Reserveringen

Zo de groep belgische gasten is teveden huiswaarts gekeerd. De nieuwjaarsnacht werd met gepast oorverdovend kabaal gevierd. Ik wist niet dat die boxjes zoveel lawaai konden maken. Dit keer werd de gite spic en span opgeleverd, een meevaller. Bergen was blijven nog te verwerken, maar ook dat gaat en passant tussen de laatste handelingen voor het atelier door.

RESERVERINGEN
Hoera! De eerste reserveringen voor 2011 zijn binnengekomen. Dat is altijd weer spannend voor iets dat zo afhankelijk van de conjunctuur is. Zo'n eerste boeking is meteen het startsein om de site even op de schop te nemen. Dat zouden we in de kerstweken doen maar dat is er gewoon niet van gekomen.
Marianne en Tjebbe hebben vorig jaar het frans c.q. engels verbeterd, en Fannie wilde de site een vriendelijker uitstraling geven. Marion wilde meer nadruk op de B&B zelf hebben en prijs info wat meer naar de achtergrond en zo. Dus je klimt eens in de pen, start je web editor op en gaat eens zitten knutselen. Een soort alfa versie voor NL staat nu op het net. De vormgeving is nog knudde maar daar heb ik wat voor op stapel staan, kost iets meer tijd dan een avond tiepen.

PRIJZEN
Prijsverhogingen moet je niet van de daken schreeuwen, weet ik weet ik. Ok, een paar euries maar, maar toch. De reden van onze verhoging? Daar kan ik heel direct over zijn. Enerzijds rijzen de prijzen van het voedsel de laatste tijd de pan uit. Anderzijds doen de overheden dit jaar wel een heel grote graai in de kas van het huishouden. De herstructurering van de vuilnisdienst was blijkbaar een aanleiding om een hele flinke duik te maken in ons huishoud budget. Reken je al die verhogingen door naar je verwachte aantal verhuurde kamers, dan rollen daar een paar euro per kamer uit. Een bescheiden bedrag, dat wel gelukkig. Wel jammer, we hadden de prijzen graag een paar jaar stabiel gehouden. Om zo een mooie klantenkring op te kunnen bouwen Dat is nu eenmaal de keerzijde van het verhaal. Je moet op een gegeven moment toch een living kunnen maken van je toko.

HOOGTEPUNTEN
Toen Fannie van de week vroeg wat onze hoogte punten van vorig jaar waren ga je toch eens nadenken. Wat zijn die eigenlijk geweest? Of moet je soms spreken van opvallende gebeurtenissen. Of werk je gewoon het hele scala af? Komen ze.

• Het geboren worden van de lammetjes, en dat je met je eigen handen de lammen er uit moest trekken. En het de fles geven van eentje om te zien dat ie het dan ook nog overleeft. Dat was wel erg vertederend om te zien hoe zo'n hoopje ellende een week of wat later vrolijk door de wei scheurt en rondjes draait om zijn moeder die hem dan toch maar effetjes geaccepteerd heeft.
• Het 3 weken lang een middag en avondmaal voor 8 gasten te moeten koken was toch wel een opgave. Maar als je dan van de bakker mag horen in een dorp verderop dat we een goede keuken hebben en een prima B&B dan stroomt er wel een beetje trots door ons heen.
• De eerste keer dat het huis in zijn geheel verhuurd werd als gîte, was bijzonder omdat we weer opnieuw moesten gaan bedenken hoe dat te organiseren.
• De keer dat we mochten koken voor een familie die speciaal een week gekomen waren om met elkaar de vijftigste verjaardag van de pater familias te vieren. Dat was een groot succes. Het smullen van de gasten, dat was genieten. Bovendien heel erg leuke mensen. 
• Dan ineens een huis vol met 32 fietsers, een ware invasie, en dankzij de van te voren gemaakte afspraken ging dat alemaal prima. Een hele avond voor de rest van de week koken werd door ons niet als een gemaakte afspraak gezien, maar goed het moet kunnen.
• Een ervaring rijker werden we met het 2 weken lang hebben van een groep autisten met hun leiders. Een wel heel bijzondere ervaring die we niet graag over doen.
• Ook het met vrienden en gasten op je balkonnetje zitten met een stevig glas wijn in de hand naar de vallende sterren kijken in augustus. Is elk jaar weer een zoet moment.
• Een frans gezin dat helemaal zwijmelde aan het einde van de week van een BBQ op het balkonnetje met de feestverlichting aan. 
• En dan voor het eerst samen in het eigen zwembad dobberen na een dag hard werken. Ook een hoogte punt.
• Of dat gasten uit eigener beweging het strijkijzer pakken om de dekbedhoezen te helpen strijken, ze kwamen toch een pietsje te vroeg aan.
• En dat de jongste dochter van een stel gasten dapper in de chocolade saus staat te roeren op een stoel staand aan het formuis. Zo met dat strijklicht uit de afzuigkap, een bijzonder plaatje en ja dat was een mooi moment.
• Vrienden die komen klussen en weer een behoorlijke duw aan allemaal kleine uitstaande en uitgestelde klusjes geven. Om dan 'savonds heerlijk sterke en minder sterke verhalen ten beste te geven. Da's toch genieten, niet?

Diepte punten zijn er natuurlijk ook geweest. Dingen die echt bijna verkeerd liepen. We noemen ze maar leermomenten. Of dingen die maar niet opgelost schijnen te kunnen worden. Zoals het appartement waarvan het dak maar bleef lekken, totdat het fundamenteel werd aangepakt. De laatste lekkage hopen we nu echt verholpen te hebben. Mijn heup die ik verrekte bij het kruien van het beton naar het zwembad, en nu nog opspeelt, geneest erg langzaam.

Spannende zaken waren er als hoe breng ik in vredesnaam al die gasten onder. Gelukkig is er de deal met de buren voor twee kamers. Het paste allemaal net, maar dan ook net. Een andere deal met een nederlander in een nabij gelegen dorp liep toch niet helemaal zoals het moest. Slechte communicatie was dat, en de schuld ligt altijd in het midden.

Kortom, het leek wel een bedrijf het afgelopen jaar, met een positief resultaat. Hoewel om in je tweede seizoen een positief resultaat, hoe klein dan ook, te behalen is toch ook wel heel bijzonder, vinden wij dan weer. Omdat we vanaf  NUL zijn begonnen. En erg veel geluk hebben gehad beseffen we. En daar zijn we al onze gasten van het afgelopen jaar dan ook best dankbaar voor.

LIST EN BEDROG
Daar krijg je als herbergier natuurlijk ook mee te maken.
Een accordeon artiest die met veel poeha aan komt en zijn auto perse moet stallen in de garage en dan op de valreep nog even komt afrekenen met een fantasieprijs voor de kamer. Natuurlijk in zijn voordeel gerekend. Waar ie dat vandaan haalde sta ik nog verbaasd van te kijken. Ik kon zeggen wat ik wilde, zoals het staat toch overduidelijk op de site. Haalde niet uit. Wilden ze ook nog gaan afdingen op het ontbijt. Ik stond met de bek open van verbazing. Waar haalden ze het lef vandaan. Blijkbaar een gewoonte, want uit voorzorg hadden ze de auto al naar buiten gereden.
En die keer dat we een aanmelding kregen en er betaald zou worden met een cheque waarop een veel te hoog bedrag zou staan. Dat ketste af. De tweede keer heb ik het zover kunnen spelen dat de cheque daadwerkelijk werd opgestuurd. Een check van bijna 5000 euro voor een paar overnachtingen is toch niet iets wat je helemaal zonder ernstige twijfel doet zijn. Een mooi souvenir zeg ik maar. Moet ik inlijsten. Het spel is nog niet uitgespeeld dus ik wacht nog even met de details.

Al met al kijken Fannie en ik met een tevereden gevoel terug op 2010.

Bedankt lieve vrienden en gasten en misschien zien we jullie weer terug.