Kentering

bron: 9to5google

Weet je wat grappig is? De telefoonterroristen tonen nu een ander gezicht. Brutaal, onbeschoft, kortaf en ongemanierd. Om de haverklap word ik namelijk gebeld door telefoonterroristen die mij een veel te duur pakket zonnecellen willen aansmeren. Een paar jaar geleden ging het nog tamelijk gemoedelijk. Heel voorkomend, en of ik alstublieft naar hun verhaal wilde luisteren. "Een gratis luister toets? Niet verkeerd!" dacht ik, en denk ik nog. Geleidelijk aan bemerk ik veranderingen in het gedrag van de gemiddelde telefoonterrorist. Mocht ik eerst nog mensen uitnodigen voor een gratis spraakles in mijn keuken onder het genot van een kop koffie. "De koffie is altijd bruin hier". Werden geleidelijk aan eerst afspraken uitgesteld, sinds een paar maanden melden zich niet eens meer mensen aan de deur na een afspraak gemaakt te hebben. En nu is echt de limit bereikt. Hier een verbatim van een gesprek.

"Spreek ik met de heer Robat?"
"Ja, daar spreekt u mee."
"Mag ik de eigenaar van het pand waar u woont spreken?"
"Wie wil dat weten?"

Er werd vervolgens, zonder ook maar een seconde aarzeling, een voorlees oefening opgedreund...
Kernwoorden EDF (Franse staatsonderneming voor elektriciteit), terugverdien premie, kost u niets, expert komt met u praten

bron: speedace.com

Ik liet de man rustig uitspreken en wachtte af wat zou volgen.

Na een minuut of wat klonk het:

"Kunt u het volgen?"
"Jawel, maar ik ben niet geïnteresseerd."
"Kan dan iemand die Frans spreekt aan de telefoon komen?"
"Spreek u dan Engels? ", reageerde ik adrem.

Dit was toch wel erg onbeschoft, zo slecht is mijn Frans toch ook weer niet. Ja, zeker, na twee lettergrepen hoor je echt wel dat ik een buitenlander ben, maar om op zo'n manier te reageren. De man bakte het naar mijn gevoel te bruin. Dit was niet "gentile".  Met deze verkoop stijl zou de brave man helaas niet gaan scoren, echt niet. En dat ik niet geïnteresseerd was drong pas na een paar keer herhalen tot de man door. Nee ik was écht niet geïnteresseerd. Temeer daar ik inschatte dat hier absoluut geen gratis spraakles uit te peuren viel.

"Dan heeft dit gesprek geen zin" klonk het.

tuut tuut tuut

GENTILLESSE
Verbouwereerd door zoveel onbeleefdheid legde ik de telefoon neer. Peinzend over de manier waarop de telefonische verkoop de laatste tijd plaatsvond. Agressiever, ongeduldig, kortaf, hondsbrutaal. Dit staat in schrille tegenstelling tot een paar jaar terug. Toen kon je nog lekker keuvelen over een afspraak, de technologie, het terugverdien model, en ga zo maar door. Nu ratelen ze van een schermpje een tekst af, en bij de minste weerstand wordt het gesprek afgebroken. Soms zo erg dat er niet eens een goedendag af kan. Waar gaat het met die fransjes heen? Verdwijnt het toch al zo dunne schilletje van gentillesse (vriendelijke beleefdheid)  als sneeuw voor de zon nu de druk op de verkopers groter wordt? Of is het de crisis die nu toch echt voelbaar aan het worden is in het Franse zakenleven en de mensen die druk niet aankunnen? Of ging het tot voor kort gewoon te gemakkelijk, dat verkopen via de telefoon. Typerend voor een fransje is dat ze niet tegen weerstand kunnen. Immers het gros is risico en conflict mijdend. Zo zijn ze nu eenmaal opgevoed. Krijgen ze te maken met weerstand, dan wordt het ze te moeilijk, en haken ze af: SUIVANT! (volgende). Niets, niks meer, van welopgevoed een gesprek voeren, of de kunst van het converseren beoefenen. Reng, deng, wil je niet kopen? Dan opzouten!

KENTERING

de moderne telefoonterrorist

Er is een tweedeling aan het plaats vinden krijg ik het gevoel. Aan de ene kant zijn er ondernemers die merken dat ze net een extra stap moeten doen om omzet te maken, en maken die stap ook. Aan de andere kant heb je nog steeds veel ondernemers die niet vatten dat in tijden van crisis je juist een stap verder moet gaan om je klanten te behouden. Deze laatste categorie is nog steeds arrogant aan het zaken doen, én in de meerderheid, nòg. Met een houding van: "oh je wilt deze exorbitante prijs niet betalen?" "Ga maar naar de buurman", en halen vervolgens, zo karakteristiek voor de fransjes, hun schouders op. "Bof" klinkt het dan nog, als van 't zal mij wat schelen. Als je dan inderdaad opstapt zijn ze stomverbaasd. Maar maken geen vinger krom om je tegen te houden. Valse trots? Of juist valse schaamte. Een aantal van dit soort arrogante verkopers ben ik al eens tegengekomen in de supermarkt, werkeloos. Jawel er is een kentering, maar nog te weinig. Echt zakendoen willen ze nog steeds niet. Wellicht dat het vangnet van de WW nog net ff iets te riant is. En met Hollande nu aan de macht komende zal dat er niet op vooruit gaan vrees ik.
De crisis wordt steeds zichtbaarder voor ons. Zo zie je meer en meer reclame verschijnen van de supermarkten die fikse kortingen beloven. Niet echte recht door zee kortingen. Maar van die slinkse. Koop er 3 betaal er twee en het verschil wordt in punten op je klantenkaart bijgeschreven. Je betaald wel degelijk drie flessen drank. Krijgt dan een paar centen bijgeschreven waarmee je de volgende keer weer iets kunt kopen. In werkelijkheid kost ze dat dus niets. Het het artikel wordt op die manier eigenlijk voor de inkoopsprijs verkocht: 50% van de winkelprijs.

TEGOEDBONNEN
Ook een leuke: bij aankoop van elke tranche van 50 euries krijg je 5 euries korting. Weer zo'n sigaar uit eigen doos. Vaker wel dan niet krijg je een tegoedbon, niet de 3e fles of zo gratis, maar een bon. De meesten vergeten die bon, waar ook nog een uiterste datum op staat. Of de bon gaat pas de volgende dag of veel later in. De kans dat je dat soort bonnen vergeet is heel erg groot. Heb ergens gelezen dat 70% van dergelijke bonnen niet ingeleverd worden. Kijk en dat is nu net het gemene. Met hun marketing rekenen ze daarop. Zeg ik weer, geef dan minder korting maar trek dat bij de kassa gewoon af. Kost uiteindelijk minder, geeft minder gedoe, en is een stuk sympatieker. Zelf let ik zeker op dat soort dingen: remboursement directement au caisse - wordt bij de kassa verrekend. Waarom zou dat er speciaal op moeten staan, balen meer klanten van dit soort truuks? Dus als dat er niet opstaat koop ik het niet. Tenminste niet in de formule 3 voor de prijs van 2.

Lachen! Vorig jaar ging Fannie nog vrolijk shoppen met de wijn bij Hypermarché. Wijn is een grootverbruik artikel in Le Mouton Qui Rit. Dan is koop 2 en bij de volgende aankoop 1 gratis fles een mooi voordeeltje. Dus deden we de boodschappen in twee wagentjes en werd de bon direct doorgegeven aan mij. Later kon dat niet meer, en moest je een dag wachten. Ze gunnen je ook niets hè. Wel lollig zolang de pret duurde ;=)