gisteren zijn Wim en ik eens op fotosafari gegaan. Vaste prik altijd als Wim komt. Hij maakt de prachtigste plaatjes, volgt daar ook heuse cursussen voor en voert opdrachten uit en zo. Kan ik nog veel van leren, weer mazzel, toch? Afijn, hieronder mijn pogingen om de herfst van 2012 vast te leggen.

's Ochtends vroeg naar de bakker leverde deze twee plaatjes op. Het is nog een beetje mistig, de zon is net over de heuvelrand verschenen. Volgens Wim is vroeg in de morgen en aan het einde van de dag het licht het mooist.

Mailleroncourt

Jagers clubhuis

Tegen vieren in de middag begint onze fotosafari. Dit keer namen we een route naar Darney via Fontenoy le Chateau. Een zeer schilderachtig dorpje dat lijkt stilgestaan te hebben in de tijd.

Fontenoy

Fontenoy

Daar kun je midden op straat stilstaan, je fotootjes klikken en een paar minuten later komt er pas een auto aan. Je stapt op je gemak de auto weer in, niemand die op zijn toeter begint te rammen omdat ie voorbij wil: opzij, opzij, ik heb haast.
Richting Darney moet je eerst over een bosweggetje heen, waarvan het wegdek een paar jaar geleden fundamenteel gerepareerd is. Daarom kun je nu meer aandacht op de omgeving richten dan op de gaten waar je omheen moest slalommen.

bospad richting Darney

We slaan een willekeurig weggetje linksaf, net voor dat we Darney in zouden rijden. Richting La Rochelle, waar de glasblazerij staat. Uiteraard nemen we even later een pad dat gewoon nergens eindigt. Omkeren maar weer. En tijdens het maken van de zwaai, zie je ineens dit.

bijna Potter, alleen de koeien ontbreken

Die avondzon, dat geeft toch wel heel speciaal licht. Oh, ik had misschien een paar passen naar links of rechts moeten doen voor de beste vlakverdeling. Die boom vond ik zo, net uit het midden, toch het mooist op de plaat staan. Het zonlicht wordt nu behoorlijk minder. Net nog dit kunnen klikken, als afsluiting van een pracht van een fotosafari.

Echt boffen zo met dat licht.
Afijn, de kamera's gaan uit en we gaan naar huis. Daar wachten ons de spareribs en de laatste aansluitingen vastmaken van de SolarFarm.

Ik beloof mezelf, als het weer zo blijft, en dat doet het volgens de kenners, dan pak ik die route volgende week nog eens op de motor. Komt die ook weer eens van stal. Motorrijden heb ik dit jaar eigenlijk een beetje te weinig kunnen doen. Op de verkeerde momenten regen, of te druk of, nou ja, er was eigenlijk altijd iets anders. Die weinige keren dat de motor uitgelaten werd genoot ik dan ook met volle teugen van de omgeving. Dat wel. Geen wonder dat er zoveel vreemdelingen hier wonen. De omgeving is in bijna elk jaargetijde overdonderend mooi.