9 mei 2012

Zwembad

Weer ff een technisch verhaaltje, voor de liefhebbers.

Het wordt tijd om het zwembad weer aan de Solar Farm aan te sluiten. De winter is redelijk goed doorstaan. Op twee storingen na, die te wijten waren aan mijn eigen fouten van schakelen tussen huis en zonnecollectoren. Daardoor barstte tot twee keer toe de afvoerleiding bij de collector. Stoom en druk doen de PER leidingen geen goed, kunnen ze niet tegen. Over een lengte van 25 cm waren de slangen opengereten. Daar zit dan toch behoorlijk wat kracht op.
Nu ik geleerd heb wat en hoe te schakelen kunnen Wim en ik de volgende stap in de richting van automatisering en beveiliging van het systeem nemen. Versie 0.3. Dat wil zeggen kleppen en temperatuur besturing aansluiten.
Een drietal electrische klepjes moeten er voor zorgen dat ik in de ochtend niet meer handmatig de juiste kranen open hoef te zetten of 's avonds bepaalde kranen weer dicht. Laat staan het te vergeten.

logica ;=)
Het bovenstaande schema is nog steeds geldig. Wat zich in het kunstwerkje hieronder, zoals dat door Wim in elkaar is gesoldeerd, heeft vertaald.

logica in praktijk

SCHAKELEN
In de praktijk van afgelopen winter bleek dit perfect te werken. Nu de handmatige schakelingen zijn uitgeprobeerd wordt het daaarom tijd om versie 0.5 van het prototype te bouwen. Een soort van pre-productie model. Doe ik dan weer met Wim samen, vinden we allebei leuker zo. En tijd is eigenlijk geen factor in deze. In praktisch opzicht wil ik wel een paar veranderingen hebben. Bijvoorbeeld de pomp op vloer hoogte, dan staat er altijd water in. De schakelingen voor het huis aan de andere kant van het vat, daarmee wordt het overzichtelijker en kans op vergissingen kleiner.

handmatige situatie

wim's aanvulling voor de kleppen
We hebben twee differentiaal temperatuurmeters, 3 of 4 kleppen en nog wat relais nodig om het een en ander ook electrisch aan elkaar te knopen.

WARMTETANK

Ook het prototype van de accumulatoren ondergaat een verandering. De spiralen worden op een vlak raamwerk van 40mm pvc buizen gemonteerd, en onderin de tank gehangen. 


Het enige is, kunnen we een lengte slang van 12mm krijgen die lang genoeg is. Dat wil zeggen, kunnen we het met één lengte van 100m af of moeten we er twee aan elkaar knopen. Aan elkaar knopen = fitting = rotten in een tank met chloorwater. Want als het medium in de slang onvoldoende tijd krijgt om de warmte in de eerste accumulator af te staan is de lengte van de slang te kort of moet de pomp langzamer gaan lopen.

FINALE
Daar komt dan nog wat electronica bij en voor de winter hoop ik de zaak via de Raspberry sub mini computer (ter grote van een credit card)  aan te kunnen sturen. Kunnen er meteen statistieken verzameld worden. Als ik helemaal niet meer weet wat ik in de winter moet doen kunnen we altijd nog iets van een tablet app maken om de handel via WiFi aan te sturen vanuit de leunstoel. Of zelfs via je telefoontje.
Al met al is dit een erg leuk project, en kost het maar een fractie van wat het zou hebben gekost als je een kant en klaar oplossing gekozen had. Het neemt wat meer tijd, en je moet alles opnieuw uitvinden, maar dan heb je wel een installatie waarvan je de ins en outs door en door kent. Er zit (nog) geen hight tech in, iedereen kan met een paar moersleutels nog steeds het systeem zelf repareren. Zelfs BP! Ook al kijken de buren met grote ogen naar het langzaam uitdijende systeem.

Alles met elkaar wordt dit dan V0.3 van de Solar Farm.

Ons kennende, weet ik zeker dat huis management V2.0 (electro voltaische cellen) en/of V3.0 (windmolentje?) en/of V4.0 (Puits Canadien = grondwarmte)  er ook nog aan komen. Het mooie is wel dat bijna alles te vervangen is met wellicht moderner spul of dingen die gewoon beter werken. Zonder dat het systeem er onder hoeft te lijden. Bijna een open source mechano-doos-ding dus. Heerlijk! Alhoewel, moet er niet aan denken de spullen te moeten verhuizen. Want dat gaat er geheid nog eens van komen. Of, indien niet, hoe leg ik het een eventuele nieuwe eigenaar uit?


Tenslotte.

Gasten vragen me wel eens waarom dit verhaal niet in een keer afgemaakt had kunnen worden. Ja dat had gekund. Maar Wim en ik vinden dit zo veel leuker, een beetje experimenteren, nadenken, verbeteren en uitbreiden, een never ending story. Gewoon de boys and their toys, nietwaar? Deze hele oefeing is echter wel heel nuttig. Afgelopen winter heb ik daardoor wel tussen de 20 en 25 m3 hout bespaard. Dat, en je huis blijft altijd vorstvrij, mocht je eens voor een paar weekjes weg willen gaan in de winter.

Juist door dit stap voor stap te doen houdt je de zaak goed in de hand qua kosten en dekking van de behoefte aan warmte.



Geen opmerkingen: