1 september 2010

Foire aux Vins

En ja, het is weer feest! De Foire aux Vins begint.  De wijnen komen per container op de markt. Jonge wijnen, die van 2009. Maar de Corbieres, Medoc's, wijnen uit de pay's d'oc, ohhh schmeck, schmeck. Natuurlijk geen echte exportwijnen of topwijnen, daar woon ik gewoon voor in de verkeerde streek. Binnenlandse consumptie wijnen zeg maar. Niets verkeerds mee en heel betaalbaar.



Foto's van een paar pagina's uit de catalogus van Lidl. Ik heb geen idee van de prijzen in NL maar daar zullen ze niet ver onder liggen vermoed ik. Zie ik ook iets als les 3 piochs (pikhouweel) zou goed gaan met konijn, kalfsvlees of geit. Interessante fles, ziet er op de foto goed uit, etiket ziet er modern uit; als dat maar niet zo'n opgeklopte "gemoderniseerde" wijn is. Prijs is wel erg aantrekkelijk. Daar moet ik meer van weten, en het is woensdag en ik heb vanavond eters, mini proeverij?

We gaan de komende week maar eens een collectie samenstellen. Ideetje voor een wijn proeverij misschien? Hm, eens over nadenken, wat mensen verzamelen in de buurt en gaan voor die banaan.



FERMOBA
Eervorige week liep het rolluik vast van de schuifdeur in ons apartement. Raar na een jaar relatief weinig gebruik al kapot. Die aan de voorkant zijn al 10 jaar oud wellicht en doen het nog steeds, moet ff aan denken dat ik daar een spuit siliconenspray langs haal...
Afijn ikke bellen met fermoba, toch al niet onze favoriet. Maar garantie is garantie nietwaar? Krijg ik te horen dat iedereen op vakantie is. Prettig voor de monteurs, maar als die zon zo staat te blakeren op het balkon, niet voor ons. Als ik uw coordinaten mag dan bellen we volgende week terug dan kunt u een afspraak maken. UhOh! Dit doet bange vermoedens rijzen. Maar in La Douce France moet je een ding nooit doen: afwachten. En twee dingen wel doen: volhouden, en nooit geloven dat ze terugbellen. Dus bel ik de week daarop, vorige week dus, maar weer eens. "Ja, nu is de monteur nog steeds op vakantie", klinkt het dan, belt u maandag maar terug dan maken we een afspraak. Tuurlijk joh! wie gelooft dat nu nog in LDF? Toch? Afijn, volhouden hè? Dus maandag bel ik weer. Klinkt het "mijn collega is in gesprek, geeft u uw nummer maar dan belt ze zo terug". Vraag je je af waarom ze dat vragen als ze toch niet terug bellen, althans dat zou een wondertje zijn.
Na 14:00 weer gaan bellen, en verrek de goden zijn met me.  Krijg de juiste mevrouw aan de lijn, en die maakt zowaar een afspraak met me voor een monteur, volgende week woensdagmiddag. Noteert mijn nummer van haar schermpie, maar vraag niet om het adres. Nou ja denk ik dan hoe moeilijk is het om Le Mouton Qui Rit te vinden in ons dorp. Mijn idee is echter dat ik er toch vandaag weer ff achteraan moet bellen om de juiste coordinées te geven anders weet ik wel weer wat er volgt: uw adres hadden we niet. Weet je nog: nooit geloven, wel volhouden en niet afwachten.
Wellicht is het daarom dat alles zo slecht loopt hier. Als je het niet uitspelt gebeurt er niets. Want bij twijfel gaan ze echt op hun gat zitten hier.

BP
Dat brengt me op het volgende hoofdstuk met BP. Ja daar ga ik nog eens een novelle over schrijven... ik beloof het niet maar je weet maar nooit.
Afin. Afgelopen maandag goot het pijpestelen, komt ie toch aan de deur. Met wat voor idee? Er kan niet buiten gewerkt worden, je ziet toch deze regen houdt volgens de meteo voorlopig ff niet op, zeg ik dan. Ik laat hem het scherm van de meteo zien, en hij knikt wijs. We proberen het vanmiddag OK? OK, klinkt het teleurgsteld. In de middag komt ie opdraven om het hokje af te maken, daar is ie nu al 3 dagen mee aan de gang, veel te lang vind ik. En daar begin je je dan natuurlijk behoorlijk over op te winden. Vooral omdat de badman nu bijna om de 2 dagen belt of ie de boîte de connections (schakelkast) op kan hangen, want dan is het volgens hem wel af en kan ie vangen denkt ie.
De volgende ochtend, geen BP. Is dat nu opzet om de zaak te traineren denk je dan achterdochtig? Ik bel hem uit zijn bed. Komt ie met een verhaal dat ie me al drie keer heeft gebeld - ikke niets gehoord, en overal in het huis staan telefoons - en dat ie ook heeft ingesproken. Nou weet ik dat ie liegt, want als ie wat heeft ingesproken komt dat meteen in mijn mailbox. Ik ben furieus. Liegen is iets waar ik niet tegen kan, ok een leugentje om bestwil moet kunnen. Maar gewoon gaan liegen omdat je geen zin hebt...
Ik kom vanmiddag zegt ie. Nou denk ik dan die moeite hoef je niet te nemen. Maar ik zeg ff niets.
Om 14:00 komt ie aan kakken. En ik brand los. Laat hem stukken gereedschap zien die kapot zijn gemaakt, de bitjes die aan gruizels zijn, gereedschap dat ik tussen het vuil terug heb gevonden, materialen die niet schoogemaakt zijn. Kwasten keihard... Allemaal netjes uitgestald tijdens de schoonmaak van de dag ervoor. Kortom ik spuug mijn gal en maak hem voor leugenaar uit, want van dat inspreken en bellen geloof ik namelijk geen moer en kan het bewijzen ook. Vertel hem vervolgens als een opgewonden standje (op zijn frans hè) wat me dwars zit, opdrachten - voornamelijk zijn eigen troep opruimen -  die hij niet uitvoerd (geen zin in natuurlijk) en hoppa meneer raakt eindelijk van slag. Afijn ik heb mijn lol door hem ff goed te mangelen.
En ja hoor hij begint weer te mompelen, te wringelen, komt uiteindelijk met de opmerking ja als u zo opgewonden bent is er geen land met u te bezeilen, dus ga ik maar en kom morgen terug. Dat leek me ook het beste want ik kon hem ff niet meer om me heen hebben.
Alles wat ie aanpakt de laatste tijd gaat fout. Alsof, ie het erom doet. Alsof? Nee ik weet het zeker. Met het tuinhokje werd het me teveel en greep ik in. Ben zondag verder gegaan met het stellen van de laatste palen, maar als je dan ontdekt dat er geen bitje meer te vinden is, heb er altijd een of twee in voorraad, gereedschap vraagt om een zoektocht en ga zo maar door. Dan geef ik het op en besluit hem maandag een de oren te wassen.
Ja begrijp de ergernis van Wim heel goed.
En dan zie je dat ondanks het zorgvuldig uitmeten dingen toch weer schots en scheef zitten. Hoe bestaat het!

Trots komt ie dan met het verhaal: dat ie de cabane vanuit zijn huis kan zien staan. Een inkoppertje, ik vraag hem of ie trots op zijn werk is. Jawel komt het antwoord. Waarop ik zeg: hoe kun je nu trots zijn op zoiets. Dat waarvan je iedere keer weer dingen opnieuw hebt moeten doen, en of ie dit nu opzettelijk doet, of ie dat niet ziet. Ja dat ziet ie wel, maar ik ben de baas en moet hem daar dan op wijzen. Ik ontplof! Dit doe je opzettelijk... Kun je dan niets recht of in ieder geval op het oog netjes zetten? Ja maar, ja maar, en verder doet ie het er het zwijgen toe. We gaan aan de slag en ziet, de tweede helft van het huisje is in een dag klaar! Ziet er een stuk netter uit, na correctie van de daklatten komen ook de dakpannen redelijk recht te liggen. Een ding kon ie niets aan doen, de fundering is niet echt vlak heeft een lutser van een "metselaar" gemaakt, had ik via Benninckmijer ingehuurd, jammer.

Het eindstuk van het dak moesten we dan ook improviseren en ik stel hem voor dat te doen met een construkite zoals het dak van het hoofdhuis. Gewoon langs elkaar leggen die latten, schroeven erdoor en dan zagen we later de punten wel af. Zogezegd zo gedaan, ging als een speer, zit de ene kant er aan, zeg ik dat ie dat aan de andere kant ook zo moet  doen. En ga Fermoba nog eens bellen. Kom ik terug heeft ie het hele idee van makkelijk, snel klaar, over boord gegooid. En gottogot wat is dat lelijk in elkaar geprutst. Denk ik razendsnel: gaan we dit opnieuw doen? Nee dus, ik laat hem het ergste weghalen en we beginnen met het opdekken van de daktegels. Dat afwerken doe ik dan zelf wel - weer. In anderhalf uur zit ook de betimmering erop van de buitenkant en het klusje is geklaard. Hij staat er zelf verbaasd van te kijken, of is het teleurgesteld? Het is af!
Dat was zijn laatste klus. Nu hem nog een dag de voorraad houteinden laten opruimen, het tout-venant laten uitkruien en is het weer toonbaar.
Vanmiddag wat zand en grint halen om de vuiltjes weg te werken, en we zijn er klaar mee. Met hem ook.


Afijn het boek BP gaat deze week definitief dicht. (grote zucht)


IETS ANDERS



De lucht is hier strak blauw, tijd om de duistere wolken in mijn kop eens op te laten lossen.

Vanochtend bezig gegaan de betonplak rondom de waslijnen te slopen. Oh boy wat hebben ze daar een cement omheen gegoten. Alsof het een eeuw moest blijven staan. Geen beweging in te krijgen. Zal wel weer met grof geweld moeten. Maar goed de nieuwe slaghamer van Hitatchi doet het geweldig. En de temp loopt lekker op! Zon vanmiddag! Zwemmen vanavond, 


Morgen ga ik de chauffe-eau solair (zonnecollector) opstellen en met de slang verbinden die het zwembad ingaat. Eindelijk. Alhoewel na de regenval van de laatste dagen was het water gisteravond nog steeds 19 graden, redelijk zwembaar dus.
Vraag me alleen af of er een soort korfje om de slang moet komen om er een soort warmtewisselaar van te maken. En om kontakt te vermijden met de bekleding van het zwembad. Na jou eerst maar eens alles aan elkaar knopen, dan zien we wel weer verder.

Yippee, zaterdag weer naar Epinal materialen halen voor mijn volgende project: winter atelier.

Ha wat een bevrijding, kan nu alleen voor me zelf werken zonder om het kwartier BP te moeten gaan controleren.

Geen opmerkingen: