Het afmaken van de besturing van de solarfarm, net niet gehaald. Jammer. Misschien ook een denkfoutje. Het was gewoon een te ambitieus plan om ên het atelier, ên de CV aan te sluiten op de zonnefarm. En daarbovenop ook nog de CV radiatoren te installeren in het apartement. Het halve huis lag op zijn kop. Kortom een week om dat met twee amateur installateurs te doen was achteraf gezien gewoon teveel. Jawel, de installatie van alle voorgenomen elementen, uitbreidingen en dergelijke is gelukt. De kachel doet het weer uitstekend, die trekt als een tierelier. Resteert nu alleen nog de besturing van het een en ander.
Wim zit al weer hoog en droog achter de hollandse aardappels, hopelijk nagenietend van het lekkere Franse eten. Dat van die resterende besturing en wellicht hier en daar een kleine verandering moet ik dan zelf verder uit kunnen plussen. Uiteraard met Wim onder de mail knop. Een echt probleem zal het dan ook niet zijn om het systeem aan de praat te krijgen.
Zaterdag Wim op de trein gezet, en dan de zondag maar eens ouderwets vrij genomen. Beetje luieren en de spiertjes kans gegeven zich een beetje te herstellen. Je loopt toch anders met die zere heup, en die wil je natuurlijk ontlasten. Nou ja, de oude problemen met opstaan van een harde stoel kwamen uiteraard terug. Op de een of andere manier raakt er van alles beklemd als ik op een harde stoel ga zitten. Maar na een paar dagen lichte arbeid is dat ook weer verdwenen. Miraculeus zoals een lichaam zich herstelt.
De komende weken staan in het teken van afwerking en uitknobbelen hoe de warmte zich wel door het CV circuit heen gaat bewegen. Alles is aangesloten, nu nog de juiste afregeling.
DE LIJST
Zo, de laatste gasten zijn weer vertrokken, en tot de volgenden komen, ff een dagje om wat kleine klusjes te doen in de corridoor. Eindelijk die luikjes maken waar de kranen achter zitten, die moeten natuurlijk wel toegankelijk blijven. Ook de deur van het boilerhok moet wit kwasten worden. Gewoon wat storende elementen wegwerken die tijdens de zomer zijn blijven liggen. Herfst is hier geleidelijk aan traditioneel een periode van klussen geworden. Er is een meters lange lijst van 'dingetjes doen' ontstaan, de afgelopen 6 maanden.
Vragen gasten wel eens: "Wanneer ben je klaar?" Mijn antwoord hierop is meestal: "Over tien jaar". Hierop wordt meestal nogal verbaasd gereageerd door de vrager. "Nou ja niet dat het me erg bezighoudt op dit moment, maar het project heeft wel het karakter dat er altijd wel iets te klussen blijft. Dat houd je in beweging, da`s belangrijk vind ik, als je wat ouder wordt", licht ik dan nog toe. Meestal knikken de gasten daarop instemmend. Die weten ook wel dat met de leeftijd de stramheid komt en je die alleen maar met in beweging blijven van je afhoudt. Niet dat je je dan meteen invalide moet voelen, maar als je een beetje soepel blijft betekent dat simpel weg meer leefgemak. Dan hoef je je niet bij ieder bukken kreunent en steunent overeind te hijsen. Dat met mjn heup is van voorbijgaande aard, zo verzekert mij de fysio. Dus nu ff doorbijten is later profiteren zeg ik dan maar.
Afijn, de kop is er af van de meters lange klussen lijst. ;=)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten