DeWereldVanVandaag

Uiteraard de traditie op zondagochtend: crêpes. Of het nu kerst is of niet, crêpes zullen het zijn. Er moet toch heel wat gebeuren wil dat niet op zondag op de ontbijttafel komen.
De kerstzondag is voorbijgegaan zoals het hoorde. Redelijk ontspannen, een beetje kerstzooi aan de muur, en in de Yucca, als vervangende kerstboom, hing dan de verlichting te knipperen. We hadden twee andere NL families uit het dorp uitgenodigd voor de kerst. Elke familie nam een deel van het diner voor hun rekening. Zeer aan te bevelen, totaal geen stress. Op het uur apéro begonnen we heel traditioneel met vin chaud (glühwein == bisschopswijn), nootje, crackertje om dan langzaam op een ander wijntje over te gaan.

Het recept van de vin chaud  had ik samengesteld uit diverse bronnen, waarvan Marmiton.org uiteraard weer de beste info gaf.

Een kruidige vin chaud werd het:

• 2 flessen niet te droge maar krachtige wijn (bordeaux supérieur of zoiets + een fles chileense chiraz wijn, beiden rond de 14%), 
• 150 gram rietsuiker, 
• 1 vanillestok, 
• mespunt nootmuskaat, 
• nog een mespunt kaneel, 
• een 4 tal ultradunne plakjes verse gemberwortel, 
• een schilletje citroen + een eetlepel citroensap, 
• 4 kruidnagels, 
• een sinaasappel in dunne plakken gesneden, de kontjes weglaten

Mik de hele zooi in een grote steelpan. Vuur hoog zetten en net niet aan de kook brengen. Als net de eerste borrels verschijnen, vuur op laag zetten en nog een 10 à 15 minuten laten doorwarmen. De geur verspreidt zich door de keuken en kamer heen, je waant je terstond in de hogere sferen van de kerst. Niet verbazend leek de vin chaud te verdampen als ware het ether. Iedereen had ineens dorst. Dat het bijna suikerwater was, met die 150 gram suiker erbij, deerde uiteraard niemand.

Ons kerstmenu:

• Amuse met griekse yoghurt, chutney en een sate van pittige kip,
• entree met eendenborst en fois gras op een bedje van sla, witte wijn
• hoofdschotel van Beef Wellington, gelakte kippenpoot en groente+ aardappelen uit de oven, shiraz wijn van de lindeman wineries
• dessert van peer gesauteerd in licht gecarameliseerde ananas (boter + rietsuiker) met chocomouse en roomijs, de ananas werd als saus er bij geserveerd
• muscadet als dessertwijn

Uitbuiken boven in het apartement, met vin de Corse, een stevige droge wijn, maar lekker koppig. Iedereen rolde weer tevreden huiswaarts. Niemand had echt een volgepropt gevoel, dat kwam ook omdat we ruim de tijd namen tussen de gangen door. Volgens de regels ;=)

Toch de volgende dag niet echt trek in een ontbijt. Logisch ook als je het dessert pas tegen elven achter je huigje schuift. Het werd daarom een late brunch, sort of.

De tweede kerstdag bestaat niet als officiële vrije dag in LDF. De winkels zijn gewoon open, schoorsteenvegers komen ook gewoon langs, en bedrijven zijn te bereiken. Voor ons is het òòk een gewone werkdag. Dit betekent kamers klaar beginnen te maken voor de gasten voor het oud&nieuw weekeinde. Een stapel strijkwerk ligt te wachten, de vloeren doen, tafels heen en weer slepen. Er lijkt geen einde aan te komen. Ik begin met de lijst van kleine reparaties af te werken. De wasmachine doet het ook weer als vanouds. Jammer, had toch een beetje gehoopt op een nieuwe 10KG wasmachine ;=) De lekkage aan de afvoer van de beveiliging van de kachel bleek iets minder gecompliceerd, en WD40 deed weer wonderen met de piepende scharnieren. Ha, je voelt je net een Willem Bever als je zo met je gereedschapskistje door het huis heen banjert.
Fannie wil ook een benaderingsschakelaar in het winter atelier zelf zodat ze niet hoeft te zoeken naar lichtschakelaars in het donker. Tuurlijk zeg ik dat dit onzin is omdat er licht van het halletje is dat al op een benaderingsschakelaar zit. Maar goed je wilt je liefje niet teleurstellen. Dus eens kijken naar een mogelijke oplossing.

Het leven neemt zijn gewone gangetje weer op.

Morgen moet ik toch echt die brokkies en liksteen voor de schapen halen.