Net ff de beesten geïnspecteerd. De voddenbalen van schapies liggen rug aan rug in de stal. Stonden hoopvol meteen op toen ik de deur opendeed, en drongen tegen me aan voor brokkies. Mario mekkert angstig, de rest geeft verders geen kik. Beesten voelen over het algemeen haarfijn het noodweer aan.
De code is oranje. Dat wil zeggen: als je niet echt weg moet blijf dan thuis. Eigenlijk zou ik vandaag een nieuwe zak brokkies moeten halen, maar dat doe ik dan morgen wel. Gewoon te link om zo met die windgevoelige Caddy over de weg te zeulen.
Het is natuurlijk ook slechts een kwestie van tijd voordat de hoosbuien arriveren, en dus de stroom uit gaat vallen en of het internet en of de telefoon. Vaste prik. Net een ontwikkelingsland dus. Nu zie ik wel dat steeds meer stroomkabels de grond in gewerkt worden, maar dat is meer tussen de dorpen en steden in. Dat is natuurlijk een enorme vooruitgang. In de dorpen zelf loopt al die meuk nog steeds boven de grond. Bij een beetje heftige regenbui of storm gaat de zaak dan plat. Elke maand valt in de herfst en winter de stroom zonder duidelijke oorzaak wel een of twee keer uit. En dat het internet er nu nog niet uit ligt mag dan ook een klein mirakel heten.
Het is nu bijna 10 uur en de wind lijkt wel iets te gaan liggen. Geen bijzondere schade te zien aan huis of land.
Komen we er toch nog genadig vanaf. Want vorig jaar lag nog het halve bos op de binnenwegen. Op een van mijn ritten over een smal bosweggetje, lagen dan ook uiteraard een paar bomen dwars over de weg. Daar verbaasde ik me niet over, onbewust hou je daar toch wel rekening mee na die heftige oktober storm. Dus reed ik sowieso niet al te hard. Het werd in het pikke donker wel ff een dikke kilometer achteruit rijden. Keren kon je niet met die greppels aan weerszijden. Uiteindelijk werd het dan toch mogelijk om via Bains-les-Bains naar huis te knarren. Linke soep natuurlijk, dat achteruit het bos uit zien te komen. Want fransjes rijden behoorlijk fors over die bospaadjes. Net als ik trouwens begin te doen, je past je een beetje aan hè.
WASMACHINE
Al een paar dagen ben ik met de wasmachine aan het klooien. Ergens zit er iets in een van de afvoersegmenten waardoor de sensoren op hol slaan. Daardoor kan de was niet meer uit de machine gehaald worden omdat de deur dan geblokkeerd wordt. Het lijkt wel of het `iets`steeds verder het systeem inkruipt. Heb het verhaal nu al drie keer uit elkaar gehaald, iedere keer vind ik wat en denk dat dat het dan moet zijn. Drie keer de machine opnieuw in elkaar gezet, drie keer gestart, maar die deur wil maar niet meer opengaan. Beveiliging noemen ze dat. Iedere keer krijg ik dan weer een andere foutmelding. Die zoek je dan op, op het internet, en blijkt de storing weer een stukje verderop te zitten. Vandaag de zaak dan maar eens fundamenteel aanpakken door het hele afvoersysteem bloot te leggen. Kijken wat dat oplevert. Hopelijk houd ik dan geen schroefje over ;=) Voordeel is wel dat je de handel steeds sneller uit en in elkaar begint te krijgen. Volgens mij is er namelijk niet echt iets kapot. Het zal wel wel een schroefje zijn dat door het filter geglipt is en nu ergens zit waar het niet hoort.Update 17:00
BLAZEN 2
De storm is gaan liggen, de wind is gedraaid en staat nu pal op de glazen pui van ons appartement. En dat merk je aan het fluiten door de ventilatie spleten. De temperatuur buiten is ineens 5-6 graden gedaald, en zal nog wel iets meer dalen vannacht. Een normaal verschijnsel volgens Météo France na zo`n storm. Hoor ik toch iets langs de dakpannen naar beneden ratelen, en kijk naar buiten om te zien wat dat is. Een brok cement. Hm, dat moet Frerik maar even komen controleren en zo nodig repareren. En ziet! Ineens strak blauwe lucht. Al geen dagen meer gezien. De schapen zijn enthousiast aan het maaien geslagen, en ik zie bij de buurman in de wei vette plassen water liggen. Dat wordt een modderpoel als de koeien weer naar buiten gaan. De lol van de mooie blauwe lucht is echter al weer snel voorbij. Vlak boven de horizont hangt een nieuwe inktzwarte depressie die dreigend aan komt rollen. Wat een weer! Tien minuten later is het ineens nacht. Je hoort de wind, met zo`n laag zoevend geluid, door de kale bomen waaien. Onheilspellend om te horen vind ik dat altijd. Bùùùùù.
Maar, er is nog steeds stroom en internet, het leven voor een loeiende open haard is dan toch nog wel goed vol te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten